PSYCHOLOGIA
KLINICZNA
Klinika i Katedra Psychiatrii PUM
Zadania psychologii klinicznej
• Rozwój wiedzy teoretycznej (jako podstawa stawiania zadań badawczych i sposobu opisu i wyjaśniania zaburzeń psychicznych)
• Diagnoza zdrowia
i/lub zaburzeń
• |
Psychoterapia |
|
• |
Psychologiczna |
rehabilitacja |
• Prewencja zaburzeń
• Promocja zdrowia
Subdyscypliny i dyscypliny pochodne
• Psychologia kliniczna człowieka dorosłego
• Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży
• Neuropsychologia kliniczna
• Psychologia zdrowia
- zdrowie somatyczne
- problematyka stresu i traumy
- zaburzenia psychosomatyczne
Problematyka ww. zazębia się w mniejszym lub większym
stopniu
KONCEPCJE NORMALNOŚCI
• Normalność jako zdrowie
– brak objawów chorobowych
• Normalność jako utopia
– harmonia i optymalne funkcjonowanie
• Normalność jako średnia statystyczna
– oszacowana na zasadach statystycznych opisujących każdą osobę wg generalnych założeń
• Normalność jako proces
– końcowy rezultat wzajemnych oddziaływań
Trudności diagnostyczne
• Diagnozę wyróżnia niejednoznaczny jej przedmiot oraz brak w pełni zobiektywizowanych metod badawczych
• Diagnoza zaburzeń powstaje na podstawie:
• opisu subiektywnych doznań pacjenta
• relacji z jego otoczenia
• obserwacji przez diagnozującego
• metod badawczych (możliwość zniekształceń)
Pomoc w określaniu co jest
zaburzeniem
• Międzynarodowa klasyfikacja chorób i problemów zdrowotnych. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania (ICD-10) – autorstwa WHO
• Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych (DSM-IV) – autorstwa Amerykańskiego
Towarzystwa Psychiatrycznego
Diagnoza
psychologicznych
przyczyn i skutków
zaburzeń psychicznych
Podstawowe narzędzia diagnostyczne
• Wywiad kliniczny i obserwacja
- informacje o objawach od pacjenta, od jego otoczenia oraz obserwacja zachowania (wygląd, mimika, pantomimika, sposób nawiązywania
kontaktu, reakcje emocjonalne
- historia powstania objawów, okoliczności, ich dynamika, towarzyszące konsekwencje i przebieg dotychczasowego leczenia
- informacje o przebiegu doświadczeń życiowych (dzieciństwo, szkoła, praca zawodowa, relacje interpersonalne, życie seksualne)
CD.
- informacje o stosunku pacjenta do jego
doświadczeń, ocenie tych zdarzeń pod
kątem jaką mogły odegrać rolę w
powstaniu objawów na które cierpi
pacjent (poznawanie przekonań na swój
temat, osób znaczących, ocena
rozumienia mechanizmów powstawania
objawów
- podsumowanie i uzupełnienie (w
zależności od celów diagnozy (np. opinia
sądowa: zapoznanie się z aktami)
Wywiad z pacjentem
– Początkowa faza wywiadu ma zasadniczo charakter otwarty. Lekarz/psycholog umożliwia pacjentowi wypowiedzenie się w jego „języku”.
– Pytania zamknięte-otwarte pozwalają na
doprecyzowanie pewnych informacji.
Techniki stosowane w wywiadzie
• CISZA - może być konstruktywna i w szczególnych sytuacjach może pozwolić pacjentowi na refleksję, płacz i akceptację w przyjmowaniu nowych treści.
• KONFRONTACJA
– Technika, która wskazuje pacjentowi na to czego sam nie zauważa, omija bądź zaprzecza.
• KLARYFIKACJA
– Podczas rozmowy lekarz/psycholog co jakiś czas krótko podsumowuje to co pacjent powiedział. Zapewnia to zgodność tego co pacjent powiedział z
tym co lekarz usłyszał.
