Każda współczesna gmina żydowska skupia się wokół synagogi. służyła za miejsce zebrań wspólnoty żyd., miejsce nauczania i miejsce modlitwy; z czasem ta ostatnia funkcja wysunęła się na pierwsze miejsce; od średniowiecza s. jest też siedzibą władz gminy żyd. i sądu rabinackie
Dwa rodzaje:
1) bet
ha-kneset – (dom zgromadzenia) właściwa bożnica, przeznaczona do modlitw i innych obrzędów. Ławki, na środku podium – bima, przy ścianie zwróconej do Jerozolimy za zasłona-parochet jest arka do przechowywania zwojów tory - aron ha-kodesz. Nad tym wisi lampka Ner Tamid – wieczne światło. U ortodoksów oddzielna sala dla kobiet, mechica – segregacja płci
2) bet
ha-midrasz – (dom egzegezy) studiuje się pismo, regularne zgromadzenia. Dobrze wyposażony w ksiązki i sprzęty do grupowej nauki
Wedle Halachy ha-kneset:
- najwyższa budowla w okolicy
- nie wolno w nim jeść pic spać
W każdym kraju i obrządku wygląda trochę inaczej
sztibł
lub klojz W życiu religijnym Żydów, szczególnie chasydów, dużą rolę odgrywały domy modlitwy tak nazywane.
Przerobione pomieszczenia mieszkalne, w których ustawiano Aron-haKodesz i prowizoryczną bimę. Zazwyczaj zamiast w ławkach wierni siedzieli przy stołach. Nabożeństwo prowadzili często ludzie świeccy.
Dom żydowski:
Każde drzwi musza mieć mezuze – zwój pergaminu z modlitwa Szma, przytwierdzony do pionowej futryny. W futerale przybity don gwoździem. Wychodząc z domu dotyka się ja palcami i podnosi do ust. Jako talizman uważany przez kabalistów.
Na ścianie ku Jerozolimie umieszcza się znak. U zachodnich nazywa się to Mizrach (dosłownie wschód), złożony z liter hebrajskich udekorowanych.
Halacha zada by kawałek ściany był nie pomalowany itp. Na pamiątkę zburzenia świątyni
Rodzina:
Podstawowa komórka społeczną, główny ośrodek żydowskiego rytuału.
Mężczyzna głową rodziny, sprawuje władzę w kwestiach religijnych jak i domowych
Midrasz
uważa za żonę idealna taka która spełnia wole męża
Wedle
Majmonidesa : skromna, nie okazywać płochości wobec męża, mąż ma szanować żonę bardziej niż siebie, winien rozmawiać z nią łagodnie, nie gniewnie. Zona ma obowiązek szanować męża i bać się go
Obecnie zmienia się to wraz ze wzrostem roli kobiety w świecie, stary model u ortodoksów.
Domena dom i wychowanie dzieci
Zasady żywienia:
„koszer” תורשכ to po hebrajsku: nadający się, stosowny, dobry, legalny lub zgodny z przepisami. żydowskiego. Źródło słowa „koszerny” wywodzi się od żydowskich zasad żywienia przedstawionych w Piśmie Świętym.
są to rozsądne reguły higieniczne, korzystne do stosowania w warunkach ciepłego klimatu, gdzie żywność szybko się psuje. Stosowanie tych reguł chroniło i chroni przed możliwością zatrucia pokarmowego.
Zwierzęta, które są parzystokopytne i zarazem przeżuwaczami. Zając nie, ponieważ przeżuwa, ale nie ma rozdzielonego kopyta - będzie dla was nieczysty; wieprz nie, ponieważ ma rozdzielone kopyto, ale nie przeżuwa - będzie dla was nieczysty.
Ryby, tylko te które mają zarówno łuski i płetwy. Mięczaki i skorupiaki oraz ryby drapieżne są zakazane.
Spośród ptaków będziecie mieli w obrzydzeniu i nie będziecie ich jedli, bo są obrzydliwością, następujące: orzeł, kondor, sęp, wszelkie gatunki sokołów
Z
akazane
- owady oprócz: szarańczy zwykłej, żarłocznej, pasikoników i skoczków
- Padlina – dotknięcie jej powoduje nieczystość
- Płazy i gady – „cokolwiek pełza na brzuchu…”
Produk
ty pochodzenia zwierzęcego
- Miód jest dozwolony ponieważ składa się z nektaru i pyłków kwiatowych
- Jaja tylko zwierząt koszernych
- Kawior zakazany, ponieważ jesiotr nie ma łusek
- Tran – tylko z ryb koszernych
- Mleko – tylko ze zwierząt koszernych
Potrawy koszerne dzieli się na mięsne i mleczne oraz neutralne, tzn. te, które nie są ani mięsne, ani mleczne. Do produktów neutralnych zalicza się niektóre gatunki chleba, niektóre gatunki ciast i ciasteczek, jajka, ryby, ziarna, makarony, ryż, kasze, jarzyny, owoce (pochodzące z co najmniej 3-letnich drzew) i soki. Jarzyny i ziarna powinny być dokładnie sprawdzone, czy nie są robaczywe. Wszystkie produkty neutralne zachowują swoją neutralność tak długo, dopóki nie zostaną zmieszane z mięsnymi lub mlecznymi
Ortodoksyjni Żydzi używają osobnych zestawów naczyń i sztućców do produktów mięsnych i mlecznych
Każde zwierzę i ptak muszą być zabite według zasad żydowskiego prawa uboju (szechita). Głównym celem szechity jest uśmiercanie zwierzęcia tak, aby maksymalnie ograniczyć jego cierpienie. Szochet jednym precyzyjnym ruchem przecina szyję, nerwy, tętnicę szyjną, tchawicę i przełyk. Zwierzę w ciągu 2 sek traci przytomność. Dodatkowo, z tego samego powodu, długość noża musi być co najmniej dwukrotnie większa od grubości szyi zwierzęcia.
