{1}{100}www.napiprojekt.pl - nowa jakość napisów.|Napisy zostały specjalnie dopasowane do Twojej wersji filmu.
{616}{663}Naprawdę mnie kochasz?
{715}{744}Zaufaj mi.
{970}{999}Pani Edwards...
{1002}{1059}Pani Edwards uważa, że nadal jesteś dzieckiem.
{1098}{1182}Ale my wiemy lepiej, prawda?
{1801}{1850}{y:i}Kiedy wrócisz?
{1889}{1952}{y:i}Szybko, bardzo szybko.
{1998}{2023}{y:i}Ale kiedy?
{2815}{2910}ROZWAŻNA I ROMANTYCZNA
{3082}{3118}Proszę przygotować się na najgorsze.
{3531}{3554}John.
{3588}{3633}Tak się cieszę, że przyjechałeś.
{3653}{3680}Czy to John?
{3724}{3759}Jestem, ojcze.
{3822}{3917}Prawo nie pozwala mi na podział majątku.
{3997}{4040}Odziedziczysz wszystko.
{4118}{4140}Bez
{4174}{4202}twojej pomocy,
{4219}{4253}twoja macocha...
{4266}{4295}i dziewczęta
{4313}{4355}nie będą miały prawie nic.
{4416}{4464}Musisz coś z tym zrobić.
{4552}{4589}Musisz mi obiecać.
{4635}{4693}Musisz mi przyrzec.
{4755}{4786}Tak, oczywiście.
{4828}{4858}Obiecuję.
{6368}{6464}Norland Park, wreszcie nasz.
{6487}{6516}Chodź do łóżka.
{6540}{6579}Obiecałem ojcu, że...
{6599}{6690}- coś dla nich zrobię.|- Jesteś niezwykle hojnym człowiekiem.
{6712}{6771}Mam nadzieję, że nie zamierzasz ich rozpieszczać.
{6775}{6809}Rozpieszczać nie.
{6825}{6865}Napisałam do Mary,
{6872}{6938}że mogą się nas spodziewać w poniedziałek.
{6996}{7040}Zdmuchnij świecę, kochanie.
{7149}{7190}W poniedziałek?
{7213}{7247}To przecież dzisiaj.
{7259}{7311}Nie sądziłam, że przyjadą tak szybko.
{7314}{7396}- Czy oni nie mają serca?|- To teraz ich dom, Marianne.
{7400}{7429}Ale dlaczego, Elinor?
{7433}{7509}- To niesprawiedliwe, prawda?|- Tak to już jest, Meg.
{7522}{7622}Pan John Dashwood jest jedynym synem ojca, |a to synowie zawsze dziedziczą.
{7624}{7664}Nic nie można na to poradzić.
{7667}{7710}Dlaczego przyjmujesz to z takim spokojem?
{7712}{7746}Och, mamo. Nie płacz, proszę.
{7750}{7781}Co my poczniemy?
{7784}{7822}Będziemy musiały mieszkać z cyganami?
{7826}{7917}Wolę z cyganami niż z |ciotką Fanny. To nieznośna kobieta.
{7922}{7997}Jeśli tu zamieszka, |mogę ją otruć.
{8132}{8206}Chciałbym przekazać każdej z |dziewcząt po tysiąc funtów.
{8219}{8325}- Czy to byłoby sprawiedliwe?|- Tysiąc funtów każdej? Oszalałeś?
{8343}{8425}Pozbawiłbyś swojego jedynaka |należącego mu się dziedzictwa?
{8443}{8566}Henry, twój ojciec chce |odebrać ci 3 tysiące funtów
{8570}{8620}i oddać je twoim przyrodnim siostrom.
{8630}{8673}Uważasz, że to zbyt dużo?
{8685}{8717}500 funtów dla każdej?
{8752}{8815}Jesteś zbyt hojny, weź pod uwagę
{8818}{8913}że po śmierci matki |otrzymają 3 tysiące funtów.
{8931}{9034}Moim zdaniem to całkiem |niezła sumka dla młodej kobiety.
{9041}{9110}Twój tata uparł się, |aby cię ograbić, Henry.
{9120}{9183}Może rzeczywiście powinienem |się jeszcze nad tym zastanowic.
{9186}{9237}Ale jestem zdecydowany im pomóc, Fanny.
{9293}{9366}Mamo, oni nie oczekują, |że zrezygnujesz ze swojej sypialni.
{9370}{9457}To teraz ich dom. To oczywiste że| będą oczekiwać wszelkich wygód.
{9460}{9517}Mamo, nasz brat ma dobre serce.
{9594}{9654}Nie chciałby, abyś |cierpiała niewygody.
{9670}{9733}Obiecał tacie, że |się o nas wszystkie zatroszczy.
{9770}{9810}Tak, tak, obiecał.
{9833}{9859}I dotrzyma obietnicy.
{9876}{9906}Jestem tego pewna.
{9940}{10028}Prawdę mówiąc, jestem przekonana, że |twój ojciec nie chciał,
{10031}{10090}abyś dawał im jakiekolwiek pieniądze.
{10100}{10145}Na co miałyby je wydawać?
{10154}{10223}Nie będą miały powozu, ani koni,
{10231}{10270}prawie żadnej służby.
{10287}{10342}Tak, właściwie tak...
{10345}{10434}I pomyśl, kochanie, nie powinieneś |kierowac się wdzięcznością swemu ojcu,
{10437}{10519}ani jego życzeniami. |Przecież dobrze wiemy, że gdyby mógł
{10523}{10600}zostawiłby im prawie wszystko.
{10758}{10805}Rzeczywiście musisz mieć rację.
{10809}{10894}Ojciec z pewnością |nie miał nic innego na myśli. Tylko
{10898}{10957}ogólnie pojętą troskę o ich dobrobyt,
{10961}{11047}od czadu do czasu jakiś podarunek, |ryby, dziczyzna czy coś podobnego.
{11052}{11077}Dokładnie.
{11089}{11127}Już dobrze, kochanie.
{11146}{11219}Nie pozwolimy, aby ci biedacy cię zagłodzili. |Nie pozwolimy.
