Filozofowie
W XVIII wieku, zwanym wiekiem
oświecenia filozofowie głosili, że rozum
ludzki może nie tylko poznawać prawa
rządzące przyrodą, lecz także prawa
określające zasady życia społecznego. W
większości krajów rządzili królowie, a w
sprawowaniu władzy pomagała im
szlachta. Ten feudalny porządek wspierał
Kościół, głosząc, że władza króla i
nierówności pomiędzy ludźmi wzięły się z
woli Boga. Jednak filozofowie
przeciwstawiali się temu. Wskazywali na
liczne przesądy i próbowali poszukiwać
wzorów, według których można zbudować
lepsze społeczeństwo. Ich zdaniem
prawdziwa władza powinna powstać w
wyniku zgody wszystkich obywateli. Taką
zgodę nazywali
umową społeczną
.
Spośród wielu filozofów
oświeceniowych najbardziej znani
byli:
John Locke
Głosił, że podstawę porządku
społecznego jest prawo własności, a
porządek polityczny zależy powstaje w
wyniku umowy rozumnych jednostek.
Charles de Montesquieu
Uważał, że fundamentem wolności
obywateli powinien być rozdział trzech
najważniejszych władz: prawodawczej,
czyli parlamentu, który uchwala prawa i
ustawy, władzy wykonawczej, czyli rządu
zajmującego się bieżącymi sprawami
państwa oraz władzy sądowniczej. Tę
teorię nazywa się teorią trójpodziału
władz.
Jean Jacques Rousseau
Głosił teorię, w myśl której jedynym
źródłem legalnej władzy politycznej jest
wola ludu.
Anglia-Ameryka
W Ameryce Pn. były bardzo żyzne
ziemie i angielscy koloniści zaczęli się
tam osiedlać. Po ok.100 latach powstały
miasta m.in. Nowy Jork. Indianie
mieszkający tam zostali stopniowo
wyparci z tych terenów, a Anglicy
podzielili je na 13 kolonii, zwanych
stanami. Każda z nich miała własne
prawa i samorząd, jednak najwyższa
władza należała do króla i rządu w
Londynie. W miarę wzrostu liczby
ludności i zamożności kolonie w coraz
większym stopniu stawały się świadome
swej odrębności od Anglii, co
prowadziło do częstych sporów i
nieporozumień.
Narastające konflikty zaostrzyły się,
gdy w wyniku kosztownych wojen,
rząd w Londynie zaczął odczuwać
brak pieniędzy. Aby temu zaradzić,
obłożył kolonie wysokimi podatkami i
nakazał płacić specjalne cła na
sprowadzane do nich towary.
Spowodowało to protesty kolonistów.
Kiedy król wysłał do Ameryki statek z
herbatą i obłożył ją cłem, mieszkańcy
kolonii przebrali się za Indian. W
nocy weszli na statek i wyrzucili z
niego herbatę do morza. To
wydarzenie zapoczątkowało bunt.
Delegaci zbuntowanych stanów
zebrali się na kongresie w Filadelfii,
gdzie 4 lipca 1776 roku ogłosili
Deklarację Niepodległości Stanów
Zjednoczonych.
Uważamy za oczywiste następujące prawdy: że wszyscy
ludzie stworzeni zostali jako równi sobie, że Stwórca
wyposażył ich w pewne niepozbywalne prawa, że wśród
nich są prawo do życia, do wolności i do poszukiwania
szczęścia. Że dla zabezpieczenia wymienionych praw
ustanowione zostały między nimi rządy, wywodzące swe
sprawiedliwe uprawnienia ze zgody rządzących. Że ilekroć
jakaś forma rządu zaczyna gwałcić te zasady, naród ma
prawo do jej zmiany lub do zniesienia i do ustanowienia
nowego rządu, opartego na takich podstawach i
organizującego swe władze w takiej formie, jaka
społeczeństwu wydawać się będzie najbardziej właściwa
dla zapewnienia jego bezpieczeństwa i szczęśliwości.
Na czele wojsk amerykańskich stanął
Jerzy Waszyngton. Do Ameryki
ściągali ochotnicy z wielu
europejskich krajów, m. in. z Polski-
Tadeusz Kościuszko i Kazimierz
Pułaski. Po zwycięstwie w wojnie i
zawarciu pokoju w 1783 roku
niepodległe stany utworzyły nowe
państwo-USA. Organizację jego władz
określono w spisanej i uroczyście
ogłoszonej w 1787 roku konstytucji.
Był to pierwszy taki dokument w
historii i obowiązuje on do dziś.
Francja
W drugiej połowie XVIII wieku
społeczeństwo we Francji stawało się
coraz bardziej niezadowolone z praw.
Krajem rządził król i urzędnicy, a
szlachcice mieli liczne przywileje. Jednak
najmniej ich mieli mieszczanie, a
szczególnie najzamożniejsi z nich, zwani
burżuazją. Ludność we Francji dzieliła się
na trzy stany: szlachta, duchowieństwo,
mieszczanie. Dwa najbogatsze obejmowały
4 procent społeczeństwa, a trzeci-96
procent.
