Kazanie na Zesłanie Ducha Świętego




A:hover {
FONT-WEIGHT: bold; COLOR: #dccd47
}








strona
główna nowości  email 
księga gości  ogłoszenia  reklama-banery
chat




Kazanie na Zesłanie Ducha  Świętego 
 1. Kościół, który  - jak  mówi  Sobór – narodził   się  z  przebitego  boku  Chrystusa-    ukazał  się  światu  w  Dniu  Zesłania  Ducha Świętego.
   
Dziś  przeżywamy  tę  radosną  rzeczywistość!
   
Chciałbym, abyśmy   
przez  chwilę  zatrzymali się   nad  relacją " Kościół – świat"  choćby  z  tej  racji, że  Kościół  został  posłany  do  świata, aby  mu  ukazać   Dobrą Nowinę  o  zbawieniu  w  Jezusie Chrystusie..
   
Bo  właśnie  dzisiejsza  Uroczystość  pozwala  nam  ufać ,że Kościół   przemieni  świat – także  ten  dzisiejszy – mocą  Ducha Świętego.
  
Przemiana  świata  jest  konieczna, aby  człowiek  mógł  żyć  godnie  i   aby doświadczył  działania  Boga!
 2. Kościół 
i  świat – dwie  rzeczywistości  jakże  odmienne  i   często  sobie   przeciwstawiane...
  Kościół –
Tajemnica  
obecności 
Chrystusa  pośród  świata – niejako  "sakrament"
 zjednoczenia  ludzi  z  Bogiem  i  między  sobą.
  Jak  to się  dzieje, że Kościół  pomimo  wszystko  istnieje  w  tym  świecie, choć wielokrotnie  i  na  różne  sposoby  był   zwalczany, a  niekiedy   był  i  nadal  jest wystawiany  na  próbę, aby   do   tego  stopnia  zjednoczył  się ze światem, aby  się  z  nim  utożsamił ,  a  może " rozmył " w  tym świecie  tak, aby  już  nie miał  znaczenia..
 3.Nie 
można  zapomnieć,
że  Kościół  istnieje  mocą  Ducha Świętego, który  został  nam  dany /  "nam" to  znaczy  - wyznawcom  Chrystusa/. Pan  Jezus  podczas  Ostatniej  Wieczerzy  powiedział  do Apostołów: "Nie  zostawię  was  sierotami.." i  wypełnił  obietnicę w  dniu   Zielonych  Świąt .
 4. Duch Święty  swoją  mocą  nieustannie  ożywia  Kościół - "Oblubienicę
Chrystusa.
   
W   jaki   sposób to  czyni?  Dzisiejsza  sekwencja  pięknie  to  ukazuje:
  
oczyszcza - "obmyj co 
nieświęte"
  
umacnia- "oschłym wlej 
zachętę"
  
leczy-"ulecz 
serca  ranę"
  
nawraca-"nagnij,co jest 
harde"
  
rozgrzewa-"rozgrzej 
serca  twarde"
  
prowadzi-"prowadż 
zabłąkane"
  Kościół  choć   nie  utożsamia  się   ze  światem, istnieje  w  nim  na  kształt "zaczynu",  który  przemienia  świat  od  wewnątrz. Chrześcijanie  żyją  w  świecie i  zajmują  się  jego  sprawami, ale  stale  mają  świadomość tego, że  są " obywatelami  nieba" a  TU  są  tylko  wędrowcami i  przechodniami.." Przemija  bowiem  postać  tego  świata"..
 5.Nasuwa się  pytanie: W  jaki  sposób Duch św. daje  nam  poznać swoje  działanie   w  Kościele  i  świecie? Jak  odróżnić  działanie  Ducha św. od  zwykłego  ludzkiego  zaangażowania, ambicji  czy  "aktywizmu"?
 Właściwe  kryteria  poddaje  nam  Słowo  Boże, a  konkretnie  12 rozdz. I  Kor.  św. Paweł  pisze:
  
"Różne  są  dary  łaski, lecz  ten  sam  Duch, różne  są  rodzaje  posługiwania,
ale 
jeden  Pan, różne  są  wreszcie  działania, lecz  ten  sam  Bóg, sprawca
wszystkiego we 
wszystkich" "Wszystko  zaś  sprawia  jeden  i  ten  sam  Duch, udzielając  każdemu tak, jak chce.."
 
  Stąd  wynika  istotny  wniosek:  Wszystko, co  służy  jedności  Kościoła  w  łączności  z  Chrystusem  i  braćmi – jest  z  Ducha Świętego. .Wszystko, co  tę jedność  niweczy, rozbija – nie ma nic  wspólnego  z  Duchem ŚWIĘTYM.
6.Przeciwna 
Duchowi  Świętemu  jest  też  obojętność  na  sprawy  Kościoła   manifestująca  się  biernością  wobec   wszystkich  inicjatyw  duszpasterskich   Można  nieraz  odnieść  wrażenie, że wielu  współczesnych  chrześcijan   żyje  jak  gdyby  "  w  zamknięciu " tak  jak  Apostołowie  przed  Zesłaniem Ducha Św.  " z  obawy  przed  Żydami"..
      Nie  obawiajmy  się- Duch  św. pozwala  nam  się  otworzyć – z  Jego pomocą   powinniśmy  się  przyczyniać  we  współczesnym  świecie  do  zwycięstwa Prawdy   i  Dobra.
   
Nie  zapominajmy,
co  powiedział  Pan  Jezus: " Ufajcie, jam  zwyciężył  świat"..  a  św. Jan  wyjaśnił: " Zwycięstwem,
które  zwyciężyło   świat, jest  wiara  nasza".
                                                                                                                     
Amen.
 
                                                              
ks. Eugeniusz 
Raubo