Kołysko cywilizacji
O, dziwna kołysko,
Co stoisz teraz pusta,
Pod palmowym cieniem,
Poruszana czymś takim,
Co zwiemy wspomnieniem,
A tymi wspomnieniami,
Są odległe czasy&
Kiedy w Europie,
Były bagna& lasy& ,
Tyś już wyniańczyła,
Tak wielką cywilizację,
Która badała Kosmos,
Robiła trepanacje,
I która stawiała tajemnicze budowle,
Jakie dzisiejszej nauce
Sprawiają zawrót w głowie,
I dałaś ludzkości pismo,
Aby psyche ćwiczyć,
Oraz cyfry,
Boś ty pierwsza potrafiła liczyć&
A dziś stoisz i stoisz&
Tam, gdzie żółte, rozpalone piaski&
Wpatrzona w niebo Allacha,
- Strojne  w muzułmańskie cienie&
I& , w muzułmańskie blaski&
Bo świat ci wszystkiego zazdrości,
Od dawnej, wielkiej kultury,
Do dzisiejszej nieugięntości&
A do tego żeś nie przebieraniec amerykańsko-babska&
Tylko  jak przykazał ci niegdyś  Mahomet,
Czysto, czysto arabska.
I. Iwańska
Warszawa 2015-09-15