VIII kadencja

ZAPIS STENOGRAFICZNY 

Posiedzenie 

Komisji Obrony Narodowej (52.) 

w dniu 18 lutego 2014 r.

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.

Porządek obrad: 

1.  Informacja Ministerstwa Obrony Narodowej na temat wdrożenia nowego syste-

mu kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi w zakresie nowych struktur oraz 

kompetencji nowych dowódców.

(Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Wojciech 

Skurkiewicz)

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Możemy już rozpoczynać posiedzenie. Część kolegów 

dołączy do nas w trakcie, ponieważ trwają inne posiedzenia 

komisji senackich, między innymi to poświęcone wydoby-

waniu łupków, a wielu jest zainteresowanych tą kwestią.

Szanowni Państwo, otwieram pięćdziesiąte drugie po-

siedzenie Komisji Obrony Narodowej.

W porządku obrad jest punkt: informacja Ministerstwa 

Obrony Narodowej na temat wdrożenia nowego systemu 

kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi w zakresie 

nowych struktur oraz kompetencji nowych dowódców.

Chciałbym  powitać  w  skromnych  progach  Senatu 

pana Czesława Mroczka, sekretarza stanu w Ministerstwie 

Obrony Narodowej – witam pana serdecznie. Witam tak-

że  generała  broni  Mieczysława  Gocuła,  szefa  Sztabu 

Generalnego  Wojska  Polskiego,  generała  broni  pilota 

Lecha Majewskiego, dowódcę generalnego rodzajów Sił 

Zbrojnych,  generała  broni  Marka Tomaszyckiego,  do-

wódcę operacyjnego rodzajów Sił Zbrojnych, generała 

brygady  Sławomira Wojciechowskiego,  pełnomocnika 

ministra obrony narodowej do spraw wdrażania nowe-

go systemu kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi 

Rzeczypospolitej  Polskiej,  generała  dywizji  Janusza 

Bronowicza, inspektora Wojsk Lądowych, generała dy-

wizji Jana Śliwkę, inspektora Sił Powietrznych, genera-

ła…  przepraszam,  wiceadmirała  Ryszarda  Demczuka, 

inspektora Marynarki Wojennej, generała brygady Piotra 

Patalonga, inspektora Wojsk Specjalnych, generała bry-

gady  Michała  Sikorę,  inspektora  rodzajów  wojsk,  ge-

nerała  brygady  Andrzeja  Danielewskiego,  inspektora 

szkolenia, pułkownika Edwarda Twardzika, i podpułkow-

nika Andrzeja Paziewskiego z Zespołu do spraw Nowego 

Systemu  Kierowania  i  Dowodzenia  Siłami  Zbrojnymi 

Rzeczypospolitej  Polskiej.  Jest  z  nami  również  pani 

Joanna Siwik – powinienem panią powitać na początku, 

przepraszam najmocniej – radca prawny w Departamencie 

Prawnym Ministerstwa Obrony Narodowej. Witam pań-

stwa serdecznie. Witam także kolegów senatorów, witam 

przybyłych gości, sekretariat komisji.

Rozpoczniemy od przedstawienia informacji przez pana 

ministra Mroczka.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek:

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Najpierw powiem kilka słów w kwestii formalnej, 

a potem będę prosił pana przewodniczącego i państwa 

o przyjęcie mojej propozycji. Otóż powiedziałbym kil-

ka zdań tytułem wprowadzenia, a następnie pan generał 

Wojciechowski, jako pełnomocnik ministra do spraw 

wdrożenia tej reformy, przedstawiłby sam tryb wdra-

żania. Potem, korzystając z tego, że na sali są najwyżsi 

dowódcy Sił Zbrojnych, dokonalibyśmy krótkiej prezen-

tacji. Szef sztabu przekazałby strukturę i kompetencje 

Sztabu  Generalnego,  dowódca  generalny  –  strukturę 

i  kompetencje  Dowództwa  Generalnego,  a  dowódca 

operacyjny – strukturę i kompetencje tego dowództwa. 

Panie Przewodniczący, proszę państwa, to będą krótkie 

prezentacje, nieprzekraczające sześciu minut. Myślę, że 

będzie najlepiej, kiedy sami dowódcy przekażą informa-

cję o stanie formowania własnych dowództw. Jak powie-

działem, proszę państwa, macie przed sobą najwyższe 

dowództwo Sił Zbrojnych.

Jak państwo pamiętacie, ta reforma została przyjęta 

nowelą ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej 

oraz  niektórych  innych  ustaw  uchwaloną  21  czerw-

ca 2013 r. Ustawa ta zmieniała, poza ustawą o urzędzie 

Ministra Obrony Narodowej, wiele innych ustaw – ustawę 

o izbach morskich, ustawę o powszechnym obowiązku 

obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę o ochronie gra-

nicy państwowej i wiele innych ustaw.

Aby przeprowadzić tę reformę, zmieniliśmy kilka-

dziesiąt powszechnie obowiązujących aktów prawnych, 

a mianowicie: sześć rozporządzeń Rady Ministrów i dwa-

dzieścia sześć rozporządzeń ministra obrony narodowej 

– w większości wprowadziliśmy nową strukturę i kompe-

tencje nowych podmiotów utworzonych w wyniku reformy. 

Zmieniliśmy też kilkadziesiąt aktów prawnych kierownic-

twa wewnętrznego, decyzji ministra obrony narodowej.

W wyniku tej reformy rozdzielone zostały funkcje plani-

styczne, dowodzenia ogólnego i dowodzenia operacyjnego. 

Dlatego Sztab Generalny Wojska Polskiego przekształcono 

w organ planowania, doradztwa strategicznego i nadzoru, 

a dotychczasowe dowództwa zostały zintegrowane w dwa 

nowe dowództwa – Dowództwo Generalne i Dowództwo 

Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych. Na wielu spotkaniach 

(Początek posiedzenia o godzinie 17 minut 31)

52. posiedzenie Komisji Obrony Narodowej

4

cia Sił Zbrojnych wypełnianych na szczeblu centralnym; 

podział  kluczowych  funkcji  dotyczących:  planowania 

strategicznego przez Sztab Generalny, dowodzenia opera-

cyjnego przez Dowództwo Operacyjne, dowodzenia bie-

żącego przez Dowództwo Generalne; stworzenie lepszych 

warunków przygotowania wojsk i sztabów do działania 

w operacjach połączonych; zmniejszenie liczby organów 

dowodzenia szczebla strategicznego.

Powołany w maju 2012 r. pełnomocnik ministra obrony 

narodowej do spraw wdrażania nowego systemu zarzą-

dzania, kierowania i dowodzenia siłami zbrojnymi wraz 

z utworzonym w lutym 2013 r. Zespołem do spraw Nowego 

Systemu Kierowania i Dowodzeniami Siłami Zbrojnymi 

przygotował zasadnicze propozycje rozwiązań dotyczących 

nowych wymogów. Przedstawiony ministrowi obrony na-

rodowej projekt zakładał – uwzględniając wytyczne prezy-

denta oraz złożoność reformy – że cały proces zasadniczych 

przeobrażeń powinien zakończyć się nie wcześniej niż do 

końca 2014 r. W 2015 r. przewidziano kompleksową ewa-

luację skuteczności wprowadzonych zmian.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że wszystkie kluczo-

we rozwiązania proponowane przez pełnomocnika mini-

stra były rozpatrywane przez powołany decyzją ministra 

obrony narodowej zespół sterujący, któremu przewodni-

czył sekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej 

pan minister Mroczek. W skład zespołu wchodzili: szef 

Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, podsekretarze stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej i dyrektor generalny 

Ministerstwa Obrony Narodowej.

Prace koncepcyjno-planistyczne prowadzone równole-

gle z trwającym procesem legislacyjnym ustawy o zmianie 

ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej oraz innych 

ustaw  doprowadziły  do  opracowania  „Modelu  systemu 

kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi RP 2013”, tak 

zwanego modelu 2013, a także „Harmonogramu zasadni-

czych przedsięwzięć wdrażania nowego systemu kierowania 

i dowodzenia Siłami Zbrojnymi RP”. Dokumenty te zostały 

zaakceptowane przez ministra obrony narodowej 12 marca 

2013 r. i stały się bazą do dalszych dyskusji, konsultacji 

w kierowniczych gremiach Ministerstwa Obrony Narodowej, 

w tym: w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego, w dowódz-

twach rodzajów Sił Zbrojnych, w dowództwach jednostek 

wojskowych różnych szczebli, a także w organach przedsta-

wicielskich środowisk żołnierzy oraz Konwentu Dziekanów 

Korpusu Oficerów Wojska Polskiego, jak również związków 

zawodowych pracowników wojska.

W wyniku otrzymanych opinii, wniosków, propozycji 

i uwag opracowanych w ramach przeprowadzonych nie-

mal stu dwudziestu spotkań konsultacyjnych, jak również 

zmian wprowadzonych do projektu ustawy w toku prac 

parlamentu zaktualizowano model kierowania i dowodze-

nia Siłami Zbrojnymi, który minister obrony narodowej 

zatwierdził 28 czerwca 2013 r. Wraz z nową wersją mo-

delu zaakceptowane zostały zaktualizowany harmonogram 

zasadniczych przedsięwzięć związanych z reformą oraz 

dodatkowo opracowano sposób transformacji organów kie-

rowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi, w którym okre-

ślono tryb przeprowadzenia zmian, w tym podporządko-

wania części jednostek organizacyjnych urzędu i jednostek 

wojskowych.

szczegółowo uzasadnialiśmy cel wprowadzenia tej zmiany. 

Dzięki prezentacjom będziecie państwo mogli zobaczyć 

skutki tej zmiany.

Od 1 stycznia działamy w nowych strukturach, chociaż 

proces wdrożenia reformy jeszcze trwa. Cały czas anali-

zujemy funkcjonowanie nowych struktur, poprawiamy, 

dokonujemy niewielkich korekt, ale zadania Sił Zbrojnych, 

zadania resortu są wykonywane bez zakłóceń od 1 stycznia, 

od dnia wprowadzenia tej reformy.

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, to tyle ty-

tułem wprowadzenia.

Pan generał Wojciechowski w swojej prezentacji po-

każe proces wdrażania reformy, a później, jak mówiłem, 

szef Sztabu Generalnego, dowódca generalny i dowódca 

operacyjny przedstawią własne struktury i własne kom-

petencje.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Ministrze.

Bardzo proszę, Panie Generalne.

A ja może zaproponowałbym taką konwencję tego po-

siedzenia, że najpierw panowie generałowie przedstawią 

swoje prezentacje, swoje stanowiska, a później będzie czas 

na refleksję, pytania senatorów, dyskusję, a na koniec luźną 

wymianę zdań. Dobrze?

Bardzo proszę, Panie Generalne.

Pełnomocnik Ministra Obrony Narodowej 

do spraw Wdrażania Nowego Systemu 

Zarządzania, Kierowania i Dowodzenia 

Siłami Zbrojnymi Rzeczypospolitej Polskiej 

Sławomir Wojciechowski:

Panie Przewodniczący! Panowie Senatorowie!

W swoim wystąpieniu przedstawię informację doty-

czącą dotychczasowych działań związanych ze zmiana-

mi systemu kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi 

Rzeczypospolitej.  8  listopada  2011  r.  prezydent 

Rzeczypospolitej Polskiej, zwierzchnik Sił Zbrojnych RP, 

wydał postanowienie, w którym nakreślił główne kierunki 

rozwoju Sił Zbrojnych RP na lata 2013–2022 i wskazał na 

konieczność reorganizacji systemu kierowania i dowodze-

nia Siłami Zbrojnymi. 17 listopada 2011 r. minister obrony 

narodowej polecił opracować koncepcję oraz harmonogram 

całego procesu zmian.

Wcześniej ministrowi obrony narodowej podlegał urząd 

ministra, w którego skład wchodzili: Sztab Generalny 

Wojska  Polskiego  oraz  szefowie  Służby  Wywiadu 

Wojskowego i Służby Kontrwywiadu Wojskowego, ko-

mendant główny Żandarmerii Wojskowej oraz dowódca 

Garnizonu Warszawa. Szef Sztabu Generalnego był przeło-

żonym czterech dowódców rodzajów Sił Zbrojnych, szefa 

Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, szefa Inspektoratu 

Wojskowej Służby Zdrowia oraz trzech szefów rodzajów 

wojsk – szefa obrony przed bronią masowego rażenia, szefa 

inżynierii wojskowej i szefa obrony przeciwlotniczej.

