Izolowanie likopenu z pomidorów
Próbkę pasty z pomidorów (5 g) umieszcza się w niewielkiej kolbce okrągłodennej 50 ml
owiniętej folią Al. W celu uchronienia karotenoidów przed reakcjami fotochemicznego
utleniania. Do kolby dodaje się 10 ml 95% etanolu i ogrzewa do wrzenia pod chłodnicą
zwrotną przez 5 minut. Gorącą mieszaninę sączy się przez lejek ze spiekiem, a żółty filtrat
przelewa się do kolby erlenmajerki 100 ml, również owiniętej w folię Al. Pozostały na sączku
osad przenosi się z powrotem do kolbki, dodaje się 10 ml dichlorometanu i ogrzewa do
wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 3-4 minuty. Ponownie sączy się na gorąco na lejku ze
spiekiem. Przesącz dodaje się do kolby zawierającej przesącz etanolowy. Ekstrakcję
dichlorometanem powtarza się jeszcze trzykrotnie i wszystkie ekstrakty zbiera się w tej samej
erlanmajerce. Połączone ekstrakty (50 ml) przenosi się do rozdzielacza, przemywa
nasyconym roztworem NaCl. Warstwę dolną zlewa się do suchej erlenmajerki przez sączek ze
spiekiem wysypany środkiem suszącym. Otrzymany klarowny roztwór analizuje się na płytce
chromatograficznej pokrytej żelem krzemionkowym, stosując cykloheksan:octan etylu (9:1)
jako eluent. Plamki odpowiadające położeniu analizowanych substancji widoczne są bez
wywoływania (można je też wywołać parami jodu). Uwaga – całe używane szkło musi być
suche.
Paweł Kafarski, Piotr Wieczorek, Ćwiczenia laboratoryjne z chemii bionieorganicznej, 1997, str. 69