• OBJAŚNIENIE
– Wyjaśnienie pacjentowi planu leczenia i terapii w zrozumiałym dla niego języku i umożliwienie mu zadawanie pytań
• PORADA
– Będzie ona efektywna jeśli będzie
wynikać z empatii i dopiero po uzyskaniu
adekwatnych informacji dotyczących
problemu.
– Pacjenci czasem wymuszają porady
– Nie można pacjentowi wybrać drogi
życiowej
METODY
DIAGNOSTYCZNE
Badanie funkcjonowania intelektualnego
• Testy – np. Skala Inteligencji Wechslera w wersji dla dzieci i dorosłych – uzyskujemy iloraz inteligencji, a także profilowy rozkład poszczególnych
zdolności
• Ocena funkcjonowania społecznego – w oparciu o informacje z wywiadu, a także np. Skalę Dojrzałości
Społecznej Edgara Dolla
Matryce Ravena
Badanie funkcji poznawczych
• Diagnoza zdolności percepcyjnych, rozmaitych właściwości uwagi i pamięci, uczenie się materiału modalności werbalnej i wzrokowej itd.
• Funkcje poznawcze obniżone są w rozmaity
sposób w przebiegu różnych zaburzeń i chorób
psychicznych (schizofrenia, choroba afektywna
dwubiegunowa) , a także somatycznych (choroba
Alzheimera, otępienie czołowo-skroniowe), a
także u pacjentów neurochirurgicznych (diagnoza
neuropsychologiczna)
CD
• Badanie funkcji poznawczych jest niezwykle istotne w różnicowaniu pomiędzy etiologią zaburzeń (np.zaburzenia psychiczne a neurologiczne)
• Diagnoza neuropsychologiczna jako podstawa do zaplanowania procesu neurorehabilitacji ukierunkowanej na indywidualne potrzeby
pacjenta
OCENA FUNKCJI UWAGI
• Procesy uwagi można oceniać w prostych
próbach, Np. prezentując pojedyncze bodźce
wzrokowe (lub słuchowe) z pomiarem czasu
reakcji chorego.
• Podatność na dystrakcję można sprawdzić porównując wykonanie jakiejkolwiek prostej czynności (Np. czytania, liczenia) w sytuacji bez
i z wprowadzeniem bodźców zakłócających.
• |
Test |
ciągłego |
wykonywania |
• |
Test |
d2 |
|
• Odejmowanie po 7 z mini mental
METODY OCENY PAMIĘCI
• próby werbalne (pamięć słów, cyfr)
• niewerbalne (pamięć wzrokowa figur, przestrzeni, topografii czy
pamięć rytmów itd..
• Test 15 słów Rey’a, Figura Rey’a, cyfry z WAIS-R, Test
Bentona……
Rey-O Complex Figure
copyright (your organization) 26
5/18/2011 copyright (your organization) 27
5/18/2011 copyright (your organization) 28
OCENA PAMIĘCI OPERACYJNEJ I FUNKCJI WYKONAWCZYCH
• Test Sortowania Kart Wisconsin
(Wisconsin Card Sorting Test-WCST).
OCENA PAMIĘCI OPERACYJNEJ I FUNKCJI WYKONAWCZYCH
• Test Łączenia Punktów
A i B (Trail Making Test
A&B), który bada
wzrokowo-przestrzenną
pamięć operacyjną i
zdolność przełączania
się na nowe kryterium po
wyuczeniu jednej zasady
reagowania.
OCENA PAMIĘCI OPERACYJNEJ I FUNKCJI WYKONAWCZYCH
• Test Stroopa (Color Word Interference Test) służy do
badania werbalnej pamięci operacyjnej i składa się z trzech części: RCNb
(reading colour names in black), NC (naming colours) i NCWd (naming
colour of word - different).
OCENA FUNKCJI WERBALNYCH
Test fluencji słownej.
