Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 1 –
Utworzony przez Martucha
3 X 2006 r.
Literatura podstawowa:
1.
„Zarządzanie operacyjne. Towary i usługi” Donald Waters
2.
„Zarządzanie. Produkcja i usługi” Alan Muhlemann
3.
„Zarys zarządzania produkcją” Kazimierz Pasternak
Literatura uzupełniająca:
1.
„Ekonomika małych i średnich przedsiębiorstw” G. Kobczyk
2.
„Inżynieria zarządzania” I. Duplik
3.
„Operations management” L. Krajeński
Ogólne zagadnienia przedmiotu:
1.
Istota zarządzania produkcją
2.
Planowanie produktu
3.
Planowanie produkcji
4.
Organizacja procesu produkcyjnego
5.
Zarządzanie zdolnością produkcyjną
6.
Planowanie zasobów
7.
Gospodarka materiałowa
8.
Lokalizacja zakładu
10 X 2006 r.
Przedsiębiorstwo – to jednostka prowadząca działalność gospodarczą na własny
rachunek i na własne ryzyko w celu uzyskania korzyści zwłaszcza materialnych, zaspokajając
potrzeby innych podmiotów życia społeczno-gospodarczego przez wytworzenie produktów.
Klasyfikacja przedsiębiorstw według rodzajów działalności:
1.
Produkcyjne – wytwarzające dobra materialne
a.
Przemysłowe
-
Przemysł wydobywczy
-
Przemysł wytwórczy
b.
Budowlane
c.
Rolnicze
2.
Usługowe – świadczące usługi
a.
Handlowe
b.
Transportowe
c.
Banki
d.
Zakłady ubezpieczeń
e.
Usług komunalnych, gastronomicznych, oświatowych, zdrowotnych, kulturalnych,
turystycznych, informatycznych
f.
Inne
Produkt – to wszystko, co można zaoferować w celu zaspokojenia potrzeb lub
pragnienia. Może przybierać postać materialną jak i niematerialną. „To cokolwiek, co może
znaleźć się na rynku, zyskać uwagę, zostać nabyte, użyte czy skonsumowane zaspokajając
czyjeś pragnienie lub potrzebę” P. Kotler.
Produkt – zbiór konkretnych korzyści i wartości, charakteryzujących się określonym
zestawem materialnych (i/lub) niematerialnych cech, które zaspokajają potrzeby klientów.
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 2 –
Utworzony przez Martucha
Usługa – każda czynność, która zawiera w sobie element niematerialności; która
polega na oddziaływaniu na klienta lub na przedmiot tego klienta, a która nie przenosi praw
własności.
Pięć kategorii oferty rynkowej:
1.
Czyste dobro
2.
Dobro materialne z usługą towarzyszącą
3.
Kombinacja dobra materialnego i usługi o równorzędnym znaczeniu, np. restauracja
4.
Usługa z towarzyszącymi jej dobrami materialnymi
5.
Czysta usługa, np. ubezpieczenie
Cztery podstawowe cechy odróżniające usługę od dobra materialnego:
1.
Niematerialność (nienamacalność)
2.
Różnorodność (zmienność)
3.
Nierozdzielność (nierozłączność)
4.
Nietrwałość (nieskładowalność)
Działalność operacyjna – działalność, na którą składa się cała aktywność związana z
wytwarzaniem produktu.
Produkcja – to proces w ramach, którego świadoma i celowa działalność ludzka przekształca
przedmioty pracy w produkty, używając do tego środków pracy.
Zarządzenie operacyjne – funkcja zarządzania odpowiedzialna za wszystkie działania
bezpośrednio dotyczące wytwarzania produktu.
Model łańcucha wartości dodawanej:
1.
Działania podstawowe
a.
Logistyka wewnętrzna
b.
Operacje produkcyjne
c.
Logistyka zewnętrzna
d.
Marketing i sprzedaż
e.
Serwis (obsługa klientów)
2.
Działania pomocnicze
a.
Zaopatrzenie
b.
Rozwój technologii
c.
Zarządzanie zasobami ludzkimi
d.
Infrastruktura państwowa
Sfery funkcjonalne przedsiębiorstwa:
-
Produkcja
-
Działalność badawczo-rozwojowa
-
Zarządzanie jakością
-
Logistyka zaopatrzeniowa
-
Marketing
-
Zatrudnienie
-
Organizacja i zarządzanie
-
Finanse
-
Zjawiska i zasoby niewidzialne (mogą mieć kluczowe znaczenie ze względu na
budowanie przewagi konkurencyjnej)
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 3 –
Utworzony przez Martucha
Najważniejsze to: PRODUKCJA, FINANSE, MARKETING
Model funkcjonowanie przedsiębiorstwa:
Gdzie klient jest zarówno dawcą informacji jak i odbiorcą produktu. Zasoby to potencjał
przedsiebiorstwa (zespół materialnych i niematerialnych zasobów). Oferta – zespół
zintegrowanych instrumentów marketingowych.
17 X 2006 r.
Model osiągania przez przedsiębiorstwo sukcesu na rynku
Orientacje przedsiębiorstw
Orientacja
produkcyjna
Orientacja
sprzedażowa
Orientacja
marketingowa
Czas trwania
Do lat 20 XX w.
Lata 30-50 XX w.
Po latach 50 XX w.
Charakter
rynku
Rynek producenta
Popyt > Podaż
Rynek zrównoważony
Popyt = Podaż
Rynek klienta
Popyt < Podaż
Stosowane
instrumenty
konkurowania
Standardowy
(homogeniczny) produkt
Standardowy produkt lub
różnicowanie produktu
oraz instrumenty
aktywizacji sprzedaży
Wzajemnie zintegrowane
instrumenty
marketingowe (koncepcja
4P)
Cel działania
Osiąganie zysku przez
wzrost gospodarczy
Osiąganie zysku przez
agresywną sprzedaż
Osiąganie zysku przez
satysfakcję i lojalność
klienta
Zarządzanie operacyjne – to funkcja zarządzania odpowiedzialna za wszystkie
działania bezpośrednio dotyczące wytwarzania produktu, tj. za gromadzenie i angażowanie
składników wejściowych, a następnie przetwarzania ich w planowane produkty końcowe.
