Matka Teresa z

Kalkuty- życie i dzieło.

Data urodzenia: 26 sierpnia 1910

Skopje, Imperium Osmańskie

Data śmierci: 5 września 1997

Kalkuta, Indie

Kościół / wyznanie: katolicki

Data beatyfikacji: 19 października

2003 Watykan przez Jana Pawła II

Wspomnienie: 5 września

Patronka Międzynarodowego Dnia

Młodzieży

Data urodzenia: 26 sierpnia 1910

Skopje, Imperium Osmańskie

Data śmierci: 5 września 1997

Kalkuta, Indie

Kościół / wyznanie: katolicki

Data beatyfikacji: 19 października

2003 Watykan przez Jana Pawła II

Wspomnienie: 5 września

Patronka Międzynarodowego Dnia

Młodzieży

W domu rodzinnym Teresy panowała

atmosfera religijna. Wyniosła z niego
zamiłowanie do modlitwy, pracy oraz
wrażliwość na niedolę ludzi biednych i
potrzebujących. W wieku 12 lat, odczuła w
swym sercu głos Boga wzywający ją do
całkowitego poświęcenia się na Jego wyłączną
służbę. Idąc za tym głosem decyduje się na
wstąpienie do Zgromadzenia Loretańskiego. W
Zgromadzeniu nadano jej imię zakonne
Teresa. Po pięciu latach formacji, przełożeni
wysyłają ją do Indii, na dalszą naukę. W 1937
r. złożyła na całe życie zakonne śluby:
posłuszeństwa, ubóstwa i czystości.

Niezaspokojonym pragnieniem

Jej serca było poświęcenie się
medytacji, modlitwie i pokucie, w
ciszy klasztornych murów.
Jednakże Boże plany, wobec
pokornej zakonnicy okazały się
inne.

Bóg chce, aby opuściła zaciszny

klasztor i w 1948 r. znalazła się
wśród biedaków, by żyła tam
gdzie są najbiedniejsi, umierający
wprost na ulicy.

To przeświadczenie, że Jej życie

ma być służbą najuboższym,
zrodziło się podczas głębokiej
modlitwy, na której pytała Boga,
jaki ma być kierunek Jej życia.

Efekty jej działalności i poświęcenia nie dają długo na siebie czekać…

Decyduje się na założenie

specjalnego zgromadzenia, którego
charyzmatem będzie praca wśród
najuboższych.

7.10.1959 r. Matka Teresa

otrzymuje zgodę na założenie
samodzielnego Zgromadzenia
(Kongregacja Misjonarek Miłości),
które w kilkanaście lat później, w
1965 r. uzyskało pozycję
zgromadzenia na prawie papieskim.

W 1952 r. Matka zakłada

pierwszy dom opieki -
umieralnię dla tych,
których nie chcą przyjąć
szpitale. Dom
przepełniony jest
miłością, która
promieniuje na każdego.

Dzięki Matce Teresie

powstało 50 domów dla
opuszczonych dzieci w
Indiach i wielu innych
krajach.

Broniła życia jako największego daru Bożego:

„Życie jest szansą, schwyć ją. Życie jest radością,

próbuj ją. Życie jest snem, uczyń je prawdą. Życie jest
wyzwaniem, zmierz się z nim. Życie jest obowiązkiem,
wypełnij go. Życie jest cenne, doceń je. Życie jest
bogactwem, strzeż go. Życie jest miłością, ciesz się
nią. Życie jest tajemnicą, odkryj ją. Życie jest
obietnicą, spełnij ją. Życie jest hymnem, wyśpiewaj go.
Życie jest walką, podejmij ją. Życie jest tragedią,
pojmij ją. Życie jest przygodą, rzuć się w nią. Życie jest
szczęściem, zasłuż na nie. Życie jest życiem, obroń je.”

Matka Teresa z Kalkuty była wyróżniana zarówno
przez rządy jak i organizacje świeckie:

W 1962 roku otrzymała nagrodę Ramona Magsaysaya za pracę w

południowej i wschodniej Azji na rzecz Międzynarodowego Porozumienia.

W 1971 roku papież Paweł VI nagrodził ją Nagrodą Pokoju papieża Jana

XXIII"za pracę na rzecz ubogich, oraz chrześcijańskiej miłości i wysiłki na
rzecz pokoju".

W 1976 roku otrzymała Nagrodę Pacem In Terris.

W 1982 roku została mianowana honorowym Kompanem Orderu Australii

„za służbę dla społeczności Australii i całej ludzkości”

Rządy Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych wielokrotnie przyznawały

jej wyróżnienia.

W 1983 otrzymała Order Zasługi Wspólnoty Narodów, a 16 listopada

1996 roku honorowe obywatelstwo Stanów Zjednoczonych.

Albania, ojczyzna Matki Teresy, uhonorowała ją w roku 1994.

Uniwersytety, zarówno we wschodnich jak i zachodnich Indiach,

przyznawały jej doktoraty honoris causa.

W 1978 otrzymała Nagrodę Balzana za propagowanie godności

ludzkiej, pokoju i braterstwa pomiędzy ludźmi

.

W 1975 roku Międzynarodową Nagrodę Alberta Schweitzera

.