• test fluencji kategorialnej (zwierzaki, owoce,
rośliny)
• kryterium formalne np. wypowiedzenie jak
największej liczby słów rozpoczynających się
na podaną literę alfabetu (F, A, S), w czasie l
minuty
istotna jest liczba powtórzeń (perseweracji) oraz liczba intruzji (słów wtrąconych, nie należących do danej kategorii)
• Bostoński Test Nazywania (Boston Naming
Test)
OCENA FUNKCJI WZROKOWO- PRZESTRZENNYCH
• test rysowania zegara
• test rysowania figury Reya
• testy pamięci figur, orientacji wzrokowo- przestrzennej
• testy badające czas reakcji na bodźce
wzrokowe
• test układania klocków
• testy labiryntów
COGTEST
• Komputerowa bateria testów zorientowanych na rozmaite funkcje poznawcze
• Obecnie trwają prace nad tłumaczeniem
i normalizacją polską
Diagnoza osobowości
• Metody kwestionariuszowe badające rozmaite wymiary osobowości, interpretowane są w oparciu o normy
ilościowe i analizę konfiguracji skal (MMPI,
EPQ-R)
• Testy projekcyjne odwołują się do treści
leżących poza świadomością jednostki
(Test Rorschacha, Test Apercepcji
Tematycznej)
W OBRĘBIE OSOBOWOŚCI ZWRACAMY UWAGĘ NA:
• Procesy motywacyjne
• Potrzeby
• Temperament
• Postawa
• Emocje
• Zainteresowania
• Uczucia
• Wartości
• Rodzaj stosowanych
mechanizmów obronnych
KONTAKT Z RODZINĄ CHOREGO
PSYCHIATRYCZNIE
• Pomoc w zrozumieniu rodzinie objawów choroby
psychicznej
• Udzielenie wskazówek co do opiekowania się chorym
• Sugerowanie fachowej pomocy gdy zaburzenia prezentowane przez pacjenta ewidentnie wiążą się z funkcjonowaniem całej rodziny
• Udzielenie informacji zarówno rodzinie jak i pacjentowi, na temat pomocy poszpitalnej: np. Kluby Pacjenta lub oddziały dzienne dla schizofreników, oddziały terapii odwykowej dla alkoholików i uzależnionych od substancji psychoaktywnych, oddziały dzienne terapii nerwic
ZADANIA NEUROPSYCHOLOGII
• ROLA DIAGNOZY NEUROPSYCHOLOGICZNEJ
• DIAGNOZA NEUROPSYCHOLOGICZNA JAKO
PODSTAWA REHABILITACJI
• DIAGNOZA NEUROPSYCHOLOGICZNA A
POMOC CHOREMU I JEGO RODZINIE
• Neuropsychologia wyrosła na pograniczu psychologii
klinicznej i neurologii.
• priorytetowe zadanie - analiza konsekwencji uszkodzenia
mózgu danego człowieka.
dwa istotne czynniki leżące u źródła rozwoju tej dyscypliny.
• wzrost pod koniec XIX wieku opisów zaburzeń procesów poznawczych (wówczas jeszcze tak nie określanych) w
wyniku ogniskowego uszkodzenia mózgu.
• rozwój metod psychometrycznych w psychologii, czyli mówiąc ogólnie – wynalezienie testów psychologicznych.
• Neuropsychologia wypracowała w praktyce procedury umożliwiające dosyć trafne wnioskowanie o lokalizacji uszkodzenia mózgu w konkretnym przypadku, które służyły medycynie aż do czasu wprowadzenia tomografii
komputerowej w latach 70. XX wieku.
• Zasadniczy schemat - dokładne opisanie przyczyn i
lokalizacji uszkodzenia, oraz na dokonaniu pomiaru procesów
poznawczych. Na tej podstawie wnioskuje się o wpływie
danego uszkodzenia na stan procesów poznawczych, co
umożliwia tworzenie hipotez o znaczeniu uszkodzonej
struktury mózgu dla funkcjonowania umysłu.
• Przykład
pacjenci z Alzheimerem, przynajmniej we wczesnym stadium, mają duże trudności z uczeniem się nowych informacji werbalnych, podczas gdy umiejętności i
procedury percepcyjno-motoryczne nie stanowią dla nich większych trudności.
Dokładnie odwrotny profil zaburzeń zaobserwowano w przypadku pacjentów cierpiących na chorobę Parkinsona.