KLIENT
ZASOBY
PRODUKCJA
OFERTA
KLIENT
Potrzeby i
oczekiwania
klientów
Konkurencyjność
przedsiębiorstwa
w sferze zasobów
PRODUKCJA
Konkurencyjność
przedsiębiorstwa na
rynku docelowym
Wyższa
wartość dla
klienta
Sukces przedsiębiorstwa jako
przejaw realizacji zakładowych
celów strategicznych
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 4 –
Utworzony przez Martucha
Schemat zarządzania operacyjnego
Otoczenie – całokształt zjawisk, procesów i instytucji kształtujących jego stosunki
wymienne, możliwość sprzedaży, zakres działania i perspektywy rozwojowe. J. Penc
Otoczenie dalsze (makrootoczenie) – sprowadza się do obszaru tych warunków
zewnętrznych, których zmiany wpływają na działalność przedsiębiorstwa bez zachodzenia
oddziaływań w przeciwnym kierunku.
Otoczenie bliższe (konkurencyjne) – to ta część otoczenia, która wpływa na
przedsiębiorstwo, ale też jego wpływom nie podlega.
Makrootoczenie – zewnętrzne warunki funkcjonowania przedsiębiorstwa w ramach
makrootoczenia
-
Ekonomiczne
-
Społeczne
-
Technologiczne
-
Polityczno-prawne
-
Demograficzne
-
Kulturowe
-
Wypływające z międzynarodowych stosunków zwłaszcza polityczno-gospodarczych
Otoczenie konkurencyjne – tworzy warunki, w których toczy się rywalizacja
pomiędzy konkurentami.
Siły napędzające konkurencję wewnątrz sektora:
-
Groźba wejścia do sektora nowych przedsiębiorstw
-
Rywalizacja między konkurentami wewnątrz sektora
-
Naciski związane z produktami substytucyjnymi
-
Siła przetargowa nabywców
-
Siła przetargowa dostawców
Potrzeby i poziom
satysfakcji
Menedżerowie
Klienci
Wytwarzanie
Wejście
Zasoby
Wyjście
Produkty i inne
instrumenty
konkurowania
Oferta rynkowa
Decyzje
Informacje
Decyzje
Informacje
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 5 –
Utworzony przez Martucha
Funkcje realizowane przez menedżera:
-
Planowanie – ustalanie cen i sposobów ich osiągnięcia
-
Organizowanie – tworzenie struktury organizacyjnej
-
Zatrudnienie – zapewnienie odpowiedniego personelu
-
Zarządzanie – powierzanie odpowiednich zadań
-
Motywowanie – zachęcanie do dobrze wykonanej pracy
-
Alokacja – przypisywanie zasobów do poszczególnych prac
-
Kontrolowanie – podejmowanie działań korekcyjnych
-
Monitorowanie – bieżące sprawdzanie procesów, prac
-
Informowanie – powiadamianie o postępach w organizacji
Podział decyzji ze względu na ich wagę:
-
Strategiczne
-
Taktyczne
-
Operatywne
Podstawowe cechy decyzji:
-
Poziom zarządzania
-
Czas realizacji
-
Stopień zaangażowania zasobów
-
Poziom ryzyka związany z decyzją
Pozostałe cechy decyzji:
DECYZJA
Strategiczna
Taktyczna
Operatywna
Niepewność
Wysoka
Ś
rednia
Niska
Stopień szczegółowości
Ogólny
Umiarkowany
Wysoki
Dostępność danych
Niewielka
Ś
rednia
Pełna
Struktura
Nieustrukturalizowane
W niewielkim stopniu
Formalne
Zakres działania
Cała organizacja
Dział
Poszczególne
jednostki
Przepływ informacji i decyzji
Naczelne
kierownictwo
Kierownictwo
ś
redniego szczebla
Kierownictwo
niższego szczebla
Decyzje
strategiczne
Decyzje taktyczne
Decyzje
operatywne
Decyzje
Informacje
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 6 –
Utworzony przez Martucha
7 XI 2006 r.
Strategia przedsiębiorstwa – Koncepcja systemowego działania (plan działania) polegająca na
formułowaniu długofalowych celów i ich motywacji w zależności od zmian zachodzących w
otoczeniu oraz określeniu zasobów niezbędnych do realizacji tych celów i sposobów
postępowania, zapewniających optymalne ich wykorzystanie.
Elementy składowe:
-
Plan działania
-
Cele
-
Sposoby i środki realizacji
-
Otoczenie
-
Zmiany
Podstawowe elementy treści strategii:
1.
Misja przedsiębiorstwa
2.
Domena działania
3.
Przewaga konkurencyjna
4.
Cele strategiczne
5.
Funkcjonalne programy działania
Misja przedsiębiorstwa:
-
Stwierdzenie określające cele(powód) istnienia przedsiębiorstwa
-
Precyzyjne wyrażenie, w języku zrozumiałym dla pracowników i otoczenia,
długofalowych zamierzeń i aspiracji przedsiębiorstwa
Misja ułatwia koncentrację wszystkich zatrudnionych na pracy w określonym kierunku.
Ukierunkowuje pracowników. Pozwala unikać konfliktów. Ułatwia alokację zasobów. Jest
punktem wyjścia do podejmowania decyzji. Tworzy bardzo ogólne ramy ideologiczne
funkcjonowania przedsiębiorstwa, nadając tym samym pewną atmosferę, klimat.
Atrybuty strategiczne misji:
-
Dotyczy przyszłości
-
Posiada motywujący i wręcz marzycielski charakter
-
Jest wiarygodna
3 zasady formułowania misji:
-
Powinna być lapidarna, a jednocześnie pełna treści
-
Powinna mieć element marzenia, a jednocześnie wskazywać operacyjną drogę do jego
realizacji
-
Powinna być jednocześnie ogólna i konkretna
Domena działania – sprowadza się do określenia:
-
Co (produkt)?
