Człowiek zagrożony przez diabła

Diabeł jest wśród nas.

Diabłowi udało się przekonać wielu ludzi o tym, że nie jest groźny albo że w ogóle nie istnieje. Na taką przewrotność wskazuje wiele dowodów z codziennego doświadczenia. Trzeba mieć tylko oczy szeroko otwarte i uważnie patrzeć. Diabeł zazdrości ludziom radości z poznawania prawdy i miłosierdzia Bożego, zazdrości nadziei zbawienia. On chce naszego grzechu, abyśmy byli jemu podobni.

Żyjemy często w sferze zasłon dymnych. ignorancji, źle pojętej wolności w zakłamaniu. Poszukując dobra popełniamy wiele błędów. Przywabia nas niebezpieczna ciekawość, chęć dotknięcia kuszącej tajemnicy poza prawdziwą religią. Mamy wiele znaków, które potwierdzają zastawianie sideł na lekkomyślnych. Niewierność Bogu powoduje wielkie szkody, niekiedy krzywdy nie do naprawienia.

Diabeł jest wśród nas i zbiera obfite żniwo ludzkiej ignorancji, bezmyślności, rozchwianego sumienia, w konsekwencji może prowadzić nawet do zbrodni, czego dowodzą fakty podawane w środkach społecznego przekazu. Szatan jest wrogiem człowieka. Dlaczego zapominamy, że Chrystus jest naszym Zbawcą, który pragnie ocalić i zbawić każdego człowieka? Nie można igrać z niebezpieczeństwem. Musi my pamiętać, że diabeł jest osobowym, inteligentnym a zarazem perfidnym złem. Łudzi i prowadzi do zguby. "Od początku był on zabójcą... jest kłamcą i ojcem kłamstwa... Kto jest z Boga, słów Bożych słucha" (J 8,44.47).

Diabelska formacja
Można mówić o istnieniu podstępnej taktyki, jaką posługuje się duch ciemności w kuszeniu człowieka. Oto niektóre podchwytliwe sposoby:

-Czy zachować abstynencję? Bądź spokojny, w tym przypadku możesz liczyć na wyrozumiałość.

-Czy obowiązuje powściąganie pragnień fizycznych, umysłowych i emocjonalnych? - Nie bądź naiwny, masz prawo do wolności, sam wybieraj, abyś doznał satysfakcji.

- Czy szatan jest wrogiem Kościoła? - Nic podobnego, był zawsze najlepszym jego przyjacielem, ponieważ swoim działaniem od wieków uzasadniał jego istnienie.

- Kim jest człowiek w rozumieniu szatana? - Z jego zachowań i wypowiedzi, zwłaszcza przekazywanych podczas egzorcyzmów, wynika, że ocenia człowieka jako zwierzę, niekiedy bardzo złe.

- Do czego prowadzi przyjaźń z szatanem? - Wiązanie się z szatanem jest obelżywą zniewagą Boga, który jest twoim Stwórcą i Sędzią, wywołuje nieobliczalną krzywdę ludziom, prowadzi do zbrodni, do własnego nieszczęścia doczesnego i wiecznego!

Od czasu do czasu prasa donosi o ewidentnym działaniu diabła, który posługuje się ludźmi, zniewolonymi jego mocą. Są różne znaki, potwierdzające zuchwalstwo diabłów, "krążących po świecie". Zwykle sam człowiek daje mu na to zielone światło.



Wina człowieka
W wielu środowiskach wraz z osłabieniem wiary wzrasta ciemnota religijna w naszym kraju. Ludzie szukają namiastek, przyciągają ich nowinki religijne, wróżby, czary, atrakcyjne wierzenia, importowane do Polski ze Wschodu i Zachodu. To zjawisko powstaje z powodu utraty prawdziwych wartości, pustki ideowej, niepewności jutra wobec narastających zagrożeń i kataklizmów. Mają tu swój wpływ złe filmy, upowszechnienie pornografii, agresywne działanie egzotycznych "guru", czarna magia, różne praktyki okultyczne, naiwne podchodzenie do parapsychologii itp. Tak się dzieje w wielu współczesnych krajach.

Jak dalece dzisiejszy człowiek zagubił się, mogą poświadczyć badania, przeprowadzone we Włoszech. Na ogólną ilość mieszkańców (58 milionów) do zwolenników czarnej magii przyznaje się dwa miliony osób, zgrupowanych w ponad 400 związkach. W samym Turynie, który uchodzi za stolicę czarnej magii, działają dwa "kościoły szatana", liczące około 40 tysięcy zwolenników. Ich czarne msze są pełne nienawiści pod adresem Pana Boga; dokonuje się na nich profanacji krzyża katolickiego. W Bolonii sekciarskie grupy "Dzieci szatana" odprawiają adoracje diabła, stosując obrzędy okultyzmu. W Rzymie istnieje i działa aktywne Bractwo Efrema del Gatte. Uprawia ono kult Lucyfera. Podobny problem rozwijającego się satanizmu przeżywa Francja. Diabeł coraz agresywniej atakuje katolicką Polskę.

