DOBÓR PARAMETRÓW PRZEKŁADNI ZĘBATEJ
1. Ustalić prędkość kątową zębnika.
2. Dobrać materiał (strona 6, tabela).
Koła miękkie — HB < 350 — zębnik twardszy od koła o około 40 HB.
Koła twarde — zębnik i koło z tego samego materiału.
Ustalić parametry materiałów:
—
granicę zmęczenia dla naprężeń boku zęba dla materiału zębnika σ
;
Hlim1
—
granicę zmęczenia dla naprężeń stopy zęba dla materiału zębnika σ
;
Flim1
—
granicę zmęczenia dla naprężeń boku zęba dla materiału koła σ
;
Hlim2
—
granicę zmęczenia dla naprężeń stopy zęba dla materiału koła σ
;
Flim2
—
rodzaj obróbki cieplnej lub cieplno-chemicznej dla materiału zębnika i koła (o ile jest wymagana).
3. Przyjąć stosunek średnicy zębnika do szerokości wieńca:
—
dla materiałów miękkich b/ d ~ (0,8÷1,4), (nawet do 1,5);
—
dla materiałów twardych b/ d ~ (0,4÷0,9).
Przekładnie lekkie b < d .
1
Przekładnie normalne b ~ d .
1
Przekładnie średnie i ciężkie b ~ 1,5 d .
1
4. Ustalić klasę dokładności wykonania kół zębatych.
5. Przyjąć liczbę zębów zębnika.
Najczęściej 15÷25 (założyć wstępnie 19).
6. Przyjąć normalny kąt przyporu α .
n
Zwykle 20°.
7. Przyjąć kąt pochylenia linii śrubowej zęba β.
Zwykle 8°÷15° (założyć wstępnie 12°).
8. Dobrać zastępczą liczbę zębów z .
V
Wykresy ze strony 12, lub wzory:
z ~
z
— wzór przybliżony (do obliczeń wstępnych);
v
cos3 β
z ~
z
— wzór dokładny;
v
cos2 β @cos β
b
9. Obliczyć średnicę zębnika d w zależności od wybranego rodzaju materiału na koła.
1
!!! UWAGA NA JEDNOSTKI !!!
3
2 M z Y Y
K K K K
d ~
1 1
F g Yβ
J
V
Fα
Fβ
1
b cos β σ
d
FP
1
M
—
moment obciążający;
1
Y
—
współczynnik kształtu zęba — z wykresu ze strony 8 (przyjąć wstępnie Y ~ 2,4);
F
F
Y g
—
współczynnik udziału obciążenia — przyjąć Y g ~ 1/g ;
α
—
g
—
czołowy wskaźnik przyporu (przyjąć wstępnie g ~ 1,5), w obliczeniach
α
α
sprawdzających policzyć ze wzorów podanych w dalszej części;
Y
—
współczynnik kąta linii śrubowej — z wykresu ze strony 8, lub wzoru:
β
Y ~ 1! β
β
120 °
K
—
współczynnik eksploatacji — z tabeli 2 (strony 2,3,4);
J
K
—
współczynnik dynamiczny — przyjąć K ~ 1;
V
V
K
—
współczynnik rozkładu obciążenia wzdłuż odcinka przyporu — przyjąć K ~ g ;
Fα
Fα
α
K
—
współczynnik rozkładu obciążenia wzdłuż szerokości wieńca — przyjąć K ~ 1;
Fβ
Fβ
σ
—
naprężenia dopuszczalne (na złamanie) ze wzoru:
FP
σ
σ
~ Flim Y K
FP
S
S
Fx
Fmin
—
σ
z tablicy na stronie 6;
Flim
—
S
—
minimalny współczynnik bezpieczeństwa ze względu na złamanie S
~ 1,3,
Fmin
Fmin
w obliczeniach wstępnych przyjąć S
~ 1,5;
Fmin
Y
—
współczynnik karbu, przyjąć równy 1 (przy założeniu, że promień zaokrąglenia stopy zęba
S
jest większy niż 0,25 m );
n
K
—
współczynnik wielkości dla naprężeń stopy zęba, przyjąć równy 1.
Fx
3
2 M K K K K
( Z Z Z
d ~
1
J
V
Hα
Hβ
H
M g )2 u%1
1
b σ2
u
d
HP
1
M
—
moment obciążający;
1
u
—
przełożenie przekładni zębatej;
K
—
współczynnik eksploatacji — z tabeli 2 (strony 2, 3, 4);
J
K
—
współczynnik dynamiczny — przyjąć K ~ 1;
V
V
K
—
współczynnik rozkładu obciążenia wzdłuż odcinka przyporu (str. 22), przyjąć K ~ g ;
Hα
Hα
α
K
—
współczynnik rozkładu obciążenia wzdłuż szerokości wieńca — przyjąć K ~ 1;
Hβ
Hβ
Z
—
liczba wpływu kształtu boków zębów dla naprężeń stykowych — z wykresu ze strony 14 (góra),
H
lub wzoru:
cos β
Z ~
b
H
cos2 α @tg α
t
tw
Wstępnie można przyjąć Z ~ 1,6 ÷ 1,7.