Reforma  systemu  kierowania  i  dowodzenia  Siłami 

Zbrojnymi miała na celu między innymi: rozdzielenie naj-

ważniejszych funkcji planowania, przygotowania i uży-

w dniu 18 lutego 2014 r.

5

ków wojska w Dowództwie Generalnym i Dowództwie 

Operacyjnym zostało obsadzonych. Miało to decydujące 

znaczenie, jeśli chodzi o rozpoczęcie funkcjonowania tych 

dowództw w oczekiwanym terminie. Należy nadmienić, że 

część kadry o kluczowym znaczeniu została wcześniej skie-

rowana do tworzenia Dowództwa Generalnego Rodzajów 

Sił Zbrojnych w ostatnim kwartale ubiegłego roku w ramach 

Grupy Organizacyjnej Dowództwa Generalnego RSZ.

Należy też podkreślić skutki społeczne przeprowadzo-

nej reformy. Wspomniane wcześniej działania organizacyj-

no-etatowe spowodowały, że osiągnięto efekty dużo lepsze 

niż przedstawione w uzasadnieniu do ustawy zmieniającej 

ustawę o urzędzie Ministra Obrony Narodowej.

Wysoka Komisjo, w bieżącym roku będziemy kon-

tynuować  proces  transformacji,  a  głównymi  zadania-

mi  najbliższych  miesięcy  będą  zmiany  w  strukturach 

Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, przeformowanie 

Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych oraz przebudowa 

elementów wojskowej służby zdrowia.

Na kolejne lata jako priorytetowy cel działalności mini-

stra obrony narodowej i dowództw rodzajów Sił Zbrojnych 

założono dalsze prace nad poprawą efektywności i funkcjo-

nowania nowego systemu kierowania i dowodzenia Siłami 

Zbrojnymi. Dziękuję za uwagę.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Generale.

Jako że wywołał pan temat zmian w Sztabie Generalnym, 

to teraz zabierze głos pan generał Gocuł, tak?

Bardzo proszę.

Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego 

Mieczysław Gocuł:

Dziękuję bardzo.

Panie  Przewodniczący!  Szanowna  Komisjo!  Panie 

Ministrze! Szanowni Państwo!

W  wielkim  skrócie  postaram  się  przedstawić  rolę, 

miejsce i zadania Sztabu Generalnego w nowym systemie 

dowodzenia i kierowania Siłami Zbrojnymi.

Proszę o kolejny slajd. Zacznę od uwarunkowań for-

malnoprawnych. W ustawie o zmianie ustawy o urzędzie 

Ministra Obrony Narodowej i innych ustaw w trzech para-

grafach zdecydowano, że zlikwidowane zostaną: dowódz-

twa rodzajów wojsk, dowództwa Wojsk Lądowych, Sił 

Powietrznych, Marynarki Wojennej i Wojsk Specjalnych. 

Utworzone zostanie Dowództwo Generalne Rodzajów Sił 

Zbrojnych, a Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych zosta-

nie przeformowane na Dowództwo Operacyjne Rodzajów 

Sił Zbrojnych. Te rozwiązania weszły w życie 1 stycznia.

W celu przygotowania reformy w urzędzie dokonano 

olbrzymiej, w moim przekonaniu, pracy dotyczącej stwo-

rzenia powszechnych aktów prawnych i aktów wewnętrz-

nego  kierowania  w  Ministerstwie  Obrony  Narodowej. 

Przygotowanie tych aktów prawnych – dwieście czterdzie-

ści trzy różnej kategorii – koordynowane było przez zespół 

pana ministra Mroczka, jak również w czasie gier decyzyj-

nych w Ministerstwie Obrony Narodowej. Spowodowało 

to, że dokonano jednoznacznego i, w moim przekonaniu, 

Z wojskowego punktu widzenia kluczowe znaczenie 

miało sprecyzowanie ogólnych zadań dowódców rodzajów 

Sił Zbrojnych – przygotowanie do użycia Sił Zbrojnych 

przez dowódcę generalnego i odpowiedzialność za wła-

ściwe ich użycie przez dowódcę operacyjnego.

Uchwalenie przez Wysoką Izbę ustawy zmieniającej usta-

wę o urzędzie Ministra Obrony Narodowej dało podstawę do 

utworzenia Grupy Organizacyjnej Dowództwa Generalnego 

Rodzajów  Sił  Zbrojnych,  która  rozpoczęła  działalność 

12 sierpnia. Równocześnie trwały dalsze prace nad stworze-

niem warunków do wdrożenia reformy. W ich wyniku w paź-

dzierniku 2013 r. przedstawiono ministrowi obrony narodowej 

uzgodniony model systemu kierowania i dowodzenia Siłami 

Zbrojnymi w czasie wojny. O ile możemy powiedzieć, że 

po 1 stycznia 2014 r. reforma stała się faktem, o tyle proces 

transformacji nie został jeszcze zakończony.

Wśród  zadań  dotychczas  zrealizowanych  należy 

wymienić  między  innymi:  sformowanie  Dowództwa 

Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, przeformowanie 

Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych w Dowództwo 

Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych, rozformowanie do-

wództw: Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych, Marynarki 

Wojennej  i  Wojsk  Specjalnych,  zmianę  podporządko-

wania Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, utworzenie 

Inspektoratu Systemów Informacyjnych.

W procesie wdrażania reformy bardzo dużą uwagę przy-

wiązywano do racjonalnego zagospodarowania personelu 

wojskowego i cywilnego dotychczasowych dowództw 

rodzajów  Sił  Zbrojnych,  właściwego  wykorzystania 

ich wiedzy i umiejętności oraz do stworzenia zespołów 

składających się z przedstawicieli różnych rodzajów Sił 

Zbrojnych, szczególnie w sztabach i zarządach, oddziału-

jących na wszystkie rodzaje Sił Zbrojnych i rodzaje wojsk. 

Oczywiście  w  inspektoratach  rodzajów  Sił  Zbrojnych 

znaczną większość stanowią oficerowie wywodzący się 

z danego rodzaju Sił Zbrojnych. Na szczególną uwagę za-

sługuje tu Inspektorat Sił Powietrznych, w którym skonso-

lidowano odpowiedzialność za przygotowanie i zarządzanie 

potencjałem statków powietrznych, niezależnie od tego, na 

rzecz którego rodzaju Sił Zbrojnych wykonywały dotych-

czas zadania i któremu dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych 

podlegały do 31 grudnia 2013 r.

Proces transformacji przebiega w sposób sekwencyjny. 

Reorganizacja dowództw rodzajów Sił Zbrojnych nastą-

piła z dniem 1 stycznia bieżącego roku, lecz wiele innych 

zmian, takich jak zmiany podporządkowania jednostek 

wojskowych czy też zmiany struktur niektórych z nich 

zostały zaplanowane na okres od października 2013 r. do 

marca tego roku. Przekształcenie systemu kierowania i do-

wodzenia zostało poprzedzone przygotowaniem i opraco-

waniem w ubiegłym roku wielu dokumentów dotyczących 

administracji, organizacji i kadr. Większość rozporządzeń, 

zarządzeń i decyzji, które były warunkiem wdrożenia roz-

wiązań ustawowych, zostało opracowanych i wydanych 

przed 1 stycznia 2014 r.; w tym wszystkie dokumenty or-

ganizacyjne określające szczegółowe struktury nowych 

dowództw rodzajów Sił Zbrojnych.

Przeprowadzone w ubiegłym roku działania kadrowe 

spowodowały, że na dzień 1 stycznia 2014 r. 89% stano-

wisk żołnierzy zawodowych i 99% stanowisk pracowni-

52. posiedzenie Komisji Obrony Narodowej

6

również ministrowi obrony narodowej w sprawach dotyczą-

cych ogólnej i operacyjnej działalności Sił Zbrojnych. Sztab 

Generalny przygotowuje również stanowisko kierowania 

dla ministra obrony narodowej oraz zapasowe i centralne 

stanowiska kierowania obronnością państwa dla prezyden-

ta, premiera i ministrów, wchodzące w skład Centralnego 

Stanowiska Kierowania Obroną Państwa.

Szczegółowe  zadania  Sztabu  Generalnego  dotyczą 

planowania użycia Sił Zbrojnych oraz programowania 

ich rozwoju w ramach planowania obronnego państwa. 

W politycznej strategicznej dyrektywie obronnej wskazane 

są zagrożenia realne, potencjalne i wyzwania. Jeśli chodzi 

o zagrożenia realne, to przygotowujemy plan użycia Sił 

Zbrojnych na wszystkich szczeblach dowodzenia, jeśli 

chodzi o zagrożenia potencjalne i wyzwania, to przygoto-

wujemy koncepcję użycia Sił Zbrojnych.

Ponadto  Sztab  Generalny  odpowiada  za  przygoto-

wanie programu mobilizacji gospodarki państwa na lata 

2013–2022 oraz programu rozwoju Sił Zbrojnych w tych 

poszczególnych latach wraz z pięcioma centralnymi pla-

nami rzeczowymi, koordynując oczywiście przygotowanie 

planów operacyjnych niższego szczebla. Uczestniczy też 

w planowaniu obronnym Rzeczypospolitej, jak również 

w planowaniu pozamilitarnych przygotowań obronnych 

państwa oraz w programie doskonalenia obrony cywilnej.

Jeżeli chodzi o programowanie rozwoju Sił Zbrojnych, 

to główną domeną Sztabu Generalnego będzie siedem pod-

stawowych zdolności: do dowodzenia, rozpoznania, raże-

nia, przetrwania i ochrony wojsk, zdolności do wsparcia 

działań mobilnych, zdolności do mobilności i przerzutu 

oraz zdolności do wsparcia układu pozamilitarnego. W od-

niesieniu do każdej z tych zdolności Sztab Generalny będzie 

proponował rozwiązania w zakresie struktur organizacyj-

nych, zasobów osobowych, dyslokacji oraz infrastruktury 

wojskowej, pozyskiwania nowego uzbrojenia i sprzętu woj-

skowego na podstawie wymagań operacyjnych, doktryny 

i procedury, a więc szeroko rozumianej standaryzacji ope-

racyjnej, procesu szkolenia, wykorzystania doświadczeń, 

na przykład interoperacyjności.

Jeśli chodzi o zachowanie interoperacyjności ze struk-

turami NATO, planowanie, programowanie rozwoju Sił 

Zbrojnych, to Sztab Generalny – proszę o kolejny slajd 

–  będzie  brał  udział  w  planowaniu  obronnym  Sojuszu 

Północnoatlantyckiego. Po lewej stronie wymieniono sie-

dem podstawowych dyscyplin planistycznych, po prawej 

– sześć domen planistycznych. Sztab Generalny odpowiada 

za planowanie w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego, za 

planowanie rozwoju Sił Zbrojnych, logistykę, zasoby, dowo-

dzenie i łączność oraz zajmuje się pozostałymi domenami, 

obszarami planistycznymi. Ponieważ te domeny i obszary są 

rozwijane jako integralna część, trudno je zhierarchizować, 

niemiej jednak centralnym punktem jest planowanie sił. 

Wszystkie domeny i obszary podporządkowane są temu, 

aby zasilać ten element planowania. I to będzie również 

domena Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

W ramach nadzoru nad ogólną i operacyjną działal-

nością Sił Zbrojnych Sztab Generalny będzie korzystał 

z  wielu  narzędzi,  takich  jak  informowanie,  wytyczne, 

procedury, opinie, weryfikacja, uzgodnienia, rekomenda-

cje, koordynacja, analiza ryzyka, kontrola i pomoc. Swoje 

precyzyjnego podziału zadań na poszczególne organy; cho-

dzi o dowodzenie i kierowanie w Ministerstwie Obrony 

Narodowej.

Mimo że ustawa weszła w życie 1 stycznia, to przygo-

towania do jej wdrożenia odbywały się już po podpisaniu 

przez pana prezydenta 22 lipca ustawy o zmianie ustawy 

o urzędzie Ministra Obrony Narodowej. I tak w pierw-

szym etapie, do 1 listopada, w ramach stworzenia warun-

ków do wprowadzenia tejże ustawy, przekazano jednostki 

wsparcia dowodzenia w Wojskach Lądowych, a dokładnie 

siedemdziesiąt sześć jednostek; są to głównie jednostki 

artylerii przeciwlotniczej, kulturalno-oświatowe i inne. 

