Farmakoterapia chorób alergicznych
Podział reakcji nadwrażliwości wg Gella i Coombsa:
Typ I  tzw. natychmiastowy lub anafilaktyczny: dotyczy tkanek obfitych w
mastocyty: skóra, spojówki, górne i dolne drogi oddechowe oraz układ
pokarmowy. U podstawy reakcji leży masywny wyrzut histaminy przez komórki
efektorowe: mastocty i bazofile.
Typ II - tzw. cytotoksyczny  antygen znajduje na powierzchni uszkadzanych
komórek lub jest nim zewnątrzpochodny związek chemiczny (hapten) połączony z
białkiem. Mediatorami reakcji alergicznej są immunoglobuliny klasy IgG i IgM
oraz białka układu dopełniacza.
Typ III  związany z powstawaniem kompleksów immunologicznych
(uogólniony: choroba posurowicza lub miejscowy: toczniowe kłębuszkowe
zapalenie nerek, RZS, układowe zapalenie naczyń). Mediatorami reakcji są
rozpuszczalne kompleksy przeciwciał IgG i IgM z antygenem zewnątrz- bądz

wewnątrzpochodnym. W reakcji uczestniczą białka układu dopełniacza, neutrofile
i inne komórki: FcłR+.
Typ IV  tzw. opóz
niony lub komórkowy (rumień). Wywoływany przez antygeny
wewnÄ…trzpochodne w chorobach autoimmunizacyjnych, alergeny kontaktowe a
także antygeny drobnoustrojów. Mediatorami reakcji są limfocyty Th1.
Najczęstsze alergeny w Polsce:
pyłki roślin (np. drzew, traw)
pokarmy (alergeny zawarte w cytrusach, mleku krowim, jajach, rybach,
orzechach)
alergeny obecne w organizmach zwierząt (w sierści kota czy psa, jadzie pszczół,
roztoczach kurzu domowego).
najczęściej alergizujące leki to penicylina oraz leki przeciwbólowe
grzyby i pleśnie
Alergeny - podział - sezonowe (dotyczy pyłków roślinnych mających swój
charakterystyczny sezon pylenia) i całoroczne ( w przypadku alergenów
roztoczy kurzu domowego, stale obecnych w naszym otoczeniu).
Reakcje krzyżowe np. brzoza  jabłko, banan - lateks
Rozwój zapalenia alergicznego
lð wzajemne interakcje ekspozycji alergenowej w poÅ‚Ä…czeniu z predyzpozycjÄ…
genetycznÄ… decydujÄ… o utrwaleniu odpowiedzi immunologicznej i rozwoju alergii
atopowej
lð kluczowe dla rozwoju alergii jest zaburzenie równowagi pomiÄ™dzy dwiema populacjami
limfocytów Th1 i Th2.
lð Limfocyty Th2 sÄ… z
ródłem cytokin zdolnych do pobudzania produkcji przeciwciał klasy
IgE (IL-4) oraz promowania rozwoju zapalenia alergicznego (IL-3, IL-5, IL-6, IL-9, IL-
13)
lð Główne ognisko efektorowe reakcji alergicznej stanowiÄ… mastocyty zdolne do wiÄ…zania
IgE. Przyłaczenie IgE do mastocytów powoduje aktywację komórki oraz uwolnienie do
otoczenia mediatorów:
mediatory preformowane: obecne w ziarnistościach mastocytów i uwalniane natychmiast po
stymulacji: histamina, heparyna, tryptaza, chymaza oraz czynniki chemotaktyczne
mediatory wytwarzane przez komórkę po stymulacji: leukotrieny cysteinylowe,
prostaglandyny, tromboksany, PAF, adenozyna i wolne rodniki
cytokiny (TNF-alfa, IL-4) i chemokiny wydzielane w kilkanaście godzin po stymulacji mastocytów
Rozwój zapalenia alergicznego
Patogeneza astmy atopowej
PRZWLEKA
Y PROCES ZAPALNY
NADREAKTYWNOŚĆ OSKRZELI
EPIZODY OBTURACJI DRÓG
ODDECHOWYCH
- skurcz mięśni gładkich oskrzeli
- wydzielina w świetle drzewa oskrzelowego
- obrzęk błony śluzowej
Astma atopowa
Leczenie przyczynowe (astma atopowa)
- eliminacja alergenu
- immunoterapia swoista
Leczenie objawowe:
- leki rozszerzajÄ…ce oskrzela  leczenie doraz
ne objawów !