Król Ludwik XVI dążył do zwiększenia
podatków, ale chciał uzyskać na to zgodę
wszystkich obywateli. W1789 roku zwołał
do Paryża trzy Stany Generalne. Głosowali
osobno, zawsze dwa najbogatsze stany
zgadzały się z propozycją króla, więc
mieszczanie byli przegłosowani.
Postanowili opuścić Stany Generalne i
założyli własne zgromadzenie nazwane
narodowym, w sali do gry w piłkę, bo
tylko ta była otwarta. Zadaniem
zgromadzenia było uchwalenie
konstytucji. Do zgromadzenia przyłączyło
się wielu arystokratów i duchownych,
którzy także uważali, że dotychczasowy
ustrój Francji jest niesprawiedliwy. Król
w tajemnicy zaczął ściągać pod Paryż
wojska, aby rozprawić się ze
zgromadzeniem, jednak lud Paryża
otwarcie wystąpił przeciwko władzy
królewskiej.
14 lipca 1789 roku uzbrojone tłumy
paryżan zdobyły Bastylię, twierdzę
zamienioną w surowe więzienie,
symbol despotycznych rządów.
Rozpoczęła się rewolucja francuska,
która obaliła całkowicie dawny
porządek panujący od setek lat.
Dzień 14 lipca jest do dzisiaj
obchodzony we Francji jako święto
narodowe. Ludwik XVI został
zmuszony do uznania Zgromadzenia
Narodowego.Pamiątką tego
wydarzenia są francuskie barwy
narodowe- na znak zgody ludu i
króla dodano do kolorów Paryża-
niebieskiego i czerwonego-niebieski.
Po zdobyciu Bastylii Zgromadzenie
Narodowe przystąpiło do pracy nad
reformą ustroju Francji. Zniesiono
przywileje arystokracji i duchowieństwa.
Uwolniono lud od wielu obowiązków i
świadczeń. Nowe prawa zebrano w
Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela.
Głosiła ona, że każdy człowiek z natury jest
wolny, równy wobec innych ludzi, ma
prawo do własności i do swobodnego
wyrażania swoich poglądów. W 1791 roku
uchwalono konstytucję. W jej myśl Francja
stała się monarchią konstytucyjną. Tak jak
dawniej na czele państwa miał stać król,
lecz teraz jego władzę ograniczono i
poddano kontroli prawa. Źródłem władzy
była wola ludu, a o najważniejszych
sprawach decydowali przedstawiciele
rządu.
Ludwik XVI zgodził się podporządkować
zmianom, jednak w rzeczywistości był im
przeciwny. Postanowił uciec za granicę,
gdzie już zaczęli gromadzić się zwolennicy
monarchii. Król został jednak schwytany i
uwięziony, co wzbudziło oburzenie na
dworach europejskich. Wkrótce wybuchła
wojna pomiędzy Francją, a mocarstwami
europejskimi. Król budził coraz większą
niechęć wśród zwolenników rewolucji.
Podejrzewali go o to, że spiskuje z
wrogami Francji. Dlatego w 1793 roku
osądzili go za zdradę i skazali na karę
śmierci.
Powstała republika. Krwawa wojna z
koalicja mocarstw europejskich rozgrzała z
wielką siłą. Jednak wojska królów i cesarzy
nie były w stanie pokonać armii złożonej z
obywateli broniących swej wolności.
Marsylianka, jedna z pieśni ochotników
stała się hymnem francuskim.
Stopniowo władzę w republice zdobyła
grupa jakobinów-zdecydowana na
wszystko obrońców nowego porządku, z
Maksymilianem Robespierrem na czele. Za
każde podejrzenie o sprzyjanie wrogom
państwa skazywali na śmierć. Egzekucje
wykonywano publicznie za pomocą
specjalnego przyrządu (zwanego od
nazwiska twórcy J.I. Guillotine-gilotyną),
którego ostrze spadało na szyję skazańca.
Podejrzani byli wszyscy arystokraci
oraz ci przedstawiciele ludu, którzy
odważyli się krytykować władze.
Po pewnym czasie bardziej
umiarkowani zwolennicy rewolucji
obalili jakobinów, a ich przywódców
zgilotynowano.
Pytania
1.Co to jest umowa społeczna?
2. Wymień trzech najbardziej znanych
filozofów?
3. Jak doszło do utworzenia 13 koloni w
Ameryce i kto nimi rządził?
4.Dlaczego koloniści zbuntowali się
przeciwko Anglii, co zapoczątkowało ten
bunt?
5. Jakie postanowienia zawierała ustalona
w1787 roku Konstytucja USA?
6. N a jakie stany dzieliło się
społeczeństwo Francji?
7. Co to były Stany Generalne i kto je
zwoływał?
8. Co to było Zgromadzenie Narodowe?
9. Kto został wybrany na ostatniego
króla Polski?
10. Jakie państwa dokonały I, II, III
rozbioru Polski?
11. W jakim celu kiedy obradował
sejm zwany wielkim lub
czteroletnim?
12. Opowiedz o powstaniu
Kościuszkowskim.
Koniec
Wykonała: Marta Oleksa VIc