Laboratorium Systemy i sieci telekomunikacyjne
Laboratorium
Systemy i sieci telekomunikacyjne
Politechnika Śląska
Wydział Elektryczny
Zakład Elektrotechniki Teoretycznej,
Informatyki i Telekomunikacji
Cyfrowa centrala telefoniczna -
konfiguracja, taryfikacja.
Strona 1 z 7
Laboratorium Systemy i sieci telekomunikacyjne
1. Wprowadzenie – podstawowe pojęcia
Centrala telefoniczna - zespół urządzeń przeznaczony do łączenia abonentów sieci
telekomunikacyjnej na czas wymiany informacji. Składa się ona z urządzeń komutacyjnych
odpowiedzialnych za zestawianie połączeń telekomunikacyjnych i urządzeń pomocniczych
gwarantujących prawidłową pracę centrali. Możemy podzielić je na analogowe i
nowocześniejsze cyfrowe. Podział ten wynika z zasady działania i sposobu przetwarzania i
przesyłania danych (informacji).
Pierwsza centrala telefoniczna została uruchomiona w 1878 w New Haven. Centrala
umożliwiała przeprowadzenie dwóch jednoczesnych rozmów telefonicznych.
Łącznica telefoniczna jest urządzeniem technicznym realizującym procesy komutacyjne. Jej
zadaniem jest zestawienie łączy telefonicznych w celu realizacji połączeń.
Klasyfikacja łącznic telefonicznych:
Łącznica bezpośrednia – sterowanie procesami łączeniowymi w centrali odbywa się
bezpośrednio od aparatu abonenta (bez pośrednictwa innych urządzeń),
Łącznica pośrednia – zawiera układy rejestrowe, które magazynują informacje
łączeniowe.
Do wyposażenia łącznic należą:
a) Sieć dróg połączeniowych – jest to wyposażenie komutacyjne centrali służące do
tworzenia połączeń między łączami przyłączonymi do łącznicy.
b) Urządzenia sterujące – związane są w pewien sposób z urządzeniami komutacyjnymi
łącznicy, odbierają sygnały sterujące i uruchamiają elementy sieci drogi
połączeniowej,
c) Wyposażenie liniowe – jest to indywidualne wyposażenie każdego łącza
przyłączonego do łącznicy,
d) Łącza abonenckie – są łączami dwukierunkowymi,
e) Łącza międzycentralowe - są łączami zarówno dwukierunkowymi, jak i
jednokierunkowymi.
Telefon (gr. tele = "daleko" + gr. phone = "głos") - urządzenie pozwalające na dwustronne przesyłanie głosu na odległość pomiędzy dwoma lub większą liczbą aparatów.
Numer telefonu - ciąg cyfr identyfikujących abonenta telefonicznego, których wybranie za
pomocą urządzeń telekomunikacyjnych (telefon, telefaks, modem) powoduje zestawienie
połączenia, przy wykorzystaniu publicznej sieci telefonicznej PSTN z żądanym abonentem
(któremu ten numer został przypisany przez operatora telekomunikacyjnego). 5 grudnia 2005
kod regionu (tj. numer kierunkowy) został włączony w skład właściwego numeru.
Spowodowało to zwiększenie liczby wolnych numerów telefonicznych.
Strona 2 z 7
Laboratorium Systemy i sieci telekomunikacyjne
Studentów obowiązuje znajomość zagadnień z wykładu na temat: struktury sieci
telekomunikacyjnej, usług telekomunikacyjnych, budowy i zasady działania centrali
telefonicznej oraz pętli abonenckiej, zasad numeracji i taryfikacji.
2. Centrala MIKROTEL 2/6
MIKROTEL 2/6 to w pełni elektroniczna abonencka centrala telefoniczna o
mikroprocesorowym sterowaniu, analogowym, elektronicznym polem komutacyjnym
zrealizowanym w oparciu o specjalistyczne elementy kanadyjskiej firmy MITEL.