{11670}{11728}Nie będę się do nich odzywać, |kiedy przyjadą.
{11741}{11776}Będziesz.
{11780}{11835}Wszystkie będziemy uprzejme.
{11850}{11907}Bo teraz jesteśmy tu gośćmi.
{12064}{12136}Ależ, Mary, te konwenanse są zbędne.
{12175}{12245}Nareszcie tu jesteśmy!
{12443}{12489}Prowadź, moja droga, oczywiście.
{12580}{12643}Więc, Elinor, nadal interesujesz się muzyką?
{12659}{12718}Marianne nadal rysuje?
{12726}{12777}Widzicie, wszystko pamiętam.
{12781}{12820}Tylko odwrotnie, ciociu.
{12834}{12900}- To Marianne jest muzykalna.|- A tak.
{12943}{13014}- A ty, Margaret?|- Zostanę pisarką.
{13018}{13084}Pisarką? Cóż,
{13090}{13174}pióra i papier niewiele kosztują. |Dokonałaś rozsądnego wyboru.
{13205}{13268}To piękny serwis obiadowy.
{13284}{13373}Oczywiście wam się już nie przyda, |gdy przeniesiecie się do mniejszego domu.
{13382}{13443}- Moja droga.|- Tu jest jego miejsce.
{13479}{13548}- W tym domu.|- A dom należy do was.
{13556}{13612}Chociaż nie dbacie o niego, |nie potrzebujecie go,
{13615}{13665}- ani na niego nie zasługujecie.|- Marianne!
{13913}{14000}Wiesz, że nie możesz mówic |takich rzeczy przy stole
{14014}{14060}- i to prosto w twarz.|- Ale to prawda.
{14063}{14095}Nie obchodzi jej Norland,
{14097}{14152}tylko jego wartość w funtach, |szylingach i pensach.
{14155}{14207}I jest całkiem jasne, że |nasz brat nie ma zamiaru
{14211}{14251}dotrzymać danej tacie obietnicy.
{14255}{14290}Wiem, ale...
{14308}{14335}Moje drogie,
{14364}{14452}Pan Gridley znalazł dla nas |dwa odpowiednie domy.
{14470}{14534}Beecham Court i Thrush Place.
{14538}{14574}Ja wolę Beecham Court.
{14578}{14627}Spójrz, Marianne, ma altankę.
{14632}{14689}A tereny wokół są całkiem całkiem.
{14692}{14750}Mamo, nie stać nas na nie.
{14781}{14831}Mamy tylko czterysta funtów rocznie.
{14914}{14987}Ale oba są mniejsze |niż Norland, Elinor.
{15071}{15158}Mamo, musimy teraz |myśleć inaczej.
{15192}{15274}Ledwo byłoby nas stac na stróżówkę |przy Beecham Court.
{15473}{15545}Najwyraźniej chciałabyś, abyśmy |zamieszkały w króliczej norze.
{15548}{15632}Skąd, mamo, wystarczyłby |domek na wsi.
{15639}{15718}Czasami, Elinor, wydaje mi się, |że nie wiesz, co przeżywam.
{15734}{15817}Wiem, mamo, naprawdę.
{15841}{15897}Ale musimy być praktyczne.
{15927}{15965}A, tu jesteście.
{15970}{16022}Zastanawiałam się, gdzie się ukrywacie.
{16045}{16104}Właśnie dowiedziałam się, |że mój brat Edward,
{16109}{16189}przyjeżdża i spodziewamy się, |że będzie to długa wizyta.
{16192}{16248}Więc jesteśmy bardzo zadowoleni.
{16251}{16310}- Zdaje się, że nigdy go nie poznałyście.|- Nie.
{16318}{16405}Jako najstarszy syn, odziedziczy oczywiście |znaczny majątek,
{16409}{16473}wiele się po nim spodziewamy.
{16483}{16522}Być może parlament...
{16527}{16607}Bez wątpienia zaznaczy |swoją obecność w świecie.
{16631}{16683}Jest tyle do zrobienia przed jego przyjazdem.
{16688}{16732}Jest niezwykle spostrzegawczy,
{16735}{16796}a nie chciałabym, aby |coś mu się tu nie spodobało.
{16800}{16847}Cóż, tyle do zrobienia.
{16869}{16902}Tyle do zrobienia.
{17058}{17107}Założę się, że jest taki sam jak ona.
{19018}{19046}Martha!
{19265}{19305}Martha, co robisz?
{19309}{19347}Przecież robiłaś to tydzień temu?
{19351}{19400}To polecenie pani Dashwood, panienko.
{19402}{19478}Mają być wszystkie wytrzepane |na przyjazd tego dżentelmena.
{19520}{19580}Te dywany są czyste.
{19577}{19615}Zajmij się czymś innym.
{19664}{19702}Dziękuję, panienko Elinor.
{20029}{20056}Dzień dobry.
{20059}{20116}- Och, ja właśnie...|- Trzepałam dywany.
{20134}{20198}- Tak.|- Edward Ferrars. Miło mi panią poznać.
{20223}{20306}Mój koń zgubił podkowę, |dlatego przychodzę od strony stajni.
{20319}{20352}Elinor Dashwood.
{20393}{20423}Może pomóc?
{20446}{20485}W trzepaniu dywanu?
{20519}{20539}Nie.
{20575}{20641}Lepiej zaprowadzę pana |do pana siostry.
{20874}{20988}Edward! Jak ty wyglądasz! |Gdzie twoje bagaże?
{20990}{21069}Przyjadą później. Miałem ochotę |na przejażdżkę, więc pożyczyłem konia.
{21073}{21136}- Jak długo zostaniesz?|- Margaret!
{21139}{21222}To oczywiście zależy |wyłącznie od pani Dashwood.
{21226}{21285}Nie chciałbym być tu niemile widziany.
{21391}{21443}Każę od razu zaprowadzić |cię do twojego pokoju.
{21546}{21649}Co cię napadło, żeby przyjeżdżać tu |jak jakiś wieśniak?
{21652}{21720}Ależ droga Funny |jesteśmy przecież na wsi.
