TSiP Cw 03 notatki

background image

J. Górski, M. Skowronek,

M. Gołota, K. Winkelmann • Teoria sprężystości i plastyczności – Ćwicz. 2 • KMBiM WILiŚ PG

1

Ćwiczenie 3

Płaski stan naprężeń (PSN) i płaski stan odkształceń (PSO)

Nowe oznaczenia osi układu współrzędnych:

1

2

3

,

,

x x x

(odrzucamy oznaczenia

, ,

x y z

ze w

zględu na notację tensorową – indeksy 1,2,3!)











Macierz naprężeń:

Płaski stan naprężeń:

11

12

21

22

0

0

0

0

0

σ

σ

σ

σ

σ

= 

lub

11

13

31

33

0

0

0

0

0

σ

σ

σ

σ

σ

= 

lub

22

23

32

33

0

0

0

0

0

σ

σ

σ

σ

σ

= 

przy czym kolejno:

12

21

σ

σ

=

lub

13

31

σ

σ

=

lub

23

32

σ

σ

=

→ zależnie od oznaczenia osi

Macierz małych odkształceń:

Płaski stan odkształceń:

11

12

21

22

0

0

0

0

0

ε

ε

ε

ε

ε

= 

lub

11

13

31

33

0

0

0

0

0

ε

ε

ε

ε

ε

= 

lub

22

23

32

33

0

0

0

0

0

ε

ε

ε

ε

ε

= 

przy czym kolejno:

12

21

ε

ε

=

lub

13

31

ε

ε

=

lub

23

32

ε

ε

=

→ zależnie od oznaczenia osi

→ zależność

Uogólnione prawo Hooke’a

( )

ε σ

 

zapisana na podstawie „myślowych doświadczeń”

dla materiału izotropowego opisanego stałymi:

E

[MPa] –

moduł Younga

→ ν [–] – współczynnik Poissona

(

)

2 1

E

G

ν

=

+

[MPa]

Uogólnione prawo Hooke’a:

(

)

11

11

22

33

1

E

ε

σ

ν σ

σ

=

+

(

)

22

22

11

33

1

E

ε

σ

ν σ

σ

=

+

(

)

33

33

11

22

1

E

ε

σ

ν σ

σ

=

+

13

23

12

12

21

13

31

23

32

2

2

2

G

G

G

σ

σ

σ

ε

ε

ε

ε

ε

ε

=

=

,

=

=

,

=

=

1

dx

2

dx

1

x

2

x

3

x

22

σ

11

σ

12

σ

PSN

1

x

2

x

3

x

11

ε

22

ε

PSO

12

21

,

ε ε

background image

J. Górski, M. Skowronek,

M. Gołota, K. Winkelmann • Teoria sprężystości i plastyczności – Ćwicz. 2 • KMBiM WILiŚ PG

2

→ związki odwrotne

( )

ε σ

 

uzyskamy rozwiązując powyższy układ równań względem składowych naprężeń:

(

)

11

11

11

22

33

1

1 2

E

ν

σ

ε

ε

ε

ε

ν

ν

=

+

+

+

+

,

12

21

12

21

2

2

G

G

σ

σ

ε

ε

=

=

=

(

)

22

22

11

22

33

1

1 2

E

ν

σ

ε

ε

ε

ε

ν

ν

=

+

+

+

+

,

13

31

13

31

2

2

G

G

σ

σ

ε

ε

=

=

=

(

)

33

33

11

22

33

1

1 2

E

ν

σ

ε

ε

ε

ε

ν

ν

=

+

+

+

+

,

23

32

23

32

2

2

G

G

σ

σ

ε

ε

=

=

=

Z definicji PSN,

33

0

σ = , dostajemy:

33

11

22

(

)

E

ν

ε

σ

σ

= −

+

→ to oznacza, iż istnieje odkształcenie w kierunku prostopadłym do płaszczyzny naprężeń


Z definicji PSO,

33

0

ε = , dostajemy:

33

11

22

(

)

σ

ν σ

σ

=

+

→ to oznacza, iż istnieje składowa naprężenia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny odkształceń

→ zagadnienia teorii sprężystości i plastyczności są na ogół statycznie niewyznaczalne

Elementarne wyprowadzenie równań równowagi w PSN

→ równania równowagi stanowią ważną grupę w pełnym układzie równań















gdzie:

g

grubość elementu,

1

2

,

b

b

ρ ρ – składowe sił objętościowych,

3

[

/

]

kN m

ρ

gęstość,

1

2

[

/

]

b b kN kg

,

siły masowe

3 równania równowagi płaskiego układu sił:

1

2

0,

0,

0

x

x

o

P

P

M

= ∑

= ∑

=

Rozpisując:

1)

1

0

x

P

=

11

21

1

2

2

1

1

1

2

1

2

0

dx dx g

dx dx g

b dx dx g

x

x

σ

σ

ρ

+

+

=

→ stąd:

11

21

1

1

2

0

b

x

x

σ

σ

ρ

+

+

=

2)

2

0

x

P

=

22

12

2

1

1

2

2

2

1

2

1

0

dx dx g

dx dx g

b dx dx g

x

x

σ

σ

ρ

+

+

=

→ stąd:

12

22

2

1

2

0

b

x

x

σ

σ

ρ

+

+

=

3)

0

o

M

=

12

21

σ

σ

=

(po pominięciu nieskończenie małych składników wyższego rzędu)

2

x

3

x

22

σ

11

11

1

1

dx

x

σ

σ

+

12

σ

1

x

11

σ

21

21

2

2

dx

x

σ

σ

+

22

22

2

2

dx

x

σ

σ

+

21

σ

12

12

1

1

dx

x

σ

σ

+

2

b

ρ

1

b

ρ

1

dx

2

dx

różniczka funkcji
– jej przyrost

g

×

background image

J. Górski, M. Skowronek,

M. Gołota, K. Winkelmann • Teoria sprężystości i plastyczności – Ćwicz. 2 • KMBiM WILiŚ PG

3

Ćwiczenie 3

Dwuwymiarowe zagadnienia teorii sprężystości

Obok równań równowagi i związków konstytutywnych ważną rolę w teorii sprężystości odgrywają równania

nierozdzielności!