W etapie drugim, do 1 stycznia, a dokładnie 31 grudnia, 

w podporządkowanie dowódcy generalnego przekazano 

siedemset trzydzieści jednostek. I w etapie trzecim, do 

1 marca, planuje się przekazanie dwudziestu dwóch jed-

nostek, głównie tych podporządkowanych szefowi sztabu, 

są to: Szefostwo Obrony przed Bronią Masowego Rażenia, 

Szefostwo Obrony Przeciwlotniczej, Szefostwo Inżynierii 

Wojskowej oraz Szefostwo Geografii Wojskowej z cztere-

ma jednostkami geografii wojskowej.

Gdzie  jest  miejsce,  jakie  są  rola  i  zadania  szefa 

Sztabu Generalnego po reformie w Ministerstwie Obrony 

Narodowej? Sztab Generalny jest organem pomocniczym 

ministra obrony narodowej. O zadaniach Sztabu Generalnego 

wspomnę precyzyjnie później. Podporządkowane ministrowi 

obrony narodowej są Dowództwo Generalne i Dowództwo 

Operacyjne z podporządkowanymi jednostkami, Centrum 

Operacji Lądowych, dowództwo komponentu lądowego – 

na slajdzie po prawej stronie jest zaznaczone przerywaną 

linią, oznacza to, że jesteśmy w trakcie wypracowywania 

rekomendacji dla ministra obrony narodowej w zakresie 

struktury, zadań i funkcjonowania centrum.

O Dowództwie Generalnym – proszę o kolejny slajd 

– będzie opowiadał pan generał Majewski, przedstawi 

to precyzyjnie, dlatego pominę ten slajd, jeżeli pan prze-

wodniczący  pozwoli,  także  ten  na  temat  Dowództwa 

Operacyjnego.

Proszę o slajd ze strukturą Sztabu Generalnego.

W nowym systemie dowodzenia i kierowania Siłami 

Zbrojnymi Sztab Generalny będzie się składał z ośmiu 

komórek wewnętrznych: zarządów mobilizacji uzupeł-

nień, rozpoznania wojskowego, planowania użycia Sił 

Zbrojnych, wsparcia czy też planowania systemu logistycz-

nego, planowania i programowania rozwoju Sił Zbrojnych, 

wsparcia dowodzenia, systemu szkolenia oraz zarządu 

planowania  rzeczowo-finansowego,  koordynowanego 

przez Biuro Koordynacyjne Sztabu Generalnego Wojska 

Polskiego.

Jeżeli chodzi o zadania Sztabu Generalnego, to od 

1 stycznia jest on odpowiedzialny za planowanie strategicz-

nego użycia Sił Zbrojnych, programowanie wieloletniego 

rozwoju Sił Zbrojnych, nadzór nad ogólną i operacyjną 

działalnością Sił Zbrojnych, w tym w szczególności nad 

planowaniem operacyjnym, gotowością bojową i mobili-

zacyjną, szkoleniem oraz rozwojem organizacyjno-tech-

nicznym Sił Zbrojnych. Ponadto szef Sztabu Generalnego 

pełni funkcję reprezentacyjną w najwyższych kolegiach, or-

ganach kolegialnych, w organach polityczno-wojskowych, 

organizacjach międzynarodowych. Szef sztabu doradza 

w dniu 18 lutego 2014 r.

7

Dokumenty  organizacyjno-etatowe  precyzyjnie, 

w moim przekonaniu, określają zadania głównych organów 

dowodzenia Siłami Zbrojnymi. Przyjęte rozwiązania orga-

nizacyjne, które były procedowane przez ponad dwa lata, 

zapewnią ciągłość wykonywania zadań w trakcie trans-

formacji struktur dowodzenia z poprzedniego systemu, 

w 2013 r., do systemu 2014 r.

Pan  generał  Wojciechowski  wspomniał  o  tym,  że 

główną domeną, jeśli chodzi o transformację systemu 

dowodzenia, jest przygotowanie nowych struktur Sztabu 

Generalnego, który w listopadzie powinien wykonywać 

zadania właśnie w nowej strukturze; chodzi o zadania 

przedstawione na slajdzie.

Panie Przewodniczący, dziękuję za uwagę. Jeżeli będą 

pytania, to jestem do panów dyspozycji. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Generale.

Pan generał Lech Majewski. Proszę bardzo.

Dowódca Generalny 

Rodzajów Sił Zbrojnych 

Lech Majewski:

Szanowny Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! 

Panowie Senatorowie! Szanowni Państwo!

Śmiało można powiedzieć, że powstanie Dowództwa 

Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych z dniem 1 stycz-

nia  2014  r.  zmieniło  funkcjonowanie  Sił  Zbrojnych 

Rzeczypospolitej Polskiej. Ale też trzeba powiedzieć, że 

niesie za sobą wiele nowych wyzwań, obowiązków, za-

dań. Dlatego też tak ważne jest, aby zadania Dowództwa 

Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych były znane i zro-

zumiałe dla wszystkich pracujących w resorcie obrony 

narodowej, ale też z nim współpracujących. Dlatego jedną 

z pierwszych moich decyzji było skierowanie głównych ge-

nerałów, dowódców, inspektorów do jednostek, aby opowie-

dzieć, co to jest Dowództwo Generalne, jakie są jego zada-

nia, struktura, organizacja, przeznaczenie. Już na początku 

stycznia byliśmy w kilkudziesięciu jednostkach. Dowódcy 

tych jednostek przekazali tę informację do podległych jed-

nostek, ponieważ trudno nam z Dowództwa Generalnego, 

chociaż  pracuje  tam  dziewięćset  trzydzieści  osób,  do-

trzeć do każdego – tych jednostek jest za dużo; siedemset 

czterdzieści siedem jednostek podlega pod Dowództwo 

Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych. Dlatego cieszę się, 

że dzisiaj możemy być razem z państwem i przedstawić 

nasz punkt widzenia na Dowództwo Generalne. Ułatwi to 

funkcjonowanie samego Dowództwa Generalnego oraz 

całego systemu dowodzenia, w którym dowództwo jest 

kluczowym ogniwem, łączącym szczebel strategiczny ze 

szczeblem taktycznym, transponującym wizję rozwoju Sił 

Zbrojnych, konkretne zamierzenia i działania szkoleniowe, 

ale też zamierzenia modernizacyjne.

Plan mojego wystąpienia, Szanowni Państwo, będzie 

taki, jak widać na slajdzie.

Proszę o następny slajd. W pierwszej części mojego 

wystąpienia  przedstawię  charakterystykę  Dowództwa 

Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych. Otóż przyjęta w mo-

spostrzeżenia z nadzoru nad ogólną i operacyjną działalno-

ścią Sił Zbrojnych będzie przekazywał ministrowi obrony 

narodowej. A pan minister, stosując techniki władcze, bę-

dzie stawiał zadania zarówno Sztabowi Generalnemu, jak 

i podległemu Dowództwu Operacyjnemu i Dowództwu 

Generalnemu czy to w zakresie stwierdzonych niedocią-

gnięć, usterek, czy też kierunków dalszego działania tychże 

dowództw.

Jeżeli chodzi o reprezentowanie Sił Zbrojnych wśród 

najwyższych organów polityczno-wojskowych, kolegial-

nych, to szef Sztabu Generalnego reprezentuje Siły Zbrojne 

w strukturach NATO, w Komitecie Wojskowym NATO 

i w Komitecie Wojskowym Unii Europejskiej, uczestni-

czy również w posiedzeniach Komitetu Logistycznego 

NATO. Reprezentuje Polskę w posiedzeniach Komitetu 

Narodowego Dowódców Terytorialnych, reprezentuje Siły 

Zbrojne w pracach Sojuszniczego Dowództwa do spraw 

Transformacji  w  Norfolk,  reprezentuje  ministra  obro-

ny narodowej na posiedzeniach Rady do spraw Polityki 

i Planowania Zasobów NATO.

Szefowi  Sztabu  Generalnego  podporządkowanych 

jest ogólnie sześciuset siedmiu oficerów pełniących służ-

bę poza granicami państwa, na wszystkich stanowiskach 

dowództwa, czyli NATO’s command structure, a więc do-

wództwa sił Sojuszu Północnoatlantyckiego, począwszy od 

dowództw strategicznych, poprzez jednostki rozlokowane 

na terenie kraju; mówimy tutaj o JFTC czy 3. Batalionie 

Łączności w Bydgoszczy.

W  strukturach  międzynarodowych  NATO  i  Unii 

Europejskiej, jak również we wszystkich dowództwach 

wskazanych na slajdzie żołnierze podlegający szefowi 

Sztabu  Generalnego  wykonują  zadania,  reprezentując 

również nasze narodowe stanowisko i narodowe interesy 

zgodnie z wytycznymi szefa sztabu i wewnętrzną polityką 

resortu obrony narodowej.

Proszę o kolejny slajd. Jeżeli chodzi o wypracowa-

nie  stanowiska  i  pilnowanie,  krótko  mówiąc,  spraw 

narodowych,  to  szef  sztabu  odpowiada  za  narodowe 

przedstawicielstwo łącznikowe w Norfolk w USA, pol-

ski zespół łącznikowy w Tampie na Florydzie, Polskie 

Przedstawicielstwo Wojskowe w Brukseli, przy komite-

tach wojskowych NATO i Unii Europejskiej, za Polskie 

Narodowe Przedstawicielstwo Wojskowe przy SHAPE, 

a więc przy Dowództwie do spraw Operacji, za Polski Zespół 

Łącznikowy w Brunssum, w Sojuszniczym Dowództwie Sił 

Połączonych, JFC w Brunssum, oczywiście za komponent 

powietrzny w Ramstein. Poza tym w Strasburgu przejmu-

jemy rolę państwa ramowego w Eurokorpusie.

O zadaniach dotyczących przygotowania stanowiska 

kierowania ministra obrony narodowej czy też Centralnego 

Stanowiska Kierowania Obroną Państwa nie chciałbym 

szczegółowo opowiadać, ponieważ jest to sfera informa-

cji niejawnych. Dlatego tylko wskazuję, że za ten obszar 

również odpowiada szef Sztabu Generalnego.

Panie  Przewodniczący,  zadania  nałożone  na  Sztab 

Generalny w procesie transformacji systemu dowodzenia 

i kierowania Siłami Zbrojnymi w Ministerstwie Obrony 

Narodowej zostało wykonane w nakazanych terminach, 

co pozwoliło na płynne przestawienie się na te struktury 

dowodzenia.

52. posiedzenie Komisji Obrony Narodowej

8

Szanowni Państwo, w tej części mojego wystąpienia 

skupię się na zasadniczych zadaniach i priorytetach dzia-

łalności Dowództwa Generalnego w 2014 r.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Postaram się…

Szanowni Państwo, głównymi zadaniami Dowództwa 

Generalnego w 2014 r. będą: osiągnięcie zdolności do 

wspólnego działania zgodnie z wojennym systemem dowo-

dzenia, zapewnienie warunków do dowodzenia podległymi 

wojskami w sposób umożliwiający wykonanie głównych 

zadań szkoleniowych oraz integrowanie działalności szko-

leniowej poszczególnych rodzajów Sił Zbrojnych do formy 

działań połączonych.

Założyliśmy, że priorytetami w działalności Dowództwa 

Generalnego w 2014 r. będą: kontynuowanie realizacji 

zamierzeń strukturalno-organizacyjnych i modernizacji 

technicznej, utrzymanie i podniesienie sprawności tech-

nicznej oraz odtworzenie sprawności technicznej sprzętu 

wojskowego, zapewnienie warunków do bezkolizyjnego 

przygotowania sił zadeklarowanych do wykonywania za-

dań w ramach zobowiązań sojuszniczych oraz pogłębie-

nie współpracy międzynarodowej na rzecz wzmocnienia 

obronności Rzeczypospolitej, wzmocnienie nadzoru nad 

ochroną obiektów. Szkolenie dowództw i sztabów w 2014 r. 

przeprowadzane będzie poprzez udział wydzielonych sił 

i środków w kluczowych ćwiczeniach i treningach, tak jak 

przedstawiono na slajdzie.