- leki przeciwzapalne  kontrola przebiegu choroby !
ROLA POSZCZEGÓLNYCH GRUP
LEKÓW W LECZENIU ASTMY
KROMONY
LEKI
ANTYHISTAMINOWE
LEKI
ANTYLEUKOTRIENOWE
GLIKOKORTYKOSTEROIDY
²2-MIMETYKI
TEOFILINA
KRÓTKO- I
DA
UGODZIAA
AJ
CE
CHOLINOLITYKI
GLIKOKORTOSTEROIDY
ZNACZENIE W TERAPII CHORÓB DRÓG
ODDECHOWYCH
 Glikokortykosteroidy
Przeciwzapalne działanie GKS na układ oddechowy - zmniejszenie
patomorfologicznych i molekularnych wykładników zapalenia w błonie
śluzowej oskrzeli oraz zmniejszenie nadreaktywności oskrzeli
lð obniżenie liczby eozynofilów
lð hamowanie napÅ‚ywu mastocytów i bazofili do zmienionej zapalnie bÅ‚ony Å›luzowej
lð hamowanie wychwytu i prezentacji antygenów przez komórki Langerhansa
lð spadek syntezy mRNA dla IL-3, IL-4, IL-5, IL-13, GM-CSF oraz obniżenie liczby
receptorów
lð spadek ekspresji czÄ…steczek adhezyjnych  ICAM, selektyny E
lð hamowanie uwalniania mediatorów preformowanych oraz hamowanie ich syntezy
de novo
lð zmniejszenie przepuszczalnoÅ›ci naczyÅ„ - zmniejszajÄ… obrzÄ™k bÅ‚ony Å›luzowej
oskrzeli
lð zmniejszenie wydzielania Å›luzu i poprawa oczyszczania rzÄ™skowego
Dodatkowo: zwiÄ™kszajÄ… dziaÅ‚anie leków ²2-mimetycznych poprzez wzrost wrażliwoÅ›ci i
ekspresji receptorów ²2
Glikokortykosteroidy wziewne
Wprowadzenie form wziewnych pozwoliło na podawanie leków
bezpośrednio do miejsca toczącego się procesu zapalnego i redukcję
ilości działań niepożądanych.
Przedstawiciele
beklometazon
budezonid
flutikazon
cyklezonid (uaktywniany w miejscu zapalenia do bardziej aktywnego
metabolitu przez lokalne esterazy - mniej działań niepożądanych!)
 Działania niepożądane glikokortykosteriodów wziewnych
lð zakażenia grzybicze jamy ustnej i zatok - po inhalacji pÅ‚ukać jamÄ™
ustnÄ…!!!
lð podrażnienie i uszkodzenie bÅ‚ony Å›luzowej jamy ustnej
lð alergia kontaktowa
lð kaszel i chrypka (miopatia mięśni gÅ‚osowych krtani)
Czy w dużych dawkach GKS wziewne mogą wystąpić skutki
ogólnoustrojowe ?- sprzeczne dane kliniczne.
Uwagi dotyczące stosowania glikortykosteroidów wziewnych
lð Stosowane w kontroli astmy, a nie do zniesienia nagÅ‚ych objawów !
lð Leki z wyboru w dÅ‚ugoterminowym leczeniu astmy przewlekÅ‚ej! -
empiryczny dobór dawki leku !
lð astma Å‚agodna - zaleca siÄ™ przyjmowanie w dawkach nie wiÄ™kszych niż 400
mg/24h (budezonid)
lð astma umiarkowana i ciężka - zaleca siÄ™ przyjmowanie w dawkach Å›rednio
800 mg/24h maksymalnie do 1500 mg/24h (budezonid)
lð Sterydy doustne podaje siÄ™ jedynie wtedy, kiedy maksymalne dawki
sterydów wziewnych w połączeniu z innymi lekami nie przynoszą
zadowalających efektów.