W obu przypadkach uszkodzenie mózgu obejmuje inne
struktury, na podstawie tych badań wnioskuje się o istnieniu
przynajmniej dwóch, względnie niezależnych systemów
pamięci, mających odmienne mechanizmy mózgowe i
prawdopodobnie też odmienną historię ewolucyjną.
TRUDNOŚCI DIAGNOSTYCZNE
• Zazwyczaj nie ma możliwości dokonania pomiaru
procesów poznawczych przed uszkodzeniem, jak
też badania grupowe wymagają obniżenia
standardów w porównaniu do innych dziedzin
psychologii, gdzie bez trudu można zbadać np.
1000 studentów tworzących w miarę jednolitą
grupę.
• neuropsychologia dostarcza najpełniejszego wglądu
w naturę uszkodzenia mózgu, jak i stan procesów
poznawczych, zwłaszcza tych bardziej złożonych.
• badanie neuropsychologiczne generalnie ma na celu
ocenę stanu procesów poznawczych bez względu na
to, na co choruje i czy w ogóle choruje osoba
badana.
ZMIANA ROLI DIAGNOZY NEUROPSYCHOLOGICZNEJ
• Zmniejszenie przydatności lokalizacyjnego aspektu diagnozy
neuropsychologicznej
• Ocena rodzaju i głębokości zaburzeń czynności
psychicznych
• Identyfikacja niezaburzonych czynności jako punkt
wyjściowy do rehabilitacji poznawczej
• Ocena dynamiki przebiegu choroby i jej następstw
• Wczesne wykrywanie procesu otępiennego (łagodne
zaburzenia poznawcze)
• Diagnoza różnicowa
KONTAKT Z RODZINĄ CHOREGO NEUROLOGICZNIE
• Najważniejsze jest by rodzinę uświadomić, że działanie chorego wynikające z jego zaburzonych czynności psychicznych, nie stanowią przejawu jego złej woli czy złośliwości ale jest objawem choroby.
• Zdarza się, że wykonywane przez chorego działania kompensacyjne pozwalające mu osiągnąć cel w danej sytuacji, są oceniane jako dziwne i są uniemożliwiane.
Rodzinie trzeba wytłumaczyć ich znaczenie oraz możliwość
wykorzystania ich w procesie rehabilitacji.
KONTAKT Z RODZINĄ CHOREGO NEUROLOGICZNIE
• Wyniki badania neuropsychologicznego stają się w niektórych przypadkach podstawą do udzielenia rodzinom wskazówek co do ograniczeń jakie
należy zastosować wobec chorego by ustrzec go przed konsekwencjami przedwczesnej samodzielności.
• Należy poinformować rodzinę o zachowanych
funkcjach i możliwościach chorego i sposobach
ich wykorzystania w codziennym
funkcjonowaniu.
• Chodzi o to by na podstawie wiedzy o rodzaju i głębokości zaburzeń czynności psychicznych, rodzina wiedziała jak postępować z pacjentem,
by nie narażać go na niebezpieczeństwo, nie
stawiać zbyt wysokich wymagań, ale również by
nie ograniczać go nadmiernie i nie wyłączać z
codziennej aktywności.
ORZECZNICTWO RENTOWE
• Ocena faktycznego stanu zdrowia pacjenta i zachowanych możliwości, a nie fakt samego przebycia choroby jako podstawa decyzji o dalszych losach chorego
• Unikanie wyłączania ze społeczności ludzi sprawnych i stawiania wysokich wymagań tym, którzy z powodów deficytów poznawczych nie
są w stanie im sprostać
NEUROREHABILITACJA POZNAWCZA
PLASTYCZNOŚĆ NEURONALNA
Zmienność morfologiczna neuronów w zdrowym mózgu podczas jego rozwoju i starzenia się.
Specyficzna zmienność w odpowiedzi na zewnętrzną stymulację środowiska i osobnicze doświadczenia jednostki.