Mikroprocesorowe sterowanie centrali, z możliwością przeprogramowywania, pozwala na
łatwe dostosowanie centrali do aktualnych potrzeb użytkownika. Programowane mogą być
możliwości łączeniowe i usługowe centrali, dane eksploatacyjne (numery katalogowe,
kategorie, itp.). Ruch wewnętrzny i wychodzący realizowany jest w sposób automatyczny.
Ruch przychodzący jest obsługiwany w sposób półautomatyczny przy pomocy jednego lub
kilku abonentów pośredniczących. Pełna obsługa połączeń przychodzących nie wymaga
stosowania specjalnych aparatów pośredniczących - odbywa się przy pomocy zwykłego
aparatu telefonicznego dla central wyposażonych w DTMF i usługę DISA ruch przychodzący
może być obsługiwany w pełni automatycznie.
Cechy centrali:
pełna taryfikacja
kryterium czasowe od momentu zajęcia translacji miejskiej,
teletaksa ( 16 kHz),
możliwość modyfikacji taryf, numerów kierunkowych oraz ceny jednostki licznikowej
przez użytkownika,
rejestracja połączeń pełna lub od zadanego poziomu,
wszystkie dane taryfikacji i rejestracji połączeń w złotówkach można w dowolnym
momencie wyświetlić na wyświetlaczu lub wydrukować na drukarce (bez użycia
komputera) - różna postać wydruków.
Dyskryminacja:
Ograniczenie zasięgu połączeń zestawianych przez poszczególnych abonentów: wyznaczenie
dozwolonych taryf, według których rozliczane są połączenia, określenie prefiksów,
wyznaczających dozwolone numery kierunków abonentów spośród zabronionych taryfami,
poprzez określenie poszczególnym abonentom limitów złotówkowych.
Bez względu na jakiekolwiek ograniczenia w ruchu wychodzącym, abonent zawsze może
skontaktować się z Pogotowiem Ratunkowym, Policją, Strażą Pożarną.
Funkcje specjalne
Automatyczna obsługa ruchu przychodzącego - tzw. DISA, czyli możliwość bezpośredniego
połączenia do abonenta wewnętrznego z pominięciem abonenta pośredniczącego.
Strona 3 z 7
Laboratorium Systemy i sieci telekomunikacyjne
Automatyczne zestawianie połączeń - centrala sama zestawia żądane połączenie do abonenta
zewnętrznego, analizując podczas realizacji usługi sygnały akustyczne (sygnał zgłoszenia
centrali, zajętość, marszrutowanie): po stwierdzeniu, że abonent zewnętrzny jest wolny
(zwrotny sygnał wywołania) wywołuje abonenta wewnętrznego, który zamówił połączenie;
można zamówić połączenie na określoną godzinę.
Abonent publiczny "automat telefoniczny" bez żetonów, należność za rozmowę wyświetlana
jest na bieżąco na wyświetlaczu centrali; istnieje możliwość dołączenia dodatkowego
zewnętrznego dużego wyświetlacza lub drukarki, która wydrukuje rachunek za rozmowę.
Rozbudowany system obsługi ruchu przychodzącego i wychodzącego, dowolna organizacja
łączności, możliwość automatycznego przełączenia o wyznaczonej godzinie na zupełnie inny
sposób pracy. Wszystkie funkcje mogą być realizowane przy pomocy ZWYKŁYCH aparatów
telefonicznych z wybieraniem dekadowym.
Specjalne wersje central:
SZKOLNA - umożliwia sterowanie dzwonkiem szkolnym (programowalne rodzaje i godziny
włączania dzwonków).
POCZTOWA - specjalistyczne wykonanie dla rozmównicy publicznej z dodatkowymi
zewnętrznymi wyświetlaczami do kabin i specjalnym pulpitem dla telefonistki.
Każdemu abonentowi można przypisać jedną z następujących kategorii:
ZWYKŁY - uprawnienie do przyjmowania i zestawiania połączeń od/do abonentów
wewnętrznych oraz abonentów sieci użytku publicznego.
