Opracowanie: mgr inż. Elżbieta Wiśniewska

Projekt okładki: Małgorzata Tews-Janicka

Druk: Lubuski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Kalsku

Oddział w Lubniewicach tel. [phone], tel. 0 95 755
71 67

Nakład: 1000 egz.

Nr zam. Opin 0520/1818/G/2007

www.lodr.pl

ISBN: 978-83-60196-51-9

3

Firmy szkółkarskie zapewniają olbrzymi wybór gatunków i odmian iglaków

oraz krzewów li ciastych, które stanowią ozdobę ogrodów przydomowych i par-
ków. Ich urok często zale y od naszej pielęgnacji i starannej ochrony.

Jak do tej pory najtańszym i najwła ciwszym sposobem ochrony jest jed-

nak profilaktyka. Je li stwarzamy ro linom wła ciwe warunki rozwoju, wów-
czas chronimy je przed chorobami, umo liwiając tym samym szybką regenera-
cję uszkodzeń powstałych na skutek inwazji jakiego szkodnika. Stosujmy więc
wła ciwe nawo enie, podlewajmy nasze drzewa i krzewy, zwłaszcza w czasie
długotrwałej suszy. Mało kto wie, i długie okresy niedoboru wody i brak skład-
ników pokarmowych w glebie sprzyjają rozwojowi ró nych szkodników; np.
przędziorków i miseczników, zwłaszcza na gatunkach wra liwych.

Ryzyko przywleczenia chorób i szkodników pojawia się tak e wtedy, gdy do

ciółkowania u ywamy wie ej, nieprzekompostowanej kory drzew iglastych,

w której przewa nie znajduje się ogromna ilo ć jaj, larw i dorosłych postaci licz-
nych szkodników.

Niebezpiecznym mo e okazać się dla ro lin iglastych pies, którego mocz

prowadzi do zniszczenia w ciągu jednego sezonu ka dego młodego drzewka lub
krzewu. Około 40% ro lin iglastych w miejskich terenach zieleni jest zniszczo-
nych wła nie przez psy.

Wiele szkodników jest trudnych do zidentyfikowania, zwłaszcza w począt-

kowej fazie ich rozwoju lub erowania. Obserwujmy więc uwa nie nasze drzewa
i krzewy, bowiem ółknące i opadające igły lub li cie, zahamowanie wzrostu to
mogą być objawy zarówno erowania szkodników jak i chorób. Szkodniki nie
zawsze ogryzają igły i pędy, często wysysają z ro lin soki. Zaatakowane ro liny
słabną i dopiero po pewnym czasie zamierają. Je li w porę odnajdziemy oznaki
obecno ci szkodników i prawidłowo je rozpoznamy to będziemy mogli zastoso-
wać odpowiednie rodki ochrony ro lin.

Mimo ogromnego postępu, jaki nastąpił w zakresie poprawienia stanu zdro-

wotnego ro lin, nadal obok wła ciwych warunków uprawy, niezbędne są jednak

rodki chemiczne.

4

NAJGRO NIEJSZE SZKODNIKI IGLAKÓW

Mszyce

Wraz ze liną wprowadzają do ro lin substancje trujące, powodując ró ne

oznaki chorobowe – plamisto ci, zniekształcenia, wyro la, pokrywają igliwie de-
likatnymi białymi „płatkami”.
Na iglakach erują mszyce głównie z rodziny ochojnikowatych i miodownico-
watych.

Mszyce z rodziny ochojnikowatych zostały podzielone na dwie grupy: ochoj-

niki galasotwórcze i wolno yjące.

Z ochojników galasotwórczych najczę ciej spotykane są dwa dwudomne

gatunki – ochojnik wierkowo-modrzewiowy i ochojnik wierkowy zielony
(ochojnik smrekun), których ywicielami pierwotnymi są wierki, a ywicielami
wtórnymi modrzewie. Rzadziej na wierkach spotykany jest gatunek jednodomny
– ochojnik wierkowiec.

W ród ochojników wolno yjących, które nie wytwarzają galasów, a ich miej-

scem ukrycia jest wełnisty wojłok najgro niejszym jest ochojnik sosnowy i wej-
mutkowy oraz ochojnik jodłowy i ochojnik daglezjowy.

Cykl rozwojowy ochojnika wierkowo-modrzewiowego jest taki sam jak

ochojnika wierkowego zielonego, trwa dwa lata, a stadium zimującym są larwy.

