Perz właściwy

Perz właściwy (Agropyron
repens), jej potoczne,
ludowe nazwy to:
korzenica, osocz, pernica,
psia pasza, zagłuszyca.
Angielska nazwa

couchgrass, niemiecka Gemeine Quecke.

W Polsce rośnie około 6 gatunków perzu, niektóre
osiągają wysokość do1,5 m.(!)

Jest to bylina z rodziny traw, jako uciążliwy chwast
pól uprawnych i ogrodów, jest znana szeroko. Bardzo
trudna do usunięcia, z powodu długich, podziemnych
rozłogów, za pomocą których się rozmnaża i
opanowuje teren, rozrastając się w nieskończoność.
Niszczone i usuwane potrafią odrastać z maleńkich
odcinków, które pozostaną w glebie.

W starożytności i w średniowieczu perz był znaną
rośliną leczniczą stosowaną przy stanach zapalnych
układu oddechowego, kamicy nerkowej i obstrukcji.

Ususzone i zmielone kłącza perzu dodawano do
chleba lub mlecznych zup, z dodatkiem kaszy. Z

kłączy perzu wytwarzano również piwo i gorzałkę.
Palony perz stanowił namiastkę kawy, a dodawany
jako pasza do "menu" dojnych krów poprawia ilość i
jakość mleka.

Zawarte w perzu substancje
(azotan potasu, mannitol,
kwas glikolowy i glicerolowy)
zwiększają wydalanie moczu a
w nim, szkodliwych substancji
przemiany materii, głównie
mocznika i chlorków. Inozytol
zapobiega odkładaniu się w
wątrobie cholesterolu,
zmniejsza poziom tłuszczów w
krwi i przeciwdziała
stłuszczeniu wątroby.

Najaktywniejszych leczniczo substancji dostarczają
rośliny rosnące na glebach lekkich i piaszczystych.
Zbiera się kłącza (Rhizoma Graminis). Kłącza trzeba
dokładnie umyć, usunąć z nich korzonki i części
nadziemne i dopóki są świeże, pociąć na krótkie
kawałki.

Suszy się je szybko w miejscu słonecznym i

przewiewnym. Otrzymane zioła mają przyjemny
zapach i słodkawy smak.

Rozpuszczalna krzemionka (krzem) łagodzi stany
zapalne błon śluzowych, przyśpiesza ich regenerację,
zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych,
poprawia zdrowotność tkanki łącznej i skóry.

Odwary z kłączy perzu stosowane są w leczeniu
nieżytu przewodu pokarmowego, lekkich
schorzeniach nerek i kamicy, przy zatruciach i
zaparciach, do nasiadówek przy hemoroidach,
niewydolności wątroby, złej przemianie materii i
schorzeniach skórnych.

Perz zawiera saponiny, cukry, glikozyd fenolowy -
aweneinę, śluzy, węglowodór o właściwościach
przeciwbakteryjnych - agropyren, i inne substancje
czynne.

Ze względu na swe działanie stanowią składnik ziółek
moczopędnych.

Mogą znaleźć zastosowanie w leczeniu dny i
gośćców; wchodzą również w skład mieszanek
przeciwcukrzycowych i są stosowane pomocniczo w
leczeniu wczesnych stadiów cukrzycy.