T: „Inżynieria medyczna” w pediatrii (diagnostyka, terapia, rehabilitacja).
Diagnostyka
Program przesiewowych badań słuchu (już 3 mln przebadanych noworodków)
Emisje otoakustyczne:
Badanie, które może wykryć ubytek słuchu bez aktywnego udziału dziecka jest bardzo krótkie i w niektórych krajach przeprowadza się je na oddziałach położniczych szpitali zaraz po narodzinach dziecka. Badanie to mierzy aktywność małych komórek rzęsatych w uchu wewnętrznym po stymulacji dźwiękiem. Wykonuje się je, gdy dziecko jest spokojne lub śpi.
Pulsoksymetria:
Jest standardową metoda monitorowania wysyceniem hemoglobiny tlenem
Działa na zasadzie różnej absorpcji światła czerwonego i podczerwonego przez hemoglobinę utlenowaną i odtlenowaną
Ostrzega przed hipoksemią i hipertermią
Podaje też częstość akcji serca
Kardiomonitor:
Alarmy wizualne i dźwiękowe
Możliwość rejestrowania zapisu
Monitoring zapisu EKG, częstość oddechów, saturacja, temperatura, nieinwazyjny pomiar ciśnienia krwi
Kapnometria:
Pomiar stężenia CO2 w powietrzu końcowo-wydechowym z przeliczaniem tej wielkości na ciśnienie parcjalne
użyciem technik pomiaru kolorymetrycznego lub spektrofotometrycznego
Mikrometody:
Objętość krwi u noworodków: 80 ml/kg
Utrata krwi około 20% to wskazanie do transfuzji uzupełniającej
Możliwość oznaczania gazometrii, Hb, bilirubiny, kreatyniny, glukozy, jonów, mleczanów
Diafanoskopia:
Prześwietlenie jam ciała zimnym światłem o znacznym natężeniu w celu uwidocznienia dużych zbiorników wolnego powietrza lub płynu- odma opłucna, wodniki jąder.
EEG:
Funkcje aparatu to monitorowanie (trend) napięcia elektrycznego kory mózgu
Możliwość analizy dowolnie wybranego odcinka zapisu EEG .
Zaznaczanie zdarzeń medycznych jak niedotlenienie, drgawki itp. W celu analizowania okoliczności ich wystapienia
Skrócenie czasu hospitalizacji i zmniejszenia kosztów leczenia z tytułu redukcji liczby powikłań intensywnej terapii noworodka
Możliwość monitorowania efektów leczenia drgawek
Leczenie:
Karetka „N”
Pompy infuzyjne
CPAP:
Nieinwazyjna metoda wspomagania oddechu
Ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych
Samodzielne oddychanie noworodków
Możliwość połączenia do rurki intubacyjnej, kaniuli donosowej
Respirator:
Inwazyjne metody wspomaganie oddechu
Wentylacja ciosowo-zmienna, objętościowo-zmienna, ciśnieniowo-zmienna
Wentylacja wyzwalana przez pacjenta
Wentylacja oscylacyjna wysokiej częstotliwości (HFOV):
Najbardziej łagodna forma wentylacji
Skuteczna wentylacja przy małych ciśnieniach szczytowych i małej objętości oddechowej
Ciagłe cisnienie rozprężające zapewnia otwarcie płuc i utrzymywanie ich otwartymi ,zarówno w czasie wdechu jak i wydechu
Wentylacje oscylacyjną można określić jako metodę zapewniająca pulsacyjny przepływ gazów oddechowych z częstotliwością wyzsza niż fizjologiczna oraz objętością mniejsza od przestrzeni martwej, charakteryzująca się aktywnym wdechem i wydechem.