-
Gdzie (rynek)?
-
I jak (technologia)? Przedsiębiorstwo zamierza wytwarzać i sprzedawać.
Przewaga konkurencyjna przedsiębiorstwa składa się z dwóch przewag cząstkowych:
zasobowej i rynkowej.
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 7 –
Utworzony przez Martucha
Przewaga zasobowa – atuty (mocne strony) potencjału konkurencyjności, których
wykorzystanie umożliwia efektywne kreowanie atrakcyjnej oferty rynkowej i wspierających
instrumentów konkurowania.
Przewaga rynkowa – efekt zastosowania na rynku skutecznych instrumentów konkurowania,
wyrażających się w preferowaniu oferty danego przedsiębiorstwa przez potencjalnych
klientów.
Parametry przewagi konkurencyjnej:
1.
Rodzaj – przywództwo kosztowe i odróżnianie się
2.
Wielkość – różnica parametrów opisujących dany rodzaj przewagi konkurencyjnej
zdobytej przez określone przedsiębiorstwo i tychże parametrów osiągniętych przez
konkurentów.
3.
Trwałość – okres przez który przedsiębiorstwo dzięki uzyskanej przewadze może
osiągać wyniki lepsze od konkurentów (zależy od aktywności konkurencji oraz
oczekiwań i preferencji klientów)
4.
Zasięg występowania przewagi
14 XI 2006 r.
Cele strategiczne
Warunkiem przetrwania przedsiębiorstwa jest rozwój wyrażony w zmianach jakościowych
oraz wzrost przedsiębiorstwa wyrażony w zmianach ilościowych.
Cele finansowe, cele marketingowe i cele zasobowe. Są one współzależne.
Cele strategiczne – perspektywiczne zamierzenia kierownictwa firmy optymalizujące
wykorzystanie jej potencjału i sytuujące ją w korzystnej pozycji w przyszłości.
Funkcjonalne programy działania – przełożenie koncepcji strategii na konkretne działania
firmy i na codzienne zachowanie każdego pracownika.
Strategie funkcjonalne:
Misja
Strategia
Strategia produkcji
Strategia marketingowa
Strategia finansów
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 8 –
Utworzony przez Martucha
Strategia produkcji – określa główne cele i strategiczne cele podejmowane w ramach funkcji
produkcji, a wynika bezpośrednio ze strategii przedsiębiorstwa.
Treść strategii produkcji:
1.
Jakie produkty wytwarza przedsiębiorstwo?
2.
Jakiego typu procesów (metod wytwarzania) używa?
3.
W jaki sposób zapewnia jakość produktów?
4.
Gdzie (w jakim regionie) działa?
5.
W jakie sposób planuje moce produkcyjne?
6.
Na czym koncentruje swoje działania, na produkcie czy na procesach wytwarzania?
Planowanie produktu – obejmuje wszystkie decyzje dotyczące wprowadzenia nowych
produktów, zmian w obecnie wytwarzanych oraz wycofania z rynku produktów schyłkowych
(starych).
Podstawowe problemy w planowaniu produktów:
1.
Zmienność potrzeb w czasie, wynikająca z:
a.
Zmian potrzeb, gustów i preferencji klientów
b.
Tendencji w modzie
c.
Zmian sezonowych
d.
Nowinek technologicznych
e.
Nowych technologii wytwarzania
2.
Szerokość asortymentu:
a.
Szeroki asortyment pozwala zaspokoić potrzeby różnych, a zatem wielu
klientów
b.
Wąski asortyment daje korzyści wynikające ze standaryzacji produktu i
procesu wytwarzania
Korzyści z małego zróżnicowanie produktów:
1.
Standaryzacja wyposażenia i procesu wytwarzania, co umożliwia wysoką
produktywność
2.
Możliwość produkcji w długich seriach – skrócenie czasu przygotowania maszyn
3.
Uzyskanie dużej wprawy i rutyny w procesie produkcji
4.
Podniesienie doświadczenia i skuteczności kadry (załogi) w zakresie różnych działań,
np. zakupów, kontroli, itp.
5.
Motywacja do długotrwałej poprawy produktu
6.
Redukcja czasu szkolenia kadry (załogi)
7.
Obniżenie poziomu zapasów części i surowców
Etapy opracowania nowego produktu:
1.
Generowanie pomysłów
2.
Wstępne selekcje pomysłów
3.
Wstępny projekt, opracowania i testy
4.
Analiza rynkowo-ekonomiczna
5.
Końcowe dopracowanie produktu
6.
Ostateczna postać produktu
7.
Wprowadzenie produktu na rynek
Etap 2 i 4 – tzw. studium wykonalności.
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 9 –
Utworzony przez Martucha
Generowanie pomysłów – pomysły pojawiają się w komórkach badawczo-rozwojowych,
komórkach marketingu, wśród pracowników produkcji.
21 XI 2006 r.
Wstępna selekcja pomysłów – odrzucenie nawet do 80% pomysłów.
Kryteria wstępnej selekcji pomysłów:
−
Czy proces wytworzenia nie jest zbyt skomplikowany? Czy istnieją możliwości
produkcji?
−
Czy dany produkt nie był już rozpatrywany lub wdrażany?
−
Czy czasami ten pomysł nie jest zbyt wierną kopią wytwarzanego dotychczas
produktu?
−
Czy zdolności przedsiębiorstwa są wystarczające, żeby wytwarzać ten produkt?
−
Czy produkt ten można wytworzyć według dotychczasowych procedur?
Weryfikacja techniczna – podstawowe pytania dotyczące koncepcji pomysłu, a następnie
pytania specyficzne dotyczące produktu.
Pytania podstawowe:
−
Czy w ogóle pod względem technicznym można wytworzyć dany produkt?
−
Czy pomysł jest oparty na rozsądnych założeniach?
−
Czy dział badawczo-rozwojowy jest skłonny zająć się nowym pomysłem produktu?
−
Czy istnieją problemy patentowe?
−
Czy produkt jest całkowicie nowy czy jest to bardziej modyfikacja dotychczasowego?