UPRAWNIONY - dodatkowo prawo zestawiania połączeń do abonentów central i
sąsiedzkiej.
SEKRETARKA - uprawnienia kategorii "UPRAWNIONY" oraz możliwość przekazywania
połączeń zewnętrznych abonentom wewnętrznym, bez względu na ich uprawnienia.
DYREKTOR - uprawnienia kategorii "SEKRETARKA" oraz możliwość włączania się do
rozmowy prowadzonej przez innego abonenta.
Abonentom można włączyć różne tryby obsługi:
HOTELOWY - możliwości zestawiania połączeń płatnych, decyduje abonent
"główny" (recepcja), drukowanie rachunku za przeprowadzone rozmowy.
PUBLICZNY - należność za rozmowę wyświetlana jest na bieżąco na wyświetlaczu, po
zakończeniu połączenia automatyczne drukowanie rachunku.
BEZPOŚREDNI - po podniesieniu mikrotelefonu (bez wybierania numeru), natychmiastowe
połączenie z określonym abonentem wewnętrznym, określonym abonentem zewnętrznym, z
centralą sieci użytku publicznego.
TELEFAX - uproszczone zestawianie połączeń z telefaksem, po zakończeniu transmisji
powrót połączenia do abonenta wewnętrznego,
ROZMÓWNICA - dla danego abonenta system zaliczania połączenia zgodny z systemem
pocztowym za pierwsze 3 minuty, a następnie za każdą rozpoczętą minutę - kategoria
dostępna w wersji podstawowej centrali.
Strona 4 z 7
Laboratorium Systemy i sieci telekomunikacyjne
Taryfikacja
System taryfikacji dostosowany jest do poprzednio obowiązującego w kraju sposobu
rozliczania za połączenia telefoniczne. Uwzględnia trwający proces ujednolicania systemu
numeracji w ruchu międzymiastowym. Istnieje możliwość jego modyfikacji przez
użytkownika przy zmianach w numeracji. Istnieje możliwość rozliczania połączeń wg.
różnych tablic taryf w przypadku, gdy łącza zewnętrzne współpracują z różnymi centralami
miejskimi (inne strefy numeracyjne). Różnorodna postać wydruków (zwykła drukarka
komputerowa podłączana jest bezpośrednio do centrali), umożliwia dowolny przegląd i
kontrolę kosztów zrealizowanych połączeń.
Tryb pracy centrali
Centrala może pracować w dwóch trybach:
tryb podstawowy pracy centrali jest to tryb standardowy - abonenci przez całą dobę
obsługiwani są zgodnie z posiadanymi uprawnieniami.
tryb dzienno-nocny pracy centrali - doba zostaje podzielona na dwie części - dzienną i
nocną. W "dzień" abonenci obsługiwani są zgodnie z posiadanymi uprawnieniami. W
"nocy" centrala umożliwia zestawianie połączeń wychodzących jedynie do: służb
specjalnych, takich jak Policja, Straż Pożarna, Pogotowie Ratunkowe, wyznaczonych
abonentów sieci publicznej, wybieranych skróconymi numerami nocnymi.
Przełączanie centrali z trybu dziennego w nocny i odwrotnie odbywa się automatycznie o
zaprogramowanych godzinach, z uwzględnieniem dni roboczych, sobót i niedziel.
System organizacji ruchu zewnętrznego
W trybie standardowym łącza dostępne są dla wszystkich uprawnionych abonentów. Istnieje
jednak możliwość podzielenia łączy zewnętrznych i wewnętrznych na grupy. W ruchu
wychodzącym określona grupa abonentów ma dostęp do wszystkich lub do wyznaczonych
łączy zewnętrznych, w ruchu przychodzącym wszystkie połączenia zewnętrzne kierowane są
do wspólnego abonenta pośredniczącego (wspólnej grupy abonentów pośredniczących) lub
każde łącze ma swojego abonenta pośredniczącego (grupę). Dobę można podzielić na dwie
części, dla każdej z nich zaprogramować dowolny różny sposób organizacji łączy
zewnętrznych od wyznaczonej godziny zmieni się sposób pracy łączy zewnętrznych.