Wiosną larwy ochojnika wierkowo - modrzewiowego erują u podstawy

igieł wierka, których nasady grubieją tworząc z czasem charakterystyczny ół-
tozielony galas. Wewnątrz takiego wyro la w czerwcu oraz w lipcu mo na bez
trudu zauwa yć szaro zabarwione mszyce. Po zakończeniu rozwoju opuszczają
one galas, który brązowieje, zasycha i pozostaje na drzewie w postaci niewielkiej
szyszeczki. Teraz uskrzydlone mszyce przenoszą się na modrzewie, gdzie erują
na delikatnych igłach, powodując ich skręcanie, a w skrajnych przypadkach za-
sychanie i opadanie. Gałązki modrzewia, na których erują ochojniki pokrywa

nie nobiały nalot woskowy obficie wydzielany przez mszyce. Po kilku miesią-

cach erowania na modrzewiu ochojniki powracają na wierki, gdzie samice skła-
dają zimujące pó niej jaja.

5

Rozwój ochojnika wierkowego zielonego przebiega w podobny sposób, z tą

jednak ró nicą, e ochojnik ten po opuszczeniu wyro li zasiedla wyłącznie wier-
ki.

Jak rozpoznać erowanie ochojników?

Na wierkach – ochojnik wierkowo-modrzewiowy buduje okrągłe gala-

sy na wierzchołkach pędów, a ochojnik wierkowy zielony tworzy galasy
przypominające wyglądem ananasa przy podstawie pędu.

Na modrzewiach – uszkodzenia pojawiają się w dwóch okresach: wios-

ną kolankowate załamywanie igieł i latem białe naloty na igłach, które
z czasem czernieją.

Na sosnach – na korze pędów widoczne są liczne, białe naloty, natomiast

igły ółkną, brązowieją i opadają.

Na jodłach – początkowo na górnej stronie igieł pojawiają się ółte, roz-

ległe plamy. Pora one drzewo ma ółtobrązowe igły pokryte obfitym,
białym nalotem woskowym. Silnie pora one gałęzie zasychają w krótkim
czasie.

Na daglezji – igły ółkną, brązowieją i opadają.

Zapobieganie i zwalczanie.

Zwalczanie ochojników nie jest łatwe, poniewa yją one w galasach, do

których wnętrza nie docierają pestycydy, a w pó niejszym okresie kolo-
nie ochojników pokrywa woskowy nalot.

Podstawowy zabieg profilaktyczny, który uniemo liwia rozprzestrzenia-

nie się ochojników galasotwórczych to usuwanie pędów wierków wraz
z galasami zanim jeszcze się nie otworzą i nie uwolnią mszyc. Zabieg
ten powinien być wykonany jak najwcze niej, bezpo rednio po wykry-
ciu szkodnika - jest to najczę ciej II połowa maja. Tak e przy gatunkach
dwudomnych ochojników nale y unikać sadzenia obok siebie ro lin y-
wicielskich – wierków i modrzewi.

6

Ochojniki najlepiej zwalczać bardzo wczesną wiosną, przed pękaniem

pąków, w celu zniszczenia zimujących larw, opryskując drzewa prepara-
tem olejowym, na przykład Promanal 60 EC (2%).

W pó niejszym okresie, tj. po zauwa eniu pierwszych uszkodzonych

igieł, drzewa nale y opryskać preparatem kontaktowym, najlepiej z gru-
py pyretroidów, np. Fastac 100 EC (0,015%).

W okresie wegetacji, przeciwko mszycom ukrytym pod wełnistym pu-

chem, drzewa trzeba opryskać preparatem układowym, np. Mospilan 20
SP (0,02%) lub Confidor 200 SL (0,04%).

Du ą grupę mszyc stanowią miodownice tworzące gęste skupienia (tzw.

kolonie) na pędach wierzchołkowych lub przy podstawie. Na ich wydzielinach,
zwanych spadzią lub rosą miodową, rozwijają się grzyby sadzakowe. Ich grzyb-
nia pokrywa igły czarnym nalotem, który równie szkodzi ro linom, bo upo le-
dza ich oddychanie i asymilację.