{21899}{22029}Myślę, że najpierw należy zerwać |tę starą obskurną boazerię,
{22035}{22129}jest taka ciemna i zakurzona, z pewnością |się zgodzisz. A te wszystkie stare książki!
{22134}{22224}Jak dżentelmen mógłby |siedzieć w takiej ponurej norze?
{22265}{22306}Och, Elinor.
{22373}{22419}Proszę sobie nie przeszkadzać.
{22508}{22580}- Weź to.|- Fanny.
{22596}{22668}- Tak, Edwardzie?|- Pozwól, że ci wytłumaczę.
{22695}{22785}To jest biblioteka, miejsce, gdzie można się zaszyć.
{22797}{22903}Biblioteki powinny być pełne zakurzonych |starych książek, zakamarków
{22913}{22954}i miejsc, w których można się ukryć.
{23064}{23166}Wiesz, Fanny, uważam, że ta biblioteka |jest idealna taka, jaka jest.
{23217}{23302}Edwardzie, mówisz to tylko, |żeby mnie zdenerwować.
{23515}{23570}Chyba sprawia pani przykrość, |gdy widzi pani moją siostrę
{23575}{23637}przerabiającą Normand |według swojego gustu.
{23667}{23753}To teraz jej dom. Pewnie uważa, |że tak będzie lepiej.
{23772}{23849}Robi, co w jej mocy, |aby mnie też przerobić.
{23885}{23960}Jestem dla mojej rodziny |wielkim rozczarowaniem, panno Dashwood.
{23984}{24054}Fanny chciałaby, abym został |jakimś wielkim człowiekiem.
{24068}{24179}Ważnym, o którym się mówi, |którego wozi się powozem.
{24189}{24271}A pan nie widzi siebie |w powozie?
{24276}{24336}Wystarczą mi kucyk i dwukółka.
{24361}{24447}Chciałbym zostać pastorem |w spokojnej wiejskiej parafii.
{24458}{24516}Ale to nie jest wystarczająco |wybitne dla mojej rodziny.
{24567}{24641}Uważam, że sami powinniśmy |znaleźć własną drogę do szczęścia.
{24666}{24697}Zgadzam się.
{24728}{24785}I myślę, że wolałabym |pana definicję szczęścia.
{24791}{24814}Doprawdy?
{24835}{24858}Świetnie.
{24877}{24940}A więc stanęło na wiejskiej parafii.
{25037}{25095}To musi być dla pani trudny okres,
{25122}{25158}śmierć pani ojca.
{25183}{25247}Mój ojciec zmarł, gdy miałem 17 lat.
{25322}{25388}Byłem jak łódź, |która straciła kotwicę.
{25443}{25519}Wszyscy potrzebujemy kogoś, |kto by nas wysłuchał.
{25564}{25609}Zrozumiał, co czujemy.
{25675}{25700}{y:i}Elinor!
{25723}{25799}- To niesprawiedliwe!|- Co jest niesprawiedliwe?
{25803}{25881}Henry dostał mojego kucyka, nikt mnie |nie zapytał, czy może na nim jeździć.
{25891}{25981}- I ciągnie go za uszy.|- Meg, na pewno nie robi tego specjalnie.
{25986}{26040}A i tak jesteś teraz za duża |na tak małego konika.
{26044}{26080}Tu chodzi o zasadę.
{26084}{26162}Masz rację. |Pomówię o tym z moją siostrą.
{26173}{26288}Tymczasem może chciałabyś posiedzieć |trochę wyżej niż na kucyku?
{28357}{28384}Mamo,
{28443}{28507}nie wytrzymam w tym domu |ani chwili dłużej.
{28511}{28586}Wszystko jedno gdzie pójdziemy, |ale musimy odejść jak najszybciej.
{28592}{28638}Nie powinnyśmy opuszczać Norland
{28641}{28718}dopóki nie wyjaśni się sytuacja |pomiędzy Elinor i Edwardem.
{28807}{28879}Widzisz? |Zbliżyli się do siebie.
{28903}{28937}Och, Mamo.
{28963}{29008}Co my bez niej poczniemy?
{29022}{29053}Och, kochanie.
{29066}{29118}To nie będzie prawdziwe rozstanie.
{29129}{29198}Wynajmiemy dom |kilka mil od nich
{29203}{29241}i będziemy się spotykać codziennie.
{29258}{29299}Zyskasz brata.
{29313}{29366}Prawdziwego, kochającego brata.
{29408}{29483}Edward jest niezwykle miły. Ale...
{29511}{29565}moim zdaniem, czegoś mu brakuje.
{29577}{29643}Mamo, nie wydaje mi się, że |on prawdziwie kocha poezję i...
{29646}{29732}jestem pewna, że chwali rysunki Elinor |tylko dlatego, że są jej.
{29749}{29794}A ja chciałabym o wiele więcej.
{29822}{29911}Chyba nigdy nie spotkam mężczyzny, |którego mogłabym naprawdę pokochać.
{29923}{29990}Kochanie, nie masz jeszcze 17 lat.
{30004}{30075}Za wcześnie rozpaczać |nad brakiem szczęścia.
{30142}{30174}Kochasz go?
{30251}{30277}Ja...
{30302}{30349}Bardzo go cenię.
{30436}{30476}Lubię go, Marianne.
{30488}{30528}Ale czy on jest ciebie wart?
{30554}{30660}Nie zna się na rysunku ani na muzyce |ani na niczym podobnym.
{30664}{30737}Są większe wady niż nieumiejętność |docenienia twojej muzyki.
{30740}{30830}Ale jak on wczoraj czytał, |z takim opanowaniem, bez życia .
{30864}{30929}Czyta inaczej niż ty.
{30936}{30986}Pozwala, aby słowa |mówiły same za siebie.
{30990}{31016}Cóż,
{31040}{31092}jeśli każesz mi pokochać go |jako mojego szwagra,
{31096}{31154}obiecuję, że będzie dla mnie |tak jak dla ciebie - bez skazy.
{31160}{31247}0ch, Marianne, to nie wchodzi |w rachubę. Jeszcze nie!