Uwzględniamy przygotowanie Dowództwa Generalnego 

do działania jako stanowisko dowodzenia dowódcy general-

nego rodzajów Sił Zbrojnych, wykonującego zadania zabez-

pieczenia dowodzenia w tylnej strefie działań. Pierwszym 

przedsięwzięciem weryfikującym przygotowanie dowódz-

twa do wykonania tego zadania będzie dwuszczeblowy 

trening sztabowy przeprowadzony w październiku jako tak 

zwany model 14. W 2014 r. w jednostkach bezpośrednio mi 

podporządkowanych planuję przeprowadzić w sumie sto 

pięć ćwiczeń i treningów, z czego trzydzieści w układzie 

międzynarodowym.

Działalność Dowództwa Generalnego jest ukierunko-

wana nie tylko na przygotowanie wojsk do wykonywania 

zadań w czasie kryzysu i wojny, lecz także w ramach Sił 

Odpowiedzi NATO, grup bojowych Unii Europejskiej 

i polskich kontyngentów wojskowych. Dowództwo przy-

gotowuje pododdziały oraz personel do misji NATO oraz 

Unii Europejskiej. Misje NATO, do których kierowane są 

jednostki podległe dowództwu, to: misja w Afganistanie 

i w Kosowie, za chwilę misja „Orlik” na Litwie, w Łotwie 

i Estonii. Jeśli chodzi o zobowiązania sojusznicze, to utrzy-

mywany jest dyżurny zespół SON, czyli Sił Odpowiedzi 

NATO, wydziela się także i przygotowuje siły do kolej-

nych zespołów. Misje prowadzone obecnie przez Unię 

Europejską to te w Bośni i Hercegowinie, Mali i Republice 

Środkowoafrykańskiej.

Teraz przedstawię oczekiwany stan końcowy działal-

ności Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych 

w tym roku wraz z zadaniami wynikającymi z dotychcza-

sowego funkcjonowania dowództwa. Mając na uwadze za-

dania dowództwa, przyjęte założenia oraz przedsięwzięcia 

szkoleniowe zakłada się: zrealizowanie zaplanowanych na 

rok 2014 w poszczególnych dowództwach rodzajów Sił 

delu systemu kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi 

Rzeczypospolitej Polskiej hierarchia strukturalna elemen-

tów kierowania, dowodzenia Siłami Zbrojnymi umiej-

scowiła Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych 

w bezpośrednim podporządkowaniu ministra obrony na-

rodowej wraz ze Sztabem Generalnym Wojska Polskiego 

i Dowództwem Operacyjnym Rodzajów Sił Zbrojnych. 

Zgodnie z zasadą: planuj, przygotuj, użyj, przydzielono 

każdej z wymienionych instytucji zadania.

Dowództwo Generalne pełni szczególną rolę w tym 

triumwiracie, gdyż przekłada myśl planistyczną Sztabu 

Generalnego Wojska Polskiego na gotowy do użycia przez 

dowódcę operacyjnego rodzajów Sił Zbrojnych produkt, 

jakim  jest  przygotowanie  i  wyszkolenie  rodzajów  Sił 

Zbrojnych. Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych 

odpowiada za przygotowanie podległych dowództw i wojsk 

poprzez: szkolenie, pełnienie funkcji gestora uzbrojenia 

i sprzętu wojskowego, przygotowanie organów dowodze-

nia zgodnie z przeznaczeniem na czas pokoju, kryzysu 

i wojny, jak również dowodzenie podległymi siłami we 

wskazanych stanach.

Ustanowiona struktura Dowództwa Generalnego – czyli 

sztab, cztery rodzaje Sił Zbrojnych, Inspektorat Rodzajów 

Wojsk oraz Inspektorat Szkolenia – zapewnia swobodę 

dowodzenia wojskami w wymiarze połączonym, co jest dla 

nas bardzo ważne szczególnie w tym nowym systemie.

Zgodnie z ustawą Dowództwo Generalne Rodzajów 

Sił Zbrojnych będzie wykonywało postawione mu za-

dania, czyli: planowanie, organizowanie i prowadzenie 

szkolenia podległych jednostek wojskowych, realizację 

programów rozwoju Sił Zbrojnych, wykonywanie zadań 

w obszarze szeroko rozumianej logistyki wojskowej, orga-

nizowanie mobilizacyjnego rozwinięcia wojsk, szkolenie 

rezerw osobowych, zarządzanie i prowadzenie kontro-

li w podległych jednostkach wojskowych, współpraca 

z innymi organami, podmiotami w sprawach związanych 

z obronnością państwa.

Aby móc wykonać te zadania, niezbędny jest sto-

sowny system współdziałania w ramach Dowództwa 

Generalnego, gdyż, jak zaznaczyłem, składa się on z sze-

ściu inspektoratów, sztabu oraz grupy dowódcy. W efekcie 

przyjętych, wcześniej wymienionych rozwiązań, komórki 

funkcjonalne sztabu oraz poszczególnych inspektoratów 

wykonują zadania, tak aby osiągnąć efekt synergii wy-

nikający z połączenia w jednej strukturze specjalistów 

wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych. Jednocześnie dla 

każdego z obszarów funkcjonalnych ustanowiony zo-

stał koordynator; jeśli chodzi o planowanie użycia sił, 

jest nim Zarząd Operacyjny J3, w zakresie gestorstwa 

i rozwoju – Zarząd Planowania Rozwoju J5, w zakresie 

szkolenia sił – Zarząd Koordynacji Szkolenia. Zgodnie 

z dokumentami normatywnymi dowódcy generalnemu 

rodzajów Sił Zbrojnych obecnie podporządkowanych 

jest pięćdziesiąt dziewięć jednostek, które liczą łącznie 

około osiemdziesięciu dziewięciu tysięcy żołnierzy i po-

nad trzydzieści siedem tysięcy pracowników wojska. 

W imieniu dowódcy generalnego merytoryczny nadzór 

nad działalnością poszczególnych jednostek wojskowych 

i związków organizacyjnych sprawuje sztab wraz z po-

szczególnymi inspektoratami.

w dniu 18 lutego 2014 r.

9

Masz to?

(Głos z sali: Mam…)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, wolę na stojąco, jeżeli można.

Panie Przewodniczący, krótko powiem o zasadniczej 

różnicy.  Proszę,  tak  wyglądała  struktura  poprzednie-

go dowództwa, przed reformą. Dowództwo Operacyjne 

Rodzajów Sił Zbrojnych dostało teraz jednostki, którymi 

dowodzi…

(Głos z sali: Znacznie…)

Co dostało? Centrum Operacji Morskich, Centrum 

Operacji Powietrznych, Centrum Operacji Specjalnych 

i  prawdopodobnie  dostanie  jeszcze  Centrum  Operacji 

Lądowych, o którym mówił szef Sztabu Generalnego. 

Mam nadzieję, że to nie zepsuje ostatecznej koncepcji, że 

Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych będzie 

zdolne dowodzić bez żadnych problemów.

Proszę dalej. To są najważniejsze zadania – na czas 

pokoju, kryzysu i wojny. Dla nas najważniejsze są zadania 

wojenne, ale większość dzisiejszych zadań jest związa-

nych z czasem pokoju i z kryzysem, jak państwo widzicie. 

Najważniejsze jest to, że jesteśmy teraz odpowiedzialni 

za przygotowanie stanowiska dowodzenia naczelnego do-

wództwa Sił Zbrojnych. Kto będzie naczelnym dowódcą? 

O tym zadecyduje prezydent. Jeśli nie ja, to będę zastępcą, 

taką mam nadzieję. Dowództwo ma przygotować, rozwi-

nąć siły i być w gotowości do tego, żeby zabezpieczyć 

dowodzenie Siłami Zbrojnymi. Do jego zadań należy też 

planowanie, dowodzenie połączonymi operacjami obro-

ny – razem z szefem sztabu. Co jest ważne w czasie „P”, 

a czego nie było? Dowództwo Operacyjne w tej chwili 

odpowiada za dowodzenie wojskami w czasie kryzysu, 

w tym kryzysu niemilitarnego. I to jest bardzo poważne 

zadanie, które zostało przejęte od Sztabu Generalnego; tam 

zostało zlikwidowane Centrum Zarządzania Kryzysowego 

i powstało u mnie, w ramach dyżurnej służby operacyjnej. 

Dodatkowo minister obrony narodowej upoważnił mnie do 

rozpoczęcia wydzielania sił zgodnie z prawem zarządzania 

kryzysowego.

Kolejna sprawa to integracja rozpoznania – mówię o do-

datkowych zadaniach, tych najważniejszych, które doszły 

– obrona przestrzeni powietrznej czy granicy powietrznej, 

wsparcie granicy morskiej. Oczywiście te zadania, które 

należały do nas przed reformą, pozostają bardzo ważne, 

wykonuję je cały czas – mam na myśli dowodzenie pol-

skimi kontyngentami wojskowymi.

Proszę dalej. Kontyngenty są znane, mówiono o nich 

już kilka razy, w związku z tym przejdę dalej. Nie będę 

się też rozwijał na temat obrony powietrznej, ponieważ 

jest to znany temat.

Proszę o kolejny slajd. Jak wygląda system zarządzania 

kryzysowego? Powiem krótko. Dowództwo Operacyjne 

zostało upoważnione do dowodzenia i przejęło wszystkie 

zadania związane z reagowaniem kryzysowym. System 

zarządzania kryzysowego został uproszczony – jest to w tej 

chwili sprawne, bo jest jeden dowódca.

Proszę dalej. Tu jest pokazane, w jaki sposób są reak-

tywowane, wydzielane, tworzone wojskowe zgrupowania 

zadaniowe. Są wydzielane przez poszczególnych force pro-

vider i dowodzone przez dowódcę operacyjnego.

Zbrojnych wszystkich zaplanowanych zamierzeń szko-

leniowych;  utrzymanie  zdolności  podległych  organów 

dowodzenia do wykonania zadań zgodnie z przeznacze-

niem; przygotowanie wydzielonych sił i środków do wy-

konywania zadań w ramach Sił Odpowiedzi NATO, grup 

bojowych Unii Europejskiej oraz polskich kontyngentów 

wojskowych; zakończenie programowania, planowania 

szkolenia dowództw i sztabów wojsk do roku 2015; przy-

gotowanie wydzielonych sił i środków do ćwiczenia do-

wódczo-sztabowego „Anakonda’14”; osiągnięcie gotowo-

ści Dowództwa Generalnego do działania zgodnie z jego 

przeznaczeniem.

Na koniec chciałbym przedstawić główne korzyści wy-

nikające z przeprowadzonej reformy systemu kierowania 

i dowodzenia Siłami Zbrojnymi, ze szczególnym odniesie-

niem się do Dowództwa Generalnego.

Po pierwsze, uzyskano efekt „jeden dowódca i jedna 

decyzja” – cały proces decyzyjny, który był dotychczas 

rozproszony na dowództwa poszczególnych rodzajów Sił 

Zbrojnych, dziś został skupiony w jednym miejscu i u jed-

nej osoby.

Po drugie, skupienie w jednej instytucji wszystkich 

gestorów sprzętu i uzbrojenia zapewnia szerokie, a co naj-

ważniejsze, całościowe spojrzenie na problem modernizacji 

Sił Zbrojnych. Zaangażowanie specjalistów wszystkich 

rodzajów Sił Zbrojnych pozwala na rozwiązywanie pro-

blemu z perspektywy całego wojska, a nie z perspektywy 

wyłącznie jednego rodzaju Sił Zbrojnych.

Po trzecie, szkolenie jest bardziej efektywne poprzez 

połączenie przedsięwzięć szkoleniowych danych jednostek 

we wspólne zamierzenia szkoleniowe grup jednostek oraz 

poprzez skupienie planowania, nadzorowania, szkolenia 

podległych sił w jednym organie, którym jest Inspektorat 

Szkolenia.

Dziękuję za uwagę. Jeżeli będą pytania, to z pewnością 

na nie odpowiem.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Generalne.

Ja od razu, tak na gorąco, poproszę, aby pan generał 

przybliżył nam, co to jest ten tak zwany model 14.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Ładnie brzmi, ale musimy się zapoznać z terminologią.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Dziękujemy, Panie Generale.

Teraz pan generał Marek Tomaszycki, dowódca ope-

racyjny rodzajów Sił Zbrojnych. Proszę bardzo, Panie 

Generale.