Pytania specyficzne:
−
Czy zaproponowane rozwiązanie jest technicznie możliwe do wykorzystania?
Analiza rynkowo-ekonomiczna:
−
Czy przewidywane przychody pokryją koszty?
−
Czy pojawią się zyski i na jakim poziomie?
−
Czy można zmniejszyć koszty, zwiększyć przychody?
−
Weryfikacja popytu
Końcowe dopracowanie produktu – modyfikacja prototypu do ostatecznej wersji produktu. W
jej ramach określa się:
−
Funkcjonalność
−
Atrakcyjność
−
Łatwość do wykonania
Trzy wymogi do projektowania produktu:
1.
Funkcjonalność – musi spełniać zadania do jakich został przeznaczony
2.
Atrakcyjność – produkt powinien mieć wygląd (postać) przypadający do gustów
klientów
3.
Łatwość wykonania – produkt powinien być wytworzony w taki sposób, aby możliwie
minimalizować koszty jego powstania
Idealny produkt z punktu widzenia producenta to taki który:
−
Jest wytwarzany w możliwie najprostszym procesie
−
Jest wytwarzany tylko w kilku etapach
−
Jest łatwy do wytworzenia
−
Wymaga minimalnych nakładów pracy
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 10 –
Utworzony przez Martucha
−
Ma mało odmian
−
Składa się za standardowych części (podzespołów) wymiennych między modelami
−
Jest zbudowany z materiałów o wysokiej jakości, tak że minimalizuje się przeróbki i
braki
Sposoby porównywania projektów produktu:
−
Modele oceny punktowej – ocena zbioru czynników świadczących o wartości
produktu, takich jak: cena, wygląd, efektywność, itp.
−
Próg rentowności – określenie wielkości produkcji pozwalającej na osiągnięcie zysku
−
Wartość obecna netto projektu (NPV) – porównywanie wpływów i kosztów
uzyskiwanych w różnym czasie poprzez ich dyskontowanie
−
Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) – określenie stopy dyskontowej, przy jakiej wartość
obecna netto jest równa zero
Model oceny punktowej produktu:
1.
Przygotowanie liczby najważniejszych czynników przy wyborze produktu (projektu)
2.
Określenie względnej ważności wszystkich czynników poprzez przyznanie im
konkretnych wag
3.
Analiza poszczególnych produktów, polegająca na ustaleniu ocen punktowych
(przyznaniu punktów) każdemu czynnikowi (cesze) w ramach określonych wag
4.
Podsumowanie punktów dla każdego produktu
5.
Przedyskutowanie wyniku i podjecie ostatecznej decyzji
Próg rentowności – punkt graniczny, w którym przychody ze sprzedaży pokrywają poniesione
koszty. To liczba jednostek, jaka musi zostać sprzedana, zanim organizacja pokryje wszystkie
koszty i zacznie osiągać zyski.
kzj
c
Ks
n
−
=
n – liczba sprzedanych jednostek
Ks – koszty stałe
c – cena za jednostkę
kzj – jednostkowe koszty zmienne
Ujęcie graficzne progu rentowności
n
Koszty,
przychody
Kc
przychód
Próg rentowności
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 11 –
Utworzony przez Martucha
Cykl życia produktu
Fazy:
I – wprowadzenie
II – wzrost
III – dojrzałość
IV – spadek
V – wycofanie
Produkcja globalna
O
b
ro
ty
Czas
I
II
III
IV
V
P
ro
d
u
k
cj
a
Czas
Produkcja globalna
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 12 –
Utworzony przez Martucha
28 XI 2006 r.
Cykl życia produktu a decyzje w ramach zarządzania operacyjnego
1.
Zalecane zbiory typowych działań w każdej fazie cyklu życia produktu
2.
Relacje pomiędzy wielkościami finansowymi, tj. kosztami, przychodami i dochodami
w każdej fazie cyklu życia produktu
3.
Strategie „wejścia” i „wyjścia” dotyczące konkretnego produktu
Strategie „wejścia” i „wyjścia”
1.
Nastawiona na badania
Gdy firma jest skuteczna w badaniach i rozwoju, innowacyjna ze stałymi zmianami w
produkcie, posiada wysoką jakość i wysoki koszt, ma małą sprzedaż, jest powolna w
dostawach.
2.
Eksploratora nowego produktu
Gdy firma rozpoznaje nowe produkty o dużym popycie, potrafi rozwijać nowe procesy
produkcyjne, posiada silny i kreatywny marketing, posiada wysoką jakość wraz z
malejącym kosztem, produkuje masowo.
3.
Lidera kosztowego
Gdy firma posiada duże rozmiary niskonakładowej produkcji, wprowadza mało
innowacji, koncentruje się na dotychczasowych produktach, ma niskie ceny i szybką
dostawę, posiada zautomatyzowaną produkcję lub linie montażowe.
Proces produkcyjny
Proces produkcyjny – opisuje poszczególne operacje wykonywane podczas wytwarzania
produktu.
Proces produkcyjny może dotyczyć zmiany:
−
Postaci fizycznej
−
Struktury chemicznej
−
Właściciela
−
Położenia
−
Wieku
−
Kondycji (stanu)
−
Informacji
Planowanie procesu produkcyjnego wiąże się z podjęciem decyzji o rodzaju procesu
produkcyjnego. Daje szczegółowy opis operacji potrzebny do wytworzenia produktu.
Decyzje dotyczące procesu produkcyjnego podejmowane są gdy:
−
Wprowadza się nowy produkt
−
Zmienia się stary produkt
−
Następują zmiany popytu
−
Zmienia się koszt lub starzeje się proces produkcyjny
−
Dotychczasowe osiągnięcia są niezadowalające
Typy procesów produkcyjnych według częstotliwości z jaką zmienia się produkt:
1.
Produkcja jednostkowa (pojedynczy projekt)
2.
Produkcja małoseryjna (rzemieślnicza)
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 13 –
Utworzony przez Martucha
3.
Produkcja seryjna
4.
Produkcja masowa
5.