Szczególnie niebezpieczna jest miodownica ywotnikowa, która eruje na

wielu odmianach jałowca wirginijskiego, na ywotniku zachodnim i cyprysiku
nutkajskim, powodując brązowienie i zamieranie pędów. Zimują jaja na dolnej
stronie pędów wierzchołkowych. Larwy wylęgają się na początku maja i zapo-
czątkowują rozwój kolejnych pokoleń. W pa dzierniku ka da z zapłodnionych
samic składa jaja.
Zwalczanie:

Mo na zawierzyć naturalnym wrogom miodownic – biedronkom, które

zwabiane na ro linę przez spad , skutecznie niszczą te szkodniki;

Je eli jednak zdecydujemy się na zastosowanie rodków chemicznych

to nale y bezpo rednio po zauwa eniu pierwszych kolonii mszyc, krze-
wy opryskać preparatami neonikotynoidowymi, np. Mospilan 20 SP
(0,02%) lub Confidor 200 SL (0,04%) z dodatkiem rodka zwiększają-
cego przyczepno ć np. Cittowet AL (0,015%). W razie potrzeby zabiegi
nale y powtarzać a do całkowitego zniszczenia szkodnika.

7

Czerwce

Szkodniki te nale ą do dwóch rodzin – tarcznikowatych i misecznikowa-

tych.

wierkowiec większy (misecznik miechun) oraz wierkowiec mniejszy

erują na wierkach srebrnych i karłowych powodując zamieranie gałęzi, a na-

wet całych ro lin. Górna strona ciała samicy wierkowca większego tworzy ro-
dzaj silnie wypukłej, czerwonobrązowej tarczki o rednicy do 5 mm. Przypomina
ona wyglądem pąk, szczególnie, gdy umiejscawia się przy podstawie pędu jed-
norocznego. Podczas erowania larw wydzielana jest obficie rosa miodowa, na
której rozwijają się grzyby sadzakowe, powodując czernienie igieł. W ciągu roku
rozwija się tylko jedno pokolenie. Zimują larwy drugiego stadium, które zanim
osiągną dojrzało ć, erują do końca kwietnia lub do połowy maja. Samica od
połowy kwietnia a do połowy czerwca składa pod siebie od 600-2000 czerwo-
nawych jaj. Z nich po 5-6 tygodniach lęgną się larwy. Trwa to do końca czerwca
lub do początku lipca.

Misecznik cisowiec wskutek intensywnego wysysania soków z pędów

i igieł cisa powoduje silne zahamowanie wzrostu pędów lub nawet ich zamie-
ranie. Często igły pokrywają się grzybami sadzakowymi, które rozwijają się na
rosie miodowej wydzielanej w czasie ich erowania. Rozwój szkodnika jest po-
dobny jak u wierkowa większego. Od końca maja do końca lipca samice składa-
ją pod siebie do 3000 jaj, a z nich w lipcu lęgną się larwy i usadawiają na igłach.
Tam erują do końca sierpnia lub początku wrze nia, po czym schodzą na korę
pędów i tu zimują. Na ywotniku zachodnim eruje i rozwija się w podobny spo-
sób misecznik tujowiec.

Tarcznik jałowiec jest szczególnie gro ny dla jałowca wirginijskiego i ja-

łowca sabińskiego. Larwy i samice erują gromadnie w kątach łuskowych igieł
i na korze pędów, powodując silne zahamowanie wzrostu pędów, ich krzywienie
się i zamieranie. Zimują samice. W połowie maja rozpoczynają one składanie
jaj, ka da od 10 do 60 sztuk. Z nich po 3-4 tygodniach lęgną się larwy, które pod
koniec lipca przekształcają się w samice.

Czerwiec mączysty, mączystek (wełnowiec) eruje w du ych koloniach

na pędach jałowców, głównie jałowca pospolitego, powodując odbarwienie igieł

8

i zamieranie pędów. Samica jest szerokoowalna, brązowawa, pokryta białym,
mączystym nalotem woskowym. Osiąga długo ć 3-4 mm.
Zwalczanie:

Najlepszym terminem zwalczania miseczników, tarczników i czerwców

mączystych jest okres wylęgania się larw z jaj i okres wędrowania mło-
dych larw po krzewach, co przypada na czerwiec w przypadku tarczni-
ków i mączystków oraz na lipiec w przypadku miseczników. W tym cza-
sie ro liny nale y opryskiwać 2-3 krotnie co dwa tygodnie preparatem
układowym, np. Confidor 200 SL (0,08%) lub Mospilan 20 SP (0,02%)
z dodatkiem preparatu Talstar 100 EC (0,05%).

Roztocza

Nale ą do nich głównie szkodniki z rodziny przędziorkowatych i szpecie-

lowatych.

