Charakterystyczne cechy poetyki baroku (Naborowski, Morsztyn)
BAROK
Epoka będąca przejawem kryzysu ideałów humanistycznych (filozofii, harmonii,
ładu - Sęp Szarzyński, Treny Kochanowskiego).
Świadomość egzystencji w nietrwałym świecie, a zarazem jego nieskończoność.
Wewnętrzne rozdarcie jednostki.
Nietrwałość wartości religijnych - reformacja.
Poczucie zagrożenia, materializm bytu.
Dwa wzory kultury: ziemiański - wzorowanie na tradycji wsi spokojnej, kult
ojczystych pamiątek i realiów, zbliżenie z tradycjami ludowymi - stylizacje
ludowe (Morsztryn) i dworskie - lansowana przez wielkie dwory kultura
europejska (Naborowski, Morsztytn).
Sarmatyzm przejawem pychy i egoizmu szlachty.
Trudna sytuacja wewnętrzna i zewnętrzna kraju.
Kontrreformacja i ograniczenia kulturowe z nią związane.




MORSZTYN
Jego twórczość inspirowana była marinizmem (Marini) - zastosowanie
konceptualizmu
Stosowanie kontrastów (Do trupa)
Stosowanie tzw. summatio w zakończeniu zebranie myśli wcześniej wyrażonych.
Wybrał postawę zgadzającego się na piękny (lecz nietrwały) świat, cieszył się
jego urokami i używał rozkoszy ziemskich.
Jego styl (błahość tekstu przy zastosowaniu wielu środków artystycznych -
przenośnie, porównania) podporządkowany był życiu salonowemu, w atmosferze
flirtów. Jednocześnie wykazywał się wysoką znajomością reguł poetyckich i
językowych.
Piękność utworów o tematyce miłosnej przy jednoczesnym podnoszeniu poziomu
kunsztu artystycznego (Na kwiatki, Niestatek)
Zastosowanie kontrastu i jednoczesnego porównania w sonecie Do trupa.




DANIELEK NABOROWSKI
Podejmował próby rozwiązania zagadki bytu ludzkiego. Starał się odnaleźć swoje
miejsce na ziemi, poszukiwał wartości nadających sens ludzkiego życiu.
Poezja o wysokim kunszcie artystycznym.
Duchowe wartości jako jedyne trwałe rzeczy na ziemi (dobra materialne o które
tak usilnie zabiegają ludzie - przeminą) - Marność.
Wiersze charakteryzują się tonem moralizatorskim (pouczającym).
Teoria przemijania świata jako cech charakterystycznych baroku.
Przewaga formy nad treścią, np. Na oczy królewny angielskiej - tu także
hiperbola.
Bogactwo środków stylistycznych.
Miłość jako rzecz wieczna, nieprzemijająca (Do Anny) Miłość ku tobie, Anno, me
kochanie, wszystkim czasem nie ustanie.
Sens ludzkiego życia to cnota Cnota grunt wszystkiemu - Sama cnota i sława,
która z cnoty płynie nade wszystko to wiecznie trwa i wiecznie słynie.

[e-mail] http://republika.pl/marbara