Tylko bardzo proszę o włączenie jednego z mikrofonów, 

jako że…

Dowódca Operacyjny 

Rodzajów Sił Zbrojnych 

Marek Tomaszycki:

Tak naprawdę pozostaje mi wykonać zadania, które za-

planował szef sztabu, i dowodzić wojskami, które wyszkoli 

dowódca generalny.

52. posiedzenie Komisji Obrony Narodowej

10

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Generale.

Panie Ministrze, proszę bardzo.

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek:

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Chciałem, żebyście państwo w ramach wprowadze-

nia wysłuchali informacji przekazanych przez dowódców. 

Mogliście państwo przed chwilą przekonać się, że dowódcy 

przyjęli te nowe kompetencje z pełnym zaangażowaniem, 

wykonują zadania z zaangażowaniem, przekonaniem, bo 

sprawdzili w działaniu, że te struktury są funkcjonalne.

Będą jeszcze niewielkie zmiany. Linią przerywaną 

oznaczono strukturę Dowództwa Operacyjnego; chodzi 

o Centrum Operacji Lądowych, chcemy uzupełnić ten kom-

ponent. Zatem jest jeszcze kilka kwestii, które dookreśla-

my, jak wynikało i z wypowiedzi pełnomocnika, i szefa 

sztabu, i dowódcy generalnego, i operacyjnego. Proces ten 

w zasadniczym kształcie został przeprowadzony, pozostały 

nam szczegóły.

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, dziękuję 

bardzo. Jesteśmy do państwa dyspozycji.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, czy poszczególni dowódcy, inspekto-

rzy poszczególnych rodzajów…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

A, rozumiem, dobrze.

W takim razie dziękuję bardzo panom generałom, panu 

ministrowi.

Teraz głos zabiorą senatorowie.

Proszę bardzo, pan senator Lasecki, później pan senator 

Dobkowski, kolejnych chętnych będziemy zapisywać.

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Jarosław Lasecki:

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Panie  Ministrze!  Szanowni  Panowie  Generałowie! 

Panie i Panowie!

Tak naprawdę, jeżeli chodzi o strukturę sił zbrojnych, 

to istnieją dwie filozofie. Jedna filozofia to ta, której przy-

kładem są siły zbrojne w tej chwili przechodzące transfor-

mację. Na przykład Bundeswehra niedawno została zrefor-

mowana, jednak tam pozostały te trzy rodzaje sił zbrojnych, 

czyli wojska lądowe, lotnictwo, marynarka. Inną filozofię 

prezentuje Wielka Brytania. Teraz trwają tam dyskusje 

na temat tej nowej struktury, tak zwanej 2020. Będzie to 

raczej struktura terytorialna, też z podziałem na wojska, na 

dowódcę operacyjnego, Dowództwo Generalne. Można się 

spierać co do tego, która z tych struktur jest lepsza i któ-

ra sprawdzi się w godzinie „W”. Jednak w każdej z tych 

struktur specjalną rolę – i to budowaną od wielu, wielu lat 

Proszę dalej. Tu jest pokazane stanowisko dowodzenia 

naczelnego dowódcy Sił Zbrojnych oraz to, w jaki sposób 

jest aktywowane, ale nie będę się do tego odnosił.

Proszę  dalej.  Współpraca  międzynarodowa,  o  któ-

rej mówili zarówno szef Sztabu Generalnego, jak i do-

wódca generalny, należy również do zadań Dowództwa 

Operacyjnego.  Mówimy  o  bardzo  szerokim  zakresie 

współpracy międzynarodowej, dlatego że dowództwo jest 

tak naprawdę odpowiednikiem wszystkich dowództw na 

teatrach działań.

Proszę  dalej.  Kierunki  działania  –  co  jest  najważ-

niejsze w tym roku? Oczywiście zabezpieczenie wyco-

fania kontyngentu z Afganistanu, a jednocześnie płynne 

przejście, o ile zostanie podjęta taka decyzja, do następ-

nej operacji, „Resolute Support”, czyli operacji treningo-

wej, która może wynikać z przedłużenia naszego pobytu 

w Afganistanie. Oczywiście do zadań należy też kierowa-

nie wszystkimi PKW. Prawdopodobnie będziemy wycofy-

wać się z Mali i zwiększać nasz kontyngent w Republice 

Środkowoafrykańskiej.

Integrację systemu dowodzenia i dostosowanie struktur 

omówił szef Sztabu Generalnego. Do końca tego roku pla-

nujemy osiągnąć wstępną zdolność, czyli initial capability, 

do stworzenia stanowiska dowodzenia naczelnego dowódcy 

Sił Zbrojnych. W ramach poszczególnych ćwiczeń będzie-

my również osiągali zdolności operacyjne i te z zakresu 

współpracy międzynarodowej.

Reagowanie kryzysowe, jak mówiłem, będzie jednym 

z najważniejszych zadań wykonywanych cały czas, na bie-

żąco, w związku z potrzebami zgłaszanymi przez admini-

strację państwową.

Proszę  o  kolejny  slajd.  Wnioski.  Według  mniej 

Dowództwo Operacyjne po raz pierwszy ma rzeczywiście 

możliwość dowodzenia wszystkimi siłami i środkami, które 

są poza granicami kraju. Poprzez to, że zostało mu pod-

porządkowane Centrum Operacji Specjalnych, dowódca 

operacyjny może dowodzić wszystkimi siłami, więc jest to 

bardzo proste. Zbudowanie takiej struktury pozwoli nam 

płynnie przejść z czasu „P” na czas „W” poprzez stwo-

rzenie stanowiska dowodzenia naczelnego dowódcy Sił 

Zbrojnych. Zarządzanie kryzysowe zostało uproszczone, 

znajduje się w jednym ręku, procedura jest bardzo prosta 

i sprawna. O ile zostanie to utrzymane i o ile zostanie stwo-

rzone Centrum Operacji Lądowych będące samodzielną 

jednostką w ramach tej struktury – bez zmniejszania etatów 

– o tyle Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych 

nie będzie musiało wykonywać zadań na trzech poziomach, 

czyli strategicznym, operacyjnym, praktycznym. Tak jak 

w trzech pozostałych komponentach, będzie tylko wyko-

nywało zadania na poziomie strategiczno-operacyjnym, 

taktyczny zaś przejdzie do Centrum Operacji Lądowych.

Proszę zwrócić uwagę na to, co mówiłem. Są stworzone 

trzy piony – operacyjny, wsparcia i planowania, jest też 

zarząd rozpoznania z etatem generalskim. I te trzy piony 

plus zarząd rozpoznania automatycznie tworzą stanowisko 

dowodzenia, a więc jest to bardzo racjonalne, bardzo proste 

i bardzo praktyczne, jeśli chodzi o przejście z czasu „P” 

na czas „W”.

Dziękuję za uwagę. Jestem gotów do odpowiedzi na 

pytania.

w dniu 18 lutego 2014 r.

11

jest taka, że ta integracja nie może być pełna z uwagi na 

sposób ich szkolenia i użycia. Te struktury, które zostały 

zbudowane w Dowództwie Generalnym, w którym jest 

inspektor Wojsk Specjalnych, muszą spełnić te wymogi. 

Krótko mówiąc, chodzi o możliwie najkrótszy łańcuch de-

cyzyjny, stworzony w izolacji system szkolenia – i to chce-

my zapewnić poprzez te struktury. Zatem Inspektorat Wojsk 

Specjalnych będzie w Dowództwie Generalnym, a Centrum 

Operacji  Specjalnych  w  Dowództwie  Operacyjnym. 

Przyglądamy się temu, to jest element nowej struktury, 

który poddajemy szczególnej analizie i cały czas będziemy 

to robić. Zresztą będziemy analizowali cały system, jak 

pokazywał pan generał Wojciechowski, ale struktury odpo-

wiedzialne za funkcjonowanie Wojsk Specjalnych w spo-

sób szczególny z uwagi na to, o czym którym mówił pan 

senator. Pan generał Tomaszycki i pan generał Majewski 

powiedzą o liczbie żołnierzy i pracowników cywilnych, 

żeby była pełna jasność.

Dowódca Generalny 

Rodzajów Sił Zbrojnych 

Lech Majewski:

Chciałbym uściślić, że ta liczba dziewięćset trzydzieści 

dotyczy żołnierzy i pracowników wojska – jest siedmiuset 

czterdziestu ośmiu żołnierzy i stu osiemdziesięciu dwóch 

pracowników wojska. Do 1 stycznia mieliśmy, zgodnie 

z etatem, tysiąc dwustu czterdziestu siedmiu żołnierzy 

i sześciuset sześćdziesięciu trzech…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

…tak, sześciuset sześćdziesięciu trzech pracowników 

wojska, czyli razem tysiąc dziewięćset dziesięć osób w po-

przednich czterech rodzajach Sił Zbrojnych. Zatem można 

powiedzieć, że zmniejszyliśmy etat o 50% – to jest ta sy-

nergia połączona z działaniem; mówię teraz o Dowództwie 

Generalnym.

Dowódca Operacyjny 

Rodzajów Sił Zbrojnych 

Marek Tomaszycki:

Panie Senatorze, jest czterysta sześćdziesiąt osiem eta-

tów – dla trzystu siedemdziesięciu siedmiu żołnierzy zawo-

dowych i dziewięćdziesięciu jeden pracowników wojska.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Dobkowski. Proszę bardzo.

Senator Wiesław Dobkowski:

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Panowie Generałowie i Profe-

sorowie, Pułkownicy!

Mam pytanie kompleksowe. Czy zadania tych komórek 

organizacyjnych, które zostają likwidowane, będą przejęte 

przez komórki, które pozostają, w całości, czy z pewnych 

zadań się rezygnuje w związku z tą zmianą?

ze względu na zmieniające się zagrożenia i ze względu na 

zmieniające się warunki prowadzenia działań wojennych 

– pełnią siły specjalne. Czy to w strukturze niemieckiej, 

czy to u Amerykanów, którzy mają Special Operations 

Command, jako wyodrębnioną jednostkę, siły specjalne 

pełnią specjalną rolę, mają wyjątkową pozycję.

Chciałbym  zapytać,  jak  to  będzie  teraz  wyglądać 

w  przypadku  Dowództwa  Generalnego  i  Dowództwa 

Operacyjnego. Kto szkoli, kto decyduje? Rozumiem, że 

czasami są sytuacje, kiedy to minister obrony musi zde-

cydować, i to raczej po tajnym rozpoznaniu, o użyciu 

takich sił. Jak to będzie wyglądać? Tym bardziej że jest 

w Krakowie Centrum Operacji Specjalnych. Ono było do-

wództwem zaledwie przez chwilę, prawda? Czy w związku 

z tym są planowane jakieś dalsze zmiany, czy będzie znowu 

przeformowanie, rozformowanie? Jak to będzie wyglądało. 

To jest pierwsza sprawa.

I druga sprawa. Pan generał Majewski powiedział, że 

w Dowództwie Generalnym będzie pracować około dziewię-

ciuset trzydziestu osób, jeżeli dobrze usłyszałem. Chciałbym 

zapytać pana generała Tomaszyckiego, ile osób będzie pra-

cować w Dowództwie Operacyjnym. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Panie Ministrze, pan odniesie się do tej części rzą-

dowej…

Proszę bardzo.

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek:

Dziękuję bardzo.

Jeśli chodzi o pytanie pana senatora Laseckiego, to 

szczegółowo omówiliśmy własną filozofię. Absolutnie 

nie znikają rodzaje Sił Zbrojnych – rodzaje Sił Zbrojnych 

pozostają. Zbudowaliśmy pewną koncepcję dowództwa, 

kończymy prace. Argumentowaliśmy, że mając dowódz-

twa poszczególnych rodzajów Sił Zbrojnych… Mieliśmy 

Dowództwo Operacyjne, więc to był taki model hybrydy, 

część z jednego, dawnego systemu, część nowego systemu. 

Na ten stary system nałożono jakąś cząstkę Dowództwa 

Operacyjnego, jakąś nową myśl.

Dokończyliśmy ten model. Rodzaje Sił Zbrojnych po-

zostają. Rzadko się zdarza, żeby był używany tylko jeden 

rodzaj Sił Zbrojnych, może z wyjątkiem jakiegoś punkto-

wego użycia sił specjalnych. Zazwyczaj mamy do czynie-

nia z operacją, w której przewijają się różne rodzaje Sił 

Zbrojnych, operacją o charakterze połączonym.

