Krzysztof
Okrasiński
Prawne aspekty OOÅš
a ochrona korytarzy ekologicznych
2
Ocena oddziaływania na środowisko
1. Identyfikowanie i przewidywanie oddziaływań
na środowisko oraz na zdrowie i dobro człowieka
planowanych przedsięwzięć, projektów polityk,
programów, planów i strategii oraz interpretacja
i przekazywanie informacji o tych wpływach
2. Postępowanie obejmujące w szczególności:
a) weryfikację raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia
na środowisko
b) uzyskanie wymaganych ustawą opinii i uzgodnień
c) zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa w postępowaniu
3
Zasadnicze etapy OOÅš
1. Pomysł  koncepcja realizacji przedsięwzięcia
2. Kwalifikowanie przedsięwzięcia do procedury OOŚ
3. Określanie zakresu analizy w ramach OOŚ
4. Badania środowiska oraz szacowanie oddziaływań i ich skutków
5. Przedstawienie informacji o przedsięwzięciu i środowisku
właściwym organom
6. Analiza wystarczalności informacji o przedsięwzięciu i środowisku
7. Konsultacje z organami ochrony środowiska, zainteresowanymi
stronami i opiniÄ… publicznÄ…
8. Weryfikacja i analiza informacji o przedsięwzięciu i środowisku oraz
o oddziaływaniach środowiskowych
4
Fazy skutecznej i ograniczajÄ…cej ryzyko inwestora procedury OOÅš
Faza identyfikacji i analizy ryzyka  ocena możliwości
wystąpienia znaczących skutków środowiskowych, klasyfikacja
przedsięwzięcia, identyfikacja potencjalnych barier przyrodniczo-
przestrzennych oraz obaw społeczeństwa; identyfikacja i analiza
porównawcza wariantów, wstępny wybór optymalnego wariantu
Faza opracowania pełnego raportu OOŚ  konsultant OOŚ
i projektanci ściśle współpracują w zakresie identyfikacji
i rozwiązywania problemów środowiskowych, wyniki tych prac
znajdujÄ… odzwierciedlenie w raporcie OOÅš;
Faza formalna  Wnioskodawca składa do właściwego organu
wniosek o wydanie decyzji środowiskowej wraz z raportem 
przeprowadzane jest formalne postępowanie OOŚ zakończone
wydaniem decyzji
5
Przepisy o ochronie przyrody
Konwencje międzynarodowe
Prawo Unii Europejskiej
Prawo polskie
6
Konwencje międzynarodowe
7
Konwencje międzynarodowe (1)
Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory
i fauny europejskiej oraz ich siedlisk naturalnych
(1979 r.), tzw. Konwencja Berneńska
Artykuł 4
Umawiające się strony podejmują się zwracać szczególną
uwagę na ochronę obszarów ważnych dla gatunków
wędrownych, które są odpowiednio usytuowane na szlakach
wędrówek i spełniają rolę terenów zimowania, odpoczynku,
żerowania, rozmnażania lub pierzenia.
8
Konwencje międzynarodowe (2)
Konwencja o ochronie gatunków wędrownych
dzikich zwierząt (1979 r.), tzw. Konwencja Bońska
Artykuł II
1. Strony uznają wagę ochrony gatunków wędrownych i zgody
państw strefy na podjęcie działań w celu ochrony tych gatunków
wszędzie tam, gdzie jest to możliwe i stosowne. W działaniach
tych szczególnie uwzględnione być powinny te gatunki zwierząt
wędrownych, których stan zachowania jest niekorzystny. (& )
2. Strony uznają potrzebę podjęcia działań w celu uniknięcia
zagrożenia jakiegokolwiek gatunku wędrownego.
3. W szczególności strony będą: (& ) podejmować starania w celu
zapewnienia bezpośredniej ochrony gatunków wędrownych
9
Konwencje międzynarodowe (3)
Konwencja o różnorodności biologicznej (1992 r.),
tzw. Konwencja o bioróżnorodności
Artykuł 8 Ochrona in-situ
Każda umawiająca się strona, w miarę możliwości i potrzeb:
obejmuje odpowiednimi regulacjami i zarzÄ…dza zasobami
biologicznymi ważnymi dla zachowania różnorodności biologicznej
zarówno na obszarach objętych ochroną, jak i poza ich granicami,
wspiera ochronę ekosystemów i naturalnych siedlisk oraz utrzymanie
zdolnych do życia populacji gatunków w ich naturalnym otoczeniu;
wspiera z punktu widzenia środowiska racjonalny i zrównoważony
rozwój na obszarach sąsiadujących z obszarami chronionymi, mając
na uwadze wzmocnienie ochrony tych obszarów;
odtwarza i przywraca do stanu poprzedniego ekosystemy,
które uległy degradacji.
