ROLA WYSIŁKU
ROLA WYSIŁKU
FIZYCZNEGO
FIZYCZNEGO
Agnieszka Bracka
Urszula Grabiec
Magdalena Skiba
Aktywność fizyczna:
• Aktywność fizyczna jest to dowolna forma ruchu ciała
lub jego części w celu regeneracji sił, poprawy wyglądu
zewnętrznego (budowy ciała), poprawy stanu zdrowia,
rywalizacji sportowej lub po prostu dla czerpania
przyjemności ze sportu. Aktywność fizyczna obejmuje
zarówno ćwiczenia typu bieganie, pływanie, jak również
czynności fizyczne wykonywane codziennie, jak
chodzenie po schodach, czy praca przed domem. Jest to
na pewno zwiększona aktywność aparatu ruchu poprzez
wykonywanie ćwiczeń fizycznych. Trzeba pamiętać, że
aktywność fizyczna może spełniać ważną rolę w życiu
mianowicie profilaktyczną oraz niekiedy może spełniać
rolę leczniczą. Aktywność fizyczna wpływa na cały
organizm, dlatego często uznaje się ją jako wyznacznik
zdrowia i metodę dzięki której możemy wpływać na stan
naszego zdrowia.
• Wiesław Osiński stwierdza, że „… aktywność
fizyczną uznano za podstawowy element
zdrowego stylu życia: sposób na dobre
samopoczucie i czerpanie radości z życia,
szansę na prawidłowy rozwój w dzieciństwie i
przedłużenie aktywnego niezależnego życia w
starości. Aktywność fizyczna zapobiega
chorobom, w tym zwłaszcza układu krążenia,
które są główną przyczyną przedwczesnej
niepełnosprawności i zgonów (obniżona
aktywność fizyczna jest jedną z głównych
czynników ryzyka miażdżycy i chorób
krążenia). Dzięki niej łatwiej radzimy sobie ze
stresami, które w nadmiarze dostarcza
współcześnie codzienne życie. Można rzec, że
jest terapią wielu zaburzeń i chorób…”
• Do najważniejszych zysków
rozwojowych związanych z
aktywnością ruchową, należą:
1)zwiększanie się potencjału
zdrowotnego dzięki wzrostowi
zdolności przystosowawczych, np.
zahartowania i odporności na
zmęczenie;
2)harmonijny rozwój fizyczny i
prawidłowo przebiegający proces
formowania się postawy ciała
3)intensyfikacja rozwoju motorycznego,
w tym także koordynacji wzrokowo-
słuchowo- ruchowej;
4)tworzenie pozytywnego nastawienia do
podstawowego elementu zdrowego
stylu życia – aktywności ruchowej;
5)stymulacja rozwoju społecznego, w
tym umiejętności współdziałania
i współzawodniczenia, m.in.
dzięki prowadzeniu zabaw ruchowych,
które intensyfikują kontakty
interpersonalne
6)rozładowanie napięć emocjonalnych;
7)odpoczynek i odprężenie po pracy
umysłowej, szybszy powrót
gotowości do ponownego jej
podjęcia.
• Patrząc na korzyści wypływające
z uprawiania systematycznej
aktywności fizycznej można
spojrzeć na pozytywne zmiany
zachodzące w poszczególnych
układach organizmu człowieka:
MÓZG: poprawa ukrwienia, poprawa
procesów koncentracji i uwagi oraz funkcji
intelektualnych
SERCE: wytrenowane serce przy tym samym
wysiłku mniej się męczy i pracuje bardziej
ekonomicznie, wytrenowane serce ma
znacznie większe możliwości rezerwowe,
zwiększa się objętość serca, pojemność jego
jam i grubość ścian
PŁUCA: lepsze wykorzystanie pojemności płuc,
zwiększa się pojemność płuc, wzmocnienie mięśni
oddechowych, sprawniejsze oczyszczanie oskrzeli,
SKÓRA: lepsze ukrwienie, opóźnienie procesów
starzenia skóry, młodszy wygląd,
PRZEWÓD POKARMOWY: lepsze trawienie,
normalizacja apetytu, mniej problemów z
zaparciem, lepsza przemiana materii,
KOŚCI: elastyczniejsze, mniej podatne na
odwapnienie (również u starszych), bardziej
odporne na złamania, mniejsze ryzyko osteoporozy,
TKANKA TŁUSZCZOWA: długotrwały wysiłek
fizyczny sprzyja pozbyciu się nadmiernej tkanki
tłuszczowej
STAWY: większy zakres ruchów, większa odporność
na urazy, wzmacnianie się i ich kształtowanie
MIĘŚNIE: lepsza wytrzymałość i większa siła,
możliwość dłuższej pracy bez zmęczenia,
prawidłowy stan napięcia, lepsza sprężysta
sylwetka,
NACZYNIA KRWIONOŚNE I LIMFATYCZNE:
poprawa krążenia krwi i limfy, przeciwdziałanie
powstawaniu zmian miażdżycowych,
normalizacja ciśnienia krwi,
KREW: dostarcza więcej tlenu do tkanek, lepsza
eliminacja zbędnych produktów przemiany
materii, poprawa składu lipidów – mniej złego,
więcej dobrego cholesterolu, lepsza regulacja
poziomu cukru we krwi, zwiększa się ogólna
objętość krwi a wraz z nią ilość erytrocytów,
PSYCHIKA: poprawa obrazu własnego Ja,
satysfakcja z własnej sprawności, odwaga i
optymizm, chęć do czynu, łatwiejsze radzenie
sobie ze stresem,
SYSTEM NERWOWY: lepsza koordynacja
ruchowa, szybszy refleks
• Aktywność ruchowa jest bardzo
ważnym czynnikiem
wspomagającym prawidłowy
rozwój osobniczy. Oczywiście
aktywność ta musi być
racjonalna do potrzeb i
możliwości organizmu, wtedy
tylko wpływa ona pozytywnie na
jego zdrowie oraz jakość życia.