Produkcja ciągła
Produkcja jednostkowa:
−
Wytwarzane są pojedyncze produkty dostosowane do indywidualnych wymagań
klienta
−
Wytwarzany produkt jest jedyny w swoim rodzaju (rzadki)
−
Proces produkcyjny charakteryzuje się niską standaryzacją (duża różnorodność)
−
Produkcja charakteryzuje się dużą elastycznością
−
Wykorzystywany jest unikatowy sprzęt i narzędzia
−
Wymagany jest wysoko wykwalifikowany personel, prowadzony przez kierownika
projektu
−
Produkcja jest zazwyczaj pracochłonna i czasochłonna, a koszt jednostkowy wysoki
−
Np. statki, satelity, most, oprogramowanie do konkretnej firmy, bolid F1
Produkcja małoseryjna:
−
Zwykle stosowana w małych zakładach rzemieślniczych
−
Wytworzona jest mała liczba różnorodnych produktów (wąski asortyment produktów
o dużej różnorodności)
−
Produkty wykonuje się według opisu klienta
−
Każdy produkt przechodzi inne sekwencje operacji
−
Każdy produkt wymaga użycia tylko niektórych zasobów
−
Wymagana jest elastyczność różnorodnego sprzętu
−
Występuje rozbieżność pomiędzy zdolnościami produkcyjnymi a wielkością
zamówień
−
Wymagany jest wysoko wykwalifikowany personel
−
Planowanie i kontrola pracy sprawia wiele trudności
−
Niskie koszty stałe, a wysokie jednostkowe koszty zmienne
−
Np. ślusarz,
Produkcja seryjna:
−
Wytwarzana jest niewielka liczba produktów tymi samymi narzędziami (przy
zastosowaniu tego samego sprzętu)
−
Wytwarzana jest średnia wielkość produkcji
−
Produkty są mniej zróżnicowane (większa standaryzacja)
−
Pojawiają się koszty przestawienia urządzeń przy wytwarzaniu nowego (innego)
produktu
−
Pojawia się konieczność magazynowania produktów
−
Istnieje możliwość redukcji jednostkowych kosztów zmiennych poprzez zwiększenie
wielkości produkcji
−
Wymagana jest grupa wykwalifikowanych pracowników ze względu na częste zmiany
w procesie produkcyjnym
−
Wyposażenie jest raczej uniwersalne, choć często też jest wyspecjalizowane
−
Np. odzież, książki
Produkcja masowa:
−
Wytwarzana jest duża ilość danego produktu
−
Występuje małe zróżnicowanie produktów
−
Każdy produkt przechodzi stałą sekwencję operacji
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 14 –
Utworzony przez Martucha
−
Produkcja opiera się na wysokim i równomiernym popycie
−
Ma miejsce niewiele przerw w produkcji
−
Stosuje się wyspecjalizowany sprzęt
−
System raz uruchomiony wymaga niewielkiego wysiłku by utrzymać jego
funkcjonowanie (automatyzacja)
−
Poziom kosztów jednostkowych jest raczej niski
−
Każdy pracownik wykonuje małą część całości produkcji
−
Praca jest raczej rutynowa, często monotonna i nudna
−
Np. samochody, sprzęt AGD, żywność
5 XII 2006 r.
Produkcja ciągła:
-
Wytwarzana jest duża ilość pojedynczych produktów lub grupy pokrewnych
produktów
-
Produkt jest raczej strumieniem materii niż zestawem pojedynczych elementów
-
Wymagany jest najczęściej wysoce wyspecjalizowany sprzęt, który może pracować 24
godziny na dobę bez zakłóceń
-
Produkcja jest wyjątkowo kapitałochłonna, ale wymaga niskich nakładów pracy
-
Duże rozmiary produkcji pozwalają uzyskać niskie koszty jednostkowe
-
Np. cukier, olej, ropa, audycje radiowe, gazeta, papier
Różnice między procesami produkcyjnymi
Produkcja
Jednostkowa
Małoseryjna
Seryjna
Masowa
Ciągła
Wielkość
produkcji
Pojedyncze
egzemplarze
Mała
Ś
rednia
Bardzo wysoka
Ciągły
strumień
Zmienność
produktu
Każdy
produkt inny
Znacząca
Rzadka
Mała
ś
adna
Częstość
zmian
produktu
Ciągła
Częsta
Sporadyczna
ś
adna
ś
adna
Poziom
kwalifikacji
personelu
Wysoki
Wysoki
Ś
redni
Niski
Niski
Wyposażenie
Uniwersalne
Uniwersalne
Raczej
specjalistyczne
Specjalistyczne Specjalistyczne
Koszty
kapitału
Niskie
Niskie
Ś
rednie
Wysokie
Bardzo
wysokie
Koszty
jednostkowe
Wysoki
Wysokie
Ś
rednie
Niskie
Niskie
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 15 –
Utworzony przez Martucha
Procesy produkcyjne – zależności:
Wielkość produkcji
Z
ró
ż
n
ic
o
w
a
n
ie
p
ro
d
u
k
tó
w
Ciągła
Bardzo
wysoka
Średnia
Niska
Bardzo
niska
śadne
Ciągły
przepływ
(petrochemia)
Zaniechana,
zbyt
wysokie
koszty
jednostkowe
Niskie
Zaniechana,
zbyt duży
koszt kapitału
Produkcja
masowa
(samochody)
Średnie
Produkcja
seryjna
(ubrania)
Wysokie
Produkcja
małoseryjna
(grafiki)
Bardzo
wysokie
Produkcja
jednostkowa
(statki)
Czynniki wpływające na wybór typu produkcji:
-
Projekt produktu, elastyczność produktu, jakość produktu
-
Wielkość popytu, zmiany w popycie
-
Zasoby ludzkie (kadra kierownicza i siła robocza)
-
Stopień automatyzacji
-
Zaangażowanie klientów
-
Kwestie finansowe
-
Liczba integracji pionowych
-
Poprawa wydajności procesów nieciągłych
-
Reorganizacja operatorów maszyn
-
Wykorzystanie elastycznej automatyzacji
-
Zwiększenie rozmiarów serii (za pomocą technologii grupowej)
Ilość produkcji
K
o
sz
ty
Produkcja małoseryjna
Produkcja seryjna
Produkcja masowa
Małoseryjna
Seryjna
Masowa
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 16 –
Utworzony przez Martucha
Relacje pomiędzy cyklem życia produktu a typem produkcji:
-
Produkcja jednostkowa – planowanie produktu
-
Produkcja małoseryjna – wprowadzenie produktu
-
Produkcja seryjna – etap wzrostu produktu
-
Produkcja masowa – dojrzałość produktu
Rodzaje procesów produkcyjnych ze względu na technikę wytwarzania:
1.
