21-11-2012

1/3

Odpowiedź na skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia

Adwokacka Spółka Partnerska Grzybkowski Guzek Jackowski reprezentuje swoich klientów na każdym z etapów postępowania, przed sądami różnych
instancji i w różnych sytuacjach. Publikujemy przykładową odpowiedź na skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Adwokacka Spółka Partnerska Grzybkowski Guzek Jackowski reprezentuje swoich klientów na każdym z etapów postępowania, przed sądami różnych
instancji i w różnych sytuacjach. Publikujemy przykładową odpowiedź na skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.


Poznań, dnia 00 października 2011 roku

O D P O W I E D Ź
na skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia

w sprawie:
„XXX” Spółka Jawna
ul. --------
00-000 Poznań

- p o w ó d k i -

zast. przez adw.:
Tomasza Grzybkowskiego i Tomasza Guzka
Adwokacka Spółka Partnerska Grzybkowski&Guzek
61-762 Poznań, ul. Dominikańska 3

- c / a -

Stefanowi L. – Zakład Produkcyjno-Handlowy „YYY”
ul. -----------
00-000 Płock

- p o z w a n e m u -

Sygn. akt: X WSC 0/00


II Wydział
Izby Cywilnej
Sądu Najwyższego

za pośrednictwem:

X Wydział Gospodarczy Odwoławczy
Sądu Okręgowego
w P O Z N A N I U


W imieniu powódki, powołując się na pełnomocnictwo w aktach sprawy, odpowiadając na skargę pozwanego o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 00 października 2009 roku, na zasadzie art. 4248 § 1 kpc w związku z art. 4245 § 1 pkt
2 i 3 kpc, wnoszę o:

I. odrzucenie skargi.

W przypadku stwierdzenia, że nie zachodzą przesłanki odrzucenia skargi, na zasadzie art. art. 42411 § 2 kpc, wnoszę o:

II. oddalenie skargi.

W każdym przypadku wnoszę o:

III. zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania wywołanego skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, w umówionej kwocie 2.400,00 złotych.



U Z A S A D N I E N I E

I.

21-11-2012

2/3

A/

Skarga nie spełnia wszystkich wymogów formalnych określonych w art. 4245 kpc.
Pozwany nie podał przepisu prawa, który został naruszony na skutek wydania przez Sąd Okręgowy w Poznaniu wyroku z dnia 00 października 2009 roku
(art. 4245 § 1 pkt 4 kpc). Nie uprawdopodobniono również, aby w wyniku zaskarżonego wyroku pozwanemu wyrządzona została szkoda (art. 4245 § 1 pkt
4 kpc).
Wskazane uchybienia uzasadniają odrzucenie skargi (art. 4248 § 1 kpc).


B/

Bez względu na wskazane braki formalne, skarga nie została oparta na usprawiedliwionych podstawach.
Jak wynika z uzasadnienia skargi, przytoczone w niej podstawy zaskarżenia zmierzają do podważenia – dokonanych przez Sąd Okręgowy – ustaleń
faktycznych, które na tym etapie postępowania jest niedopuszczalne (art. 4244 zd. 2 kpc).
Powyższe przemawia za oddaleniem skargi (art. 42411 § 1 kpc).

II.

A/

Jednym z wymogów formalnych skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest powołanie przepisu prawa „z którym
zaskarżony wyrok jest niezgodny” (art. 4245 § 1 pkt 3 kpc). Spełnienie tego obowiązku wymaga wyraźnego wskazania w skardze przepisu prawa, który
został naruszony w wyniku wydania prawomocnego orzeczenia.

1

B/

Analizowana skarga nie określa „przepisu prawa z którym zaskarżony wyrok jest niezgodny” (art. 4245 § 1 pkt 3 kpc). Pozwany ograniczył się do
przytoczenia podstaw zaskarżenia wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu i opisał na czym polegały jego zdaniem uchybienia Sądu II instancji. Nie wskazał
jednak, który przepis prawa został naruszony na skutek wydania prawomocnego orzeczenia sądu. Uchybienie to jest jedną z przesłanek odrzucenia skargi
(art. 4248 § 1 kpc w związku z art. 4244 § 1 pkt 3 kpc).

C/

Obowiązek wskazania przepisu, z którym prawomocne orzeczenie jest niezgodne (art. 4245 § 1 pkt 2 kpc) należy odróżnić od obowiązku przytoczenia
„podstaw skargi” (art. 4245 § 1 pkt 2 kpc).

2

Podstawą skargi jest sygnalizowane w niej uchybienie sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie (art. 4244 zd. 1 kpc). Uchybienie to może się opierać na
podstawie naruszenia prawa materialnego albo przepisów postępowania (art. 4244 zd. 1 kpc).