Ponadto zabijane zwierzę i ptak muszą być wolne od symptomów siedemdziesięciu różnych rodzajów ran, chorób lub zniekształceń, aby być uznane za koszerne.
KREW Chodzi o to aby ze zwierzęcia wypłynęło jak najwięcej krwi. Krew jest symbolem życia, nośnikiem duszy. Należy ją wylać na ziemię.
Kahal – gmina żydowska, jej siedziba synagoga.
Posiada pewna liczbę pracowników do spełniania funkcji liturgicznych i rytualnych. Człowieka „orkiestra” – kol-bo-nik.
W skład wchodzili wybieralni urzędnicy, najważniejsi to parnasim [‘seniorzy’], reprezentujący gminę na zewnątrz, kontrolujący zbieranie podatków od członków gminy oraz dysponujący jej funduszami.
Każdego miesiąca na czele gminy stał inny spośród seniorów, zw. parnas ha-chodesz [‘senior miesiąca’];
Kolejnymi w hierarchii k. byli pomocnicy seniorów, jednocześnie kontrolujący ich działalność zw. towim [‘dobrzy mężowie’];
W skład wchodzili ponadto tzw. kahalnicy, zw. też kierownikami, sprawujący nadzór nad działalnością poszczególnych instytucji k
Tradycyjnie funkcjonariuszy gminy nazywani są kelei kodesz czyli święte naczynia:
rabin- głównym zajęcie nauczanie. Znawca tory i mógł decydować w kwestiach prawa żydowskiego. Śródki dawniej czerpał z innego zawodu. dziś wypłaca się im pobór w ramach rekompensaty za to ze nie może wykonywać innej pracy.
Utrzymywany przez kongregacje.
Rabinem zostaje się po świeceniach z rak innego rabina zwanych Smicha. Nazywa się tak również najstarszego urzędnika synagogi bez święceń. W Wielkiej Brytanii żyd sprawujący funkcje rabina bez święceń nazywa się wielebnym. W USA Rabi u sefardejczykow chacham (mędrzec)
W większych gminach spotyka się sąd Bejt Din zajmujący się kwestiami rozwodów i konwersji jak i problemy halachiczne.
Czasem nadzór nad rytualnym ubojem czy kwestie kaszrutu.
Kantor – żyd specjalnie zatrudniany w większych gminach do prowadzenia nabożeństw. Nazywany jest chazanem.
Współcześnie jego styl wytworem emancypacji żydów europejskich w XIX wieku. Połączone elementy muzyczne żydów chasydzkich i orientalnych.
Idealnie kantor winien być: skromny, wolny od grzechu, dobra reputacja i mile widziany, dobry glos (wedle Halachy ważniejsze jednak jego pobożność i wiedza)
rzeźnik rytualny – inaczej szochet. W Mniejszych gminach zajmuje się również obrzezaniem. Ze względu na odpowiedzialność musi cieszyć się zaufaniem mający dyplom mistrzowski w uboju rytualnym. Obowiązkiem badanie zabitego zwierzęcia pod katem oznak chorób.
Drugorzędni
funkcjonariusze:
woźny
posługacz w bożnicy zwany szamaszem – utrzymuje porządek w synagodze
pom
ocnik kantora – chazan szeni – czyta fragm. Tory i prowadzi modlitwy w dni powszednie
mohel – wykonujący rytualne obrzezanie
melamed – naucza w szkółce religijnej przy synagodze (chedera)
sofer – pisarz przepisujący zwoje Tory, pisze pergaminy do Mezuzy
zarząd synagogi:
wybieralny organ społeczny
u ortodoksów składa się z prezesa zwanego Rosz ha-Kahał i członków Gabajów
wybierany spośród mężczyzn danej gminy
kobiety zrzeszają się w odrębnych organizacjach – bractwach kobiecych zajmujących się zbieraniem pieniędzy, żywności.
W Bardziej postępowych kobiety bardziej aktywne i bywają zatrudniane jako rabini czy kantorzy.
Jako nie uwzględnianie kobiet podaje zasadę halachiczna, że panującym monarcha król nie królowa