Produkcja (system) ręczna
2.
Produkcja (system) zmechanizowana
3.
Produkcja (system) zautomatyzowana
a.
Automatyzacja sztywna
b.
Automatyzacja programowalna – systemy produkcyjne wspomagane
komputerowo, elastyczne systemy produkcyjne
Produkcja ręczna
Operator sprawuje pełną kontrolę nad obrabiarkami, które wymagają jego ciągłej kontroli
(operator uruchamia, obsługuje i zatrzymuje obrabiarkę).
Korzyści:
-
Elastyczność produkcji
-
Niskie koszty inwestycyjne
-
Niskie ryzyko inwestycyjne
Cechy negatywne:
-
Wysoki koszt jednostkowy produkcji
-
Potrzeba wykwalifikowanej załogi
-
Zmienna jakość
-
Niska wydajność (zakup nowej maszyny i zatrudnienie nowego pracownika, zmiana
procesu)
Produkcja zmechanizowana
Operator uruchamia sprzęt, który może dalej pracować bez jego ingerencji do zakończenia
zadania, czyli wyłączenia urządzenia bądź też wymaga wykonywania części operacji i
ingerencji w razie problemu
Korzyści:
-
Szeroka produkcja jednostkowych produktów
-
Niskie koszty jednostkowe produkcji
Cechy negatywne:
-
Wysokie koszty inwestycji
-
Nieelastyczność produkcji
Produkcja zautomatyzowana
Urządzenia wykonują wiele zadań bez zaangażowania operatora, często nie wymagają żadnej
interwencji operatora
Korzyści:
-
Masowa produkcja jednakowych produktów
-
Wysoka specjalizacja produkcji
-
Stała wysoka jakość
-
Produkcja efektywna
-
Niskie koszty jednostkowe produkcji
Cechy negatywne:
-
Ograniczona elastyczność produkcji
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 17 –
Utworzony przez Martucha
12 XII 2006 r.
Roboty przemysłowe – stacjonarne obrabiarki posiadające reprogramowalnego manipulatory
do przenoszenia materiałów w ramach różnych żądań do wykonania określonego zakresu
działań.
Najczęstszy zakres prac – zgrzewanie punktowe, spawanie, malowanie, testowanie,
automatyczna kontrola, montaż.
Zastosowanie:
-
Używane w miejscach trudno dostępnych, szkodliwych, niebezpiecznych dla
człowieka
-
Do wykonania bardzo precyzyjnych czynności, obliczeń, pomiarów
-
Do przenoszenia niebezpiecznych substancji (wybuchowych, radioaktywnych,
gorących)
Elastyczny system produkcji – część wyposażenia przedsiębiorstwa składająca się z kilku
obrabiarek, transporterów; sterowana przez jeden centralny komputer. Najwyższy stopień
zaawansowania techniki w procesach produkcyjnych.
Zalety elastycznego systemu produkcyjnego:
-
Raz zaprogramowany system może pracować przy niewielkiej interwencji człowieka
-
Umożliwia szybsze i tańsze zmiany procesu produkcyjnego między jednym a drugim
produktem
-
Koszty robocizny są zredukowane do minimum
-
Trudności związane z optymalnym harmonogramem i ustaleniem kolejności zadań
spoczywają na komputerze
-
Ma miejsce wysokie wykorzystanie obrabiarek
-
Komputer może sterować także remontami i zapasami surowców oraz produkcją w
toku
-
Produkcja ma stałą wysoką jakość
Wady elastycznego systemu produkcyjnego:
-
Zakup i instalacja wyposażenia są kapitałochłonne
-
Istnieją ograniczenia powodujące utratę elastyczności, mimo że system może być
zaprogramowany, by wytwarzać wiele różnych produktów
-
Obrabiarki nie mogą wytwarzać wyspecjalizowanych rzadkich produktów (posiadają
np. stałą wydajność)
-
System musi być dostosowany do obecnej produkcji (mogą wystąpić problemy z
wprowadzeniem zmian w produkcji)
-
System działa najsprawniej w przypadkach wytwarzania podobnych produktów,
wymagających niewielkich zmian
-
Technologia ciągle się rozwija i często występują problemy z wprowadzeniem
nowych technik
Czynniki wyboru poziomu technologii:
-
Koszty inwestycji (kapitałochłonność)
-
Koszty produkcji
-
Wydajność produkcji
-
Gwarancja jakości produktu
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 18 –
Utworzony przez Martucha
-
Elastyczność procesu produkcyjnego
-
Różnorodność produktów
-
Możliwość wykorzystania umiejętności załogi
-
Ciągłość i niezawodność procesu produkcyjnego
Zarządzanie zdolnością produkcyjną
Zdolność produkcyjna – maksymalna liczba produktów, jaką przedsiębiorstwo jest w stanie
wytworzyć w danej jednostce czasu.
Zarządzanie zdolnością produkcyjną:
1.
Prognoza popytu
2.
Określenie aktualnych zdolności produkcyjnych
3.
Nałożenie na siebie 1 i 2, weryfikacja
4.
Poszukiwanie wariantów wyjścia z tej sytuacji
5.
Wybór wariantu optymalnego
T
d
z
h
n
prod
Zdol
⋅
⋅
⋅
=
.
n- ilość maszyn
z- ilość zmian
d- ilość dni
T- czas niezbędny na wytworzenie jednostki produktu
Zarządzanie zdolnością produkcyjną jest realizowane na wszystkich szczeblach zarządzania.