Przędziorki rozwijają się najczę ciej w okresie bardzo suchego lata, zwłasz-

cza w miejscach zacisznych i osłoniętych od wiatru oraz deszczu, powodując tym
samym powa ne szkody. Przędziorki to bardzo małe pajęczaki ( ółte i czerwone),
które erują na igłach wysysając z nich sok. Obserwując przez lupę zbrunatniałe
igły, mo emy dostrzec bardzo delikatną, pajęczą siatkę.

Najgro niejszym z przędziorków jest przędziorek sosnowiec - drobny pa-

jęczak (długo ci poni ej 1 mm), który atakuje wła ciwie wszystkie gatunki igla-
ste, ale szczególnie upodobał sobie wierk biały, zwłaszcza jego cenne odmia-
ny – Conica i Alberta Globe, wierk kłujący (srebrny) oraz jałowce – pospolity
i chiński.
Larwy wylęgające się z jaj zimujących na pędach oraz osobniki dorosłe erują
na igłach, które przebarwiają się na ółto, potem na brązowoczerwono i przed-
wcze nie opadają. Pędy zostają osnute delikatnymi nitkami oprzędu. Do od-
barwienia igieł i łusek dochodzi ju przy zagęszczeniu 2 osobników na 20 cm
(bie ących) pędu. W wyniku erowania następuje zahamowanie wzrostu pędów,
a igły opadają ju w lipcu.

9

W ciągu roku rozwija się do pięciu pokoleń szkodnika, przy czym rozwój

jednej generacji (od jaja do dorosłego osobnika) trwa zaledwie 15-25 dni. Zimują
jaja na ubiegłorocznych pędach. Larwy wylęgają się od połowy kwietnia do po-
łowy maja i erują 2-3 tygodnie.
Zwalczanie:

Bezpo rednio po wylęgu larw z jaj zimowych, tj. pod koniec maja lub

na początku czerwca, krzewy nale y opryskiwać rodkami z grupy regu-
latorów wzrostu roztoczy, np. Apollo 500 SC (0,1%), Nissorun 050 EC
(0,06%).

W trakcie wegetacji mo na u yć jednego z akarycydów specyficznych,

np. Magus 250 SC (0,06%) lub pyretroidu o wła ciwo ciach przędzior-
kobójczych, np. Karate 025 EC (0,1%), Talstar 100 EC (0,05%).

Roztocza z rodziny szpecielowatych powodują charakterystyczne zniekształ-

cenia – guzowate i kuliste wyro la.

Szpeciel jałowcowy i szpeciel cisowiec erują na zielonych czę ciach pę-

dów wierzchołkowych powodując zahamowanie wzrostu i zdrobnienie najmłod-
szych igieł. Powstają jajowate wyro la, około 1 cm długo ci. Wskutek erowania
szkodników pąki są silnie powiększone, a rozwijające się nowe pędy zniekształ-
cone.
Zwalczanie:

Wiosną, w okresie migracji szpecieli, najlepiej na początku maja, krzewy

nale y opryskać preparatem Talstar 100 EC (0,05%).

10

NAJGRO NIEJSZE SZKODNIKI

RO LIN LI CIASTyCh

Bardzo bogata i zró nicowana grupa li ciastych krzewów ozdobnych atako-

wana jest przez wiele szkodników. Powodują one odbarwienia li ci, wypukliny
blaszek li ciowych, brązowe, czerwone, srebrzystobiałe lub ółte plamy na li -
ciach, naro la i ró ne zniekształcenia. Niektóre z tych szkodników są naprawdę
bardzo gro ne, więc warto je poznać i skutecznie zacząć zwalczać.

Mszyce

Są najbardziej znaną grupą pluskwiaków równoskrzydłych. erują jednak

osobniki bezskrzydłe w grupach tzw. koloniach na wielu gatunkach krzewów.

Mszyca burakowa najczę ciej powoduje silne kędzierzawienie li ci np. ka-

liny, ja minowca, budlei, glicynii, rdestu Auberta i powojników. Mszyca poza
pobieraniem du ej ilo ci soku ro linnego i tym samym ogałacaniem ro lin, ob-
ficie wydziela podczas erowania rosę miodową, na której rozwijają się grzyby
sadzakowe.

Mszyca bzowa tworzy gęste kolonie na dolnej stronie li ci wzdłu nerwu

głównego, na ogonkach li ciowych i korze młodych pędów bzu czarnego i ko-
ralowego.

