Kabała i Wymuszanie Zeznań

Iwo Cyprian Pogonowski

www.pogonowski.com

“Ojcem kabały” był w dwunastym wieku nazywany Rabin Isaac Ślepy, we Francji. Kabala jest źródłem żydowskiej poezji
religijno-erotycznej, zjawiska zupełnie obcego w chrześcijańskich utworach religijnych. Najwcześniejsze wzmianki o
Kabale sięgają drugiego wieku po Chrystusie. Erotyczno-religijny mistycyzm żydowski ma stare korzenie i sprzężony jest z
żydowską teologią wygnania sprecyzowaną w Talmudzie na zasadzie ze „dziesięć przykazań obowiązuje Żydów tylko w
stosunku do Żydów” a nie do nie-Żydów, którzy według Talmudu są pod-ludźmi. W ubiegłym roku w Londynie było
sympozjum na temat żydowskiej poezji erotyczno-religijnej. Tego rodzaju religijna poezja nie istnieje wśród Chrześcijan.

W czasie tysiąca lat klasycznego judaizmu i okrutnego terroru rabinów, który trwał do połowy dziewiętnastego wieku,
rozwinęła się w gminach żydowskich procedura terroryzowania i karania ludzi pod pretekstem ich nieposłuszeństwa wobec
cytowanych autentycznych lub zmyślonych tekstów autorytetów. Jak wiemy rewolucjoniści żydowscy przenieśli tę metodę
postępowania do stosowania przymusu i terroru przez władzę bolszewicką w Rosji. Na sowieckim aparacie terroru wzorował
się Hitler.

Żydowskim wkładem, powstałym w czasie walk państwa izraelskiego przeciwko Arabom, są nowe metody poniżających
tortur „zmiękczania” przesłuchiwanych więźniów, jakich historia dotąd nie notowała. Pierwszy publicznie mówił o tym
senator Carl Lewin, Żyd ze stanu Michigan w czasie skandalu wynikłego z opublikowania pierwszej serii fotografii tortur w
Abu Ghabib w Iraku. Od powstania państwa Izrael, Żydzi stosowali wobec Arabów tortury „zmiękczania” jako środki
przymusu w celu przełamania oporu ludzi wychowanych w kulturze islamu. Przez podbite arabskie stacje telewizyjne Żydzi
nadawali ordynarne programy pornograficzne, żeby wzburzyć Arabów i zaostrzać konflikt Zachodu z Islamem.

W latach 1950 do 1962, CIA przydzieliło liczny personel, składający się w dużej mierze z Żydów, do przeprowadzania na
wielką skalę, bardzo kosztownych, tajnych badań nad wszystkimi możliwymi środkami przymusu i w celu ustalenia granic
odporności ludzkiej, tak na narkotyki, jak i na tortury. Chodziło specjalnie o mentalne tortury, tak zwane „tortury bez
dotykania,” („no-touch tortures”). Tortury te stosowano za pomocą zimna, głodu, dźwięków, światła, brudu, duszenia,
wyczerpujących pozycji ciała etc. Nowatorskim programem były upokorzenia seksualne więźniów. Metody takie były
stosowane w Izraelu przeciwko Palestyńczykom, według zeznań palestyńskich ofiar tortur w izraelskich wiezieniach.

W czasie wojny w Wietnamie, Żydowskie towarzystwo „kultury etycznej” w Waszyngtonie pomagało w rozpętaniu w 1965
roku rewolucji seksualnej. Stało się to według planów z lat 1920-tych Żydów w Instytucie Socjologii w Frankfurcie, w
Niemczech, przez przyszłych profesorów w Harvard University, takich jak Frantz Boas, Marcusi, etc. Wojna w Wietnamie
dała okazję otwartej rewolucji seksualnej pod hasłem „make love not war” („kochaj, nie idź na wojnę”).

Alfred W. McCoy, profesor historii University of Wisconsin-Madison, ogłosił w gazecie “San Francisco Chronicle,”19-tego
września 2004 artykuł pod tytułem „Tajemna historia tortur stosowanych przez CIA”, po wcześniejszym opublikowaniu
artykułu „Długi Cień Badań Przez CIA Metodologii Tortur,” (Counter Punch 31-go maja 2004). McCoy jest autorem
książek: „Rozpowszechnianie Heroiny: Udział CIA w Globalnym Handlu Narkotykami,” („The Politics of Heroin: CIA
Complicity in Global Drug Trade”) oraz „Bliższa Niż Bracia” (“Closer Than Brothers”) psychologiczne tortury CIA na
Filipinach.

Upokorzenia seksualne należą do tradycji kabały, która to tradycja kwitnie w Hollywood’zie. Na przykład pieśniarka
Madonna (Lousie Veronica Ciccone), urodzona w 1958 roku w katolickiej rodzinie, w 1997 roku obwieściła, że wyznaje,
pod kierownictwem „guru” Philip’a Berg’a (Feivel’a Gruberger’a). Wówczas były opublikowane doświadczenia byłych
członków tego ośrodka kabały. Zeznawali oni o doprowadzeniu ich do absolutnego posłuszeństwa, służalczości i poddania
się rozkazom jak też wytworzono w nich „psychiczną potrzebę podporządkowywania się innym.”