H
Z
—
liczba wpływu materiału dla naprężeń stykowych boku zęba — z tabeli lub wzoru dokładnego
M
ze strony 5, lub wzoru (uproszczonego):
Z ~ 0,35 E
M
—
E —
moduł Younga;
Z g
—
liczba wpływu wskaźnika przyporu — wykres na stronie 14 (dół), lub wzoru dla zazębienia śrubowego:
cos β
Z ~
b
g
g α
gdzie:
tg β
tg α
b ~ cos α ;
tg α ~
n
tg β
t
t
cos β
σ
—
naprężenia dopuszczalne (na naciski) ze wzoru:
HP
σ
σ
~ Hlim K K Z Z
HP
S
L
HX
R
V
Hmin
—
σ
z tablicy na stronie 6;
Hlim
—
S
—
minimalny współczynnik bezpieczeństwa ze względu na tworzenie się
Hmin
wgłębień S
~ 1,1, w obliczeniach wstępnych przyjąć S
~ 1,5;
Hmin
Hmin
K
—
współczynnik smaru, przyjąć równy 1;
L
K
—
współczynnik wielkości koła, przyjąć równy 1;
Hx
Z
—
współczynnik chropowatości, przyjąć równy 1;
R
Z
—
współczynnik prędkości, przyjąć równy 1.
V
10. Obliczyć wstępnie moduł normalny:
d
m ~ 1 cos β
n
z1
Przyjąć znormalizowany z PN-78/M-88502.
11. Dobrać liczbę zębów koła z (na podstawie przełożenia u i liczby zębów zębnika z ).
2
1
12. Obliczyć zerową odległość osi:
( z
) m
a ~
1 % z2
n
0
2 cos β
Przyjąć znormalizowaną odległość osi a z PN-76/M-88525.
w
13. Wykonać obliczenia geometryczne przekładni:
—
kąt zarysu w przekroju czołowym α : t
tg α
α ~ arc tg
n
t
cos β
—
kąt przyporu toczny w przekroju czołowym α :
tw
a
( z % z ) m cos α
α ~ arc cos
0 cos α
~ arc cos
1
2
n
t
tw
a
t
2 a cos β
w
w
—
sumę współczynników korekcji:
( z
)
x
~ (inv α ! inv α ) 1% z2
1 % x2
tw
t
2 tg αn
gdzie: —
invn ~ tgn
jest
funkcją ewolwentową (wartość jej należy liczyć z dużą
! n{
dokładnością około 8 miejsc po przecinku; n{ — kąt w radianach).
14. Sprawdzić sumę współczynników korekcji (str. 15, górny wykres). Jeśli zapewnia wyrównane własności wytrzymałościowe zazębienia (jest z zalecanego przedziału 0 ÷ 0,6 - wyrównane własności zazębienia) —
kontynuować obliczenia według punktu 15. Jeśli jest poza założonym obszarem dopuszczalnym — zmienić kąt β i/lub liczbę zębów koła lub zębnika i koła (punkt 12) oraz ponownie wykonać obliczenia od punktu 13
lub 7.
15. Dokonać podziału współczynników korekcji (przesunięcia zarysu) zgodnie z wykresem ze strony 15.
Pierwszy punkt o współrzędnych:
z1% z2 , x1% x2
2
2
następnie interpolacja i odczyt x po wejściu liczbą zębów z .
1,2
1,2
16. Wykonać obliczenia sprawdzające (dla wartości dokładnych wszystkich współczynników):
—
naprężeń stopy zęba zębnika i koła;
—
naprężeń stykowych w biegunie zazębienia;
i dodatkowo:
—
naprężeń stykowych w wewnętrznym punkcie jednoparowego przyporu zębnika (gdy zastępcza liczba zębów jest niewiększa od 20);
—
naprężeń stykowych w wewnętrznym punkcie jednoparowego przyporu koła.