19 XII 2006 r.
Korzyści z większych zmian w zdolnościach produkcyjnych:
-
Zdolność produkcyjna może sprostać popytowi w dłuższym okresie czasu
-
Istnieje niższe ryzyko utraty części potencjalnej wielkości sprzedaży
-
Istnieją warunki do wykorzystania mogących pojawić się korzyści skali
-
Można uzyskać przewagę konkurencyjną
-
Znacznie rzadziej pojawiają się zakłócenia w procesach produkcyjnych
Wady związane z większymi zmianami w zdolnościach produkcyjnych:
-
Zdolność produkcyjna niezbyt dokładnie pokrywa się z zapotrzebowaniem
-
Zakłócenia, które mogą się pojawić są bardziej poważne
-
Mamy do czynienia z wysokimi kosztami kapitałowymi
-
Występuje mały stopień wykorzystania zdolności
-
Występuje duże ryzyko w przypadku zmian popytu
-
Jest to mało elastyczny sposób postępowania
Krótkookresowe dopasowanie popytu od zdolności produkcyjnej:
-
Zróżnicowanie ceny
-
Zmiana natężenia działań marketingowych
-
Oferowanie dodatkowych zachęt, np. bezpłatne próbki produktów, bonifikaty
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 19 –
Utworzony przez Martucha
-
Modyfikacja podobnych produktów, aby umożliwić substytucję produktów o dużym
zapotrzebowaniu
-
Utrzymanie zapasów magazynowych na później
-
Różnicowanie czasu wprowadzania produktu na rynek
-
Korzystanie z systemu rezerwacji i zamówień
Krótkookresowe dostosowanie zdolności produkcyjnej do popytu:
-
Zmiana liczby godzin wypracowanych w danym czasie
-
Zatrudnienie personelu na część (np. pół) etatu
-
Ustalenie rozkładu zatrudnienia tak, aby zmieniało się ono liniowo w czasie wraz ze
wzrostem popytu
-
Wykorzystanie zewnętrznych kooperantów lub wynajęcie dodatkowych maszyn,
przestrzeni roboczej
-
Regulacja procesu produkcji, np. przez wydłużenie serii w celu zredukowania czasów
przygotowawczych
-
Ponowne rozplanowanie okresów napraw maszyn
-
Zaangażowanie klienta do wykonania operacji
Mierniki wyników w sferze produkcji:
-
Zdolność produkcyjna (wydajność) – maksymalna ilość produktu, jaka może zostać
wytworzona w określonym czasie
-
Stopień wykorzystania zdolności – odsetek (część) dostępnej zdolności produkcyjnej,
która jest rzeczywiście wykorzystana
-
Produkcja (wielkość produkcji) – całkowita ilość produktu, powstała w trakcie
procesu
-
Produktywność – wielkość produkcji w stosunku do ilość zużytego zasobu (lub
zasobów)
-
Sprawność – stosunek aktualnej wielkości produkcji do wielkości faktycznie możliwej
do osiągnięcia
Zdolność produkcyjna planowana – maksymalna produkcja z procesu realizowanego w
warunkach idealnych.
Zdolność produkcyjna efektywna – maksymalna produkcja, którą można realnie oczekiwać w
warunkach normalnych.
( )
planowana
prod
Zdol
a
rzeczywist
od
sw
ia
wykorzys
Stopień
.
.
.
Pr
tan
.
=
efektywna
prod
Zdol
a
rzeczywist
od
s
Sprawnośp
.
.
.
Pr
)
(
=
Nakady
Efekty
P
ć
oduktuwnoś
=
)
(
Pr
-
Sposoby podnoszenia produktywności:
-
Podnoszenie skuteczności – przez podejmowanie trafniejszych decyzji
-
Poprawienie wydajności – przez angażowanie mniejszych nakładów do uzyskania
złożonych efektów
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 20 –
Utworzony przez Martucha
-
Poprawienie wyników innymi sposobami, np. przez mniejszą liczbę zakłóceń, braków,
wyższą jakość, itp.
-
Skuteczne motywowanie – przez poprawienie morale pracowników, stosowanie
nagród, zachęt
Przykłady produktywności:
-
Produktywność wyposażenie (maszyn)
-
Produktywność pracy (wydajność)
-
Produktywność kapitału
-
Produktywność surowca (np. energii)
Obszary stosowania produktywności:
-
Porównania dynamicznych zmian (w czasie)
-
Porównania względem konkurentów (w przestrzeni)
-
Porównania wewnątrz przedsiębiorstwa (różne działy)
-
Pomiary efektów wprowadzonych zmian
-
Wspieranie wewnętrznej działalności (np. systemu motywacyjnego, systemu
planowani, itp.)
Krzywa uczenia się:
Wyznaczenie optymalnego czasu pomiędzy przeglądami:
Liczba powtórzeń
C
za
s
p
o
tr
ze
b
n
y
n
a
je
d
n
ą
o
p
er
ac
ję
Czas pomiędzy
okresami konserwacji
C
ał
k
o
w
it
y
k
o
sz
t
n
a
je
d
n
o
u
rz
ąd
ze
n
ie
Krzywa konserwacji
Krzywa awaryjności
Optymalny czas
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 21 –
Utworzony przez Martucha
9 I 2007 r.
Zaopatrzenie – zakres działalności, która jest odpowiedzialna za zakup materiałów
potrzebnych organizacji. Generalnie jest odpowiedzialne za dostarczanie materiałów od
dostawców do organizacji.
Elementy zaopatrzenia:
-
Kupno
-
Kontrakt
-
Realizacja kontraktu
-
Podejmowanie materiałów
-
Transport
-
Magazynowanie
-
Odbieranie od dostawców
Zadania zaopatrzenia:
-
Kupno niezbędnych materiałów
-
Zapewnienie ich wystarczająco wysokiej jakości
-
Wybór właściwych dostawców
-
Negocjowanie korzystniejszych cen
-
Utrzymanie niskiego poziomu zapasów
-
Finalizowanie dostaw we właściwym czasie
-
Ś
cisła współpraca z działami wykorzystującymi materiały
-
Monitorowanie i analiza cen materiałów
Główny plan produkcji – szczegółowy plan produkcji dla każdego produktu w ramach
wytwarzanego asortymentu, który określa liczbę pojedynczych produktów wytworzonych w
określonym czasie.
