ZGINACZE STAWU KOLANOWEGO
(Kapandji, The physiology of the joints - Lower Limb ; tłumaczył: prezuro)
Zwane tylną grupą uda (ryc. 224) w którą wchodzą: grupa kulszowo-goleniowa  dwugłowy uda
(1), półścięgnisty (2), półbłoniasty (3); trzy mięśnie przyczepiające się dystalnie do bocznej
powierzchni piszczeli (mięśnie gęsiej stopki)  smukły (4), krawiecki (5) i półścięgnisty (który należy
także do grupy kulszowo-goleniowej); oraz podkolanowy. Mięsiń brzuchaty łydki (6,7) jest praktycznie
bezużyteczny jako zginacz kolana, lecz jest najsilniejszym zginaczem stawu skokowego.
Mięsień brzuchaty łydki jest niemniej jednak silnym stabilizatorem dynamicznym kolana.
Dzięki jego proksymalnemu przyczepowi na kłykciach udowych bierze udział w aktywnej fazie chodu,
czyli: poczas gdy kolano i kostka są równocześnie wyprostowane  kłykcie pociągane są do przodu,
m.brzuchaty łydki staje się prostownikiem stawu kolanowego co nazwane zostało mechanizmem ???.
A więc jest on antagonistą-synergistą m.czworogłowego uda.
Wszystkie te mięśnie są dwustawowe z dwoma wyjatkami: krótką głową m.dwugłowego uda i
m.podkolanowego. Te większości dwustawowe zginacze są jednocześnie prostownikami biodra, a ich
dynamiczny wpływ na kolano zależy od pozycji biodra.
Mięsień krawiecki (5) jest zginaczem, odwodzicielem i rotatorem zewnętrznym biodra, ale
także zginaczem i rotatorem wewnętrznym kolana.
Mięsień smukły (4) przede wszystkim przywodzicielem a dodatkowo zginaczm biodra; na
kolano działa jako zginacz i rotator wewnętrzny.
Mięśnie gęsiej stopki (2,4,5)  półścięgnisty, smukły i krawiecki - tworzą przyczep na
bocznej stronie piszczeli. Posiadają dwie składowe działające na staw kolanowy: zginającą i rotującą
wewnętrznie. Proporcje dwóch sił zależą od zgięcia kolana  ze wzrostem zgięcia zwiększa się udział
składowej rotującej.
Grupa kulszowo-goleniowa jest silnym prostownikiem uda i zginaczem stawu kolanowego,
lecz jej funkcja zginacza kolana zależy od ustawienia biodra (fig. 225). Podczas gdy biodro jest zgięte,
dystans między przyczepami tych mięśni (ab) zwiększa się aż do momentu kiedy środek biodra (O) nie
zrówna się z punktem (a), wokół którego grupa mięśniowa owinie się. Stąd czym bardziej zgięte jest
biodro, tym większy stopień relatywnego skrucenia mięśnii i większe ich rozciągnięcie. Kiedy biodro
osiÄ…gnie zgiÄ™cie 40° (II) relatywne skrócenie mięśni może być wynikiem biernego zgiÄ™cia kolana (ab =
ab ). Kiedy biodro osiÄ…gnie 90° zgiÄ™cia  nawet 90° zgiÄ™cie kolana nie może caÅ‚kowicie wyrównać
rozciÄ…gniÄ™cia grupy kulszowo-goleniowej (f   pozostaÅ‚e skrócenie). Kiedy biodro przekroczy 90°
zgięcia (IV) staje się prawie niemożliwe utrzymanie wyprostowanego kolana (ryc. 226): wielkość
relatywnego skrócenia mięśnia (g) jest absorbowana przez elastyczność grupy kulszowo-
goleniowej, która wzrasta dzieki systematycznym ćwiczeniom strechingowym. Kiedy grupa
kulszowo-goleniowa jest rozciągnieta poprzez zgięcie biodra, jej skutecznoiść jako
zginacza kolana wzrasta: dlatego podczas wspinaczki (ryc. 227) kiedy jedna kończyna dolna
porusza się w przód, zgięcie biodra zwiększa skutecznośc zginaczy kolana.
Jeżeli biodro jest maksymalnie wyprostowane (ryc. 225, V) grupa kulszowo-goleniowa
(pokazane jako relatywne wydłużanie (3)) traci swoją skutecznośc jako zginacz kolana (ryc. 13).
Obserwacje te podkreślają czynność mięśni jednostawowych (podkolanowy i gł.krótka
dwugłowego uda), których skutecznoc nie zależy od ustawienia biodra.
140
141