3

Wskazanie podstaw skargi wyznacza granice jej rozpoznania (art. 42410 kpc). Uznanie podstaw za usprawiedliwione oznacza, że zaskarżone orzeczenie
było wadliwe. Nie oznacza jednak, że rozstrzygnięcie sądu jest niezgodne z prawem.
W tym celu skarga powinna zawierać oddzielny wywód jurydyczny, uzasadniający zarzut niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

4

Aby

rozstrzygnąć zagadnienie zgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, konieczne jest zatem wskazanie przepisu z którym jest ono sprzeczne (art.
4245 § 1 pkt 3 kpc w związku z art. 42411 § 2 kpc).

5

D/

Ustawodawca rozgranicza pojęcie „podstawy skargi” (art. 4244 kpc) od „przepisu, który naruszono w wyniku wydania prawomocnego wyroku (art. 4245 §
1 pkt 3 kpc). Oba wymienione wyżej elementy powinny być zawarte w dwóch oddzielnych częściach skargi.

6

Brak, któregokolwiek z nich powoduje, że Sąd

Najwyższy nie może przystąpić do merytorycznego rozpoznania skargi.

7

Rolą Sądu Najwyższego jest rozstrzygnięcie, czy pomiędzy sygnalizowanymi uchybieniami a zarzucaną niezgodnością z prawem zachodzi związek
przyczynowy.

8

Jeżeli skarga nie zawiera jednej z wymienionych wyżej informacji, Sąd Najwyższy nie ma obiektywnej możliwości przystąpienia do jej

merytorycznego rozpoznania.
Dlatego też konsekwencją niedochowania w/w wymogów jest odrzucenie skargi (art. 4248 § 1 kpc).

III.

A/

Kolejnym wymogiem formalnym, którego nie dochował skarżący jest uprawdopodobnienie szkody, wyrządzonej na skutek wydania prawomocnego
orzeczenia (art. 4245 § 1 pkt 4 kpc).
Aby uczynić zadość temu obowiązkowi należy powołać w skardze dowody (albo ich surogatów w postaci oświadczeń stron, świadków itp.) świadczące
o uszczerbku majątkowym, poniesionym w wyniku wydania prawomocnego orzeczenia.

9

Podobnie jak w przypadku wskazania podstaw skargi, również

w tym wypadku niezbędne jest przedstawienie odrębnego wywodu wskazującego fakt zaistnienia szkody, czas jej powstania, postać a także związek
przyczynowy pomiędzy szkodą a wydaniem kwestionowanego wyroku.

10

B/

Skarżący nie uczynił zadość tym wymogom. Nie powołał on dowodów świadczących o tym, że zapłacił powódce kwotę zasądzoną kwestionowanym
orzeczeniem. Dowodem potwierdzającym powyższy fakt mogą zarówno dokumenty potwierdzające wykonanie zobowiązania, jak i pisemne oświadczenie
pozwanego, z którego wynikałoby, że zapłacił powódce zasądzoną sumę.

11

C/

Pozwany ograniczył się do ogólnego twierdzenia o konieczności zapłaty na rzecz powódki kwoty zasądzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia
00 marca 2009 roku. Tak lakoniczna informacja nie spełnia wymogu uprawdopodobnienia szkody, w rozumieniu art. 4245 § 1 pkt 4 kpc.

12

Podobnie jak w przypadku zaniechania podania przepisu, z którym zaskarżony wyrok jest sprzeczny, również nieuprawdopodobnienie faktu poniesienia
szkody powoduje odrzucenie skargi (art. 4248 § 1 kpc).

IV.

21-11-2012

3/3

A/

Bez względu na uchybienia formalne, pozwany nie wykazał, aby skarga była oparta na usprawiedliwionych podstawach.
Podstawą skargi mogą być naruszenie prawa materialnego bądź naruszenie przepisów postępowania (art. 4244 zd. 1 kpc). Ustawodawca nie wymaga
wykazania, aby naruszenie przepisów postępowania miał wpływ na treść rozstrzygnięcia. Niedopuszczalne jest jednak opieranie skargi na zarzutach
zmierzających do podważenia ustaleń faktycznych na kanwie, których wydano zaskarżony wyrok. (art. 4244 zd. 2 kpc).
Tymczasem w tej sprawie obie podstawy zmierzają do podważenia ustaleń faktycznych, jakich dokonał Sąd Okręgowy, czyniąc skargę polemiczną.