Ale jeśli chodzi o siły specjalne, ich specyfikę, to do-

wódcy w swoich prezentacjach pokazywali pewien efekt 

synergii, integracji, który osiągnięto. Na przykład inspekto-

rat lotnictwa zajmuje się lotnictwem wszystkich rodzajów 

Sił Zbrojnych – i Sił Powietrznych, i Wojsk Lądowych, 

i Marynarki Wojennej. Zostało zintegrowane rozpoznanie 

– o czym tu mówiono – i w Dowództwie Generalnym, 

i w Dowództwie Operacyjnym. Specyfika sił specjalnych 

52. posiedzenie Komisji Obrony Narodowej

12

że 2 stycznia przewodniczącego Komitetu Wojskowego 

NATO generała Knuda Bartelsa, informowałem o tym 

precyzyjnie generała Breedlove’a, dowódcę ACO, który 

składał wizytę w Polsce, informowałem również Jean-Paula 

Palomérosa, francuskiego generała, dowódcę ACT, który 

również przebywał w Polsce. Poinformowałem też szefów 

obrony wszystkich państw w czasie spotkań bilateralnych 

i w czasie posiedzenia komitetów wojskowych NATO 

i Unii Europejskiej. Muszę powiedzieć, że jest ogromne 

zainteresowanie nie tylko tych państw, lecz także bardzo 

interesują się tym – poprzez attaché wojskowych – nie 

nasi sąsiedzi, nie nasi sojusznicy, ale na przykład Chiny, 

które też przebudowują swój system dowodzenia. Każdy 

oczekuje od nas wniosków, każdy obserwuje to wnikliwie. 

Zadeklarowaliśmy, że jeżeli taka będzie wola, to pełne 

wnioski  będą  przedstawione  na  posiedzeniu  Komitetu 

Wojskowego i na spotkaniach bilateralnych. Zatem to nie 

jest tak, że ktoś w NATO o czymś nie wiedział. Powiem 

o jeszcze jednej sprawie, o której warto powiedzieć. Chodzi 

o wszystkie nasze deklaracje, a więc o Siły Odpowiedzi 

NATO. Około dwudziestu dwóch tysięcy żołnierzy dekla-

rujemy do użycia w NATO; to jest szczebel taktyczny – od 

dywizji, brygady w dół, batalion do Sił Odpowiedzi NATO; 

uczestniczymy też w grupach bojowych Unii Europejskiej. 

Tam reformy nie było, obowiązują allied forces standards, 

standardy sił sojuszniczych. System dowodzenia, wydol-

ność struktur dowodzenia i możliwość dowodzenia dywizją 

do pięciu brygad jest przez nas spełniona. Nie ruszaliśmy 

tego elementu i nie mamy wątpliwości, że to nie ma żad-

nego wpływu na nasze zobowiązania sojusznicze. Mam 

nadzieję, że to wyczerpuje temat.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Generale.

Pan senator Preiss.

Senator Sławomir Preiss:

Wsłuchałem się w te wszystkie informacje, prezentacje 

i mam pytanie do pana generała Marka Tomaszyckiego. Na 

jakim etapie jest tworzenie Centrum Operacji Lądowych? 

Kiedy będzie skończone?

A drugie pytanie mam do generała Lecha Majewskiego. 

Wczoraj wróciliśmy z 11. Lubuskiej Dywizji Kawalerii 

Pancernej. Podporządkowana jej jest 34. Brygada Kawalerii 

Pancernej, która będzie rozbudowywana. O ile wiem, znaj-

dą się tam Leopardy. Dziś jest tam już około dwustu etatów. 

Czy te etaty są przypisane do tej jednostki? Ile ich w su-

mie będzie, czy będą zwiększane kosztem jakichś innych 

jednostek? Jak to będzie wyglądało od strony formalnej, 

etatowej? Dziękuję.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Pan minister czy pan generał? 

Proszę bardzo, Panie Ministrze…

I druga sprawa. Czy zmiany dotyczące systemu kiero-

wania, ich schemat był uzgodniony z dowództwem NATO? 

Czy NATO zostało poinformowane o tym, że taki system 

jest u nas wprowadzany? Jak to w ogóle jest? I na ile ten 

nowy system jest dostosowany do systemu, który obowią-

zuje w NATO, bo przecież w poszczególnych państwach 

wchodzących w skład sojuszu funkcjonują różne systemy. 

Jak to jest? Czy to jest kompatybilne z modelem, który 

istnieje w NATO, którego przecież jesteśmy członkiem? 

Dziękuję.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Proszę bardzo, Panie Ministrze.

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek:

Powiem kilka zdań ogólnych, a potem poproszę pana 

generała Gocuła, szefa Sztabu Generalnego, żeby rozwi-

nął – ale nie za szczegółowo – ten wątek kompatybilności, 

o którym mówił pan senator, na przykładzie NATO.

Jeżeli chodzi o nowe struktury, to główna zmiana po-

legała na tym, o czym mówili w swoich wystąpieniach 

dowódcy – cztery dowództwa rodzajów Sił Zbrojnych zo-

stały zastąpione, funkcje tych dowództw przejęło powołane 

Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych i częścio-

wo funkcjonujące dotychczas Dowództwo Operacyjne, 

które stało się Dowództwem Operacyjnym Rodzajów Sił 

Zbrojnych. I żadne zadania nie zostały pominięte, te za-

dania zostały przypisane do nowych struktur. Nie ma już 

dowództw rodzajów Sił Zbrojnych, te struktury po prostu 

zostały zlikwidowane.

Zdecydowana większość żołnierzy, w szczególności ofi-

cerów starszych, obecnych tutaj panów generałów, pułkow-

ników z poprzednich dowództw znalazła swoje miejsce, 

bardzo ważne miejsce, w nowo utworzonym Dowództwie 

Generalnym i częściowo w Dowództwie Operacyjnym.

Jeżeli chodzi o kwestię tych efektów społecznych, która 

się tutaj przewijała, to jest to korzystniejsze, ale nie chcę 

odbierać  głosu  panu  przewodniczącemu  Owczarkowi. 

Będziemy o tym opowiadać, bo pan senator wyraźnie 

zainteresował się tą częścią wypowiedzi pana generała 

Wojciechowskiego.

Gdyby pan zechciał, Panie Generale, odpowiedzieć na 

temat zgodności naszych struktur…

Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego 

Mieczysław Gocuł:

Dziękuję bardzo.

Zacznę od tego, że nie ma jednolitego modelu funk-

cjonowania sił zbrojnych w dwudziestu ośmiu państwach 

NATO. Pan senator Lasecki precyzyjnie przestawił dwie 

filozofie.

Czy  informowaliśmy  o  tym  naszych  sojuszników? 

Oczywiście, rozmawiałem na ten temat i dość precyzyjnie 

informowałem o tym w połowie ubiegłego roku, a tak-

w dniu 18 lutego 2014 r.

13

Senator Andrzej Owczarek:

Mam dwa pytania. Pan minister zwrócił uwagę na wy-

powiedź pana generała Wojciechowskiego, że na odrębne 

podkreślenie zasługuje rezultat związany ze skutkami spo-

łecznymi przeprowadzonej reformy. Domyślam się, o co 

chodzi, ale chciałbym, żeby pan generał dokładnie mi wy-

jaśnił, jakie są te skutki społeczne i dlaczego one powodują 

takie duże zadowolenie. To pierwsza sprawa.

Druga sprawa. Mam pytanie do pana generała Gocuła 

dotyczące liczebności poszczególnych dowództw. Jaka była 

liczba etatów w Sztabie Generalnym poprzednio, a jaka 

będzie teraz?

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Panie Ministrze, proszę bardzo.

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek:

Pan generał Wojciechowski przypomni te założenia. 

Kończymy tworzenie pełnej struktury. Przed nami jeszcze, 

jak sygnalizowaliśmy, określenie nowej struktury Sztabu 

Generalnego i przeformowanie Inspektoratu Wojskowej 

Służby Zdrowia, ale w stosunku do tego, co zostało zrobio-

ne, to niewielkie ruchy. Najprościej mówiąc, jesteśmy za-

dowoleni z tego, że negatywne skutki społeczne, to znaczy 

skala odejść żołnierzy zawodowych czy pracowników woj-

ska w wyniku zmian organizacyjnych wdrażanych refor-

mą, są mniejsze niż zakładaliśmy. Te skutki są niewielkie. 

Większość żołnierzy, dzięki różnego rodzaju narzędziom, 

których używaliśmy – na przykład wykaz dodatkowy, któ-

ry jeszcze obowiązuje – pracuje w nowych strukturach. 

Jesteśmy z tego zadowoleni, bo przecież w dowództwach 

rodzajów Sił Zbrojnych pracowali bardzo doświadczeni 

oficerowie. To żołnierze, na których nam bardzo zależy. 

I to wyrażały słowa wypowiedziane przez pana generała 

Wojciechowskiego.

Jeżeli chodzi o drugie pytanie…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego 

Mieczysław Gocuł:

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Szanowny Panie Senatorze!

Dziękuję za to pytanie. Jest ono bardzo złożone, ale 

postaram się odpowiedzieć dość precyzyjnie. Muszę jednak 

wrócić do historii, Panie Senatorze. Powiem bardzo krót-

ko. Otóż w 2007 r. weszła w życie nowa struktura Sztabu 

Generalnego Wojska Polskiego, która składała się z pięciu-

set sześćdziesięciu siedmiu etatów wojskowych i stu etatów 

cywilnych, w sumie było to sześćset sześćdziesiąt siedem 

etatów. Trzeba jednak mieć na uwadze dwa fakty. Otóż 

poza strukturą Sztabu Generalnego były trzy szefostwa 

rodzajów wojsk – Szefostwo Obrony Przeciwlotniczej, 

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław  Mroczek:  Nie  będziemy  zmieniać  kolejności. 

Bardzo proszę, Panowie Generałowie.)

Dowódca Operacyjny 

Rodzajów Sił Zbrojnych 

Marek Tomaszycki:

Już myślałem, że pan minister weźmie to na siebie.

(Wesołość na sali)

Właściwie to powinienem przekierować te pytania na 

szefa Sztabu Generalnego, ale że boję się szefa Sztabu 

Generalnego, w związku z tym krótko odpowiem panu 

senatorowi.

Przede  wszystkim  powstanie  Centrum  Operacji 

Lądowych. W tej chwili wypracowywana jest koncepcja 

– 2. Korpus Zmechanizowany w Krakowie zostanie prze-

formowany w Centrum Operacji Lądowych. Podstawowe 

założenie  jest  takie,  żeby  tych  żołnierzy,  którzy  służą 

w 2. Korpusie Zmechanizowanym, zachować, zagospo-

darować, a jednocześnie, jeżeli będzie taka potrzeba, zwięk-

szyć liczebność lub zmniejszyć, w zależności od zadań. 

Przewidywany termin płynnego przejścia to 31 marca, 

wiąże się to z rozwiązaniem 2. Korpusu.

Czy to wystarczy, Panie Senatorze?

(Senator Sławomir Preiss: Oczywiście, całkowicie.)

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo.

Pan generał Majewski też chciałby zabrać głos?

Dowódca Generalny 

Rodzajów Sił Zbrojnych 

Lech Majewski:

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Szanowni 

Państwo!

Jest to rzeczywiście prawda. Jak pan minister obrony 

narodowej ogłosił w styczniu w Zielonej Górze, otrzyma-

my sto dziewiętnaście czołgów Leopard w wersji A5 i A4. 

Będą stacjonowały w 11. Dywizji Kawalerii Pancernej. 

Obecnie trwają bardzo dokładne analizy strukturalne, gdzie 

i ile czołgów wysłać. Wiadomo, że podstawową jednostką 

będzie 34. Brygada Kawalerii Pancernej. Wiadomo też, 

że w tej chwili służy tam tylko dwustu żołnierzy, więc 

ta liczba będzie musiała być zwiększona. Będziemy to 

robili sukcesywnie, na pewno nie odbędzie się to w ciągu 

jednego dnia czy miesiąca. Pierwsze czołgi mamy dostać 

pod koniec czerwca. Mają być one jeszcze modernizowa-

ne. Zatem sukcesywnie, w miarę dostaw czołgów, będzie 

się zwiększała liczba żołnierzy, będzie przygotowywana 

infrastruktura i park do zabezpieczenia potrzeb 11. Dywizji 

Kawalerii Pancernej. Szczegóły tego zadania w krótkim 

czasie wypracuje Sztab Generalny, Dowództwo Generalne, 

a pan minister zatwierdzi. Wtedy to przedstawimy.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Generale.

