ROZPOZNANIE PROBLEMU UCZNIA- UZASADNIENIE I ZALECENIA Na podstawie zebranych danych diagnostycznych za niepokojące można uznać:

 lekko obniżony poziom percepcji wzrokowej

 duże trudności w koncentracji uwagi w czasie wykonywania zadań

 niski poziom grafomotoryczny pisma

 gadatliwość

 niespokojne zachowania ruchowe

 częste wychodzenie do toalety podczas badania

 niechęć do nauki w domu

 poczucie bycia nielubianym przez kolegów i nauczycielkę Wyniki przeprowadzonych badań psychologicznych wskazują na to, że:

 rozwój umysłowy 9-letniego chłopca nie odbiega od normy rozwojowej

 zasób słownikowy jest wysoki, podobnie jak poziom myślenia abstrakcyjnego

 procesy analizy i syntezy słuchowej są poprawne

Wyniki badań pedagogicznych wskazują na to, że:

 chłopiec posiada dużą wiedzę o świecie

 wypowiedzi ustne są logiczne i spójne, a tępo i jakość czytania nie odbiegają od normy

Z obserwacji zachowań dziecka w trakcie przeprowadzonych badań diagnostycznych wynika, że chłopiec:

 był rozgadany,

 był niespokojny,

 często wychodził do toalety

 nie lubi odrabiać lekcji w domu

 czuje się nielubianym przez rówieśników i nauczycielkę Dla rozpoznania problemu z jakim boryka się uczeń niezbędne staje się dokonanie rzetelnej diagnozy w dodatkowych zakresach, jakimi są: 1

1. Zakres medyczny- rozwój fizyczny dziecka, stan zdrowia, przebyte choroby

2. Zakres społeczny- warunki życia, stosunki i sytuacja dziecka w : a).domu rodzinnym

b). środowisku szkolnym

c). najbliższym otoczeniu (wieś)

Ad.1). Z wyników diagnozy można podejrzewać u chłopca zaburzenie lateralizacji w zakresie oko- ręka. Następstwami tego typu zaburzenia są obniżona percepcja wzrokowa, niski poziom grafomotoryczny pisma, a także poczucie niskiej wartości i niechęci do nauki. Należy dokonać niezbędnych badań lekarskich i psychologicznych w celu ustalenia formuły lateralizacji.

Ad.2). Z wyników diagnozy można podejrzewać u chłopca zaburzony rozwój procesów emocjonalno- motywacyjnych. Następstwami tego typu zaburzeń są objawy nerwicowe, obniżona motywacja do nauki, problemy wychowawcze czy zaburzenia w sferze uczuciowo-emocjonalnej. Przyczynami zaburzonego rozwoju procesów emocjonalno- motywacyjnych mogą stać się: źle funkcjonujące środowisko rodzinne, zakłócenia procesu socjalizacji, bądź

negatywne przeżycia związane z nauką szkolną chłopca. Niezbędnym staje się zatem:

 Dokładne zbadanie środowiska rodzinnego chłopca (relacje, warunki mieszkaniowe, funkcjonowanie rodziny) za pomocą wywiadu, obserwacji i opinii osób trzecich.

 Dokładne zbadanie relacji w klasie szkolnej chłopca oraz środowisku rówieśniczym (obserwacja, wywiad, metody socjometryczne)

 Przeanalizowanie metod i środków wychowawczych stosowanych w szkole wobec chłopca (analiza dokumentów, wywiad)

Trafna i rzetelna diagnoza tych dodatkowych obszarów ukaże pełen oraz sytuacji dziecka i pozwoli na dokonanie rozpoznania problemu a następnie utworzenie zaleceń dla nauczycieli i rodziców chłopca. Do momentu pozyskania wyników z diagnozy wyżej wymienionych zakresów w pracy pedagogicznej z dzieckiem należy koncentrować się na ogólnych działaniach:

☺ ćwiczeniu wrażliwości wzrokowej

☺ ćwiczeniu koncentracji

2

☺ ćwiczeniu grafomotoryki

☺ zachęcania i mobilizacji do nauki (przez nauczycieli i rodziców) i nagradzania nauki

☺ integracja klasy

☺ zajęcia relaksacyjne

3