Rosja to kraj idei, a media odgrywają w nim wyjątkowo istotną rolę. W 1918 roku Iwan

Pawłow, wielki rosyjski fizjolog znany ze swojej pracy nad odruchami warunkowymi,

wygłosił wykład w zmagającym się z głodem Piotrogrodzie. Twierdził, że zadanie każdego

umysłu polega na dokładnym zrozumieniu rzeczywistości. Ale w Rosji, jak zauważył,

„interesują nas przede wszystkim słowa i nie zwracamy szczególnej uwagi na

rzeczywistość”. To dlatego Rosją w XX wieku rządzili literaci (Lenin wpisał taki właśnie

zawód w rubryce paszport) i poeci (Stalin za młodu pisał przecież wiersze). O Maksymie

Gorkim w latach 30. mówiło się, że to drugi człowiek w Związku Radzieckim po Stalinie –

plotkę tę z radością powtarzała sobie rosyjska diaspora w Paryżu. Najbardziej ponury

dowód na szacunek wobec słowa pisanego zaś tkwił w eufemizmie na wyrok śmierci

podczas wielkiego terroru stalinowskiego – „dziesięć lat bez prawa do korespondencji”.

Arkadij Ostrowski biorąc kredo Pawłowa poważnie napisał historię najnowszą Związku

Radzieckiego i Rosji z perspektywy literatów, inteligentów i tych, którzy przejęli ich rolę po

upadku ZSRR – ludzi mediów i magnatów medialnych. Opisuje fantastyczne wolty, wielkie

kryzysy i sposób, w jaki rosyjska mediokracja doprowadziła do stworzenia i ukoronowania

Władimira Putina.

Dziękuję za pobranie materiału promocyjnego

mojej książki!

Pełna wersja książki znajduje się pod linkiem :

http://ebooks.5v.pl/empik/weBNXY68ZhgMkfwp6

4pPg.html

Życzę miłej lektury !!!

Będziemy bardzo wdzięczni za skorzystanie z

oficjalnego źródła!