Pan przewodniczący Owczarek. Proszę bardzo.

52. posiedzenie Komisji Obrony Narodowej

14

Senator Jarosław Lasecki:

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Bardzo dziękuję panu generałowi za odpowiedź na moje 

pierwsze pytanie, dotyczące Wojsk Specjalnych. Tak się 

składa, że w moim okręgu wyborczym leży Lubliniec, więc 

zadałem to pytanie z powodu naturalnego zainteresowa-

nia. I cieszę się z odpowiedzi, że jest to struktura, która 

będzie podlegać przez jakiś czas wnikliwym analizom. 

Zobaczymy, co czas pokaże. Tak przynajmniej zrozumia-

łem tę odpowiedź i bardzo za nią dziękuję.

Chciałbym zadać pytanie dotyczące struktur osobowych, 

etatów zarówno w Dowództwie Generalnym, Dowództwie 

Operacyjnym, jak i w Sztabie Generalnym. Otóż pamiętam, 

że w ubiegłym roku na którymś z posiedzeń komisji roz-

mawialiśmy o problemie pułkowników w polskiej armii, 

o strukturze, która prowadzi do tego, że liczba żołnierzy 

przypadających na jednego pułkownika czy też jednego 

generała jest zdecydowanie inna niż w innych armiach 

europejskich. Czy w ramach przeprowadzanej reformy 

struktury dowodzenia ten problem – czyli liczba żołnierzy 

przypadających na jednego pułkownika – został rozwią-

zany? Ilu jest pułkowników? W przyszłości będą musieli 

oni zostać generałami… Coś trzeba z nimi zrobić? Istnieje 

przecież jakaś tam ścieżka kariery. Czy nowa struktura 

wprowadza ułatwienia, jeśli chodzi o ścieżkę kariery puł-

kowników? Czy też powoduje to, że za dwa, trzy lata, pięć 

lat będziemy mieli znów ten sam problem, który mieliśmy 

kilka lat temu w polskiej armii, że liczba generałów przy-

padających na liczbę żołnierzy była niespotykanie wysoka 

w stosunku do innych armii? Dziękuję.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Proszę bardzo, panie Ministrze.

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek:

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Budowaliśmy struktury nowych dowództw – ta Sztabu 

Generalnego jeszcze nie jest zatwierdzona – właśnie z my-

ślą o prawidłowej ścieżce rozwoju zawodowego. I nie zo-

stała zwiększona liczba etatów generalskich czy pułkowni-

kowskich – ten proces jest raczej odwrotny, zdecydowanie 

odwrotny. W tej nowej strukturze, dzięki konsekwentnej 

postawie w tym zakresie ministra obrony narodowej, liczba 

stanowisk generalskich będzie mniejsza… już jest mniejsza 

i będzie jeszcze mniejsza w stosunku do obecnego stanu; 

teraz jest mniejsza niż rok temu czy dwa lata temu i będzie 

jeszcze mniejsza. Tak więc te struktury były, najkrócej 

mówiąc, tworzone oszczędnie. Odwołam się do tego, co 

powiedział pan generał Gocuł – nie ma jakichś zdecydo-

wanych przerostów.

Jeżeli chodzi o kwestię pułkowników, to przyznam 

szczerze, że w tej chwili nie jestem przygotowany do dys-

kusji. Jeśli zaś chodzi o etaty generalskie, to zdecydowanie 

Szefostwo Inżynierii Wojskowej i Szefostwo Obrony przed 

Bronią Masowego Rażenia, to dawało dodatkowe sto eta-

tów. Zatem Sztab Generalny miał siedemset sześćdziesiąt 

siedem etatów. To po pierwsze.

Po  drugie,  1  stycznia  2007  r.  struktura  Sztabu 

Generalnego była skonstruowana na podstawie rozwiązań 

formalnoprawnych. Te rozwiązania mówiły jasno: Sztab 

Generalny nie będzie dowodził rodzajami Sił Zbrojnych. 

A zatem jego struktura nie była stworzona do dowodze-

nia. Krótko mówiąc, siedemset siedemdziesiąt sześć… 

przepraszam, sześćset sześćdziesiąt siedem etatów i sto 

w szefostwach nie służyło do tego, żeby dowodzić Siłami 

Zbrojnymi od 1 stycznia. W efekcie we wrześniu i na 

przełomie października podjęto decyzję o przekazaniu 

dowództw rodzajów Sił Zbrojnych pod Sztab Generalny, 

nie zwiększając liczby etatów. Dzisiaj przygotowujemy 

zadania sztabu, a te zadania są precyzyjnie określone usta-

wą i aktami wewnętrznymi ministra obrony narodowej, 

w tym regulaminem organizacyjnym ministra obrony na-

rodowej, a więc rozporządzeniem Rady Ministrów. Mamy 

precyzyjnie określone zadania. Przygotowaliśmy strukturę 

Sztabu Generalnego w nowych uwarunkowaniach, nie do 

dowodzenia. Nie powiem o liczbie etatów, ponieważ mi-

nister obrony nie zaakceptował jeszcze tych propozycji. 

Ale Sztab Generalny przedstawił taką propozycję i jest 

ona przedmiotem analiz pana ministra Mroczka i ministra 

obrony narodowej.

Panie Senatorze, na tym etapie nie odpowiem kon-

kretnie. Wcześniej było to siedemset sześćdziesiąt siedem 

stanowisk, podejrzewam, że teraz Sztab Generalny będzie 

miał około sześciuset stanowisk, czyli dwieście pięćdziesiąt 

stanowisk mniej niż w poprzedniej strukturze.

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek:

Szanowni Państwo! Panie Przewodniczący!

Pan generał Gocuł zastrzega, że ostateczna decyzja 

nie należy do niego. Siłą rzeczy stanowisk będzie mniej, 

jak powiedział na koniec. W trakcie tej dyskusji dowódcy 

wskazywali również na ten dylemat. Zrozumiałe jest to, że 

kierownik jednostki organizacyjnej, dowódca chciałby wię-

cej, niż dostaje. I ten spór toczy się również w Ministerstwie 

Obrony Narodowej. Uważam za jak najbardziej normalne, 

że spieramy się, liczymy każdy etat i przyglądamy się temu 

bardzo wnikliwie. Tak było do tej pory i tak będzie ze 

Sztabem Generalnym. I z tego wynika wypowiedź pana 

generała, który nie jest pewien, czy ta propozycja zostanie 

ostatecznie przyjęta. Zanim minister podejmie decyzję… 

Istnieje przecież zespół, w którego skład wchodzą wszyscy 

pozostali dowódcy. W tym zespole bardzo wnikliwie ana-

lizujemy te struktury i raczej przycinamy, niż zwiększamy 

liczbę etatów. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Lasecki. Proszę.

w dniu 18 lutego 2014 r.

15

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek: Mam nadzieję, że pan senator uzna pro-

blem pułkowników za rozwiązany.)

(Senator Jarosław Lasecki: Panie Ministrze, jestem pod 

wrażeniem. Wierzę w liczby.)

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo.

Czy któryś z panów senatorów chce jeszcze o coś za-

pytać?

Na koniec ja mam dwa, może trzy pytania.

Pierwsze pytanie dotyczy tego, o czym była mowa pod-

czas prezentacji. W 2015 r. będzie przeprowadzona ewalu-

acja nowego systemu kierowania i dowodzenia. Kto będzie 

ją przeprowadzał, kto będzie za to odpowiedzialny?

Drugie moje pytanie dotyczy tego zamieszania, które 

pojawiło się na początku 2014 r. Otóż 1 stycznia zostało 

powołane dowództwo sił specjalnych. Po dziesięciu da-

niach zostało rozformowane i powstał inspektorat podle-

gły Dowództwu Operacyjnemu Rodzajów Sił Zbrojnych. 

Dlaczego doszło do takiego zamieszania? Jak w ogóle 

mogło dojść do takiego zamieszania? Jaki to będzie miało 

wpływ na dalszą pracę tego inspektoratu. Zresztą pan sena-

tor Lasecki już ten temat poruszał. To są te pytania.

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek:

Dziękuję bardzo.

Pan generał Wojciechowski w swoim wystąpieniu poka-

zywał strukturę i osoby odpowiedzialne za proces wdraża-

nia i ocenę wdrażania reformy. Od początku był powołany 

pełnomocnik ministra, który dysponował zespołem etato-

wym i zespołem nieetatowym. W skład zespołu etatowego 

wchodziło kilkudziesięciu oficerów starszych. Wszystkie 

komórki ministerstwa były zaangażowane w ten proces, 

w szczególności te, które podlegały zmianom. Oprócz 

tego działał zespół sterujący, któremu przewodniczyłem. 

Minister w ostatnich dniach dokonał korekty tego syste-

mu, jeśli chodzi o kwestię odpowiedzialnego za wdrażanie 

i ocenę reformy. Zmieniony został skład tego zespołu ste-

rującego, uwzględniono w nim nowych dowódców. Zespół 

będzie miał teraz inną nazwę, ale funkcje pozostaną te 

same. Zatem to nie jest tak, że na koniec dokonamy pełnej, 

całościowej oceny systemu. Ta ocena jest dokonywana na 

bieżąco. Jest za to odpowiedzialny pełnomocnik ministra 

obrony narodowej. Zespół, którym steruje minister, też 

może… Minister może wykorzystywać wszystkie struktu-

ry, ale Sztab Generalny też jest odpowiedzialny za ocenę 

bieżącego funkcjonowania dowództw i musi formułować 

takie oceny.

Przejdę teraz do struktury dowództwa sił specjalnych. 

My nie powołaliśmy w Dowództwie Operacyjnym inspek-

toratu, Panie Przewodniczący, tylko Centrum Operacji 

Specjalnych. To są te komponenty, narzędzia dowodzenia, 

którymi posługuje się dowódca operacyjny. Dokonujemy 

pewnej unifikacji – od wielu, wielu lat istnieje Centrum 

Operacji Powietrznych, Centrum Operacji Morskich. Na 

je ograniczyliśmy, nie odbiegamy jakoś od innych armii 

natowskich. Przeanalizuję kwestię etatów pułkownikow-

skich, bo ten temat jakoś…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pan jest gotów uzupełnić to teraz?

(Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych Lech 

Majewski: Jeżeli można, Panie Ministrze…)

Bardzo proszę.

Dowódca Generalny 

Rodzajów Sił Zbrojnych 

Lech Majewski:

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Powiem o tym na przykładzie Sztabu Generalnego. 

Przed reformą szefowie zarządów w Sztabie Generalnym 

Wojska Polskiego mieli, i nadal mają, etaty dwugwiazd-

kowych generałów. Zastępcy szefów zarządów – ośmiu 

zarządów – do tej pory byli generałami brygady, a w nowej 

strukturze są już pułkownikami; oprócz zarządu piątego 

i zarządu siódmego, ale to jest kwestia przejściowa, ponie-

waż ci oficerowie w tym roku odejdą i wtedy zostaną przy-

wrócone etaty pułkownikowskie. To jest jedna kwestia.

Druga kwestia. Zwracamy uwagę na to, że zmieniła się 

również liczba generałów w strukturach natowskich – te-

raz jest ich ośmiu. Oprócz generałów w Siłach Zbrojnych 

są jeszcze generałowie pełniący służbę jako attaché woj-

skowi w Stanach Zjednoczonych; w Federacji Rosyjskiej 

na etacie generalskim pełni służbę pułkownik. Na terenie 

kraju pełni służbę dowódca Korpusu Międzynarodowego 

Północ – Wschód – generał trzygwiazdkowy, dowódcą JFTC 

w Bydgoszczy jest generał dwugwiazdkowy. W tym roku 

wysyłamy do udziału w strukturach dowodzenia NATO 

zastępcę szefa… przepraszam, szefa sztabu w Brunssum, 

generała trzygwiazdkowego. Przejmujemy etat szefa NATO 

Defense College w Rzymie, będzie tam pełnił służbę gene-

rał trzygwiazdkowy. W Brukseli mamy przedstawicielstwo 

wojskowe NATO i Unii Europejskiej, szefem jest generał 

dwugwiazdkowy, zastępcą generał jednogwiazdkowy. A za-

tem mamy świadomość, jak to ewoluuje. Zatem musimy 

pamiętać, że poza strukturami Sił Zbrojnych, w strukturach 

NATO mamy ośmiu generałów, dwóch attaché wojskowych, 

dwóch przedstawicieli wojskowych, czyli dwanaście osób.