10
Konwencje międzynarodowe (4)
Przepisy prawne ustanowione na szczeblu
ponadkrajowym w wielu przypadkach
sÄ… elementem krajowego porzÄ…dku prawnego:
Art. 91 Konstytucji RP: ratyfikowana umowa międzynarodowa stanowi
część krajowego porządku prawnego (po jej ogłoszeniu w Dzienniku
Ustaw) i jest bezpośrednio stosowana, o ile jej stosowanie nie jest
uzależnione od wydania ustawy.
Przestrzeganie umów międzynarodowych, których stroną jest Wspólnota
Europejska, podlega kontroli Komisji Europejskiej (ryzyko skierowania
sprawy do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich).
Prawo należy interpretować w sposób najpełniej zapewniający zgodność
z przepisami UE  orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego.
11
Prawo Unii Europejskiej
12
Prawo Unii Europejskiej (1)
Dyrektywa 2001/42/WE w sprawie oceny wpływu
niektórych planów i programów na środowisko 
tzw. Dyrektywa SEA
Strategiczna OOŚ dla planów, programów i strategii
Szczególne znaczenie oddziaływań skumulowanych i długoterminowych
Problemy z określeniem szczegółowości dla SOOŚ
13
Prawo Unii Europejskiej (2)
Dyrektywa 85/337/EWG w sprawie oceny skutków
niektórych publicznych i prywatnych przedsięwzięć
dla środowiska  tzw. Dyrektywa EIA
Określa rodzaje przedsięwzięć które podlegają pod OOŚ
Określa kryteria kwalifikacji przedsięwzięć do OOŚ
Określa zakres informacji jaki musi być przedstawiony
do konsultacji społecznych oraz konsultowania z organami
ochrony środowiska
Nie precyzuje szczegółowości informacji opracowywanych
w ramach OOÅš
14
Prawo Unii Europejskiej (3)
Dyrektywa 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych
oraz dzikiej fauny i flory  tzw. Dyrektywa Siedliskowa
1. Państwa Członkowskie muszą zapewnić system właściwej ochrony przyrody, mający
na celu ochronę integralności i spójności obszarów sieci Natura 2000
2. Plany i przedsięwzięcia mogące istotnie negatywnie oddziaływać na siedliska
i gatunki, dla ochrony których wyznaczono obszar Natura 2000  nie powinny być
realizowane.
3. Można zezwolić na realizację ww. planów i przedsięwzięć jedynie wtedy, gdy są
jednocześnie spełnione 4 warunki:
brak jest wariantów alternatywnych
za realizacją przedsięwzięcia stoją przesłanki koniecznych wymogów nadrzędnego
celu publicznego (w przypadku oddziaływania na siedliska i gatunki priorytetowe 
wymogi związane ze zdrowiem ludzkim i bezpieczeństwem)
możliwe i zapewnione są adekwatne działania kompensujące
Komisja Europejska została poinformowana o działaniach kompensacyjnych /
wyraziła pozytywną opinię w przypadku siedlisk i gatunków priorytetowych
15
Prawo Unii Europejskiej (4)
Art. 10 i 12 Dyrektywy Siedliskowej (DS)
Art. 10: ochrona i odtwarzanie korytarzy ekologicznych
istotnych dla funkcjonowania sieci Natura 2000
(tj. elementów krajobrazu istotnych dla migracji,
rozprzestrzeniania i wymiany genetycznej dzikich gatunków
dla zachowania spójności obszarów Natura 2000 i właściwego
stanu ochrony gatunków chronionych Dyrektywą);
konieczność ścisłej ochrony gatunków zwierząt wymienionych
w zał. IV DS (poza obszarami Natura 2000);
16
Prawo Unii Europejskiej (5)
Rozporządzenie 1083/2006 WE ustanawiające przepisy ogólne
dotyczÄ…ce Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności
 Działalność funduszy oraz operacje, które pomagają one
sfinansować, powinny być zgodne z prawodawstwem
Wspólnoty.
