Kazus 20
Kazus 20
Stan faktyczny:
W dniu 18.11.2011 r. Julia Wieczorek złożyła do Prezydenta m.st. Warszawy wniosek
o wypłatę odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość położoną w Warszawie przy
ul. Poznańskiej. Pisma z 13.12.2011 r. organ pierwszej instancji wystąpił do innych jedno-
stek organizacyjnych Urzędu m.st. Warszawy celem zgromadzenia materiału dowodowego
w sprawie. Część żądanych informacji została mu przekazana w dniu 15.1.2012 r. W dniu
22.2.2012 r. Prezydent m st. Warszawy działając na podstawie art. 36 ż 1 KPA  poinformował
stronę, iż postępowanie w sprawie zostanie zakończone w terminie do 31.5.2012 r. - z uwagi
na konieczność zgromadzenia całości dokumentacji. Następnie zaś 28.2.2012 r. przesłał Wo-
jewodzie Mazowieckiemu złożone przez wnioskodawcę w trybie art. 37 KPA zażalenie na
bezczynność organu, udzielając jednocześnie informacji o stanie sprawy. Wojewoda posta-
nowieniem z 12.3.2012 r. uznał powyższe zażalenie za nieuzasadnione. Prowadzone dalej
postępowanie nie doprowadziło jednak do wydania rozstrzygnięcia w sprawie, w związku
z czym Julia Wieczorek wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warsza-
wie ze skargą na bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy. W odpowiedzi na skargę Pre-
zydent m.st. Warszawy wniósł o jej oddalenie podnosząc, że w toku postępowania podjął
szereg czynności zmierzających do zgromadzenia pełnego materiału dowodowego.
zadanie:
Przygotuj, jako pełnomocnik Julii Wieczorek, odpowiednią skargę do wojewódzkiego
sądu administracyjnego ograniczając się do wskazania zakresu zaskarżenia, zarzutów
oraz wniosku skargi albo w przypadku uznania, że brak jest podstaw do jej sporządzenia,
opinię prawną o braku podstaw do sporządzenia skargi.
Rozwiązanie:
Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność
Prezydenta m.st. Warszawy w sprawie znak OlK/838/11 w przedmiocie ustalenia
odszkodowania
W imieniu skarżącego, na podstawie pełnomocnictwa, które załączam, na zasadzie
art. 50 ż 1 w zw. z art. 3 ż 2 pkt 8 ustawy z 30.8.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed są-
dami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej  PPSA ), wnoszę skargę
na bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy w sprawie znak OLK/838/11 w przedmiocie
ustalenia odszkodowania, zarzucając organowi naruszenie art. 8, art. 12 oraz art. 35 ż 1
i 3 KPA przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu
i wnoszę na podstawie art. 149 ż 1 i 2 PPSA oraz art. 38 KPA o:
1) zobowiązanie Prezydenta m.st. Warszawy do wydania odpowiedniej decyzji w termi-
zobowiązanie Prezydenta m.st. Warszawy do wydania odpowiedniej decyzji w termi-
nie czternastu dni od dnia doręczenia organowi prawomocnego wyroku Wojewódz-
kiego Sądu Administracyjnego wraz z aktami spraw;
2) orzeczenie, że bezczynność organu I instancji miała miejsce z rażącym naruszeniem
orzeczenie, że bezczynność organu I instancji miała miejsce z rażącym naruszeniem
prawa;
3) wymierzenie Prezydentowi m.st. Warszawy grzywny;
wymierzenie Prezydentowi m.st. Warszawy grzywny;
4) zobowiązanie Prezydenta m.st. Warszawy do ukarania dyscyplinarnego pracownika
zobowiązanie Prezydenta m.st. Warszawy do ukarania dyscyplinarnego pracownika
winnego niezałatwienia sprawy w terminie.
213
Kazusy administracyjne
Część IV. Kazusy administracyjne
Ponadto na podstawie art. 200 PPSA wnoszę o zasądzenie kosztów postępowania, w tym
kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Wyjaśnienie:
Stosownie do treści art. 35 ż 1 i 3 KPA, organy administracji publicznej obowiązane
są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania
wyjaśniającego powinno nastąpić nie póz
niej niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie
skomplikowanej  nie póz
niej niż w ciągu 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania.