{31269}{31323}Wiążą go rodzinne obowiązki, |zobowiązania.
{31326}{31359}Jakie zobowiązania?
{31390}{31441}- Nie wiem.|- Jeśli cię kocha,
{31444}{31506}będzie się kierował uczuciem, |bez względu na zdanie jego rodziny.
{31509}{31540}Marianne, przestań.
{31554}{31606}O niczym takim nie było mowy.
{31652}{31702}Darzę go uczuciem.
{31727}{31773}I myślę, że on je odwzajemnia.
{31779}{31859}Ale proszę, nie oczekuj czegoś, |co się może nigdy nie wydarzyć.
{31873}{31915}Więc nie jesteście po słowie?
{31951}{32034}- Myślałam, że po prostu trzymacie to w tajemnicy.|- Nie!
{32073}{32129}W takim razie jestem pewna, że wkrótce tak będzie.
{32143}{32180}{y:i}I ja też.
{32193}{32223}Margaret!
{32229}{32294}Natychmiast stamtąd zejdź!
{33007}{33067}Usiądź na chwilę, Mary.
{33180}{33286}Chciałabym powiedzieć ci coś |o moim bracie, Edwardzie.
{33327}{33382}Myślę, że jego wizyta jest udana, Fanny.
{33387}{33512}Powinnaś wiedzieć, że moja matka, |pani Ferrars, wiąże z nim wielkie nadzieje.
{33541}{33610}- Z pewnością jej nie zawiedzie.|- Zarówno co do jego kariery
{33614}{33651}jak i małżeństwa.
{33655}{33760}Oczekujemy, że ożeni się |z młodą damą z wyższych sfer
{33764}{33827}lub z wielką fortuną, a najlepiej jedno i drugie.
{33868}{33892}Rozumiem.
{33914}{33985}Jego szczęście będzie zależało |od życzeń mojej matki.
{34006}{34084}Jeśli się jej sprzeciwi, |nie dostanie nic.
{34103}{34131}Tak więc, jak widzisz,
{34146}{34239}każda młoda kobieta, która spróbuje go uwieść,
{34269}{34345}gorzko się rozczaruje.
{34481}{34524}To taka mała wskazówka, Mary.
{34666}{34740}Dziękuję, Fanny. |Jestem ci ogromnie wdzięczna.
{34987}{35071}Mamo, Mamo, |przyszedł list do ciebie z Devonshire.
{35112}{35196}To od Sir Johna Middletona, |mojego kuzyna.
{35204}{35270}Zaoferował nam wiejski domek |na terenie swojej posiadłości.
{35288}{35347}Sir John to taki uczynny dżentelmen
{35351}{35422}a jego list jest |ciepły i pełen przyjaźni.
{35436}{35497}- Co ty na to, Elinor?|- Domek jest mały
{35500}{35553}a czynsz rozsądny.
{35569}{35615}Wystarczą nam |tylko dwaj służący.
{35619}{35661}Myślę, że powinnyśmy wziąć to pod uwagę, Mamo.
{35665}{35725}Natychmiast odpiszę, że |przyjmujemy propozycję Sir Johna.
{35728}{35756}Mimo że nie widziałaś domku?
{35759}{35832}Jestem zdecydowana opuścić ten dom |przed końcem tego tygodnia.
{36026}{36151}Wiejski domek w Devonshire,|z pewnością bardzo przytulny.
{36166}{36217}Devonshire jest bardzo daleko.
{36221}{36293}Ale nie za daleko dla prawdziwych |przyjaciół, panie Ferrars.
{36298}{36379}Mam nadzieję, że szybko nas pan |w Barton Cottage. Bardzo szybko.
{36390}{36429}Dziękuję, pani Dashwood.
{36442}{36481}To będzie dla mnie zaszczyt.
{36516}{36568}Doprawdy! Trochę wam zazdroszczę.
{36578}{36678}W takim razie niech ciocia tam pojedzie, |a my zostaniemy w Norland.
{36726}{36782}Sir John Middleton musi |być zamożnym człowiekiem,
{36786}{36855}skoro stać go na gościnność |w zamian za tak niski czynsz, Mary.
{36861}{36958}Pisał, że gdy zauważył, że może zrobić |coś dobrego, z chęcią się tego podjął.
{36998}{37064}Taka dobroć i to ze strony kogoś, |kogo nawet nigdy nie spotkałyśmy.
{37567}{37613}Och, ja... Hm...
{37712}{37800}Wybacz, Edwardzie,| muszę zapytać o coś mamę.
{37808}{37847}Chodź, Meg.
{38185}{38244}Żal pani opuszczać Norland?
{38274}{38303}Oczywiście.
{38338}{38407}- Ale w tych okolicznościach...|- Tak.
{38426}{38458}Tak, rzeczywiście.
{38592}{38667}Bardzo miło spędziłem |ostanie kilka tygodni.
{38715}{38749}Ja również.
{38818}{38885}Właściwie, nie sądzę, abym |kiedyś był tak szczęśliwy.
{38968}{38997}Tak.
{39115}{39153}Cieszę się
{39160}{39245}że mogłem zaoferować pani swoją |przyjaźń w tak trudnym okresie.
{39282}{39309}I...
{39330}{39362}chciałbym, aby pani...
{39476}{39514}wiedziała, że...
{39528}{39557}bardzo...
{39628}{39673}cenię sobie pani przyjaźń.
{40273}{40301}Proszę mi wybaczyć.
{40942}{40998}Tak więc... Do widzenia, Mary.
{41037}{41066}Dziękuję, John.
{41253}{41321}Edwardzie, obiecaj mi,|że wkrótce nas odwiedzisz.
{41335}{41368}Jak tylko będę mógł.
{42150}{42183}A więc, kochanie?
{42224}{42270}Nie mam żadnych wieści, Mamo.
{42303}{42356}Wkrótce znowu go zobaczymy.
{42365}{42399}Z pewnością.
{44875}{44922}Mamo, spójrz, to morze!
{44930}{44982}A to ten domek?
