TEMAT: społeczeństwo polskie wobec globalizacji
 W końcu to właśnie stawiając dobre
pytania sprawiamy, że los różni się od
przeznaczenia, a dryfowanie od żeglugi
Z.Bauman,  Globalizacja
Zgodnie z myślą zawartą w motcie postanowiłem zadać sobie pytanie  co
to jest tak naprawdę ta globalizacja i co z tego wynika dla nas, Polaków, jakie
ten proces ma skutki społeczne i kulturowe. Z jednej strony kuszą nas
ogromnymi korzyściami, z drugiej straszą ogniem piekielnym za korzystanie z
nich. O co chodzi? O łatwość w dochodzeniu do wszystkiego, to że mało co już
wymaga wysiłku i refleksji. Budzi to naturalną nieufność i obawę  gdzie jest
haczyk? Haczyk jest w nietrwałości tej kultury, jednocześnie sile. Globalizacja
znaczy po prostu tyle, że mamy dostęp (przynajmniej teoretycznie) do wielu
prądów, przedmiotów   towarów kulturalnych . Faktycznie niesie to w sobie
niebezpieczeństwo zachłyśnięcia się i  przejedzenia . Mimo to chcemy być na
czasie, nasze lata charakteryzuje lęk przed byciem na marginesie, czyli
używając obraz
liwego słowa  wiocherem. To ktoś nie na czasie, nie znający
najnowszej gwiazdki muzyki pop, najnowszego trendu mody. To wiocher na
obrzeżach wielkiego świata, globalnego centrum. Nikt nie chce nim być. Wielu
nie dostrzega, że być może jesteśmy na marginesie...
Teoretycznie internet i kablówka oplotły cały świat, niosą kaganek łatwej,
lekkiej i przyjemnej formy życia wszędzie. Ale różnice tkwią już w początkach
wszystkiego. Segregacja, separacja i wykluczenie  to tworzy tych, którzy choć
trochę decydują i tych którzy tylko są odbiorcami. Lokalni czy globalni,
regionalni czy z centrum  ten problem spędza sen z powiek, zmusza do
szukania image`u bardziej  cool . Stąd wszyscy wspinamy się na wyżyny
europejskości, ba  nawet światowości. Polak potrafi. Każdy na miarę
możliwości i intelektu. Szpanerskie ciuchy, trawka, na najniższym poziomie i
2
wyżej poważne rozważania o tym, jak jesteśmy cenieni i nie zastąpionymi
partnerami dla światowych mocarstw.
Naprawdę w skali społeczeństwa niewielu jest tych  globalnych .
 Globalny to obywatel świata ktoś, kogo świat chce, ktoś mający wiedzę i
http://notatek.pl/spoleczenstwo-polskie-wobec-globalizacji-wypracowanie?notatka
warunki  jak kiedyś kosmopolityczni dziedzice. Cała reszta ponosi lokalne
konsekwencje  to znaczy wie, że coś jest, ale to jest dla niej niedostępne.
Globalizacja to swobodny przepływ informacji, kapitału. Jaki mamy w tym
udział? Bierni obserwatorzy czy kreator? Czego najbardziej pożądamy?
Wolności  od starych zasad, politycznej, muzycznej, artystycznej, etc.
Wolności od odpowiedzialności. Jako społeczeństwo mamy za sobą pokolenia
ograniczeń, czujemy jeszcze garb narodowych świętości, piętno niewoli. Myślę,
że globalizacja jest dla nas jak prezent gwiazdkowy. Oto niczego nie zabraniają.
Jednak tu zaczynamy szarżować- w sięganiu po wielkie swobody, np. etyczne,
dobrego wychowania. Tak modna poprawność polityczna wręcz zachęca do
obniżenia sobie poprzeczki.  Sprawny inaczej jeszcze jest w porządku, ale
mamy skłonność do rozgrzeszania z wielu wad, mnożą się karykaturalne
wytłumaczenia odstępstw od normy (wrażliwy inaczej...).
 W skrytości ducha czuję pokorę tylko wobec najbiedniejszych
egzystencji albo wielkich przygód ducha  A.Camus. Przykro to stwierdzić, ale
dla wielu to nierealne. Nie chcą być biedni (to nie  cool ), a do  wielkich
przygód ducha nie są zdolni. Jedyne wyjście z tej sytuacji i sposób na bycie
 globalnymi to chyba rezygnacja z łatwej przyjemności konsumpcji. Ale to
wymaga wysiłku, wielu umiejętności. Języki, dyplomy, znajomości itd.  tylko z
takim zapleczem można być współczesnym  dziedzicem . Dla nich żadne
granice  prawne czy geograficzne  naprawdę nie są przeszkodą. W sumie ich
świat jest dla nas trochę tajemniczy  wielki biznes, światowe giełdy, potężne
organizacje itd. Dlatego może lubimy wybrać rozrywkę łatwą to prostsze, a
jakie przyjemne.
3