Li cie ligustru pospolitego są silnie rolowane przez mszycę ligustrową. Na-

tomiast mszyca tawułowa pędowa tworzy gęste kolonie na wierzchołkach pę-
dów tawuły Van Houtte’a powodując zahamowanie wzrostu i zanieczyszczanie
li ci rosą miodową. Kwiatostany i li cie dereni zasiedlane są przez liczne formy
bezskrzydłe i uskrzydlone zrostka widwowo-zbo owego. Porazik tawułowy
najczę ciej uszkadza tawułę wierzbolistą, powodując silne skręcenie li ci wzdłu
i w poprzek nerwu głównego. Na dolnej stronie li ci dławisza i na wierzchołkach
pędów milina eruje mszyca ogórkowa.

11

Zwalczanie:

Walka z mszycami jest stosunkowo prosta, je eli rozpocznie się ją do ć

wcze nie, zanim utworzą się gęste kolonie lub zanim mszyce ukryją się
w zwiniętych li ciach lub schowają pomiędzy pąki kwiatowe. Okres ten
przypada najczę ciej na kwiecień - maj. Krzewy opryskujemy wtedy
preparatem Confidor 200 SL (0,04%), Pirimor 25 WG (0,2%), Mospilan
20 SP (0,02%) lub innym preparatem mszycobójczym. W razie potrzeby
zabieg nale y powtórzyć.

Roztocza

Szpeciele – stanowią do ć du ą grupę roztoczy. erują i rozmna ają się na

li ciach powodując takie uszkodzenia jak: marszczenie i odbarwianie li ci tawuł,
ordzawianie lub srebrzenie li ci lilaków i azalii, wybrzuszenia na li ciach buksz-
panów lub pil niowate naro la na li ciach kalin.
Zwalczanie:

Wiosną, w okresie rozwijania się li ci (koniec kwietnia, początek maja)

krzewy nale y opryskać dwukrotnie co 7-10 dni preparatem Talstar 100
EC (0,05%).

Przędziorki – erują grupowo na dolnej stronie li ci, powodując na po-

wierzchni blaszki li ciowej (ale nie u wszystkich gatunków) mozaikowate, ółte
odbarwienia oraz deformację tych blaszek. U perukowców i hortensji występuje
czerwienienie i brązowienie li ci.
Przędziorek chmielowiec jest szczególnie gro ny dla pięciornika, magnolii, zło-
tokapu, budlei, perukowca, forsycji, suchodrzewu; przędziorek owocowiec dla
irg, a przędziorek bukszpanowiec dla bukszpanu wiecznie zielonego.
Zwalczanie:

W okresie wylęgania się larw z jaj zimowych, krzewy powinno się opry-

skać preparatem Apollo 500 SC (0,1%).

Latem, po wykryciu przędziorków lub zauwa eniu pierwszych uszko-

dzeń krzewów stosujemy do zwalczania np. preparat Talstar 100 EC
(0,05%).

12

Wciornastki

Wciornastek lipowiec – larwy i osobniki dorosłe erują na górnej stronie

li ci przewa nie ligustra i lilaka, w wyniku czego na powierzchni skórki poja-
wiają się srebrzyste plamy. Opanowane li cie często całkowicie bieleją, a silnie
pora one przedwcze nie ółkną i opadają.

Zwalczanie:

Po zauwa eniu pierwszych uszkodzeń, krzewy nale y opryskać jednym

z preparatów o działaniu kontaktowym, najlepiej z grupy pyretroidów,
np. Ambusz 250 EC (0,05%).

Czerwce

Najpopularniejsze szkodniki nale ące do czerwców to misecznik brzoskwi-

niowy, misecznik liwowiec i skorupik jabłoniowy.

Miseczniki usadawiają się na korze pędów i gałęzi. Podobnie jak mszyce

wysysają sok oraz wydzielają obficie rosę miodową, na której rozwijają się grzy-
by sadzakowe. Na skutek erowania tych szkodników następuje zahamowanie
wzrostu i zamieranie pędów ognika, ostrokrzewu, irgi, bukszpanu, leszczyny,
berberysu i innych krzewów.

Zwalczanie:

W okresie jesienno- zimowym, w celu zniszczenia larw zimujących,

krzewy nale y opryskać preparatem olejowym np. Promanal 60 EC
(2%).

W okresie występowania larw I stadium, tj. od końca czerwca do połowy

lipca, ro liny opryskuje się preparatem Mospilan 20 SP (0,2%) lub Owa-
dofos 540 EC (0,15%).