{45601}{45653}Mamo, jaki romantyczny.
{46426}{46509}Powinnyśmy wysłać |Thomasa i Alice przodem.
{46707}{46770}Gdy rozpalimy w kominkach, |od razu będzie weselej.
{46775}{46819}Kto rozpali w kominkach?
{46840}{46863}Cóż...
{46898}{46938}Ja mogłabym...
{46984}{47010}Chyba.
{48228}{48253}Elinor.
{48311}{48367}Myślisz, że naprawdę możemy tu zamieszkać?
{48371}{48409}Oczywiście, że tak.
{48444}{48471}Musimy.
{48527}{48568}Mamo, ktoś idzie!
{48580}{48640}- Och, dobry Boże.|- {y:i}Dzień dobry!
{48763}{48860}A więc, kuzynko Mary, |miło mi cię wreszcie poznać.
{48874}{48952}Proszę bardzo, coś do waszej spiżarni.
{48996}{49038}Witajcie w Devonshire.
{49083}{49145}Jak ja się panu odpłacę |za taką dobroć, Sir John.
{49149}{49187}Nie chcę tego słyszeć.
{49204}{49299}Jestem zachwycony, że tu jesteście. |Nie ma nic, co cenię sobie nad towarzystwo.
{49324}{49397}Widziałem, jak przejeżdżaliście obok domu, |trzeba było zajechać.
{49402}{49460}- Więc to są twoje dziewczęta?|- Tak.
{49465}{49533}No, jak się macie, moje drogie?
{49537}{49596}To moja najstarsza córka, Elinor.
{49615}{49671}To Marianne, a to najmłodsza, Margaret.
{49697}{49788}Cudownie. Z przyjemnością witam |takie śliczne trzy panienki.
{49804}{49901}Znajdziemy dla was po mężu |zanim skończy się rok. Co wy na to?
{49940}{49992}No co się stało? |Co takiego powiedziałem?
{49996}{50104}Moja najmłodsza siostra jest chyba trochę |za młoda... na męża. Jak pan myśli?
{50125}{50171}Tak, chyba rzeczywiście.
{50200}{50261}Nie znam się na tym, |lepiej zostawić to kobietom.
{50265}{50351}Moja teściowa, pani Jennings, |jest wielkim autorytetem w tych sprawach.
{50355}{50460}Poznacie ją, bo nalegam, żebyście |zjedli dziś z nami obiad w Barton Park,
{50464}{50512}jak i każdego dnia |póki się nie zadomowicie.
{50515}{50587}- Ależ to...|- Nalegam, bez dyskusji.
{50590}{50657}Moja droga żona nie chciałaby |słyszeć o niczym innym.
{50662}{50732}Tak jest, towarzystwo, co byśmy poczęli |bez towarzystwa?
{50746}{50823}Przyślę po was powóz, |punkt czwarta.
{51651}{51748}Moja droga, widziałaś kiedyś |takie śliczne dziewczęta?
{51753}{51834}Wszystkie was serdecznie witamy.
{51904}{51994}Ach! Oto i moja teściowa. |Co się zatrzymało, pani?
{51998}{52059}Założę się, że za długo siedziała pani przed lustrem.
{52063}{52094}Żartowniś.
{52104}{52184}Czasy, kiedy spędzałam czas przed lustrem |są już daleko za mną.
{52227}{52262}W takim razie!
{52348}{52399}Musimy coś dla nich zrobić, |pani Jennings.
{52402}{52456}Kochankowie, mężowie, coś w tym guście.
{52466}{52545}A może zostawiły swoje |serca w Sussex?
{52549}{52579}Elinor zostawiła.
{52592}{52697}No właśnie. |Chyba zauważyłam mały rumieniec.
{52701}{52729}Ależ skąd.
{52751}{52789}Jeszcze wszystko może się zmienić,
{52793}{52853}bo przyjeżdża do nas pewien dżentelmen,
{52856}{52923}który może sprawić, że o wszystkim zapomnicie.
{52926}{52969}Jak pan myśli, Sir John?
{52980}{53014}Pułkownik Brandon.
{53025}{53084}Tak, rzeczywiście. Bohater wojenny.
{53095}{53136}Służył we Wschodnich Indiach.
{53139}{53205}Podobno złamano mu serce
{53209}{53272}i od tamtej pory nigdy nie spojrzał już na kobietę.
{53301}{53354}Przynajmniej nie w taki sposób.
{53371}{53420}Ale kiedy zobaczy |panie Dashwood,
{53423}{53488}najprawdopodobniej będzie |musiał zmienić zdanie.
{53500}{53571}Myślę, że to bardzo prawdopodobne.
{53578}{53637}Pozostał wierny swojej pierwszej miłości, |czy tak?
{53643}{53672}Podoba mi się to.
{53689}{53728}Tak powinno być.
{53733}{53817}Gdy ja się zakocham, |to już na zawsze.
{53826}{53890}Bardzo dobrze. Bardzo romantycznie.
{53918}{53979}Dokładnie tak powinna |myśleć młoda dama.
{53983}{54027}Przyjechał pułkownik Brandon.
{54039}{54101}Wprowadź go, Jenkins.
{54143}{54179}Wejdź, drogi przyjacielu.
{54183}{54228}Właśnie o tobie mówiliśmy.
{54245}{54275}Nie przeszkadzam?
{54278}{54358}Ani trochę, nie mogłeś |zjawić się w lepszym momencie.
{54362}{54419}Lady Middleton. Pani Jennings.
{54425}{54517}- Niegrzecznie zostawiać nas na tak długo.|- Musiałem załatwić kilka spraw.
{54553}{54582}Pani Dashwood.
{54612}{54640}Panna Dashwood,
{54675}{54717}Panna Marianne Dashwood,
{54766}{54803}Panna Margaret Dashwood.
{54822}{54860}Miło mi panie poznać.
{54863}{54910}No i co pani na to, pani Dashwood?
{54915}{54979}Myślę, że nada się dla którejś z nich, |prawda?
{56413}{56478}Pierwsza klasa. Doprawdy świetnie.