Jeżeli chodzi o pułkowników, to niewątpliwie skutkiem 

tej reformy jest to, że pięćdziesięciu ośmiu pułkowników, 

o ile się nie mylę – przepraszam, jeżeli się mylę, ale pomył-

ka może być niewielka, bo to się zmienia z dnia na dzień 

– czeka, aż inni pułkownicy odejdą z Sił Zbrojnych, i wtedy 

tamci dostaną stanowiska. Zatem w nowych strukturach jest 

o pięćdziesiąt osiem etatów mniej dla pułkowników niż było 

do tej pory. Ale stworzenie etatów Dowództwa Generalnego, 

Dowództwa Operacyjnego i Sztabu Generalnego polega na 

tym, żeby zapewnić ciągłość rozwoju żołnierzy – awansu 

majora na podpułkownika i podpułkownika na pułkow-

nika – jednocześnie mając świadomość, że pułkowników 

nie można trzymać w poczekalni przez dwadzieścia lat, 

że muszą mieć możliwość awansu. Zatem to wszystko 

jest bilansowane w ramach nowych struktur dowodzenia. 

Było to elementem pracy zespołu pana ministra Mroczka. 

Zapewniam, że nad tym panujemy.

52. posiedzenie Komisji Obrony Narodowej

16

Szef Sztabu Generalnego 

Wojska Polskiego Mieczysław Gocuł:

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze!

Postaram się, żeby pozostało coś do powiedzenia dla 

dowódcy operacyjnego…

Szanowni Państwo, wycofanie było zaplanowane dość 

precyzyjnie w 2013 r. Mówię dość precyzyjnie, ponieważ 

sytuacja jest dynamiczna, a stopień wycofania nie jest uza-

leżniony tylko od naszego, że tak powiem, planu, lecz także 

od rozwoju sytuacji, poziomu zagrożenia i wreszcie, co jest 

istotne, wsparcia amerykańskiego, bo powiedzmy sobie 

szczerze, że to Amerykanie wspierają proces wycofania 

sprzętu wojskowego. Sprzęt wojskowy w Afganistanie 

został podzielony na trzy grupy: to, co warto przywieźć 

do kraju w wymiarze koszt–efekt; to, czego nie opłaci się 

przywozić do kraju ze względu na to, że koszty przewozu 

przekraczają wartość tego sprzętu; to, co się nie nadaje 

do użycia, co podlega wybrakowaniu przez odpowiednie 

amerykańskie agencje na teatrze działań, z zachowaniem 

wszelkich procedur ochrony środowiska, postanowień pra-

wa międzynarodowego itd., itd.

W stosunku do 2013 r. 1 stycznia byliśmy na etapie 

wycofania z Afganistanu 41,6% podstawowego sprzętu 

bojowego, uzbrojenia, w tym kontenerów. W tej chwili 

w Afganistanie, w Bagram jest gotowych do wycofania 

dwadzieścia trzy KTO Rosomak. Transport multimodal-

ny jest zaplanowany od 15 marca do 30 kwietnia, wtedy 

KTO znajdą się w kraju. Przygotowana do wycofania jest 

jedna armatohaubica Dana oraz śmigłowiec – transport 

SALIS odbędzie się jeszcze na przełomie lutego i marca; 

mamy informacje, że nie będzie opóźnienia. A więc jeśli 

chodzi o etap zasadniczy, to do końca kwietnia wycofamy 

z Afganistanu ponad 62% uzbrojenia i sprzętu wojskowego. 

Pozostałe rzeczy będą wycofywane sukcesywnie, wybrako-

wywane na teatrze działań bądź przekazywane do agencji 

amerykańskiej jako złom, który już nie jest przydatny lub 

jako pomoc humanitarna, bo niektóre elementy można prze-

kazać w ramach pomocy humanitarnej. Pokrótce to tyle, 

chcę, żeby inni dowódcy mieli coś do powiedzenia…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dowódca Operacyjny 

Rodzajów Sił Zbrojnych 

Marek Tomaszycki:

Panie Przewodniczący, chcę zameldować, że wyprze-

dzamy plan. Skończyłem.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Pan przewodniczący Grubski.

Senator Maciej Grubski:

Tylko jedna uwaga. To, że Amerykanie pomagają… 

W końcu to ich wojna, łaski nie robią. Moim zdaniem to 

powinno być w Polsce jasne.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

wzór tych komponentów dowodzenia operacyjnego minister 

zdecydował o powołaniu Centrum Operacji Specjalnych, 

a teraz, jak pokazywaliśmy, rozważamy powołanie Centrum 

Operacji Lądowych. Przesłankami czy kryteriami, któ-

re przyjmujemy w ocenie, czy ta struktura dowodzenia 

Wojskami Specjalnymi jest właściwa, jest przede wszyst-

kim jak najkrótszy łańcuch decyzyjny, specyfika związana 

z systemem ich szkolenia i użycia, zgodność ze struktura-

mi NATO i certyfikacja dowództwa, którą już w zasadzie 

mamy. Unifikacja Dowództwa Operacyjnego doprowadziła 

do tego, że zdecydowaliśmy się dokonać dosyć szybkiej 

korekty, żeby nie czekać, żeby te nowe struktury się nie… 

Chodziło o to, żeby budować to dowództwo już w nowej 

strukturze, docelowej. To była szybka korekta, nie było na 

co czekać. Im szybciej, tym lepiej.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję.

Panie Ministrze, wspomniał pan o certyfikacji. Dostaliście 

już… Jaki jest na to czas, kiedy ten certyfikat…

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek: Czy pan generał Majewski mógłby od-

powiedzieć?)

Dowódca Generalny 

Rodzajów Sił Zbrojnych 

Lech Majewski:

Certyfikacja była przeprowadzona w ubiegłym roku. 

Wojska były certyfikowane przez Dowództwo Operacyjne, 

była kontrola narodowa. W 2014 r. będzie przeprowadzona 

certyfikacja NATO, międzynarodowa – chcemy potwierdzić 

nasze umiejętności w czasie specjalnego ćwiczenia.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Dziękuję bardzo.

Mam jeszcze trzecie pytanie. Rok 2014 jest szczególny 

– nastąpi wycofanie polskiego kontyngentu z Afganistanu. 

Czy w tej chwili możemy coś więcej na ten temat powie-

dzieć, Panie Generale?

(Wesołość na sali)

To jest szczególne wydarzenie i myślę, że będziemy się 

tym zajmować na jednym z kolejnych posiedzeń komisji. 

Ale czy panowie mogliby przybliżyć tę kwestię? Tak na 

zasadzie wywołania tematu…

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek:

Jak powiedział pan przewodniczący, jest to temat dosyć 

ważny. Wydaje się, że powinniśmy poświęcić temu jakieś 

oddzielne spotkanie. Pewnie wszyscy dowódcy chcieliby 

powiedzieć, na jakim jesteśmy etapie, zatem szef sztabu 

oceni to z punktu widzenia planistycznego, a dowódca 

operacyjny – operacyjnego, bo odpowiada za całą opera-

cję. Tak w kilku słowach, żeby dowódca operacyjny miał 

jeszcze co powiedzieć…

w dniu 18 lutego 2014 r.

17

Chciałbym zauważyć, że rezolucja, zgodnie z którą wy-

słano wojska do Mali, wygasła w tej części, na której pod-

stawie wykonujemy zadania szkoleniowe. Nie jest jednak 

powiedziane, że tej misji, tych zadań nie będzie. Na kon-

ferencji poinformowaliśmy, że zgodnie z postanowieniem 

pana prezydenta jeszcze przez trzy miesiące nasze zaanga-

żowanie będzie na takim poziomie jak obecnie. Notabene 

nie będzie rotacji, ponieważ żołnierze przebywają w Mali 

trzy miesiące, dodatkowe trzy miesiące daje półroczny czas 

realizacji zadań. Zadania będą przejęte. Jak wspomniał pan 

minister, jeżeli chodzi o Republikę Środkowoafrykańską, to 

faktycznie w naszym kontyngencie jest trzydziestu sześciu 

żołnierzy. Jest to wsparcie francuskiej operacji „Sangaris”, 

prowadzonej w Republice Środkowoafrykańskiej. W Unii 

Europejskiej trwają prace. W tej chwili opracowano kon-

cepcję operacji Unii Europejskiej mającej wzmocnić siły 

Unii Europejskiej w Republice Środkowoafrykańskiej. 

W sumie OPLAN zakłada, że będzie to kontyngent w sile 

ośmiuset czterdziestu siedmiu żołnierzy, który będzie głów-

nie przeznaczony do obrony stolicy i portu w Bangi. Będą 

to tak zwane force protection. 27 marca w Brukseli ma się 

odbyć główna konferencja generacji sił. Nie ma decyzji 

politycznych o zaangażowaniu, jeśli zapadną, wtedy bę-

dziemy deklarować nasz udział. Na obecnym etapie jest 

to procedowane przez polityków, wojskowi czekają na 

wytyczne pana ministra.

Przewodniczący Wojciech Skurkiewicz:

Nie ma więcej pytań.

Wyczerpaliśmy porządek obrad.

Dziękuję panom za przybycie i udział w dzisiejszym 

posiedzeniu senackiej Komisji Obrony Narodowej.

Na koniec ogłoszenia.

Panowie, jutro spotykamy się o 9.30, a nie, jak pierwot-

nie planowano, o 9.00, na pięćdziesiątym trzecim posiedze-

niu komisji. Już teraz zapraszam panów generałów, panów 

oficerów 5 marca o godzinie 12.00 tu, do gmachu Senatu, 

na otwarcie wystawy poświęconej piętnastoleciu obecności 

Polski w NATO. Zapraszamy również na konferencję, którą 

nasza komisja organizuje z tej samej okazji, a która odbę-

dzie się 11 marca od godziny 10.00. Imienne zaproszenia 

dostaniecie panowie za pośrednictwem poczty. 

Dziękuję za udział w posiedzeniu, do zobaczenia.

Zamykam  dzisiejsze  posiedzenie  Komisji  Obrony 

Narodowej.

Jaki jest powód wycofania się z Mali? I czy ten kontyn-

gent w Republice Środkowoafrykańskiej zostanie zwięk-

szony? Gdzieś padło zdanie, że może być modyfikowany, 

ale czy ten kontyngent szkoleniowo-transportowy zostanie 

zwiększony? W mojej ocenie to byłby dobry gest w kie-

runku Francuzów, ale pytanie brzmi, czy to jest ten tok 

myślenia.

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek:

Jeżeli chodzi o kontyngent w Republice Środkowo-

afrykańskiej, to na razie jesteśmy zaangażowani do zadań 

transportowych i nie ma żadnych decyzji o rozszerzeniu tego 

kontyngentu. Nic więcej dziś nie możemy powiedzieć.

Jeżeli  chodzi  o  Mali,  to  wypowie  się  pan  generał 

Tomaszycki. Bardzo proszę, Panie Generale.

(Senator Maciej Grubski: Kwestia wycofania z Mali…)

Dowódca Operacyjny 

Rodzajów Sił Zbrojnych 

Marek Tomaszycki:

Nie wiem, Panie Senatorze. Ja tylko wykonuję decyzje.

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Obrony Narodowej 

Czesław Mroczek:

Pan generał Gocuł. Proszę bardzo.

(Senator Maciej Grubski: Jak długo będą w Mali, bo 

jakiś…)

Szef Sztabu Generalnego 

Wojska Polskiego Mieczysław Gocuł:

Panie Przewodniczący! Panie Senatorze! Szanowni 

Państwo!

W Mali mamy kontyngent składający się z dziewiętna-

stu żołnierzy zawodowych i pracownika wojska. Zgodnie 

z postanowieniem prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej 

o użyciu Sił Zbrojnych w ramach operacji Unii Europejskiej 

w Mali nasz kontyngent wojskowy jeszcze przez trzy mie-

siące będzie tam działał w ramach misji szkoleniowej.

 

 

(Koniec posiedzenia o godzinie 19 minut 04)

Kancelaria Senatu

Opracowanie:

Biuro Prac Senackich, Dział Stenogramów

Druk i łamanie: Biuro Informatyki, Dział Edycji i Poligrafii