W 1979 roku Matka Teresa z Kalkuty otrzymała Pokojową Nagrodę

Nobla „za walkę z biedą i cierpieniem, co również stanowi
zagrożenie dla pokoju”. „Odmówiła udziału w uroczystym bankiecie
na cześć laureatów i poprosiła, by suma 192 000 dolarów, którą
otrzymała jako nagrodę, została ofiarowana biednym w Indiach".

W czasie swego życia i po śmierci Matka Teresa była uznawana

przez Instytut Gallupa za najbardziej podziwianą osobę w USA.

W 1999 roku w ankiecie przeprowadzonej w USA została uznana

„najbardziej podziwianą osobą w XX wieku”.

17 czerwca 1987 r.

Spotkanie z Matką
Teresą z Kalkuty. W
tym dniu Papież
pobłogosławił
kamień węgielny
pod nowe schronisko
dla bezdomnych.

Przyjeżdżała do Polski kilkakrotnie z okazji ślubów

zakonnych sióstr ze swojego zgromadzenia.

W Polsce zgromadzenie to pracuje od 1983 r.
Do zgromadzenia Misjonarek Miłości należy ponad 50
Polek, z czego w Polsce przebywa mniej niż 10. Mają
dziś w naszym kraju pięć placówek: w Zaborowie pod
Warszawą, dwie w Warszawie, w Katowicach i
Szczecinie. We wszystkich tych placówkach, zgodnie
ze swoim powołaniem służenia najuboższym z
ubogich, siostry przyjmują najbardziej opuszczonych i
chorych.

"Zgromadzenie żyje Jego

życiem -

działa Jego mocą. – Kocham to
Zgromadzenie całą mocą

mojej

duszy - a mimo to,

przekonanie, że

jest ono całkowicie Jego

własnością, podtrzymuje we
mnie ducha i

odczucie, że jestem Jego

małym

narzędziem - Jego małym

niczym.

Że to On działa, nie ja".

Przywoływano jej postać, aby dodać splendoru tym, którzy być może byli jedynie cieniem Jej poświęcenia i Jej radości dzielenia się z potrzebującymi. Wiedziała, że jesteśmy stworzeni do kochania i bycia kochanym - na wzór tej miłości, jaką Bóg objawił w Swoim Synu.

 
"Niech się Ojciec

modli, żebym
kochała Boga
miłością, jaką nikt
Go nigdy
wcześniej nie
kochał. – Co za
głupie
pragnienie".

"Jeśli kiedykolwiek

będę Świętą - na
pewno będę
Świętą od
«ciemności». Będę
ciągle nieobecna
w Niebie - aby
zapalać światło
tym, którzy są w
ciemności na
ziemi".

"Proszę o modlitwę - bo

wszystko we mnie jest
ścięte lodem. – Tylko ta
ślepa wiara pomaga mi
przetrwać, bo w
rzeczywistości wszystko
jest dla mnie ciemnością.
Najważniejsze jest, aby
naszemu Panu przypadła
cała radość - ja naprawdę
się nie liczę".

Matka Teresa, drobna i uboga kobieta. Była
wystarczająco mała, by pozwolić Bogu spełniać
wielkie dzieła.

„ZNAK CHRZEŚCIJAŃSTWA

UKAZUJE SIĘ W
NIEZLICZONYCH, CICHYCH
LUDZIACH, KTÓRZY W
KAŻDYM ZAKĄTKU ŚWIATA
DZIAŁAJĄ NA RZECZ
POKOJU I DOBRA LUDZI
ODRZUCONYCH”

W 1996 r., jej zdrowie zaczęło się pogarszać

z jej brakiem lewej komory, powrotem
problemów sercowych, infekcją w klatce
piersiowej i ona ponownie pragnęła odejść
z pełnionych funkcji. Ostatecznie, w dniu
13-ego marca 1997 r. Matka Teresa
zrezygnowała i utorowała drogę do wyboru
Siostry Nirmala jako nowej przełożonej
Zakonu.

Znajdująca się w wieku 87 lat laureatka

nagrody Nobla zmarła na ostry atak serca w
głównym ośrodku Misjonarek Miłosierdzia,
w dniu 5 września 1997 r., o godzinie 21.30.

13.09.1997 - pogrzeb

Decyzją władz Indii, miał charakter należny
osobom o najwyższej randze w państwie,
transmitowała go na cały świat Mondavision.

Proces beatyfikacji

Stolica Apostolska postanowiła - w przypadku Matki
Teresy odstąpić od dotychczas stosowanych zasad
podejmowania procesu kanonizacyjnego nie wcześniej
niż 5 lat po śmierci.
Po raz pierwszy Ojciec Święty udzielił takiej dyspensy.
Dochodzenie było prowadzone w diecezji w Kalkucie,
później zaś w Kongregacji ds. Kanonizacji w Rzymie.
Proces wymagał udokumentowanego cudu dokonanego

za

wstawiennictwem Matki Teresy.

W 2002 roku Watykan uznał za cud

uzdrowienie guza w jamie brzusznej u Hinduski
Moniki Besry. Kobieta została uzdrowiona po
tym, jak założyła medalion z wizerunkiem
Matki Teresy z Kalkuty. Monika Besra
powiedziała, że z obrazka wyszedł promień
światła i uleczył guza w jamie brzusznej.

Matka Teresa z Kalkuty została
beatyfikowana 19
października 2003 roku.