initAd();



































  Biochemia
  Biotechnologia
  Fizjologia
  Genetyka
  Medycyna
  Mikrobiologia
  Inne








   Biologii komórki
   Biologii molekularnej
   Medycyny molekularnej
   Histologii
   Botaniki
  
Leksykon medyczny
   Testy








   Botanika
   Budowa komórki
   Ewolucja
   Genetyka
   Medycyna
   Terminologia
   Zoologia








   A 
   B 
   C 
   D 
   E 
   F 
   G
   H 
   I 
   J 
   K 
   L 
   Ł 
   M
   N 
   O 
   P 
   R 
   S 
   Ś 
   T
   U 
   W 
   Z 
   Ż 
  Cała lista 








   Apoptoza
   PDB
   Biochemia
   Biotechnologia
   Czasopisma
   Książki
   Uczelnie
   Uniwersytety
   Zdjęcia

















 O nas
           Tu jesteś:  
Biologia.pl < Kurs biologii komórki
















Mechanizm replikacji DNA - W replikacji DNA bierze udział wiele enzymów. Białka uczestniczące w replikacji wiążą się z miejscem inicjacji replikacji, zwanym również origin (ori). Po związaniu się z miejscem ori enzymy wchodzące w skład kompleksu replikacyjnego rozplatają cząsteczkę DNA, tworząc widełki replikacyjne. Podczas replikacji widełki replikacyjne przesuwają się coraz dalej od miejsca rozpoczęcia replikacji.

Jednym z enzymów przeprowadzających replikację jest polimeraza DNA - enzym, który potrafi dobudowywać komplementarną nić DNA do pojedynczego łańcucha DNA. Polimeraza DNA sama nie potrafi zacząć syntezy łańcucha polinukleotydowego, może tylko wydłużać już istniejącą nić nukleotydową. Dlatego synteza nowej nici DNA rozpoczyna się od syntezy krótkiego odcinka RNA (zwanego primerem) przez inny enzym noszacy nazwę primazy. Następnie do końca 3\' primera polimeraza DNA dobudowuje nowy łańcuch DNA.

Łańcuchy DNA tworzące podwójną helisę biegną w przeciwnych kierunkach: jeden z nich ma orientację 5\'-3\', a drugi 3\'-5\'. Nowe nici, które mają być komplementarne do starych łańcuchów DNA, również powinny być do nich antyrównoległe. Jedna z nowych nici, ta biegnąca w kierunku 5\' - 3\', jest wytwarzana zgodnie z kierunkiem rozszerzania widełek replikacyjnych. Ten łańcuch polinukleotydowy nosi nazwę nici wiodącej. Druga nić również musi powstawać w kierunku 5\'- 3\', ponieważ polimeraza DNA nie może wytwarzać nowej nici DNA w przeciwnym kierunku (3\' - 5\'). Ta druga nić nosi nazwę nici opóźnionej i jest wytwarzana w postaci krótkich fragmentów, które noszą nazwę fragmentów Okazaki.

Fragmenty Okazaki są wytwarzane w kierunku 5\' - 3\'. Każdy fragment Okazaki składa się z primera RNA i krótkiego odcinka DNA o długości około 200 nukleotydów. Po zakończeniu replikacji całej cząsteczki primery są wycinane z nowych nici polinukleotydowych, powstałe "dziury" są wypełniane przez polimerazę DNA, a końce tych fragmentów są łączone w jeden łańcuch przez ligazę DNA.

Replikacja DNA komórek eukariotycznych zachodzi w fazie S cyklu komórkowego. Istnieją specjalne mechanizmy molekularne, które pilnują, żeby cząsteczki DNA nie zostały skopiowane więcej niż raz przed każdym podziałem komórki oraz nie pozwalają komórce dzielić się przed zakończeniem replikacji DNA.

Replikacja DNA jest procesem bardzo dokładnym: polimeraza DNA rzadko popełnia błędy, a jeśli się pomyli i wbuduje zły nukleotyd w nowa cząsteczkę DNA, potrafi rozpoznać swój błąd, wyciąć zły nukleotyd i na jego miejsce wbudować prawidłowy. Mimo tych mechanizmów ochronnych czasem zdarzają się przypadkowe błędy w replikacji. Takie błędy mogą doprowadzić do powstania mutacji.
















CZWARTEK13 września 2001



Sponsor serwisu:











Jak szukać?
 
Znajdź






Zobacz także:




Leksykon medyczny



Kurs histologii






Wiedza i Życie 





Świat Nauki 





dlaczego.pl 





gimnazjum.pl 





liceum.pl 






mapaPolski.pl 






pilot.pl 
















Serwis nominowany do 'Złotej witryny' konkursu Webfestival 2001.

standard HTML 4.0Copyright © 1996 - 2001Prószyński i S-ka SAemail: [e-mail]