{56489}{56552}A co ty myślisz, Brandon? |Znasz się na muzyce.
{56626}{56681}Tak, niezwykły występ.
{56703}{56745}Mogę teraz zagrać, Mamo?
{56750}{56827}Oczywiście, kochanie. |Im więcej tym weselej.
{56962}{57044}Pani siostra gra z niezwykłym |uczuciem jak na kogoś tak młodego.
{57057}{57127}Byłaby wdzięczna |za pana dobrą opinię.
{57132}{57231}Znałem kiedyś młodą kobietę, która |grała z takim uczuciem.
{57254}{57280}Ale...
{57304}{57364}Pani siostra |ma lepszą technikę.
{57371}{57420}Z przyjemnością |przekażę te komplementy.
{57424}{57470}Ale może sam pan |jej o tym powie?
{57473}{57539}Rozmawialiśmy o twojej grze, |Marianne
{57559}{57589}Niezwykła.
{57604}{57636}Tak pan powiedział.
{57644}{57717}Nie wiem, czy to oznacza, |że się panu podobało czy nie.
{57722}{57787}Zauważyłem, że zagrała pani |ostatnią część "appassionato"
{57791}{57859}a zdaje mi się, że kompozytor |oznaczył ją "allegro".
{57862}{57908}Uważa pan, że źle zrobiłam?
{57917}{57954}Nie, ależ skąd.
{57967}{58003}Moim zdaniem to, hm,
{58026}{58053}oryginalne.
{58146}{58199}Jeśli mamy jadać w Barton |każdego wieczora,
{58203}{58267}będziemy drogo płacić za |hojność Sir Johna.
{58271}{58319}Marianne, jesteś niewdzięczna.
{58333}{58377}Sir John jest nam życzliwy,
{58397}{58460}a pani Jennings była zachwycona |naszym towarzystwem.
{58464}{58534}Elinor, jak możesz znosić |te ich nieustające wulgarne żarty?
{58537}{58614}- To żenujące.|- Nie mieli nic złego na myśli.
{58630}{58709}A Lady Middleton, taka oziębła i mdła.
{58721}{58813}Wszyscy udają, że lubią muzykę. |Chociaż nikt jej nie słuchał.
{58818}{58910}- Pułkownik Brandon słuchał...|- Tak i powiedział, że źle gram.
{58912}{58992}Pułkownik Brandon zna się lepiej na muzyce |niż publiczność, do której jesteś przywykłaś.
{58996}{59068}Myślę, że to człowiek, który lubi |wynajdować skazy u wszystkich
{59072}{59107}i we wszystkim.
{60119}{60154}Elinor!
{60761}{60836}Mamo, to ten człowiek!| Pułkownik Brandon!
{60895}{60926}Meg! Meg!
{61159}{61182}Meg.
{61211}{61261}Pułkownik Brandon, proszę pani.
{61276}{61303}Elinor!
{61523}{61609}Dziś rano byłem w domu w Delaford.
{61615}{61698}I pozwoliłem sobie przywieźć |pani te kwiaty, pani Dashwood.
{61720}{61762}Dziękuję. Są piękne.
{61767}{61827}Znalazłem też nuty,
{61831}{61910}które mogą zainteresować |pannę Marianne.
{61919}{61947}Dziękuję.
{62160}{62214}Chyba przecenia pan moje umiejętności.
{62218}{62245}Nie sądzę.
{62272}{62354}- Mają panie tu instrument?|- Coś w tym rodzaju.
{62358}{62415}W Delaford mam piękny fortepian,
{62418}{62471}zasługuje, aby grać na nim częściej.
{62475}{62538}- Mam nadzieję, że kiedyś go pani wypróbuje.|- Dziękuję.
{62592}{62655}Może pan usiądzie, |coś przekąsi, pułkowniku?
{62662}{62713}Nie, dziękuję, |nie będę dłużej paniom przeszkadzał.
{62717}{62798}Z pewnością wkrótce zobaczę |wszystkie panie w Barton Park.
{62803}{62827}Do widzenia.
{64939}{65046}Panna Marianne podbiła |serce Brandona.
{65050}{65122}Nie ma co do tego wątpliwości. |Kto by pomyślał?
{65126}{65178}Już myślałam, że się zmarnuje.
{65184}{65253}Ale to będzie dobra partia, pani Dashwood.
{65258}{65341}To bogaty człowiek o dobrym sercu.
{65368}{65412}Marianne jest bardzo młoda.
{65422}{65491}17 lat to trochę za wcześnie, |aby myśleć o małżeństwie.
{65495}{65543}Ależ skąd, moja droga.
{65551}{65602}Ja wyszłam za mąż w wieku 16 lat.
{65608}{65655}Im wcześniej tym lepiej.
{65664}{65732}Urodzi mu zdrowych synów.
{65748}{65794}Co pani na to, panno Elinor?
{65799}{65854}Pani siostra podkradła pani kawalera.
{65859}{65930}Mam nadzieję, że nie snuła pani planów |co do pułkownika.
{65933}{66005}Czy pułkownik rozmawiał z panem |na temat swoich uczuć względem mojej siostry?
{66009}{66103}Nie w tylu słowach, |ale jestem ich pewien.
{66117}{66212}Jest nią zauroczony. |No i bardzo dobrze.
{66328}{66407}Dla każdej panny byłby dobrą partią,
{66431}{66482}gdyby każda mogła go mieć.
{66725}{66779}I wszyscy tak myślą?
{66802}{66846}Ależ to przerażające!
{66858}{66885}Elinor!
{66902}{66942}Lubisz go, Marianne.
{66961}{66982}Tak.
{66999}{67064}Wyłącznie dlatego, że jest |jedyną osobą w okolicy,
{67067}{67122}z którą można przeprowadzić |inteligentną rozmowę.
{67125}{67170}Nigdy nie sądziłam, że on...
{67179}{67222}Elinor, on jest za stary.
{67234}{67311}Ma 35 lat, Marianne,
{67323}{67358}jest 5 lat młodszy niż ja.
{67361}{67420}A ja nigdy nie uważałam się |za niedołężną staruszkę.
