(03-06.03.2014)
GRONKOWCE
Rodzaj Staphylococcus
1. Czynniki determinujące chorobotwórczość
2. Epidemiologia i klinika zakażeń wywoływanych przez gronkowce 3. Mechanizmy oporności gronkowców na antybiotyki (produkcja β-laktamaz, metycylinooporność, MLSB, oporność na glikopeptydy) 4. Diagnostyka laboratoryjna zakażeń gronkowcowych Demonstracja:
1. Wzrost szczepów: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis i Micrococcus spp. na podłożu agarowym z krwią baranią i na podłożu Chapmana 2. Oznaczenie koagulazy
3. Badanie mechanizmów lekooporności gronkowców
−
oznaczanie wrażliwości na penicylinę
a. test cefinazowy (krążek z nitrocefiną)
b. metoda dyfuzyjno-krążkowa (krążek z penicyliną)
−
określenie metycylinooporności
a. metoda dyfuzyjno-krążkowa (krążek z cefoksytyną) b. testy wykrywające białka PBP 2a, produktu genu mec A, warunkującego oporność na meticylinę (dla Staphylococcus aureus) c. wykrywanie obecności genu mec A z wykorzystaniem techniki PCR
−
identyfikacja i interpretacja fenotypów oporności na makrolidy, linkosamidy i streptograminy B
a. metoda dwóch krążków
−
badanie wrażliwości na glikopeptydy
o oznaczanie MIC glikopeptydów
o metoda mikrorozcieńczeń w bulionie
o metoda dyfuzji w agarze z paska nasączonego gradientem antybiotyku Do wykonania:
1. barwienie metodą Grama preparatu z hodowli Staphylococcus aureus 2. oznaczenie katalazy i czynnika CF