 Komisja i państwa członkowskie zapewniają zachowanie
spójności pomocy funduszy z działaniami, politykami
i priorytetami Wspólnoty
17
Prawo Unii Europejskiej (6)
Pierwszeństwo prawa wspólnotowego  wyroki
Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości:
1. C 392/04, C-453/00 i C-422/0415  organ administracji ma obowiÄ…zek uchylenia
decyzji administracyjnej rażąco sprzecznej z prawem wspólnotowym. Może to
powodować konieczność uchylenia, zmiany, stwierdzenia nieważności decyzji
lub wznowienia postępowania.
2. Zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego znajduje zastosowanie nie tylko
wobec krajowych przepisów o charakterze legislacyjnym, ale także aktów
o charakterze administracyjnym (zob. sprawa C-106/77 Simmenthal),
w tym decyzji administracyjnych (zob. sprawa C-224/97 Ciola)
3. Obowiązek zapewnienia zgodności z zasadą pierwszeństwa prawa
wspólnotowego (i prowspólnotowej wykładni prawa krajowego  tak dalece jak
to możliwe  C397/01 Pfeiffer and others) dotyczy m.in. sądów oraz organów
administracyjnych, w tym organów samorządu terytorialnego (zob. sprawa
C-103/88 Fratelli Costanzo).
18
Prawo polskie
19
Prawo polskie (1)
Ustawa z dnia 3 paz
dziernika 2008 r. o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz.1227, ze zm.)
(ale nie tylko!)
Ustawa o ochronie przyrody
Ustawa o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
Prawo ochrony środowiska
Prawo wodne
Prawo budowlane
20
Prawo polskie (2)
Definicja korytarza ekologicznego w ustawie ochrony
przyrody  ale brak bezpośrednich, konkretnych zapisów
dotyczących konieczności ochrony korytarzy
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września
2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt
objętych ochroną  wprowadza wymogi do ochrony
poszczególnych gatunków (np. ochrona ich siedlisk, ostoi,
schronień)
Odniesienie zasad wydawania zezwoleń na realizację
przedsięwzięć mogących negatywnie wpływać na
integralność obszarów Natura 2000 oraz spólność sieci
21
Podsumowanie prawa
22
Podsumowanie prawnych uwarunkowań ochrony korytarzy ekologicznych
1. Ochrona miejsc istotnych dla funkcjonowania gatunków przyrodniczych
(w tym  korytarzy ekologicznych) musi być prowadzona na terenach
objętych prawnymi formami ochrony przyrody oraz poza tymi terenami
2. Ochrona korytarzy ekologicznych polega na zachowaniu ich kluczowych
funkcji, struktur i relacji
3. Ochrona gatunków polega na dążeniu do utrzymywania przez nie
właściwego stanu ochrony (~ niezaburzonego funkcjonowania populacji,
pozwalającego na jej trwanie w dającej się przewidzieć przyszłości)
4. Ochrona gatunków nie ogranicza się do obszarów objętych prawnymi
formami ochrony przyrody
5. Hierarchia przewidywanych działań ochronnych:
a) eliminowanie
b) minimalizowanie
c) kompensowanie negatywnych oddziaływań
23
Przepisy drogowe
24
Przepisy drogowe (1)
RozporzÄ…dzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej
z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich
usytuowanie (Dz.U. nr 63, poz. 735):
WYMAGANIA OGÓLNE
ż 8. Usytuowanie obiektów inżynierskich powinno uwzględniać wymagania
ochrony środowiska, a w szczególności zalecenia ocen oddziaływania na
środowisko (& )
ż 10.1. Dla zwierząt dziko żyjących powinno być zapewnione bezkolizyjne
przemieszczanie siÄ™ ich z jednej na drugÄ… stronÄ™ drogi klas A, S, GP i G,
w miejscach nasilonej migracji, a w szczególności w większych
kompleksach leśnych oraz obszarach bagiennych i innych przeciętych drogą
siedliskach rzadkich i zagrożonych gatunków (& )
25
Przepisy drogowe (2)
ż 15. Mosty powinny zapewnić m.in. przemieszczanie się zwierząt dziko
żyjących oraz ciągłość ekosystemu cieku. Spełnienie tych wymagań
powinno być zapewnione poprzez odpowiednią długość i szerokość mostu.
ż 44. Dopuszcza się wykorzystanie przepustów jako przejść dla mniejszych
zwierząt poprzez odpowiednie zwiększenie ich światła i uformowanie
przekroju. Przepusty takie powinny mieć uformowaną ścieżkę dla zwierząt
o szerokości nie mniejszej niż 0,5 m, wzniesioną ponad zwierciadło średniej
wody w przepuście.