W ciągu 2000 lat od okrucieństw w śledztwach starożytnego Rzymu, przez średniowiecze, człowiek pod śledztwem mógł
spodziewać się śmierci w torturach. Protest przeciwko torturom ożywili humaniści 200 lat temu, a takie organizacje jak
Amnesty International dalej prowadzą akcje przeciwko stosowaniu tortur. Kościół naturalnie potępia stosowanie tortur.
Akcja ta doprowadziła w 1985 roku do uchwalenia przez ONZ konwencji przeciwko torturom. Konwencja ta była
zatwierdzona przez kongres w Waszyngtonie w 1994 roku i ma moc prawa w USA, ale mimo tego jest naruszana przez rząd
neokonserwatystów Bush’a.

W obecnej „wojnie przeciwko terrorowi” trzeba pamiętać naukę historii, że tortury dają iluzję potęgi i rozpętują
bezgraniczne okrucieństwo. Jest to powtarzający się cykl, który wielokrotnie miał miejsce. Przykłady tego cyklu są zawarte
w 50ciu latach historii tortur, stosowanych przez CIA, według profesora McCoy’a. Uważa on, że rząd USA, w czasie Zimnej
Wojny, zaadoptował sowieckie metody, takie jak eksportowanie subwersji, represje we własnym państwie i stosowanie
tortur. Metody sowieckie były oparte na tysiącletniej tradycji terroru rabinów opartych na naukach Talmudu, według których
Żydzi traktują z najwyższą pogarda nie-Żydów, jako „niższy od nich gatunek,” podobnie traktowali zwykłych robotników
komisarze sowieccy.

Przez stulecia, śledczy przesłuchujący podejrzanych ludzi, dowiedzieli się, że zadawanie bólu często wzmacnia opór i
prowadzi do fałszywych zeznań, w celu pozbycia się bólu, przez ludzi torturowanych. Metody CIA stosowania
psychologicznych tortur, dezorientacji i upokorzenia, sugerują torturowanemu, żeby wierzył, że to on sam sobie powoduje
cierpienia i dlatego powinien poddać się oprawcom. Metody te pozostawiają psychologiczne szkody, tak na ofiarach jak i na
oprawcach, których wykoszlawione samopoczucie prowadzi do coraz większego okrucieństwa

Podręcznik tortur CIA z 1963 roku „Counterintelligence Interrogation KUBARK” był stosowany globalnie przez następne
trzy dekady, zwłaszcza do trenowania policji w Azji i Ameryce Łacińskiej, nie tylko przeciwko komunistom, ale również
przeciwko jakimkolwiek powstańcom „International Development’s Public Safety” program, oparty na procedurach w
podręczniku z KUBARK, został obalony przez kongres w 1975 roku. Niestety CIA posługiwało się nadal tymi samymi
metodami przy pomocy żołnierzy w oddziałach „US Army Mobile Training Teams,” w Ameryce Centralnej.

Pod koniec Zimnej Wojny, Waszyngton zaczął nawoływać do stosowania metod humanitarnych i oficjalnie potępiał tortury
w 1993 roku, w Wiedniu, w czasie Konferencji o Prawach Człowieka, które to prawa, były masowo łamane w „archipelagu”
gułagu sowieckiego. Kongres w Waszyngtonie oficjalnie zatwierdził konwencje ONZ-etu (UN Convention Against
Torture,”) ale nadal pozostawił CIA możliwość stosowania tortur psychologicznych.

Kompromitujące fotografie z więzienia Abu Gharib są przykładem sposobów wymuszania informacji przez wojska USA.
Postępowanie takie jest zaprzeczeniem zasad demokratycznych, ale jest ono w ramach nauki Talmudu, stosowane przez
izraelskich doradców i tłumaczy z języka arabskiego, w takich więzieniach jak Abu Gharib pod Bagdadem. Profesor McCoy
uważa, że ani tortury nie mogą być kontrolowane, ani wiedza o torturach nie może być utrzymana w tajemnicy. Przykładem
są nadania z 15 lutego, 2006, przez „Special Broadcasting Service TV” z Australii, zawierające dużo nowych fotografii
torturowania mężczyzn i kobiet w więzieniu Abu Gharib.

Tortury prowadzą do rozbudzania sadyzmu wśród przesłuchujących. Przykładem są więzienia w Guantanamo, a później w
Abu Gharib, gdzie przesłuchujący, „zmiękczają” przesłuchiwanych za pomocą dezorientacji, odbierania snu i seksualnego
upokarzania. Technika ta powoduje poczucie u torturowanych, że oni sami sobie zadają ból.