ZASILANIE W przypadku zaniku napięcia zasilającego lub wyłączenia centrali, wyznaczeni
abonenci zostają dołączeni bezpośrednio do łączy zewnętrznych (łączy abonenckich centrali
nadrzędnej). Zastosowane elementy zapewniają pamiętanie danych eksploatacyjnych również
po wyłączeniu zasilania centrali, bez konieczności stosowania dodatkowego źródła zasilania.
System rozliczania połączeń TAR
Rodzina programów komputerowych TAR (TAR6, TAR 16, TAR80. TAR 150) jest
przeznaczona do wspomagania rozliczania kosztów rozmów telefonicznych. Programy
przetwarzają dane odczytane z centrali i na ich podstawie przygotowują zestawienia rozmów.
Transfer danych o zarejestrowanych rozmowach z central MIKROTEL 6/2 i MIKROTEL
Strona 5 z 7
Laboratorium Systemy i sieci telekomunikacyjne
16/6 odbywa się za pomocą łącza szeregowego, natomiast z central MIKROTEL 80 i
MIKROTEL 150 dodatkowo za pomocą dyskietki 3.5".
Programy TAR umożliwiają:
tworzenie bazy danych abonentów
łączenie abonentów w grupy
definiowanie bazy numerów służbowych. i przygotowywanie zestawień zawierających
rozliczenia rozmów
zapis zestawień do pliku, pozwala to na wydruk i obróbkę danych poza programem TAR
wydruki zestawień
Program PRO
Programy PRO6, PRO 16 i PRO80 są przeznaczone do komputerowego programowania
central abonenckich MIKROTEL zastępują one programowanie przy pomocy aparatu
telefonicznego. Na ekranie komputera można obserwować proces programowania, co
pozwala uniknąć pomyłek. Oprogramowanie umożliwia odczytanie bieżącej konfiguracji
centrali. Programowanie centrali za pomocą komputera wymaga połączenia komputera z
centralą za pomocą łącza RS 232.
Programy PRO umożliwiają:
programowanie ustawień abonentów,
programowanie ustawień linii wewnętrznych,
programowania stref czasowych taryfikacji i okresów taryfikacyjnych,
programowanie tablic kierunkowych,
możliwość ustawień zbiorowych,
odczyt i zapis ustawień programowych do centrali lub do pliku,
wydruki zaprogramowanych ustawień karty centrali.
3. Program ćwiczenia
Przed wykonaniem ćwiczenia należy zapoznać się z instrukcją programowania i eksploatacji
centrali Mikrotel 2/6 (dołączona w osobnym pliku PDF – mikrotel_2_6_instrukcja.pdf).
Prowadzący zajęcia określa szczegóły wykonania określonego punktu ćwiczenia.
!!! NIE WOLNO ZMIENIAĆ KLUCZA DOSTĘPU!!!
Standardowy klucz – 111111.
1. Ustawić podstawowe parametry centrali: standard, czas, datę.
2. Wprowadzić standard taryfikatora.
3. Ustawić parametry abonentów.
4. Programowanie linii zewnętrznych.
Strona 6 z 7
Laboratorium Systemy i sieci telekomunikacyjne
5. Taryfikacja – taryfy, wydruki.
6. Wykonać określone połączenia.
Uwaga – szczegółowe parametry konfiguracyjne zostaną podane przez prowadzącego na
początku zajęć.
Literatura
1. Jajszczyk Andrzej: Wstęp do telekomutacji. WNT, 2000. ISBN 83-204-2600-6.
2. Vademecum Teleinformatyka cz.1. IDG, 1999. ISBN 83-903252-3-3.
3. Witulski Stanisław: Urządzenia telekomutacyjne. cz.2. WSiP, 1995. ISBN 83-02-05913-7.
Strona 7 z 7