26
Przepisy drogowe (3)
ż 58. Wiadukty pełniące rolę przejść dla zwierząt powinny:
posiadać pokrywę wegetacyjną i zieleń ekranizującą
rozmieszczoną wzdłuż bocznych krawędzi obiektu
mieć szerokość użytkową przeznaczoną dla poruszania
się zwierząt nie mniejszą niż 10 m i w miarę możliwości
zwiększającą się ku przyczółkom
być wyposażone w zasłaniające ogrodzenia na dolnych
dojściach do obiektu, odchylone od osi przejścia pod kątem
zbliżonym do 60° i Å‚Ä…czÄ…ce siÄ™ z zieleniÄ… ekranizujÄ…cÄ… na
obiekcie  w celu naprowadzenia zwierzyny
27
Przepisy drogowe (4)
ż 67. Tunele, pełniące rolę przejść dla zwierząt powinny mieć kształt
i wymiary dostosowane do wielkości zwierząt:
małych  przekrój okrągły o średnicy nie mniejszej niż 1 m,
średnich  przekrój prostokątny o wysokości nie mniejszej
niż 1,5 m i szerokości nie mniejszej niż 3,5 m,
dużych  przekrój prostokątny o wysokości nie mniejszej
niż 4 m i szerokości wynikającej ze współczynnika względnej
ciasnoty E nie mniejszego niż 1,5.
28
Przepisy drogowe (5)
Współczynnik względnej ciasnoty E wyraża wzajemne
relacje między wysokością, szerokością i długością przejścia
przewidzianego jako otwór w korpusie drogi.
E = (B × H) : L
B  szerokość przejścia
H  wysokość przejścia
L  długość
29
Przepisy drogowe (6)
Tunele dla zwierząt małych powinny mieć u wlotu i wylotu
na odcinkach o dÅ‚ugoÅ›ci 3 m pochylenie pod kÄ…tem 15°, a na
pozostałym obniżonym odcinku być w poziomie. Wlot i wylot
powinien być wyposażony w kratÄ™ o oczkach 20 × 20 cm.
Tunele dla zwierząt średnich i dużych powinny mieć:
 prześwity w stropie na odcinku pasa dzielącego,
zabezpieczone barierami,
 skośne ściany czołowe przy wlotach i wylotach,
 zadrzewione i zakrzewione zbocza nasypów,
 płoty zasłaniające o długości 30 50 m
(w przypadku braku ogrodzenia na drodze).
30
Przepisy drogowe (7)
RozporzÄ…dzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej
z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie
(Dz.U. nr 43, poz. 430):
ż 187. Jeżeli nie jest możliwe wykonanie drogi bez powstania zagrożeń
przyrody (& ), powinno się zaplanować zastosowanie środków ochrony
ograniczających te zagrożenia.
ż 188.1. Podstawowymi środkami ograniczającymi zagrożenia
przyrodnicze sÄ…:
wiadukty i przepusty dla zwierząt dziko żyjących,
ogrodzenia chroniące zwierzynę leśną przed wtargnięciem na drogę,
pasy zieleni izolacyjnej
rekonstrukcje terenów leśnych naruszonych budową drogi
31
Przepisy drogowe (8)
RozporzÄ…dzenie Ministra Infrastruktury z dnia 16 stycznia
2002 r. w sprawie przepisów techniczno  budowlanych
dotyczących autostrad płatnych (Dz.U. nr 12, poz. 116):
ż 4. Pas drogowy autostrady powinien być ogrodzony
(z obu stron, na całej długości).
ż 76.5. Wysokość ogrodzenia powinna wynosić co najmniej 1,5 m
na obszarach występowania drobnej zwierzyny dzikiej i co najmniej 2 m
na ciągach migracji zwierząt oraz obszarach występowania grubej
zwierzyny dzikiej.
ż 76.7. W pasie drogowym autostrady mogą być stosowane inne
urzÄ…dzenia zabezpieczajÄ…ce przed wkroczeniem zwierzÄ…t na autostradÄ™,
dopuszczone do stosowania w budownictwie drogowym.
32
Przepisy drogowe (9)
ż 126. Autostradę należy tak projektować, aby przeciwdziałać
negatywnym zmianom w środowisku, jakie mogą się pojawić w czasie
jej budowy i eksploatacji. Jeżeli jest to niemożliwe  należy przewidzieć
działania ograniczające negatywne oddziaływanie
ż 127. Dobór środków ochrony środowiska i przyrody należy dokonać
przy opracowywaniu podstawowej dokumentacji technicznej. Dobór ten
powinien być zweryfikowany w ramach OOŚ.