SPRAWDZENIE NAPRĘŻEŃ STOPY ZĘBA
σ
b m 2 z Y K
S ~
Flim
n 1
S
FX
$ S
F
2 M cos β Y Y
K K K K
Fmin
1
F
g Yβ
J
V
Fα
Fβ
S
—
minimalny współczynnik bezpieczeństwa na złamanie S
~1,3;
Fmin
Fmin
σ
—
z tablicy na stronie 6;
Flim
b
—
szerokość wieńca;
Y
—
współczynnik karbu, przyjąć równy 1 (przy założeniu, że promień zaokrąglenia stopy zęba
S
jest większy niż 0,25 m );
n
K
—
współczynnik wielkości dla naprężeń stopy zęba, przyjąć równy 1;
FX
M
—
moment na wale zębnika;
1
β
—
kąt pochylenia linii śrubowej zęba;
Y
—
współczynnik kształtu (zarysu) zęba — z wykresu;
F
Y
~
g
—
współczynnik udziału obciążenia — przyjąć Yg 1 /g ;
α
—
g —
czołowa liczba przyporu (wartość policzyć ze wzorów);
α
Y
—
współczynnik kąta linii śrubowej — z wykresu ze strony 8 (góra) lub wzoru:
β
Y ~ 1! β
β
120 °
K
—
współczynnik eksploatacji — z tabeli 2 (strony 2,3,4);
J
K
—
współczynnik dynamiczny — przyjąć K ~ 1;
V
V
K
—
współczynnik rozkładu obciążenia wzdłuż odcinka przyporu — przyjąć K ~ g ;
Fα
Fα
α
K
—
współczynnik rozkładu obciążenia wzdłuż szerokości wieńca — przyjąć K ~ 1;
Fβ
Fβ
Uwaga:
Zębnik i koło zwykle mają różne Y , mogą się też różnić materiałem (koła miękkie).
F
OKREŚLANIE CZOŁOWEJ LICZBY PRZYPORU
g ~ g ) % g ) & g )
α
α1
α2
αa
1 & cos2 α
z 2
t
z
1
% h (
a1
% h (
1
a1
g ) ~
4
α1
π cos αt
1 & cos2 α
z 2
t
z
2
% h (
a2
% h (
2
a2
g ) ~
4
α2
π cos αt
g ) ~ 1 ( z % z )tg α
αa
2 π
1
2
tw
— współczynniki wysokości głowy zęba:
c
d & d
h ( ~ 1
0
c
a1
t1
a1
& x %
&
% y cos β ~
2
m
m
2 m
n
n
t
c
d & d
h ( ~ 1
0
c
a2
t2
a2
& x %
&
% y cos β ~
1
m
m
2 m
n
n
t
c —
wielkość zaokrąglenia głowicy narzędziowej;
0
c —
wybrany luz wierzchołkowy;
Przyjąć c ~ c.
0
y —
współczynnik przesunięcia osi według wykresu ze strony 10, lub wzoru:
a & a
y ~ w
0
mn
W praktyce można do określenia czołowej liczby przyporu posłużyć się wykresem ze strony 16.
SPRAWDZENIE NAPRĘŻEŃ STYKOWYCH
W BIEGUNIE ZAZĘBIENIA
σ
m z Z Z K
K
S ~
Hlim
n 1
V
R
HX
L
$ S
H
Hmin
2 M
cos β Z Z Z
u% 1
1 K K K K
H
M
g
u
b
J
V
Hα
Hβ
S
—
minimalny współczynnik bezpieczeństwa ze względu na tworzenie się wgłębień S
~ 1,1;
Hmin
Hmin
σ
—
z tablicy ze strony 6;
Hlim
b
—
szerokość wieńca;
M
—
moment na wale zębnika;
1
β
—
kąt pochylenia linii śrubowej zęba;
Z
—
współczynnik prędkości, przyjąć równy 1;
V
Z
—
współczynnik chropowatości, przyjąć równy 1;
R
K
—
współczynnik wielkości koła, przyjąć równy 1;
HX
K
—
współczynnik smaru, przyjmować równy 1;
L
Z
—
liczba wpływu kształtu boków zębów dla naprężeń stykowych — z wykresu ze strony 14 (góra),
H
lub wzoru:
cos β
Z ~
b
H
cos2 α @tg α
t
tw
Z
—
liczba wpływu materiału dla naprężeń stykowych boku zęba — z tabeli lub wzoru dokładnego
M
ze strony 5, lub wzoru (uproszczonego):
Z ~ 0,35 E
M
—
E —
moduł Younga;
Z g
—
liczba wpływu wskaźnika przyporu — wykres ze strony 14 (dół), lub wzór: cos β
Z ~
b
g
g α
—
g —
czołowa liczba przyporu (wartość policzyć ze wzorów);
α
K
—
współczynnik eksploatacji — z tabeli 2 (strony 2,3,4);
J
K
—
współczynnik dynamiczny — przyjąć K ~ 1;
V
V
K
—
współczynnik rozkładu obciążenia wzdłuż odcinka przyporu, można przyjąć K ~ g ;
Hα
Hα
α
K
—
współczynnik rozkładu obciążenia wzdłuż szerokości wieńca — przyjąć K ~ 1;
Hβ
Hβ
Przybliżona suma współczynników korekcji:
a & a
x % x . w
0
1
2
mn
Pozorna odległość osi:
a ~ a % m @( x % x )
p
0
n
1
2
Współczynnik zsunięcia:
a & a
k ~ p
w
mn