Fizjologia aktywności
fizycznej:
• Podczas wysiłku fizycznego w
organizmie dokonuje się szereg zmian -
zwiększa się zapotrzebowanie mięśni
na tlen, materiały energetyczne oraz
zwiększa się wydzielanie produktów
przemiany materii (metabolitów).
Szczególnie korzystne zmiany dokonują
się w obrębie układu krwionośnego,
oddechowego, kostnego.
Fizjologia aktywności
fizycznej cd.
• częstotliwość akcji serca może
wzrosnąć do 150 uderzeń na minutę
• ilość pompowanej krwi może wzrosnąć
do około 20 litrów na minutę
• ilość powietrza, które przechodzi
przez płuca może wzrosnąć do około
100 litrów w ciągu minuty
• przemiana materii może zwiększyć się
4. a nawet 20. krotnie
Fizjologia aktywności
fizycznej cd.
• Wykazano poprawę perfuzji mięśnia
serca w grupie osób systematycznie
trenujących. Istnieją również hipotezy -
poparte doświadczeniami na zwierzętach
- że trening sprzyja rozwojowi krążenia
obocznego w sercu, zjawisko to może
kompensować niedostateczność krążenia
wynikającą z niedrożności naczyń
wieńcowych.
Skutki ograniczonej
aktywności ruchowej
(hipokinezji):
• Atrofia mięśni (zmniejszenie siły
mięśniowej.)
• Atrofia tkanek i narządów
(zmniejszenie objętości serca).
• Osteoporoza
• Obniżenie przemiany materii
(upośledzona biosynteza białek
mięśniowych.)
Skutki ograniczonej
aktywności ruchowej
(hipokinezji): cd.
• Zwiększenie wydalania wapnia,
fosforu, potasu, sodu, azotu i
ujemnego bilansu wapniowego.
• Zmiany objętości płynów ustrojowych
(zmniejszenie objętości krwi krążącej
i ogólnej ilości hemoglobiny).
• Zmniejszenie odporności swoistej
oraz nieswoistej ustroju.
Skutki ograniczonej
aktywności ruchowej
(hipokinezji): cd.
• Spadek wydolności fizycznej
(zmniejszenie maksymalnej
wentylacji płuc oraz pojemności
życiowej płuc.)
• Wzrost częstości skurczów serca w
spoczynku i po wysiłku (zmniejszenie
objętości wyrzutowej serca.)
• Równie niebezpieczne jest zjawisko
przeciążenia mięśniowego, czyli tzw.
hiperkinezji. Nadmierne lub
jednostronne obciążenie organizmu w
okresie jego wzrastania może prowadzić
do nieharmonijnego rozwoju ciała
powstania wad postawy, a następnie
nawet kalectwa!
• Hiperkinezja prowadzi do wyraźnego
zniżenia odporności organizmu i tym
samym przyczynia się do łatwego
zapadania na różne schorzenia, a
zwłaszcza choroby infekcyjne.
• Badania prowadzone przez J. Raczka
(1986r.) wykazały, że wymagania
wysiłkowe stawiane na typowej
lekcji wychowania fizycznego w
większości są zdecydowanie zbyt
niskie i nie sięgają progu
skutecznego oddziaływania
fizjologicznego!
DZIĘKUJEMY ZA
UWAGĘ!!! :)))