7

Role menedżerskie

(H. Mintzberg)

informacyjne

decyzyjne

interpersonalne

2

 reprezentant
 przywódca
 łącznik

 przedsiębiorca
 przeciwdziałający

zakłóceniom

 dysponent zasobów
 negocjator

 obserwator
 propagator
 rzecznik

Skala zachowań przywódczych

(

R. Tannenbaum, W. Schmidt)

1.

Podejmuje decyzję i ją ogłasza

2. Sprzedaje decyzję

3. Proponuje decyzje i oczekuje pytań

4. Proponuje przybliżone decyzje, które mogą być zmieniane

5. Referuje problem i oczekuje propozycji rozwiązań i decyduje

6. Nakreśla problem, deleguje rozwiązanie

7. Pozwala podwładnym na swobodę działania w określonych granicach

zorientowane

na szefa

zorientowane na
podwładnych

1.

7.

Teoria przywództwa sytuacyjnego

Herseya i Blancharda

S1 Instruowanie

S2 Szkolenie

Zachowania

zorientowane na zadania

Z

a

ch

o

w

a

n

ie

z

o

ri

en

to

w

a

n

e

n

a

s

to

su

n

k

i

(Wysoko

)

Poziom dojrzałości pracowników

Duży nacisk na

stosunki, mały na

zadania

Duży nacisk na

zadania i na stosunki

(Wysoko)

(Nisko)

D 4

D 3

D 2

D 1

Mały nacisk na

stosunki i na

zadania

Duży nacisk na

zadania,, mały na

stosunki

4

Model Herseya i Blancharda

S1 Instruowanie

S4 Delegowanie

S3 Wspieranie

S2 Szkolenie

Zachowania

zorientowane na zadania

Z

a

ch

o

w

a

n

ie

z

o

ri

en

to

w

a

n

e

n

a

s

to

su

n

k

i

(Wysoko

)

Poziom dojrzałości pracowników

S1 Instruowanie

S4 Delegowanie

S3 Wspieranie

S2 Szkolenie

Wysoko wspierane

i nisko

kontrolowane

zachowania

Wysoko kontrolowane

i wysoko wspierane

zachowania

Wysoko kontrolowane

i nisko wspierane

zachowania

Nisko wspierane

i nisko kontrolowane

zachowania

(Wysoko)

(Nisko)

Udział w decydowaniu
o przebiegu zadania:

S1 menedżer

S2 menedżer i sugestie
pracownika

S3 pracownik po
omówieniu
z menedżerem

S4 wyłącznie pracownik

D 4

D 3

D 2

D 1

5

S1 instruowanie (nakazywanie)

Menedżer - wyznacza zadania i podaje sposób realizacji, nadzoruje

wykonanie, podejmuje decyzje i je oznajmia. Narzucanie własnego

sposobu działania.

S2 szkolenie

Menedżer – wyznacza zadania a sposób ich realizacji sugeruje i

konsultuje z pracownikiem, wspiera i motywuje, zachęca do brania

udziału w podejmowani decyzji, jednak decyzje i odpowiedzialność

należą do menedżera. Zasugerowanie sposobu działania i nadanie mu

kierunku.

S3 wspomaganie (wspieranie)

Menedżer – powierza podejmowanie decyzji pracownikowi, jednak

konsultuje je z nim, pomaga rozwiązywać problemy

Przyjęcie sposobu działania pracownika.

S4 delegowanie

Menedżer – powierza odpowiedzialność pracownikowi i rozlicza go z

wyłącznie z wyników. Odpowiedzialność pracownika.

6

Poziomy dojrzałości pracowników

Kompetencje

Mix –

wiedzy, doświadczenia,

umiejętności wykonywania
określonych zadań.

Zaangażowanie

MIX – pewności siebie,

odporności na stres,

aktywności, gotowości do
poświęceń, motywacji,

samooceny i oceny swojej

pozycji w organizacji.

D1 – niskie kompetencje, niska motywacja

D2 – niskie kompetencje, wysoka motywacja

D3 – wysokie kompetencje, niska motywacja

D4 – wysokie kompetencje, wysoka motywacja

7

Dopasowanie stylu kierowania

Kompetencje

Zaa

ng

aż

ow

ani

e

wysokie
kompetencje
zmienne
zaangażowanie

wysokie
kompetencje
wysokie
zaangażowanie

niskie
kompetencje
wysokie
zaangażowanie

niskie
kompetencje
niskie
zaangażowanie

Na zadania

-

dyrektywne kierowanie

N

a

lud

zi

-

w

sp

ie

ra

n

ie

S1

INSTRUUJĄCY

S2

KONSULTUJĄCY
SZKOLĄCY

S3

WSPIERAJĄCY

MOTYWUJĄCY

S4

DELEGUJĄCY

D2

D1

D3

D4

Pracownik/zespół

Styl kierowania

8

Model kontyngencji

Fiedlera

ocena pracownika

najmniej preferowanego

relacje kierownik-pracownik

struktura zadań

pozycja władzy

9

Zorientowany

na relacje

I

dobre

w.s.

silna

II

dobre

w.s.

słaba

III

dobre

n.s.

silna

IV

dobre

n.s.

słaba

V

złe

w.s.

silna

VI

złe

w.s.

słaba

VII

złe

n.s.

silna

VIII

złe

n.s.

słaba

dobra

zła

EF

EK

T

Y

W

N

OŚ

Ć

korzystna

SYTUACJA

niekorzystna

Zorientowany

na zadania

Teoria kontyngencji

(F. Fiedler)

Kategoria

relacje
zadanie
władza

10

Model decyzyjny Vrooma-Yettona-Yago

(V.Vroom, P. Yetton, A. G. Jago)

AI –

menedżer sam podejmuje decyzje.

AII – ...

prosi podwładnych o informacje, decyzję podejmuje

samodzielnie.

CI –

... informuje o sytuacji poszczególnych podwładnych i prosi

ich o sugestie, pomysły. Decyzję podejmuje sam.

CII –

... dzieli się z podległym zespołem, decyzję podejmuje

samodzielnie.

G –

... przedstawia problem zespołowi, który wypracowuje wiążąca

decyzję

11

A –

czy problem jest złożony?

B –

czy posiadam wystarczającą liczbę informacji?

C –

czy problem jest ustrukturyzowany?

D –

czy ważna jest akceptacja podwładnych?

E –

czy podwładni zaakceptują decyzję, jeśli podejmę ją sam?

F –

czy podwładni identyfikują się z celami organizacji?

G –

czy podwładni mają wystarczające informacje, żeby podjąć

prawidłową decyzję?

12

Model decyzyjny Vrooma-Yettona-Yago

(V.Vroom, P. Yetton, A. G. Jago)

Styl

kierowania

Wybór stylu kierowania

Oczekiwania

i zachowania

przełożonego

Kultura

organizacji,

tradycja

Cechy,

oczekiwania

i zachowania
podwładnych

Charakter zadań

Osobowość,

doświadczenie

i oczekiwania

kierownika

13