{67423}{67490}To niesprawiedliwe, Mamo. |Wiesz, że nie o to mi chodziło.
{67495}{67591}Większość ludzi nadla uważa |pułkownika Brandona za młodego człowieka.
{67601}{67659}Nikt nie pcha cię |w jego ramiona, ale...
{67664}{67787}35-letni mężczyźni żenili się już |z 17-letnimi dziewczętami.
{67879}{67975}Zdajecie sobie sprawę, |że teraz nie będę mogła już z nim rozmawiać?
{68036}{68078}Chyba że w towarzystwie.
{69096}{69162}Marianne, idzie pułkownik Brandon.
{69202}{69252}- Dalej, Meg. Wychodzimy.|- Po co?
{69256}{69289}Na zdrowy spacer.
{69320}{69354}Marianne!
{69371}{69422}- Daj spokój!|- Mówiłam ci, Mamo.
{69514}{69550}Chodź, Meg.
{69555}{69589}Marianne!
{69732}{69808}- Ale ja nie chcę iść na spacer.|- Chcesz, chcesz.
{69829}{69883}Chodzi o pułkownika Brandona, prawda?
{69896}{69934}Już go nie lubisz?
{69937}{70010}Po prostu nagle nabrałam ochoty |na świeże powietrze i ruch.
{70050}{70096}Moim zdaniem będzie padać.
{70558}{70626}Czy jest na świecie większe szczęście?
{70689}{70719}Margaret?
{70726}{70787}Będziemy spacerować przynajmniej dwie godziny.
{71216}{71261}Mówiłam, że będzie padać.
{71264}{71363}I co z tego? Lekki, odświeżający deszczyk.
{71376}{71471}# {y:i}Szła dzieweczka do laseczka, #
{71483}{71532}do zielonego, ho ho! #
{71553}{71586}Jesteś szalona!
{71625}{71696}Wyrazy uszanowania dla panny Marianne |i panny Margaret.
{71700}{71772}Marianne będzie przykro, |że się z panem rozminęła.
{71776}{71852}Chciałaby podziękować panu |za książki. To miło z pana strony.
{71855}{71926}To nic takiego, miłego dnia |pani Dashwood. Panno Dashwood.
{71930}{71979}Nie poczeka pan, |aż przestanie padać?
{71984}{72079}Nie, i tak zostałem |już zbyt długo.
{72085}{72109}Do widzenia.
{72302}{72385}Nie podoba mi się to, Marianne, |jestem cała mokra.
{72394}{72450}To był głupi pomysł.
{72453}{72543}Nonsens, mały deszczyk |nikomu jeszcze nie zaszkodził.
{72549}{72595}Chodźmy...
{72674}{72707}Marianne!
{72874}{72906}Coś się pani stało?
{72921}{72982}Proszę się nie ruszać. Proszę tam zostać, |już schodzę.
{73042}{73083}Zrobiła sobie coś pani?
{73096}{73124}Moja kostka.
{73143}{73179}Proszę pozwolić.
{73182}{73237}Znam się na tym trochę.
{73489}{73525}Nie ma złamania,
{73553}{73629}ale to poważne zwichnięcie. |Nie powinna pani iść.
{73634}{73698}Proszę objąć |mnie ramieniem.
{73731}{73772}Idź przodem, Margaret!
{73836}{73871}Mamo! Elinor!
{73888}{73922}Mamo! Elinor!
{74044}{74097}Mamo, zbiegałyśmy ze wzgórza,
{74102}{74174}Marianne upadła, coś jej się stało |i teraz on ją niesie.
{74178}{74245}Proszę bez paniki. |Ma niewielki obrażenia,
{74250}{74303}to tylko skręcona kostka i kilka siniaków.
{74307}{74342}Położę tu panią.
{74453}{74515}- Proszę.|- Dziękuję.
{74551}{74622}Proszę wybaczyć śmiałość, |nie wiedziałem, co innego czynić.
{74625}{74671}Właśnie przechodziłem. |Zobaczyłem jej upadek.
{74674}{74726}Najwyraźniej nie mogła wstać | ani iść, więc
{74741}{74824}tak to wyszło. Przez kilka dni| powinna oszczędzać kostkę,
{74829}{74890}- i wkrótce wróci do siebie.|- Proszę wybaczyć.
{74894}{74938}Teraz panie opuszczę.
{74977}{75034}Nie usiądzie pan na chwilę?
{75038}{75098}- Proszę ogrzać się przy ogniu.|- Nie, dziękuję pani.
{75102}{75148}Nie chcę już przeszkadzać.
{75168}{75260}Czy pozwoli mi pani wrócić jutro |i odwiedzić pani córkę
{75296}{75330}Pani córkę...
{75334}{75380}Moją młodszą córkę, Marianne.
{75384}{75437}Aby sprawdzić czy pani córka, | Marianne, wraca do zdrowia.
{75441}{75515}To bardzo uprzejme z pana strony, |czy może nam pan wyjawić swoje nazwisko?
{75519}{75566}Nazywam się Willoughby, proszę pani.
{75573}{75618}Willoughby z Allenham.
{75691}{75727}Tak więc do jutra.
{75857}{75911}Jeszcze raz dziękujemy, panie Willoughby.
{76045}{76070}Cóż!
{76108}{76134}Willoughby.
{76157}{76222}Willoughby z Allenham, |to dobre nazwisko, prawda, Elinor?
{76226}{76264}Ma w sobie coś z poezji.
{76268}{76308}Willoughby z Allenham.
{76317}{76379}Jest bardzo przystojny ,|prawda, Marianne?
{76411}{76457}Ma naturalny urok
{76465}{76543}i jest silny. Niósł mnie, | jakbym była piórkiem.
{76547}{76616}A ty go objęłaś, widziałam!
{76620}{76650}No i co z tego?
{76654}{76716}Dobre maniery| nie mają nic do codziennych zwyczajów.
{76720}{76784}Maniery pana Willoughby |były bez skazy.
{76792}{76838}I ma taki słodki uśmiech.
{76843}{76902}Zwróciłaś uwagę na jego oczy?