Podnieść również należy, że zgodnie z art. 12 ż 1 KPA, organy administracji publicz-
nej mają obowiązek działać wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi
środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy, zaś stosownie do art. 8 KPA organy ad-
ministracji publicznej prowadzą postępowanie w sposób budzący zaufanie jego uczest-
ników do władzy publicznej. W myśl natomiast art. 36 ż 1 KPA, o każdym przypadku
niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 lub w przepisach szczególnych,
organ administracji publicznej jest obowiązany zawiadomić strony, podając przyczyny
zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Skarga na bezczynność organu lub
przewlekłość postępowania może zostać wniesiona dopiero po wyczerpaniu środków za-
skarżenia, jakim jest uprzednie złożenie zażalenia w trybie art. 37 ż 1 KPA. Co istotne,
skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie,
bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54
ż 1 PPSA).
Istotne dla rozwiązania niniejszego kazusu ma także określenie, czy organ I instancji
dopuścił się przewlekłości postępowania, czy też bezczynności. Brak jest bowiem usta-
wowych definicji obu pojęć. Bezczynność organu administracji publicznej ma miejsce nie
tylko wówczas, gdy w ustawowym ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czyn-
ności w sprawie, ale również wtedy, gdy je podjął, lecz mimo ustawowego obowiązku,
nie zakończył go wydaniem decyzji lub innego aktu administracyjnego (z uzasadnienia
wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13.7.2012 r., I SAB/
Wa 171/12). Z kolei zgodnie wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bia-
łymstoku z 17.4.2012 r. (II SAB/Bk 15/12), ze stanem bezczynności mamy do czynienia
wówczas, gdy dochodzi do przekroczenia terminu załatwienia sprawy (czy to na skutek
niepodjęcia żadnych czynności czy też prowadzenia postępowania i niezakończenia go
wydaniem aktu administracyjnego lub podjęciem stosownej czynności), natomiast ze sta-
nem przewlekłości mamy do czynienia wówczas, gdy organ podejmuje czynności w toku
postępowania w sposób nieefektywny lub pozorny, nie przekraczając jednocześnie ter-
minu załatwienia sprawy (najczęściej będą to przypadki nieuzasadnionego korzystania
z możliwości wyznaczenia nowego terminu załatwienia sprawy).
Z bezczynnością mamy zatem do czynienia w sprawie, o której mowa w niniejszym
kazusie. Wniosek o wypłatę odszkodowania za przedmiotową nieruchomość został zło-
żony w dniu 18 listopada 2011 r., lecz Prezydent m.st. Warszawy do dnia złożenia skargi
do WSA w Warszawie nie zakończył sprawy. Wprawdzie organ I instancji podjął pewne
czynności w grudniu 2011 r. ale jednak do dnia złożenia skargi nadal gromadził materiał
dowodowy w sprawie, mimo upływu określonych w KPA terminów.
Wniosek skargi oparto na art. 149 ż 1 PPSA, stosownie do którego sąd, uwzględniając
skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w spra-
wach określonych w art. 3 ż 2 pkt 1-4a PPSA, zobowiązuje organ do wydania w określo-
nym terminie aktu. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowa-
dzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Sąd może ponadto
orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości
określonej w art. 154 ż 6 PPSA. Pracownik organu administracji publicznej, który z nie-
214
Kazusy administracyjne
Kazus 20
uzasadnionych przyczyn nie załatwił sprawy w terminie lub nie dopełnił obowiązku wy-
nikającego z art. 36 KPA albo nie załatwił sprawy w dodatkowym terminie ustalonym
w myśl art. 37 ż 2 KPA, podlega odpowiedzialności porządkowej lub dyscyplinarnej albo
innej odpowiedzialności przewidzianej w przepisach prawa (art. 38 KPA).
Co do żądania zasądzenia kosztów postępowania, zobacz wyjaśnienie do kazusu ad-
ministracyjnego Nr 1.
215
Kazusy administracyjne