Hipotermia:
Leczenie encefalopatii niedotlenieniowo-niedokrwiennej co pomaga chłodzeniu głowy lub całego ciała do temperatury ok. 35oC.
szybkie rozpoczęcie oziębieni- też transport
terapia trwa ok. 72h i stopniowo powrót do normoterapii
Krioterapia:
Polega na zamrożeniu siatkówki, poprzez dotykanie zimną sondą zewnętrznej powierzchni oka, aż do momentu, , gdy zamrożenie dotrze do zmienionej chorobowo siatkówki wewnątrz oka. Zabieg powoduje zniszczenie nieprawidłowych naczyń krwionośnych i zatrzymanie procesu włoknienia
Krioterapię przeprowadza się przy miejscowym znieczuleniu lub w znieczuleniu ogólnym. Jeśli stosuje się znieczulenie miejscowe, można przeprowadzić zabieg na oddziale noworodkowym. Jeśli ma być stosowane znieczulenie ogólne, może zajść potrzeba przeniesienia dziecka na salę operacyjną. Przez cały czas trwania zabiegu, monitorowany jest stan dziecka.
Po krioterapii, zazwyczaj oczy są mocno opuchnięte, pojawia się krwawe łzawienie, i zaczerwienienie, które znikają po upływie około jednego tygodnia od zabiegu.
Laseroterapia:
Jest podstawowym zabiegiem w leczeniu retinopatii wcześniaków
Laserowanie może uzyskać te same efekty jak krioterapia z mniejszymi efektami ubocznymi, i jest obecnie uważane za podstawowy zabieg przy retinopatii wcześniaków.
Laserowanie działa tak samo jak krioterapia, niszcząc nieprawidłowo rozwiniętą tkankę siatkówki, eliminując tym samym wzrost nieprawidłowych naczyń krwionośnym i przerywając proces formacji tkanki bliznowatej.
Nebulizoterapia:
Polega na dostarczaniu leku do dróg oddechowych chorego w postaci aerozolu (mgiełki), czyli układu zawieszonych w gazie drobnych cząstek substancji płynnej.
Zaletą stosowania nebulizacji jest przyspieszenie działania leku oraz zmniejszenie wielkości dawki podawanego leku, co ogranicza niekorzystne efekty uboczne terapii.
Nebulizator - to przyrząd służący do rozpraszania płynu na bardzo drobne cząsteczki, do wytwarzania mgły przy pomocy sprężonego powietrza.
Inhalator - to urządzenie składające się z nebulizatora i kompresora oraz zestawu akcesoriów
Fototerapia:
Zmniejszenie ilości bilirubiny niesprzężonej u noworodka w przypadku żółtaczki fizjologicznej lub żółtaczki patologicznej,
Światło niebieskie (420-560 nm), zimnobiałym (400-600 nm), zielonym (500-600 nm).
Pod wpływem fototerapii zachodzą 3 reakcje: fotooksydacja i izomeryzacja konfiguracyjna i strukturalna, które ułatwiają wydalanie bilirubiny z moczem i żółcią.
Rehabilitacja:
Od pierwszych dni po porodzie masaże
Stymulacja metodą Vojty:
Jest to neurofizjologicznie sterowany system torowania, mający na celu przywrócenie wrodzonych fizjologicznych wzorców ruchowych, które są zablokowane w swoim rozwoju przez wczesnodziecięce uszkodzenia mózgu lub zostały utracone na skutek urazów. Metoda ta zwana również uruchomieniem odruchów, jest stosowana głównie profilaktycznie i leczniczo w dziecięcych neurologicznych zaburzeniach ruchowych oraz ortopedycznych wadach postawy. Terapia Vojty oparta jest na fazach rozwoju lokomocji i torowaniu drogi neurologicznej.
Stymulacja metodą NDT BOBATH:
zajmuje się diagnostyką i rehabilitacją noworodków i niemowląt w zakresie asymetrii ułożeniowej, asymetrii czaszki, problemami rozwojowymi wcześniaków, zaburzeniami napięcia mięśni (dziecko zbyt wiotkie, za sztywne), zaburzeniami rozwoju ruchowego, diagnostyką i terapią problemów neurologicznych, dziećmi, które powtarzają ten sam wzorzec ruchowy, problemami związanymi ze splotem barkowym, wadami rozwojowymi, przepuklinami oponowo-rdzeniowymi, zaburzeniami karmienia, ssania, połykania, zaburzeniami w karmieniu piersią, trudnościami z karmieniem dzieci z problemami neurologicznymi, nauką karmienia, żucia, połykania, nauką zabaw z niemowlętami z uwzględnieniem etapów prawidłowego rozwoju.