Zajęcia techniczne
|
Technika na co dzień
|
Klasa 4–6
Szkoła podstawowa
AutorZy:
Ewa Bubak, Ewa Królicka
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
1
TemaT
5.
Savoir-vivre przy STole
Czas trwania:
1 x 45 minut.
Cele ogólne:
•
przyswojenie przez uczniów zasad kulturalnego zachowania;
•
przekonanie uczniów, że mają wpływ na otoczenie, w którym żyją, a zgodna współpraca w zespole przynosi pożą-
dane efekty.
Cele szczegółowe
:
Uczeń potrafi:
•
poprawnie nakryć do stołu;
•
obsłużyć biesiadników zgodnie z zasadami dobre go wychowania;
•
kulturalnie zachować się przy stole;
•
zgodnie współpracować w zespole.
metody i formy pracy:
•
metody: pogadanka, praca z podręcznikiem, drama;
•
formy pracy: praca w grupach i praca indywidualna.
Środki dydaktyczne:
•
podręcznik z ćwiczeniami;
•
zastawa stołowa;
•
karta ćwiczeń ucznia.
przebieg lekcji
i. Część wstępna
1.
Podanie tematu lekcji.
2.
Wyjaśnienie, co oznacza pojęcie savoir-vivre.
ii. Część zasadnicza
1.
Rozmowa z uczniami na temat sposobu przyjmowania gości.
2.
Rozmowa na temat zasad, jakie obowiązują przy nakrywaniu do stołu.
3.
Podanie kryteriów oceny pracy:
•
zgodność ułożenia zastawy z obowiązującymi zasadami;
•
estetyka nakrycia;
•
organizacja pracy;
•
współpraca uczniów w zespole.
Oceniając współpracę w zespole, należy zwrócić uwagę zarówno na umiejętność porozumienia, jak i na równomierne
obciążenie pracą. Proponuję obniżenie oceny zarówno tym uczniom, którzy robili niewiele, jak i tym, którzy w swojej
nadgorliwości nie dopuszczali do pracy innych.
Zajęcia techniczne
|
Technika na co dzień
|
Klasa 4–6
Szkoła podstawowa
AutorZy:
Ewa Bubak, Ewa Królicka
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
2
4.
Ćwiczenia w nakrywaniu do stołu:
•
podział uczniów na cztery zespoły;
•
każdy zespół nakrywa swój stół.
Uwaga! Jeżeli w szkole nie ma zastawy stołowej, uczniowie wykonują rysunek nakrycia stołu z odpowiednio ułożo-
nymi naczyniami i sztućcami. Stół i zastawa stołowa powinny być narysowane w skali z zachowaniem odpowiednich
proporcji.
5.
Oglądanie pracy koleżanek i kolegów, wyrażenie swoich opinii. Wybór najlepiej nakrytego stołu.
6.
Przedstawienie przyjęcia imieninowego metodą dramy:
•
wybór uczniów do roli: rodziców, dziadków, rodzeństwa, solenizanta; pozostali uczniowie będą obserwatorami;
•
zaproszenie przez solenizanta gości do stołu – wskazanie im odpowiednich miejsc.
•
obsługiwanie gości.
Dobrze byłoby, gdyby każda grupa mogła przedstawić swoją scenkę. Jeżeli jednak nauczyciel zorientuje się, że ma zbyt
mało czasu, to należy ograniczyć się do jednej. Najważniejsza jest dyskusja po obejrzeniu scenki.
7.
Dyskusja z uczniami na temat przedstawionej scenki – kiedy solenizant postąpił właściwie, a kiedy popełnił nietakt.
iii. Część podsumowująca
Ocena pracy uczniów (uwzględniająca wcześniej wyrażane przez nich opinie) z podaniem uzasadnienia.