Rycerz Średniowiecza











Piątek, 21 Kwietnia Imieniny obchodzą: Anzelm, Feliks, Bartosz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Średniowiecze >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Rycerz
Średniowiecza










kategoria:   J.polski
zakres:   Średniowiecze
dodano:   2000-01-17




RYCERSTWO: W
1000r na pniu systemu feudalnego została zaszczepiona, instytucja
rycerska. Rycerzem formalnie był każdy mężczyzna, który przeszedł
pasowanie. Jednak musiał przestrzegać pewnych reguł prowadzić
określony tryb życia. Rycerze nie tworzyli więc, prawnie
zdefiniowanej klasy, lecz kategorię społeczną, skupiającą ludzi w
specjalizowanej walce konnej, która do końca XII w była jedynym
skutecznym sposobem walki. Rycerz ponadto musiał posiadać
dostateczne środki, aby prowadzić szczególny tryb życia obowiązujący
rycerzy. Teoretycznie do rycerstwa mógł należeć każdy ochrzczony
mężczyzna, bowiem każdy rycerz ma prawo pasować na rycerza
człowieka, którego uznał za godnego tego zaszczytu, ze względu na
pochodzenie i pozycję społeczną. Przykładów dostarczają chanson de
gaste, gdzie rycerz pasuje na rycerza mężczyznę pochodzącego z ludu
w nagrodę za wyświadczoną mu przysługę. Przykładem jest Ami et Amil
poemat, w którym dwaj słudzy dochowali, wierności swojemu
trędowatemu panu i w zamian tego utrzymują z jego rąk godność
rycerską "Hrabia Ami [. nie zapomniał wówczas o swoich dwóch dobrych
sługach i obu pasował na rycerzy tego samego dnia, w którym został
uzdrowiony. "Jednak w praktyce wyglądało to trochę inaczej ni w
literaturze bowiem od połowy XII wieku wśród rycerzy znajdują się
niemal wyłącznie synowie rycerzy i tym oto sposobem tworzy się
warstwa dziedziczna. Zawód rycerski przynosił jedynie chwałę i
zaszczyty. Wypadało więc żyć albo ze szczodrobliwością bogatego i
możnego pana, albo z dochodów przynoszonych przez dziedziczne dobra.
Życie przyszłego rycerza zaczynało się od długiego i trudnego
terminowania. Mały chłopiec zaczynał terminarz w ojcowskim zamku
następnie uczył się pod okiem bogatego ojca chrzestnego lub możnego
ojca protektora. W pierwszym okresie wychowania rodzinnego i
indywidualnego musiał przyswoić sobie podstawy umiejętności jazdy
konnej, polowania i władania bronią. W drugim okresie nauka odbywała
się zbiorowo. Na wszystkich bowiem stopniach piramidy feudalnej.
Każdy dwór pański był niejako szkołą rycerską, w której synowie
wasali, protegowanych i uboższych krewnych uczyli się wojennego
rzemiosła i choć rycerskich. W wieku wahającym się pomiędzy 16 a
23 rokiem życia, młodzieniec pełnił u protektora służbę domową i
wojskową - usługując panu i uczestnicząc w polowaniach nabierał
światowej ogłady. Zajmował się również jego końmi i czyścił jego
zbroję, później towarzyszył mu w turniejach i polach bitwy poznając
arkana sztuki wojennej. Od dnia, gdy dopuszczono go do tych funkcji,
młodzieniec aż do pasowania nosił miano giermka. Dopiero po
pasowaniu wolno mu było nazywać się rycerzem. Ceremonia miała
charakter sakralny. Zaczynała się od poświęcenia rynsztunku,
następnie ojciec chrzestny podawał swojemu chrześniakowi miecz,
ostrogi, kolczugę, hełm, włócznię i tarczę. Giermek przywdziewał
zbroję, recytując modlitwę wymawiając przysięgę, która zobowiązywała
go do przestrzegania zwyczajów i powinności stanu rycerskiego. Na
zakończenie następowała colee symboliczny gest, którego pochodzenia
i sensu nie wyjaśniono do dziś. KODEKS RYCERSKI 1.
Rycerz nie zdejmuje zbroi, chyba że dla nocnego spoczynku. 2.
Rycerz jest zobowiązany szukać przygód, by zdobyć rozgłos i sławę.
3. Rycerz jest zobowiązany bronić biednych i słabych. 4.
Rycerz jest zobowiązany udzielić pomocy każdemu, kto o nią poprosi w
słusznej sprawie. 5. Rycerze są zobowiązani nie zaczepiać się
wzajemnie. 6. Rycerz jest zobowiązany walczyć dla obrony i
pomyślności kraju. 7. Rycerz jest zobowiązany działać dla
honoru, a nie dla zysku. 8. Rycerz jest zobowiązany nigdy pod
żadnym pozorem, nie łamać danego słowa. 9. Rycerz jest
zobowiązany poświęcać dla honoru swojego kraju. 10. Rycerz jest
zobowiązany raczej wybierać śmierć chlubną niż haniebną ucieczkę.
Był to wyidealizowany obraz prawego rycerza bez skazy ni
zmazy, z relikwiarzem na piersi i bogiem w sercu. Rycerz, który
przed walką się modlił a po walce noc spędzał w kaplicy leżąc
krzyżem. Który uhonoruje pokonanego wroga, nie podniesie ręki na
bezbronnego, nie skrzywdzi niewiast ani dziecka. Takim rycerzem nie
był Lancelot ponieważ jego romans z Minewrą nie dał się pogodzić z
wymaganiami moralnymi stawianymi rycerzem. Takim rycerzem też nie
był Tristan ponieważ poślubił niewiastą kochając inną. Ale takim
ideałem był siostrzeniec Artura Gawen. Turnieje stanowiły główną
rozrywkę rycerza. Turnieje dostarczały mu najlepsze sposobności do
zdobycia sławy orz majątku. Turniej trwał co najmniej trzy dni.
Walka rozpoczynała się o świcie, po mszy św. i ciągnęła się do
nieszporów. Jako ciekawostkę podam jeszcze wiadomość, że w roku
1485 rycerz Thomas Mallory ukończył parę nad dziełem swego życia -
śmierć króla Artura ( jest to najpełniejsza i najbardziej prawdziwa
wersja opowieści o królu Albionu i jego rycerzach). Jest to
prawdziwy monument dla legendarnego króla i pięknych, dobrych,
minionych czasów rycerskich. Warto wiedzieć, że większa część dzieła
powstała w kryminale, w którym dobry rycerz Moclory siedział parę
ładnych lat za . napad z bronią w ręku i zgwałcenie kobiety.








Autor: Elwood

Ocena : 4 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000