Witkacy i jego Teoria Czystej Formy.











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> XX
lecie >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Witkacy i jego Teoria
Czystej Formy.










kategoria:   J.polski
zakres:   XX lecie
dodano:   1999-08-17




Witkacy obserwujać
rozwój cywilizacji i nowe jej odkrycia stwierdził, że szybki postęp
wywrze negatywny wpływ na człowieka. Szybko rozwijająca się
cywilizacja doprowadzi do tego, że społeczeństwo za nadrzędne
przyjmie wartości materialne, a odrzuci sferę ducha. Epoka
kolektywizacji, uniformizacji i jednakowości doprowadzi do
zniszczenia kultury. W tym Witkacy upatrywał zagrożenia jednostki i
przyczyn jej upadku. Wyrażał także zainteresowanie teorią
istnienia, analizował struktury bytu. Twierdził, że tylko jednostki
proste i głupie mogą przypuszczać, że życie jest łatwe i
nieskomplikowane. Gdy jednak wśród nich pojawi się osoba, która
zwróci im uwagę na oprawdziwy obraz życia, zmienią on swe poglądy.
Witkacy stale zadawał sobie pytania: dlaczego ja ? Dlaczego
teraz ? Dlaczego tu ? Dlaczego dlaczego ? Tylko taki człowiek, który
zadaje pytania, jest coś wart. Religia, filozofia i sztuka podejmują
próbę odpowiedzi na te pytania. Jednak współczesne społeczeństwo
doprowadziło do tego, że upadła filozofia i sztuka, a teraz zagraża
to także sztuce. Już w starożytności nastąpiły dwa
wydarzenia destrukcyjnie wpływające na sztukę. W starożytnej Grecji
mianowicie teatr i poezja oderwały się od misteriów religijnych.
Ponownie takie wydarzenie nastąpiło w renesansie. Oderwanie od
religii spowodowało, że sztuka wiernie i mimetycznie odwzorywała i
naśladowała życie. Zanikała więc zdolność do odczuwania Tajemnicy
Istnienia. Człowiek przestał poszukiwać odpowiedzi na pytania o
zagadkę bytu. Odczuwanie Tajemnicy Istnienia może przywrócić
jedynie sztuka dążąca do wywołania uczuć metafizycznych,
metafizycznego wstrząsu, który można osiągnąć jedynie przez
przeżycie formy całkowicie uniezależnionej od treści życiowej.
Jeżeli w sztuce odrzucimy to, co życiowe, a dostrzeżemy czystą
formę, to zobaczymy prawdziwe piękno, a sztuka wywoła w nas wstrząs
metafizyczny. Uczucie metafizyczne może być wywołane, jeżeli
uświadomimy sobie jedność istnienia. Zdaniem Witkacego świat składa
się z wielości poszczególnych istnień, tworzących jedność. Każde
istnienie jest także jednością, złożoną z wielu jakości. Jeżeli
uświadomimy sobie tę jedność w wielości to będziemy przeżywać
Tajemnicę Istnienia. Teoria czystej formy dotyczyła
wyłącznie teatru i przeciwstawiała się tradycji - zarówno dramatowi
naturalistycznemu, jaki i symbolicznemu. Sprzeciw Witkacego budził
teatr naśladujący rzeczywistość, tworzący na scenie iluzję życia,
pokazujący świat bohaterów i zdarzeń zbudowany na zasadzie
prawdopodobieństwa życiowego. Teatr taki okłamuje widza, wmawia mu,
że patrzy na prawdziwe zdarzenia. Także teatr symboliczny, operujący
spotęgowanym nastrojem, symbolem, nie jest w stanie wstrząsnąć
widzem ani pozwolić mu przeżyć Tajemnicę Istnienia, gdyż i jego
efekty są znane, schematyczne. Należy więc zastąpić teatr tradycyjny
nowym - czystej formy. Czysta forma to pewna niezależna od
prawdopodobieństwa życiowego konstrukcja elementów: słów, gestów,
działań, barw i dżwięków. Układ tych elementów zależny jest
wyłącznie od koncepcji artystycznej twórcy. Celem spektaklu nie jest
naśladowanie rzeczywistości, lecz wprowadzanie widza w inny niż
życiowy wymiar przeżywania, w sferę uczuć metafizycznych. Celem jest
zaskakiwanie odbiorcy. Zdarzenia i postacie sceniczne mogą się z
życiowego punktu widzenia dziwaczne i bezsensowne, ale podlegają
konieczności artystycznej. Teatr czystej formy miał zrywać z
wszelkimi schematami tradycyjnego teatru, z logicznym związkiem
pomiędzy przedstawionymi zdarzeniami oraz pomiędzy wypowiedziami
bohaterów a ich działaniami. Witkacy dopuszczał rozbieżność między
czynami postaci i wypowiadanymi przez nią sądami, zmienność
psychiki, przeistaczanie się jednych postaci w inne, zamiany ról.
Widz oglądający taki spektakl powinien mieć wrażenie, że śni jakiś
dziwny sen. Zerwanie z realizmem życiowym wiązało się z
całkowitym odpolitycznieniem sztuki. Nie powinna ona służyć niczemu,
tym bardziej ideologii. Powinno się zrezygnować z funkcji
utylitarnych, ideologicznych i politycznych. Widać tu wyraźne
nawiązanie do młodopolskiego hasła "Sztuka dla sztuki". Dzieło
sztuki winno istnieć dla samego piękna, a nie dla jakiejkolwiek
idei, szczególnie politycznej. Szczególna jest kreacja
bohaterów Witkacego. Są oni z regly artystami, którzy przeżywają na
scenie ból istnienia, próbują zgłębić tajemnicę sensu bytu
ludzkiego. Eksperymentują więc, nierzadko wykraczając poza kanony
smaku, gustu i rozsądku. Ponieważ celem teatru Witkacego jest
drażnienie widza, prowokowanie jego zmysłów i doznań artystycznych,
często pojawia się język potoczny, czasem wulgarny. Ogromną rolę
odgrywa też erotyzm i przemoc.







Autor: Nieznany

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000