ż 128. Skuteczność środków zapobiegawczych i minimalizujących
może być weryfikowana odpowiednio do potrzeb za pomocą systemu
monitorowania.
33
Metodyka OOŚ wynikająca z przepisów
34
Ocena oddziaływania na środowisko (1)
Podstawowe zasady OOÅš:
oparcie na rzetelnych danych naukowych oraz
na merytorycznej, wielokryterialnej analizie
wariantowanie przedsięwzięcia i ocena wariantów
udział (faktyczny) społeczeństwa
i zainteresowanych stron
35
Ocena oddziaływania na środowisko (2)
Podstawowe zasady OOÅš  c.d.
Åšrodki Å‚agodzÄ…ce i kompensujÄ…ce:
Powinny być zaplanowane wg następującej hierarchii:
1. unikać znaczącego wpływu na środowisko
2. jeśli nie można uniknąć, to ograniczyć
3. jeśli nie można ograniczyć, to gdzie możliwe,
skompensować
Odpowiedzialność za wdrożenie i finansowanie środków
powinna być jasno określona
Powinny być adekwatne i skuteczne
Powinny być jasne i wykonalne
Ich skuteczność powinna być monitorowana
Negatywne efekty zastosowania tych środków powinny być
poddane ocenie
36
Raport o oddziaływaniu na środowisko (1)
Odzwierciedleniem przebiegu OOÅš jest raport
o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.
Cechy dobrego raportu:
1. Jasny opis metodologii
2. Logiczna sekwencja
3. Kompleksowy (w stopniu odpowiednim do wagi zagadnień)
4. WyczerpujÄ…cy, oparty na faktach
5. Wskazujący sposób osiągnięcia celu przedsięwzięcia w sposób najmniej
szkodzący środowisku
6. ZawierajÄ…cy (i / lub oceniajÄ…cy) zalecenia zwiÄ…zane z eliminowaniem,
ograniczaniem i kompensowaniem negatywnych oddziaływań
7. PrzedstawiajÄ…cy konkretny opis monitoringu dostarczajÄ…cego istotnych
danych o oddziaływaniu przedsięwzięcia oraz zastosowanych działań
minimalizujÄ…cych i kompensujÄ…cych
37
Raport o oddziaływaniu na środowisko (2)
Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko powinien zawierać m.in.:
1. opis elementów przyrodniczych środowiska objętych zakresem i zasięgiem
przewidywanego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko;
2. opis analizowanych wariantów, w tym:
wariantu wnioskodawcy oraz racjonalnego wariantu alternatywnego,
wariantu najkorzystniejszego dla środowiska wraz z uzasadnieniem
ich wyboru;
3. określenie przewidywanego oddziaływania na środowisko analizowanych
wariantów;
4. opis przewidywanych działań mających na celu zapobieganie, ograniczanie
lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko
(np. program kompensacji)  dotyczy etapu realizacji (np. budowy)
i funkcjonowania
38
Raport o oddziaływaniu na środowisko (3)
6. opis metod prognozowania zastosowanych przez wnioskodawcÄ™ oraz opis
przewidywanych znaczących oddziaływań planowanego przedsięwzięcia
na środowisko, obejmujący oddziaływania:
bezpośrednie, pośrednie, wtórne,
skumulowane,
krótko-, średnio- i długoterminowe,
stałe i chwilowe,
odwracalne i nieodwracalne,
lokalne i strategiczne,
ilościowe i jakościowe,
na etapie realizacji, eksploatacji lub użytkowania, oraz likwidacji.
39
Kryterium oceny w Naturze 2000: cel ochrony
Celem ochrony w obszarach Natura 2000 jest ich INTEGRALNOŚĆ
(~ niezaburzone funkcjonowanie ekosystemów), na którą
składają się:
zachowanie kluczowych struktur, procesów i relacji
właściwy stan ochrony siedlisk i gatunków
Właściwy stan ochrony:
naturalny zasięg / powierzchnia / liczebność nie
zmniejszajÄ… siÄ™
zachowane pozostajÄ… specyficzne struktury i funkcje
zachowana zostaje wystarczająco duża powierzchnia siedlisk
do ochrony gatunków przyrodniczych
40
Metodologia oceny oddziaływań na siedliska i gatunki Natura 2000
1. Opis obszaru Natura 2000
2. Dokładna inwentaryzacja siedlisk i gatunków w zasięgu oddziaływania,
z uwzględnieniem okresów wegetacyjnych, lęgowych, migracji, itp.
