Kazanie




A:hover {
FONT-WEIGHT: bold; COLOR: #dccd47
}








strona
główna nowości  email 
księga gości  ogłoszenia  reklama-banery
chat




Kazanie na 18 niedzielę zwykłą rok
C
Trzeba, abyśmy przemyśleli nasz stosunek do rzeczy
doczesnych.Kohelet stwierdza, że wszystko na tym świcie jest
marnością, wszystko przemija, wszystko człowiek może utracić.Do tego
samego tematu powraca Jezus w dzisiejszej Ewangelii. Ostrzega nas przed
chciwością, pragnie nam przypomnieć, że życie i los człowieka wcale nie
zależą od tego, ile człowiek posiada. Daje nam za przykład bogacza, który
uważa, że obfite plony zapewnią mu spokój i bezpieczeństwo na długie lata.
Bóg mówi do tego człowieka „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej
duszy od Ciebie”. Człowiek, który gromadzi dla siebie skarby na tej ziemi
a nie jest bogaty przed Panem Bogiem jest przez Jezusa nazwany głupcem.
Chrystus przypomina nam, że w oczach Bożych coś innego się liczy, niż
w naszych oczach, że nie ten człowiek jest prawdziwie mądry, kto troszczy
się tylko o swoje życie doczesne.Słuchając tej dzisiejszej Ewangelii
zastanówmy się przez chwilę, jaki jest nasz stosunek do dóbr tego świata.
I wbrew pozorom nie jest wcale najważniejsze co i ile każdy z nas posiada,
bo można mieć wiele i przy pomocy tego co się posiada wspaniale służyć
innym i czynić wiele dobrego, dobrego a z drugiej strony można być
człowiekiem posiadającym bardzo mało, ale bardzo mocno przywiązanym do
tego. Tak mocno, że taki człowiek niczego i nikogo poza tym nie
dostrzega.Dziś dla bardzo wielu ludzi dobra materialne stały się
bogiem, któremu służą z całych sił. Dziś bardzo wielu ludzi poświęca swoje
zdrowie, czasami swoją rodzinę, swoje szczęście osobiste tylko po co, aby
coraz więcej posiadać, aby coraz więcej mieć i coraz więcej znaczyć. I
wcale nie chodzi o rzeczy, które są im potrzebne do życia, chodzi tylko o
to, aby coraz więcej posiadać. Dziś coraz więcej jest takich ludzi, którzy
im więcej mają, tym więcej pragną posiadać i w tym ciągłym bogaceniu się
widzą sens swojego życia.Przed taką właśnie postawą ostrzega nas Jezus
w dzisiejszej Ewangelii. Pamiętajmy o tym, tym bardziej, że ta pokusa nie
jest obca nikomu z nas.Każdy z nas żyje na tym świecie i musi się w
jakiś sposób troszczyć o sprawy tego świata. Musimy pracować, musimy
gromadzić pewne dobra, żeby utrzymać siebie, swoich najbliższych. To jest
oczywiste, to wynika z naszego rozsądku, z naszej odpowiedzialności za
siebie i za innych. Ale zawsze przy tym powinniśmy pamiętać, że to
wszystko nie jest celem naszego życia, że nie po to na tym świecie żyjemy,
że to nie może stanąć na pierwszym miejscu w naszym życiu. Wszystkie
rzeczy, które posiadamy są tylko po to, aby nam służyły, a nie po to,
abyśmy my stali się ich niewolnikami, bo człowiek zawsze jest ważniejszy
niż rzecz, nawet bardzo cenna.Nie wolno nam nigdy o tym zapomnieć, że
są ważniejsze rzeczy w naszym życiu, niż dobra materialne, chociażby
zdrowi, rodzina, czyste sumienie czy przede wszystkim zbawienie naszej
duszy. Jezus mówi: „Cóż za korzyść ma człowiek, choćby cały świat zyskał a
na swej duszy szkodę poniósł” Nie możemy o tym zapomnieć, gdyż inaczej
bardzo łatwo zagubimy się w dzisiejszym świecie, w tym świecie, który
ciągle nam powtarza, że aby być szczęśliwym wystarczy tylko coraz więcej
mieć. A Chrystus mówi zupełnie co innego: żadne dobra tego świata nie są w
stanie nas uszczęśliwić, ani nawet zapewnić nam
bezpieczeństwa.Zastanówmy się też dzisiaj, co to znaczy być bogatym
przed Bogiem? Co to znaczy gromadzić skarby nieprzemijające? Co weźmiemy z
tego świata, gdy będziemy z niego odchodzić? Z czym staniemy przed Bożym
obliczem? Czy Bóg będzie nas pytał, ile nam się udało zgromadzić w ciągu
ziemskiego życia, czy raczej o to, jak żeśmy to swoje ziemskie życie
przeżyli.Starajmy się mądrze używać dóbr tego świata. Na tyle mądrze,
abyśmy nie zapomnieli, co jest najważniejsze w naszym życiu i kto powinien
powinien w nim być na pierwszym miejscu. Amen. 
xjw