{76905}{76953}Ma piękne oczy.
{77018}{77050}Willoughby,
{77063}{77101}Willoughby z Allenham.
{77105}{77203}Willoughby z Allenham naniósł |nam mnóstwo błota.
{77318}{77369}Willoughby, jest na wsi?
{77383}{77439}Zajadę i zaproszę go |na obiad w czwartek.
{77440}{77487}- A więc pan go zna?|- Czy go znam?
{77487}{77542}Bardzo dobrze. Przyjeżdża co roku.
{77621}{77663}Co to za człowiek?
{77673}{77728}Nie ma lepszego.
{77740}{77781}Nieźle strzela.
{77781}{77835}Takiego jeźdźca jak on |nie ma w całej Anglii.
{77835}{77866}Ale jaki jest?
{77870}{77932}Jaki jest, gdy |się go bliżej pozna?
{78012}{78090}Na mą duszę, aż tak |dobrze go nie znam.
{78109}{78159}Jest przyjemnym, wesołym kawalerem
{78170}{78233}i ma najpiękniejszego psa, |jakiego w życiu widziałem.
{78237}{78284}- Był dzisiaj z nim?|- Tak!
{78288}{78329}No, proszę bardzo.
{78355}{78407}- Jest żonaty, sir John?|- Mamo!
{78482}{78528}Widzę, do czego to zmierza.
{78561}{78604}Nie, nie jest żonaty.
{78607}{78667}Odwiedza starszą panią |w posiadłości Allenham Court,
{78670}{78708}którą odziedziczy.
{78712}{78794}Ma też mały majątek w Somersetshire.
{78829}{78875}A więc tak to teraz będzie.
{78892}{78979}Zabierzecie się za niego i już nigdy | nie pomyślicie o biednym Brandonie.
{79632}{79663}Jedzie.
{79674}{79718}Willoughby jedzie!
{79725}{79782}Szybko! Szybko!
{79830}{79875}Pan Willoughby, proszę pani.
{79939}{79999}Jak się ma nasza poszkodowana?
{80002}{80081}- Dość dobrze, dziękuję.|- Dzięki panu, panie Willoughby.
{80089}{80174}Ależ skąd. To ja miałem szczęście, |że akurat tam przechodziłem.
{80199}{80282}Wstałem dziś wcześnie rano, | i zerwałem dla pani poziomki.
{80287}{80321}Poziomki!
{80326}{80395}- Uwielbiam poziomki.|- Tak myślałem.
{80408}{80467}- Wezmę je.|- Dziękuję.
{80474}{80508}Panie Willoughby.
{80557}{80618}Rozmawiałyśmy o panu, panie Willoughby.
{80623}{80682}Sir John mówi, |że lubi pan tańczyć.
{80688}{80723}Rzeczywiście
{80727}{80803}i mam nadzieję, że wkrótce |będę mógł paniom tego dowieść,
{80806}{80868}gdy panna Marianne wyleczy kostkę.
{80901}{80927}Meg.
{81036}{81116}- Lubi pan poezję?|- Bardzo.
{81139}{81184}Widzę, że czyta pani Popeła.
{81236}{81293}- Lubi go pani?|- Nie.
{81301}{81345}Ja również nie.
{81357}{81418}Jest zbyt racjonalny. |Można go podziwiać, ale nie pokochać.
{81423}{81460}Dokładnie tak myślę.
{81463}{81519}- Czytała pani Lorda Byrona?|- Nie, ale słyszałam o nim.
{81522}{81592}{y:i}To już kres przechadzek naszych |{y:i}W księżycową długą noc
{81602}{81684}{y:i}Choć miesiąca nic nie gasi |{y:i}Choć miłuje serce wciąż.
{81687}{81771}- To prawdziwy romantyk.|- Właśnie taką poezję lubię.
{81775}{81803}Ja również.
{81945}{82014}Czy to nie niezwykłe, Mamo, |że to właśnie pan Willoughby
{82017}{82077}przechodził obok, |gdy upadłam.
{82080}{82147}Tak, to mógłby być przecież |jakiś nieokrzesany chłop,
{82150}{82220}który nigdy nie przeczytał |ni słowa z Byrona.
{82251}{82333}- Kto to może być?|- Pułkownik Brandon, proszę pani.
{82502}{82572}Usłyszałem o pani wypadku. |Mam nadzieję, że to nic poważnego.
{82576}{82607}Nie, wcale.
{82611}{82665}Widzę, że ma się pani dobrze. |Dzięki Bogu.
{82680}{82765}Pułkowniku, zna pan pana Willoughby?
{82832}{82922}- Tak, jak się pan miewa?|- Bardzo dobrze, dziękuję Brandon.
{83179}{83202}Cóż,
{83225}{83326}Skoro upewniłem się, że panna Marianne |dobrze się czuje, nie będę przeszkadzał.
{83332}{83364}Życzę miłego dnia.
{83546}{83584}Zdumiewające!
{83610}{83655}Tak, to zdumiewający człowiek.
{83999}{84020}/W następnym odcinku/
{84020}{84081}Jakie ma pan zamiary względem Marianne?
{84081}{}Nic nie poradzę na to, że woli moje towarzystwo.
{84158}{84240}Zbliża nas gust, temperament i wiek.
{84240}{84296}Gdyby to było złe, czułabym to.
{84296}{84400}Już naraziłaś się na impertynenckie uwagi.
{84400}{84473}Elinor, nie obchodzi mnie, co oni myślą.
{84473}{84574}To niemożliwe, żeby Edward nie chciał się z nami widziec.
{84574}{84663}Więc dlaczego przyjechał, skoro nie po to, żeby się oświadczyc?
{84663}{84703}Nie wiem.
{84703}{84822}Musimy odłożyc wycieczkę, wyjeżdżam w pilnej sprawie.
{84876}{84984}Willoughby, kiedy wrócisz?
{84984}{85065}Wszyscy mówią o zaręczynach pani z siostry z Willoughby.
{85065}{85113}Czy to już pewne?
{85115}{85138}Nie.
{85219}{85259}Willoughby!