 Glikokortykosteroidy podawane systemowo
Najczęściej stosowane
Metyloprednizolon
Prednizolon
Prednizon
Wskazania
lð krótkotrwaÅ‚e (3-10 dni) leczenie "uderzeniowe" w celu szybkiego
uzyskania kontroli zaostrzeń astmy
lð w celu dÅ‚ugotrwaÅ‚ego zapobiegania objawom ciężkiej choroby alergicznej
wraz z glikokortykosteroidami w formie wziewnej
Działania niepożądane glikokortykosteroidów
podawanych systemowo  stosowanie krótkotrwałe
lð zaburzenia metabolizmu glukozy
lð wzmożony apetyt
lð Zatrzymywanie wody w ustroju i przyrost masy ciaÅ‚a
lð Zmiany nastroju
lð NadciÅ›nienie tÄ™tnicze
lð Wrzód trawienny
lð JaÅ‚owa martwica gÅ‚owy koÅ›ci udowej ( bardzo rzadko)
Działania niepożądane glikokortykosteroidów
podawanych systemowo  stosowanie przewlekłe
lð NT
lð osteoporoza
lð hiperglikemia
lð owrzodzenie żoÅ‚Ä…dka
lð zaburzenia zachowania, psychozy
lð zaćma, jaskra
lð zaburzenia elektrolitowe
lð otyÅ‚ość
lð hirsutyzm
lð skaza krwotoczna
lð wiÄ™ksze ryzyko zakażeÅ„
LEKI PRZECIWLEUKOTRIENOWE
 Leukotrieny - rola biologiczna
LTB4
lð chemotaksja (najsilniej wobec neutrofili)
lð stymulacja uwalniania enzymów lizosomalnych oraz rodników nadtlenkowych przez neutrofile
lð zwiÄ™kszenie przepuszczalnoÅ›ci naczyÅ„ oraz przylegania neutrofilów do komórek Å›ródbÅ‚onka)
Leukotrieny cysteinylowe (LTC4, LTD4, LTE4)
lð kurczÄ… centralne i obwodowe drogi oddechowe (okoÅ‚o 1000x silniej niż histamina)
lð zwiÄ™kszajÄ… nadreaktywność oskrzeli
lð stymulujÄ… wydzielanie Å›luzu przez komórki kubkowe oskrzeli
lð zwiÄ™kszajÄ… przepuszczalność naczyÅ„ (powstawanie przesiÄ™ku i obrzÄ™k bÅ‚ony Å›luzowej oskrzeli)
oraz śródbłonka naczyń (ułatwienie migracji komórek zapalnych i nasilenie odpowiedzi zapalnej)
lð chemotaksja (LTD4 jest swoistym czynnikiem chemotaktycznym dla eozynofilów)
 Podział leków antyleukotrienowych
1. Inhibitory 5-LO
Blokują 5-LO, uniemożliwiając przemianę kwasu arachidonowego do leukotrienów.
zileuton - Zyflo, genleuton
2. Inhibitory FLAP (specyficzne białko łączące 5-LO)
Blokują FLAP, uniemożliwiając przemianę kwasu arachidonowego do leukotrienów.
3. Antagoniści receptora dla LTD4
Blokują działanie leukotrienów C4, D4 i E4 na komórki docelowe mięśni gładkich
oskrzeli i śluzowe w oskrzelach
ablukast, cinalukast, iralukast , montelukast - Singulair, pobilukast, pranlukast,
sulukast, tomelukast , verlukast, zafirlukast - Accolate
4. Antagoniści receptora dla LTB4
Blokują działanie LTB4 na leukocytach, śródbłonku naczyniowym i innych komórkach
docelowych.
 Blokery receptorów leukotrienowych
(W Polsce: montelukast i zafirlukast)
Mechanizm działania: selektywnie i kompetycyjnie blokują receptory cysteinylowe -
cysLT1 zmniejszając efekt działania leukotrienów uwalnianych z eozynofili
Efekt kliniczny:
lð zmniejszenie obrzÄ™ku bÅ‚ony Å›luzowej
lð zmniejszenie wydzielania Å›luzu
lð dziaÅ‚anie rozkurczajÄ…ce wobec oskrzeli.
Zastosowanie:
lð kontrola i zapobieganie objawom astmy lekkiej przewlekÅ‚ej powyżej 12 roku życia
lð pyÅ‚kowica
lð atopowe zapalenie skóry
Blokery receptorów leukotrienowych
MONTELUKAST ZAFIRLUKAST
- podawany doustnie - podawany doustnie
- biodostępność 60-79% - biodostępność 90%
- metabolizm: CYP3A4 i CYP2C9 - metabolizm: izoenzym wÄ…trobowy CYP2C9
- t1/2=3-6h - t1/2=10h
Działania niepożądane:
podwyższenie stężenia enzymów wątrobowych, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, zapalenie
naczyń krwionośnych, bóle i zawroty głowy, ogólnoustrojowa eozynofilia
ZILEUTON
- selektywny inhibitor 5-lipoksygenazy (hamuje powstawanie leukotrienów
cysteinylowych oraz leukotrienu B4 o silnych właściwościach
chemotaktycznych)
- podawany doustnie
- metabolizm: izoenzym wÄ…trobowy CYP3A4 i UDP-glukuronosyltransferazy
- jako inhibitor CYP3A4 hamuje metabolizm terfenadyny, warfaryny i teofiliny.