Do niedawna dominacja poglądu, że kora mózgowa ssaków jest statyczna, nie dająca wielu szans na
całkowity bądź częściowy powrót do funkcjonowania
sprzed uszkodzenia.
Pojawienie się dowodów, że niektóre obwody neuronalne mogą być modyfikowane po uszkodzeniach mózgu.
Zdolność mózgu do zmian i modyfikacji nazywana jest
plastycznością neuronalną
NEUROBIOLOGIA PLASTYCZNOŚCI
NEURONALNEJ
• Na plastyczność neuronalną mogą wpływać zarówno farmakologiczne leczenie neurotrofowe jak i oddziaływania terapeutyczne w postaci terapii behawioralnej oraz neurorehabilitacji poznawczej
• istnieje kilka protein charakteryzujących się właściwością stymulacji neuromitozy i tworzenia połączeń synaptycznych.
• czynnik wzrostu nerwu (NGF)
• mózgowy czynnik neurotrofowy (BDNF)
• neurotrofina – 3 (NT-3)
• rzęskowy czynnik neurotrofowy (CNTF)
ZABURZENIA FUNKCJI POZNAWCZYCH W SCHIZOFRENII
w badaniach neuropsychologicznych pacjentów z rozpoznaną schizofrenią, ujawniają się zaburzenia poznawcze (pamięć operacyjna i funkcje
wykonawcze - lokalizacja czołowa (kora
przedczołowa))
dysfunkcje poznawcze u członków rodziny schizofreników
schizofrenia jako choroba neurorozwojowa i neurodegeneracyjna
REHACOM
Orientierung im Labyrinth
COGPACK
Uhr ablesen, stellen
Semantische Aufgaben
Reihen
AFASYSTEM
PRZYSZŁOŚĆ NEUROREHABILITACJI
• lepsze zrozumienie wielowymiarowości poziomów, na których odbywa się neurorehabilitacja.
• potrzeba połączenia behawioralnego poziomu analizy natury rehabilitacji funkcji poznawczych z z neurofizjologicznym i neurochemicznym i stworzenie interdyscyplinarnego podejścia
• kompleksowy, elastyczny model postępowania z pacjentem, czerpiący z dziedziny biologii, genetyki, neuropsychologii i psychiatrii
• Przywracanie pacjentów z dysfunkcjami poznawczymi do
efektywnego funkcjonowania w społeczeństwie.
ORZECZNICTWO SĄDOWO
- PSYCHOLOGICZNE
• Psychologia sadowa jest wykorzystania dorobku
i metod różnych gałęzi psychologii do celów
sądowo – opiniodawczych
• P.S. nie posiada paradygmatów postępowania, wyodrębnionych metod, które pozwoliłyby zakwalifikować ją jako zupełnie odrębną gałąź psychologii stosowanej.
• P.S. to również podstawowa wiedza o najbardziej podstawowych zasadach funkcjonowania prawa w tym tych pojęć i definicji, które najczęściej wymagają ekspertyzy sadowo-psychologicznej.
ORZECZNICTWO
W SPRAWACH
KARNYCH
ZAGADNIENIA OBEJMUJĄCE EKSPERTYZĘ
(GRCAR, JAŚKIEWICZ-OBYDZIŃSKA)
• Osobowość sprawcy
• Zachowanie zarzucane podejrzanemu
• Psychologiczne aspekty śladów
• Wyjaśnienia podejrzanego
• Zeznania świadków
• Procesy psychiczne (sprawcy, świadkowie)
• Sytuacja rodzinna małoletniego
Psychologiczne aspekty śladów
• Psychologiczne zasady prowadzenia śledztwa (uzyskiwanie informacji, podejmowanie decyzji)
• Wiedza o zachowaniach przestępczych
(teorie osobowościowe)
• Metodologia zbierania i analizy danych
• (profiling)
AKTUALNIE NAJCZĘSTSZE PYTANIA
KIEROWANE DO PSYCHOLOGA
• W przestępstwach przeciwko zdrowiu i
życiu
• Czy sprawca tempore criminis znajdował
się pod wpływem silnych emocji (strachu,
lęku)
• Czy emocja ta wykluczała możliwość
kierowania swoim zachowaniem
• Czy sprawca działał w stanie silnego
wzburzenia
Opiniowanie w sprawach nieletnich
• Rodzinne ośrodki konsultacyjno- diagnostyczne
• Zalecenia co do środka wychowawczo- poprawczego i metod resocjalizacji
WIARYGODNOŚĆ ZEZNAŃ NIELETNICH
• Np. sprawy przestępstw seksualnych
• Rola psychologa polega tu również na chronieniu nieletniego
przed naciskami, sugestiami, a także minimalizowanie
stresu związanego z przesłuchiwaniem
Wiarygodność zeznań
• Rola psychologa nie ogranicza się do obserwatora,
ale ma on prawo zadawać pytania
• Czasem wymagane dodatkowe badania (wskazane!)