Skorupik jabłoniowy

Tarczka samicy osiąga długo ć do 3,5 mm, jest brązowawa lub szara, po-

dłu na i wypukła, swoim kształtem przypomina przecinek. Pod nią znajduje się
samica. Larwy są owalne i jasno ółte.

13

Efektem erowania larw i samic na pędach jest wyra ne zdrobnienie li ci

i silne ograniczenie wzrostu pędów. Wskutek du ego zagęszczenia szkodnika za-
mierają całe pędy najczę ciej u irg i bukszpana wiecznie zielonego.

Zwalczanie:

Zwalczanie prowadzimy w okresie kwitnienia głogów, kiedy wylęgają

się larwy z zimujących jaj i są w stadium „wędrującym” (do czasu zanim
okryją się one tarczkami). W tym celu ro liny nale y opryskać dwukrot-
nie co 2 tygodnie, tj. w połowie i pod koniec czerwca preparatem Mospi-
lan 20 SP (0,02%) lub Sumithion 500 EC (0,15%).

Motyle

Zwójkówki są małymi motylami, których gąsienice uszkadzają li cie najczę -

cie

j irg, dereni, forsycji, pigwowców, tawuł i ylistków. erują one wewnątrz

ukrycia zrobionego przewa nie ze zrolowania i sprzędzenia li cia lub kilku li ci,
w których wygryzają nieregularne dziury.

Zwójka ró oweczka i zwójka jabłoneczka jesienna zimuje w stadium jaj

na korze pędów i pni, mo na je więc niszczyć po znalezieniu w okresie zimo-
wym, nie dopuszczając do wylęgu gąsienic wiosną.

Na tawułach kilka li ci wierzchołkowych sprzędzają razem gąsienice zwójki

tawułeczki, na ligustrze erują gąsienice zwójki siatkóweczki. Gąsienice płat-
kówki pstrocineczki erują na wielu krzewach z rodziny ró owatych i na irgach.
Zwójki te zimują w stadium gąsienicy ukrytej w gęstym, białym wojłoku tzw.
hiberkulum w rozwidleniach pędów, spękaniach kory.

Namiotnik trzmieliniaczek występuje zarówno na trzmielinie pospolitej,

jak i trzmielinie Fortune’a. Gąsienice erują gromadnie pod osłoną z przędzy
powodując goło ery.

Kibitnik lilakowiaczek niszczy li cie lilaków i ligustra pospolitego. Począt-

kowo gąsienice erują gromadnie wewnątrz li cia tworząc tzw. minę, a następnie
rozchodzą się po krzewie i ka da z nich sprzędza wierzchołek li cia - tam eruje
i dorasta.

14

Zawisaki są du ymi motylami, których gąsienice często spotyka się na ta-

wułach, lilakach, wido liwkach i wierzbach. Są bardzo arłoczne i ogałacają
najmłodsze pędy z li ci.

Pochwiki są z kolei małymi motylami, a ich gąsienice erują pod osłoną ko-

szyczka, najczę ciej na li ciach tawuł i irg. Gąsienice wyjadają spomiędzy skórek
li cia miękisz, w wyniku czego tworzą się okrągławe, brązowe miny.

Zwalczanie:

Wiosną optymalnym terminem zwalczania gąsienic opuszczających

kryjówki zimowe jest faza zielonego pąka kwiatowego jabłoni. W tym
czasie (je eli temperatura jest wy sza ni 18

o

C) krzewy nale y opryskać

preparatem wgłębnym o działaniu ołądkowym, np. Owadofos 540 EC
(0,15%).

Latem, w okresie wylęgania się gąsienic, krzewy opryskujemy te pre-

paratem wgłębnym o działaniu ołądkowym, np. Sumithion 500 EC
(0,15%).

Muchówki

Do tej grupy szkodników nale ą miniarki, których larwy erują na li ciach

najczę ciej złotokapu, suchodrzewu, tawuły, derenia i forsycji. Wygryzają mię-
kisz wewnątrz li cia w postaci długich, krętych, białych korytarzy, z widocznymi
wewnątrz czarnymi odchodami, czyli powstaje tzw. mina.

Zwalczanie:

W okresie lotu muchówek, tj. w kwietniu/maju, krzewy trzeba opryski-

wać dwukrotnie co 7-10 dni preparatem o działaniu kontaktowym, np.
Talstar 100 EC (0,05%) lub Decis 2,5 EC (0,05%).

Po wykryciu pierwszych min, ro liny opryskać preparatem Sumithion

500 EC (0,15%) lub Owadofos 540 EC (0,15%).