Wielu stawia sobie pytanie: co jest przyczyną tego społecznego zjawiska, dlaczego rośnie liczba wyznawców satanizmu, dlaczego człowiek tak się zdeprawował? Można usłyszeć różne odpowiedzi. Najbardziej przekonywającą opinią jest stwierdzenie, ie nie chodzi tu wcale o modę, lecz o "bezsilność w obliczu współczesnych nieszczęść i tragedii". Kościół katolicki nie milczy, przestrzega przed destruktywnym działaniem szatana, wciąż wzywa do pogłębienia wiary w Boga, do modlitwy i praktyk pokutnych, do ciągłej czujności i mądrego działania.

Jeżeli mamy dać właściwą odpowiedź na pytanie, jaka przyczyna spowodowała aktywność mchów satanistycznych, musimy sięgnąć do korzeni tego zjawiska. Człowiek pochłonięty zdobywaniem dóbr materialnych utracił Boga, stał się wy znawcą praktycznego ateizmu. Nie może poradzić sobie z wieloma nurtującymi go pytaniami: jaki jest sens życia i świata, dlaczego człowiek w gąszczu problemów został tak bardzo osamotniony, jak ma się zachować wobec lęków, których doznaje; załamują go cierpienia, kruchość własnej egzystencji, przygniata ciężar zła, nieuchronność śmierci. Ucieczka przed trudną rzeczywistością i podjęcie praktyk demonicznych stanowi rozpaczliwą odpowiedź na nihilizm egzystencjalny naszej epoki. Niestety, jest to alternatywa całkowicie chybiona.

"Czuwanie w Getsemani"
Co wobec powyższego należy robić, aby przeciwstawić się agresji osobowego zła, jak zniszczyć ataki diabła'? Konieczne jest prawdziwe nawrócenie się, powrót do Boga. Przypomnij sobie postawę syna marnotrawnego z Ewangelii (Łk 15,18-20). Decyzja o powrocie do Boga musi być poparta czuwaniem, modlitwą i pokutą. Tej postawie musi towarzyszyć ofiarna miłość względem bliźniego zwłaszcza tego. który znalazł się w podobnym zagrożeniu ze strony diabła i jego popleczników.

Jedną z inicjatyw w kierunku wyzwolenia z pęt szatana jest "Czuwanie w Getsemani". Podjął ją Ośrodek Kultu św. Michała Archanioła w Markach-Strudze, prowadzony przez Księży Michalitów. Czuwanie odbywa się raz w miesiącu w nocy z trzeciego czwartku na piątek. Wtedy uczestnicy biorą udział w nabożeństwie ekspiacyjno modlitewnym. Po całodziennym poście o chlebie i wodzie gromadzą się w miejscowym kościele na całonocnym "Czuwaniu". Czyta się Pismo święte, odmawia egzorcyzmy, różaniec i inne modlitwy. Obecni biorą pełny udział we Mszy świętej. Starają się w pokorze wynagradzać Bogu za grzechy, popełnione przez poszczególnych ludzi i wspólnoty, modlą się za Kościół święty, za Polskę i za cały świat.

Modły o uwolnienie od złych duchów nie ograniczają się tylko do "Czuwania w Getsemani". Podejmuje je w różnej formie "Rycerstwo Świętego Michała Archanioła", powołane do istnienia i apostolstwa przez Zgromadzenie Księży Michalitów. Obecne czasy wymagają wielkiej modlitwy i gorliwego czuwania. Jak bardzo to ważne, przypomina nam dwunasty rozdział Apokalipsy, opisujący walkę św. Michała Archanioła z udziałem nieprzeliczonych zastępów wiernych Aniołów, którzy przeciwstawili się olbrzymim rzeszom buntowników. Chociaż los Aniołów jasności i Duchów ciemności został ostatecznie rozstrzygnięty, walka jednak nadal trwa i jesteśmy w nią uwikłani do ukończenia doczesnej pielgrzymki. Musimy walczyć o naszą szczęśliwą wieczność i o pomyślny los naszych bliźnich.



ks. Walerian M. Moroz CSMA

Artykuł pochodzi z czasopisma "EFFATHA-Otwórz się!" nr 6/1996 str. 171-173