3. Dla siedlisk i gatunków  określenie stanu ochrony ( kondycji),
dynamiki, funkcji oraz warunków do życia  ocena wartości
ekologicznej i wrażliwości
4. Odniesienie się do fragmentacji siedlisk, zagrożenia kluczowych
struktur, relacji i procesów
5. Odniesienie wyników inwentaryzacji do istotności zasobu w skali kraju
6. Szczegółowa, konkretna, sparametryzowana analiza wpływu,
kategoryzacja oddziaływań
7. Analiza wpływu na funkcjonalność korytarzy ekologicznych istotnych
dla sieci obszarów Natura 2000
41
Przykładowe zagadnienia oceny
1. struktura, funkcja i rola poszczególnych walorów
przyrodniczych
2. przestrzeń, reprezentatywność i stan ochrony siedlisk
na danym obszarze
3. wielkość populacji, stopień izolacji, ekotyp, pula genetyczna,
struktura wiekowa, stan ochrony gatunki na danym obszarze
4. rola obszaru wewnÄ…trz regionu biogeograficznego
i dla spójności sieci Natura 2000
5. dynamika siedlisk i gatunków
6. inne wartości i funkcje przyrodnicze
42
Ocena  habitatowa
dotyczy nie tylko przedsięwzięć zlokalizowanych w granicach
obszarów Natura 2000  lokalizacja nie gra roli, ważna jest skala
oddziaływania
powinna kierować się celami ochrony obszaru Natura 2000
szczególna waga oddziaływań skumulowanych (uwzględniając
istniejące oraz planowane przedsięwzięcia)
powinna uwzględniać całość przedsięwzięcia
(unikać  kawałkowania inwestycji)
powinna odnosić się do korytarzy ekologicznych istotnych
dla sieci Natura 2000
powinna uwzględniać gatunki i siedliska znajdujące się także
poza administracyjnymi granicami obszarów Natura 2000
(ich zniszczenie może być zaklasyfikowane jako szkoda
w środowisku)
43
Problemy z prawnymi aspektami OOÅš
1. Niezadowalająca jakość OOŚ oraz brak faktycznej kontroli
nad tą jakością
2. Pomijanie w OOŚ oceny oddziaływań kumulowanych
3. Brak faktycznego nadzoru nad strategicznymi OOÅš
4. Brak prawnie ustanowionych kryteriów oceny oddziaływania
(oraz metodyki) na siedliska, gatunki i struktury przyrodnicze
(w tym  na integralność obszaru Natura 2000 oraz spójność
sieci)  co skutkuje brakiem problemami z rzetelnością
i weryfikacjÄ… OOÅš
44
Konsekwencje
45
 Wydawane obecnie decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach
są nierzadko kukułczym jajem podrzucanym inwestorom
(Business Centre Club, grudzień 2008,  Ryzyka Środowiskowe wyzwaniem dla gospodarki )
Ponieważ negatywny wpływ przedsięwzięcia na chronione siedliska
i gatunki przyrodnicze, który nie zostanie przewidziany w toku OOŚ,
traktowany jest jako szkoda w środowisku
którą należy zrekompensować
konsekwencje przyrodnicze, ekonomiczne, finansowe i prawne
46
Korzyści z profesjonalnie przeprowadzonej OOŚ
duży stopień pewności, że realizacja przedsięwzięcia odbywa się
w harmonii z zasadami ochrony środowiska i przepisami
wybór najlepszej opcji przedsięwzięcia pod względem
środowiskowym, lokalizacyjnym, technologicznym, ekonomicznym
zmniejszenie ryzyka wystąpienia szkody w środowisku (którą jest
nieprzewidziany na etapie OOÅš negatywny skutek przyrodniczy)
zmniejszenie ryzyka protestów społecznych i zaskarżenia bądz

uchylenia decyzji
zmniejszenie ryzyka utraty dofinansowania
zapewnienie przejrzystości procedury oraz większej
Dziękuję
Krzysztof Okrasiński
[e-mail] · tel. [phone]
Pracownia na rzecz Wszystkich Istot
ul. Jasna 17 · 43-360 Bystra · tel/fax: o33 817 14 68
[e-mail]
www.pracownia.org.pl