Planowanie zapotrzebowania materiałowego MRP – rozwinięcie głównego plany produkcji w
celu zaplanowania zaopatrzenia procesu produkcyjnego w niezbędne materiały, czyli
stworzenia szczegółowego schematu dostarczania materiałów w odpowiednim momencie.
Parametry systemu MRP
1.
Potrzeba netto = potrzeba brutto – zapas w magazynie – zapas w toku = wielkość
zamówienia
2.
Czas realizacji zamówienia
Procedura systemu MRP:
1.
Ustalenie potrzeb brutto na podstawie głównego planu produkcji
2.
Odjęcie istniejących zapasów w celu otrzymania potrzeby netto i ustalenie czasu
rozpoczęcia produkcji, aby materiały mogły być w porę dostarczone
3.
Użycie zestawienie materiałów dla kolejnych poziomów niezbędnych materiałów, aby
przekształcić potrzeby netto określonego poziomu na potrzeby brutto poziomu
następnego (jeżeli nie ma więcej poziomów przejście do 5)
4.
Wyznaczenie ilości materiałów dla danego poziomu, a następnie:
a.
Odjęcia zapasów na składzie i zaplanowanie produkcji, aby ustalić wielkość
materiałów do zamówienia
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 22 –
Utworzony przez Martucha
proces
planowania
b.
Ustalenie czasu realizacji zamówień i innych informacji, aby znaleźć czas
zamówienia
5.
Zakończenie harmonogramu jeśli nie ma już żadnych poziomów materiałów
Zalety systemy MRP:
1.
Niski poziom zapasów – oszczędność kapitału oraz miejsca i kosztów magazynowania
2.
Wysoki obrót zapasami
3.
Lepsza obsługa klienta (w tym mniejsze ryzyko opóźnień wywołanych deficytem
materiałów)
4.
Bardziej pewny i szybszy czas dostawy
5.
Materiały są zawsze dostępne, kiedy są potrzebne
6.
Krótszy czas przygotowania zamówienia
7.
Wymusza optymalne (wiarygodne) planowanie
8.
Ustala pierwszeństwo realizowanych prac
Wady systemu MRP, brak możliwości zastosowania systemu jeśli:
1.
Nie został przygotowany główny plan produkcyjny
2.
Główny plan produkcji jest niedokładny
3.
Plany są często zmieniane
4.
Plany nie są sporządzane wystarczająco wcześnie
Metody ustalania wielkości zamówienia:
1.
Partia za partią
2.
Stała wielkość zamówienia
3.
Okresowa wielkość zamówienia
4.
Dzielenie na partie
Wyznaczanie optymalnej wielkości zamówień:
M
R
D
n
n
n
2
)
1
(
1
>
+
+
n – okres
D – zapotrzebowanie z okresu n+1
R – koszt zamówienia
M – koszt magazynowania
Wejście:
Główny plan produkcji
Zestawienie materiałowe
Stan magazynów w przedsiębiorstwie
Czas realizacji zamówień
Wyjście:
Harmonogram
zamówień
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 23 –
Utworzony przez Martucha
16 I 2007 r.
Projekt – unikalne zdarzenie, którego efektem jest pojedynczy produkt. Ma określony
moment rozpoczęcia i zakończenia, a wszystkie prace w tym przedziale czasowym muszą być
koordynowane.
Zarządzanie projektami – to dziedzina zarządzania zajmująca się zastosowaniem dostępnej
wiedzy, narzędzi, metod i technik do działań mających na celu realizację projektu na czas,
zgodnie z założonym budżetem oraz wymaganiami zleceniodawcy.
Zarządzanie projektem – zajmuje się wszystkimi aspektami planowania, organizowania,
zatrudniania przy pracach i ich koordynowania oraz kontroli i wykonania zadań.
Faza planowania projektu:
1.
Definiowanie projektu
2.
Testowanie wykonywalności projektu
3.
Ustanowienie celów
4.
Opracowanie szczegółów prac
5.
Przypisywanie zasobów
6.
Ustalenie czasu wykonania
Faza wykonania projektu:
1.
Zakup i dostarczenie materiałów
2.
Zatrudnienie wykonawców
3.
Koordynowanie i wykonanie poszczególnych prac
4.
Przekazanie gotowego produktu
5.
Przeprowadzenie badania i rozruch
Główne funkcje menedżera projektu:
-
Identyfikacja wszystkich zadań projektu wraz z kolejnością ich wykonania
-
Ocena czasu trwania każdego zadania i całego projektu
-
Znajdowanie elastyczności czasu każdego zadania
-
Oszacowanie całkowitego kosztu zadania
-
Efektywna alokacja zasobów i ich planowanie
-
Monitorowanie przebiegu procesu (reagowanie na odchylenia, dokonywanie
stosownych zmian)
-
Przewidywanie problemów i podejmowanie działań im zapobiegających
-
Regularne raportowanie postępu prac
Umiejętności menedżera projektu:
-
Ogólna wiedza techniczna
-
Zdolności administracyjne
-
Istotne zdolności interpersonalne
-
Zdolności przywódcze
Głównym celem projektu jest połączenie wiązki trzech celów cząstkowych:
1.
Dostarczenie klientowi produktu zgodnego z zamówieniem
2.
Zamknięcie projektu w terminie
3.
Utrzymanie dyscypliny budżetu
Wykłady – Zarządzanie produkcją – dr Waldemar Glabiszewski
- 24 –
Utworzony przez Martucha
Podstawowe parametry projektu:
1.
Wymagania (katalog wymagań)
2.
Koszty realizacji
3.
Czas realizacji
Rozwinięcie podstawowych parametrów projektu:
1.
Zakres
2.
Jakość
3.
Zasoby
Realizacja projektu jest najczęściej kompromisem między czasem a kosztami.