B/

Zarówno zarzut „przekroczenia zasad swobodnej oceny dowodów” (art. 233 kpc) jak również zarzut naruszenia art. 65 kc mają podważyć ustalenia
faktyczne zaskarżonego wyroku.
Pierwszy zarzut nich zmierza do tego, aby Sąd Najwyższy dokonał ponownej oceny zgromadzonych w sprawie dowodów i w tym zakresie rozstrzygnął, czy
ocena dokonana przez Sąd Okręgowy ocena dowodów była zgodna z dyrektywami zawartymi w art. 233 kpc. Podstawą zmiany ustaleń faktycznych ma
być wyłącznie odmienna ocena dowodów przeprowadzonych w postępowaniu przed Sądem I instancji w szczególności zeznań świadków Jolanty D.,
Elżbiety K. oraz strony – Marka K. (uzasadnienie – s. 3).
Również zarzut naruszenia prawa materialnego – art. 65 kc nie kwestionuje sposobu wykładni tego przepisu bądź dopuszczalności jego zastosowania. Ma
na celu wyłącznie podważenie ustaleń faktycznych, które legły u podstaw treści zawartej przez strony umowy sprzedaży (w szczególności wysokości ceny,
uzasadnienie – s. 4).

C/

Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia.

13

Jej celem jest dokonanie oceny, czy prawomocne orzeczenie jest niezgodne z prawem i tym samym może być podstawą odpowiedzialności
odszkodowawczej Skarbu Państwa (art. 4171 § 2 kc). Sąd Najwyższy nie jest powołany do merytorycznej oceny zasadności zaskarżonego orzeczenia, ale
stwierdzenia czy jest ono zgodne z powszechnie obowiązującym prawem.
Z powyższych względów ustawodawca wprowadził zakaz kwestionowania ustaleń faktycznych (art. 4244 zd. 2 kpc). Uwzględnienie obu wskazanych wyżej
zarzutów byłoby nie do pogodzenia z zakazem wyrażonym w art. 4244 zd. 2 kpc.

Mając na uwadze powyższe okoliczności wnoszę jak w petitum pisma.

V.

Koszty zastępstwa adwokackiego w tej sprawie, wynikają z zawartej umowy pomiędzy Adwokacką Spółką Partnerską Grzybkowski & Guzek a powódką
i znajdują pełne oparcie w normie prawnej wynikającej z § 6 pkt 5 w związku z § 2 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002
roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu /Dz. U.
z 2002 r. Nr 163, poz. 1348/.




(adwokat Tomasz Grzybkowski)


Załączniki:
1. dowód uiszczenia opłaty skarbowej w kwocie 34,00 złotych,
2. dowód nadania odpisu pisma pełnomocnikowi pozwanego,
3. 4 odpisy pisma.

przypisy:

1

postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 8 stycznia 2008 roku, sygn. akt: I BP 48/07, Legalis.

Zob także: A. Zieliński [w:] A. Zieliński (red.) Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Warszawa 2011, teza 3 do art. 4244 kpc.

2

zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2006 roku, sygn. akt: I CNP 12/06, LEX nr 201013 – „Wypełnienie obowiązku związanego

z wymaganiem określonym w art. 4245 § 1 pkt 3 k.p.c. – nałożonego na osoby uprawnione do sporządzenia skargi, którymi są profesjonalni pełnomocnicy
procesowi lub podmioty o kwalifikacjach wskazanych w ustawie – nie może być zastąpione przez powołanie jedynie podstaw skargi i ich uzasadnienie.”

3

Wyjątkiem są zarzuty dotyczące ustaleń faktycznych i oceny dowodów – por. art. 4244 zd. 2 kpc.

4

postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2006 roku, sygn. akt: I CNP 12/06, LEX nr 201013. Por także: A. Zieliński [w:] A. Zieliński (red.)

Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Warszawa 2011, teza 5 do art. 4244 kpc.

5

Ibidem.

6

A. Zieliński [w:] A. Zieliński (red.) Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Warszawa 2011, teza 3 do art. 4244 kpc, R. Nowosielski, M. Śledź, Skarga

o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w praktyce i orzecznictwie, Monitor Prawniczy 2008, nr 19, s. 32.

7

R. Nowosielski, M. Śledź, Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w praktyce i orzecznictwie, Monitor Prawniczy 2008,

nr 19, s. 32

8

zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 października 2006 roku, sygn. akt: II BP 8/06, Orzecznictwo Sądu Najwyższego – Izba Pracy i Ubezpieczeń

Społecznych 2007, nr 19-20, poz. 275, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2006 roku, sygn. akt: II BP 1/05, Orzecznictwo Sądu Najwyższego –
Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 2006, nr 23-24, poz. 351.

9

Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2008 roku, sygn. akt: II CNP 76/08, LEX nr 512040.

10

Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2009 roku, sygn. akt: IV CNP 78/09, LEX nr 572139, zob. także postanowienie Sądu Najwyższego

z dnia 31 stycznia 2006 roku, sygn. akt: IV CNP 38/05, Orzecznictwo Sądu Najwyższego – Izba Cywilna 2006, nr 7-8, poz. 141,

11

postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 października 2006 roku, sygn. akt: I BU 5/06, Legalis.

12

R. Nowosielski, M. Śledź, Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w praktyce i orzecznictwie, Monitor Prawniczy 2008,

nr 19, s. 32

13

R. Nowosielski, M. Śledź, Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w praktyce i orzecznictwie, Monitor Prawniczy 2008,

nr 19, s. 32