• Nie ma metody by stwierdzić, że świadek albo sprawca kłamie…
• Terminologia: zamiast wiarygodność -
prawdopodobieństwo
• Czasem sądy domagają się od biegłych
wypowiadania się stricte na temat wiarygodności
– jest to kompetencja wyłącznie sądu
• Do biegłego należy ocena zdolności
spostrzegania, zapamiętywania, odtwarzania
• Ocena czy opiniowany ma tendencje do fantazjowania, przeinaczania faktów (obowiązkowo czytać dokładnie akta!)
• Pewne cechy osobowości pozwalają na wnioskowanie na temat wartości poznawczej zeznań.
ART. 31 1
Nie popełnia przestępstwa kto z powodu
• choroby psychicznej
• upośledzenia umysłowego
• innego zakłócenia czynności psychicznych
nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem
art. 31 2
• Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona,
sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary
art. 31 3
• Przepisów powyższych nie stosuje się, gdy sprawca wprawił się w stan nietrzeźwości lub odurzenia
powodujący wyłączenie lub ograniczenie poczytalności, które przewidywał lub mógł przewidzieć
KRYTERIA NIEPOCZYTALNOŚCI
• Biologiczno-psychiatryczne
– Patologiczne (ch. psychiczna, organiczne
uszkodzenia mózgu
– Niepatologiczne np.
• |
Intoksykacja |
|
• |
Brzemiennośc |
|
• |
Okres dojrzewania |
płciowego |
• Psycholog wypowiada się również razem
z biegłymi psychiatrami jeśli chodzi o
detencję osoby chorej psychicznie,
która dokonała przestępstwa.
ORZECZNICTWO W
SPRAWACH CYWILNYCH
• Poddanie przymusowemu leczeniu psychiatrycznemu.
• Wnioski o ubezwłasnowolnienie całkowite lub częściowe.
• Oceny zdolności osoby do dokonywania czynności
prawnych (najczęściej do składania tzw. oświadczeń woli).
Gro przypadków to wszelakie komplikacje z realizacją i
potwierdzeniem ważności testamentów.
• Określenie odpowiedzialności za poczynioną szkodę - psycholog musi określić, czy dana osoba podejmując określone działania rozumiała ich sens i była w stanie przewidzieć ich skutki.
• Określenie związku pomiędzy śmiercią lub doznaną
krzywdą a konkretnymi działaniami osób trzecich (np. w
przypadku samobójstw).
• Ustalenie tożsamości osoby lub autora anonimów.
• Spraw dotyczących nieletnich, władzy rodzicielskiej lub prawa opieki nad dzieckiem, zdolności do zawarcia małżeństwa itd.
ORZEKANIE O
UZALEŻNIENIU OD
ALKOHOLU
• Ukończenie kursu dla biegłych
• Procedura wpisania na listę biegłych przy
odpowiednim Sądzie Okręgowym
• Para biegłych: psychiatra i psycholog
• Orzeczenie czy opiniowany jest osobą
uzależnioną od alkoholu
• W razie uzależnienia – wskazanie odpowiedniego sposobu leczenia (leczenie zamknięte lub ambulatoryjne)
DZIĘKUJĘ ZA CIERPLIWE WYSŁUCHANIE
A teraz na KAWĘ