Równanie zgodności odkształceń (nierozdzielności)w zagadnieniach dwuwymiarowych

przypomnienie: układy jednowymiarowe (pręty):








→ stąd:

0

ϕ

∆ =

→ warunek nierozdzielności dla belki ciągłej!

układy dwuwymiarowe (powierzchnie):
















Warunek analityczny ciągłości odkształceń w obszarach dwuwymiarowych (równanie nierozdzielności):

2

2

2

11

22

12

2

2

2

1

1

2

2

0

x

x

x x

ε

ε

ε

+

=

∂ ∂


Dowód (rachunkowy):











gdzie:

1

2

( ,

)

q x x

→ wektor przemieszczeń

,

u v

→ współrzędne wektora przemieszczeń

11

1

22

2

12

21

2

1

1

2

u

x

v

x

u

v

x

x

ε

ε

ε

ε

=

=

=

=

+

0

ϕ

∆ ≠

postać odkształcona
– krzywa klasy C

1

(belka ciągła)

postać odkształcona
– krzywa nie jest klasy C

1

linie wyobrażonego podziału – „myślowego”

brak ciągłości odkształceń – pęknięcia

ciągłość odkształceń zachowana – składowe wektora odkształceń:

11

12

21

22

,

,

,

ε ε ε ε

nie mogą być przyjmowane niezależnie (dowolnie)

u

v

1

x

2

x

1

2

( ,

)

q x x

1

dx

2

dx

background image

J. Górski, M. Skowronek,

M. Gołota, K. Winkelmann • Teoria sprężystości i plastyczności – Ćwicz. 2 • KMBiM WILiŚ PG

4

Podstawiając uzyskane wartości do wzoru:

2

2

2

11

22

12

2

2

2

1

1

2

2

0

x

x

x x

ε

ε

ε

+

=

∂ ∂

otrzymujemy:

2

2

2

2

2

2

1

1

2

1

2

2

1

1

2

0

2

u

v

u

v

x

x

x

x

x x

x

x

+

+

=

∂ ∂


To daje:

3

3

3

3

2

2

2

2

1

2

1

2

1

2

1

2

0

u

v

u

v

x x

x x

x x

x x

+

=

∂ ∂

∂ ∂

∂ ∂

∂ ∂

a więc:

0

0

=

co było do okazania!

Głębsze uzasadnienie równania podane będzie w ramach wykładu!


Zadanie 1:
Od

powiedź uzasadnić.

Czy podane poniżej funkcje mogą być współrzędnymi tensora małych odkształceń w PSO?

2

2

4

2

1

2

2

1

1 2

2

10

2

ij

x

x

l

x

x x

ε ε

=

,

[ ]

l

const m

Aby podane powyżej funkcje mogły być współrzędnymi tensora małych odkształceń w PSO musi zostać spełnione
równanie:

Rozwiązanie zadania 1:

2

2

2

11

22

12

2

2

2

1

1

2

2

0

x

x

x x

ε

ε

ε

+

=

∂ ∂


Zatem obliczamy:

( )

2

2

2

11

2

2

2

2

2

2

2

(2 )

2

x

x

x

x

x

ε

=

=

=

(

)

( )

2

2

22

1 2

2

2

2

1

1

1

0

x x

x

x

x

x

ε

=

=

=

oraz:

( )

( )

2

2

2

12

1

1

2

1

2

1

2

2

2

2

0

2 0

0

x

x x

x x

x

ε

=

=

= ⋅ =

∂ ∂

∂ ∂

lub też:

( )

( )

2

2

2

12

1

1

1

2

1

2

2

2

2

2

2

4

2 0

0

x

x

x x

x x

x

ε

=

=

= ⋅ =

∂ ∂

∂ ∂

Podstawiając obliczone wartości do równania:

2

2

2

11

22

12

2

2

2

1

1

2

2

0

x

x

x x

ε

ε

ε

+

=

∂ ∂

otrzymujemy:

2 0 0

2

0

+ − = ≠

(sprz

eczność)

Odpowiedź: Zatem, podane powyżej funkcje nie mogą być współrzędnymi tensora małych odkształceń w PSO!


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
17) TSiP Cw 05 notatki
TSiP Cw 10-notatki
TSiP Cw 02-notatki
TSiP Cw 13-notatki
TSiP Cw 05-notatki
TSiP Cw 12-notatki
16) TSiP Cw 04 notatki
TSiP Cw 13 notatki
TSiP Cw 09 notatki
ćw nr 3 - notatka - 12.03., rok IV, sem. letni, I sp. sądowa
MetStatChem 03 notatki
Cw 03, Ochrona środowiska
USZKODZENIA MCL ćw 03
Zarys neurobiologii cw-03 SZABLON, psychologia I rok, BPZ
ĆW. VII, Notatki AWF
acad cw 03 (2)

więcej podobnych podstron