Przy jednoczesnym stosowaniu teofiliny i zileutonu stężenie teofiliny wzrasta
dwukrotnie.
- t1/2=2,5h
Działania niepożądane:
objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, zawroty głowy i gorączka, podwyższona aktywność
AlAT oraz AspAT (4-5% leczonych)
KROMONY
 Kromony
Przedstawiciele:
lð kwas kromoglikanowy (kromoglikan, kromoglikan disodowy)
lð nedokromil
Mechanizmy działania (działanie przeciwzapalne - blokują wczesną i póz
nÄ… reakcjÄ™
na alergen !)
lð stabilizujÄ… bÅ‚onÄ™ komórkowÄ… i hamujÄ… uwalnianie histaminy i mediatorów zapalenia z
komórek tucznych w trakcie reakcji antygen  przeciwciało
lð hamujÄ… wpÅ‚yw czynników chemotaktycznych na komórki zapalne
lð hamujÄ… gromadzenie siÄ™ leukocytów w drogach oddechowych u chorych z astmÄ…
lð hamujÄ… ukÅ‚ad przywspółczulny i odruch kaszlowy
lð kromoglikan posiada dodatkowo dziaÅ‚anie przeciwhistaminowe
KROMOGLIKAN DISODOWY
- blokuje kanały wapniowe doprowadzając do zahamowania kaskady
biochemicznej wywołującej uwolnienie histaminy i innych mediatorów
anafilaksji
- uszczelnia drobne naczynia krwionośne oraz hamuje chemotaksję neutrofili.
- podawanie: miejscowo-wziewnie na błony śluzowe oskrzeli, nosa, do
worka spojówkowego oraz doustnie
- wydalany w formie niezmienionej z moczem i żółcią
- t1/2= 1,5h
NEDOKROMIL SODOWY
- blokuje kanały wapniowe, doprowadzając do zahamowania kaskady
biochemicznej wywołującej uwolnienie histaminy i innych mediatorów
anafilaksji
- uszczelnia drobne naczynia krwionośne oraz hamuje chemotaksję eozynofili
- hamuje powysiłkowy skurcz oskrzeli oraz skurcz oskrzeli wywołany
dwutlenkiem siarki, hiperwentylacjÄ… oraz zimnym powietrzem
- zmniejsza nasilenie kaszlu astmatycznego
- podawanie: miejscowo na błony śluzowe oskrzeli, nosa, do worka
spojówkowego oraz doustnie
- wydalany w formie niezmienionej z moczem (70%) i żółcią (30%)
- t1/2=5-6 minut.
Kromony - wskazania
Przewlekłe zapobieganie objawom alergii
Doraz
nie przed wysiłkiem fizycznym lub ekspozycją na znany alergen
lð Astma sporadyczna
lð Alergiczne zapalenie spojówek
lð Alergiczny nieżyt nosa
lð Alergie pokarmowe
Uwagi dotyczÄ…ce stosowania
Efekt terapeutyczny może wystąpić w ciągu 2 tygodni stosowania; ocena skuteczności
leczenia może nastąpić dopiero po 4-6 tygodniach stosowani
Działania niepożądane:
Główną zaletą tych leków jest bezpieczeństwo ich stosowania! Miejscowo mogą
wystąpić ograniczone podrażnienia błon śluzowych, możliwy kaszel przy
podawaniu. Inne (bardzo rzadko): obrzęk i ból stawów, bóle głowy, wysypka,
nudności.
LEKI PRZECIWHISTAMINOWE
 Leki przeciwhistaminowe  I generacja
lð ANTAZOLINA
lð DIFENHYDRAMINA
lð KLEMASTYNA
lð DIMETINDEN
lð PROMETAZYNA
lð KETOTIFEN
lð CYPROHEPTADYNA
lð HYDROKSYZYNA
 Leki przeciwhistaminowe  I generacja
Mechanizm działania:
Nieselektywnie blokują receptory histaminowe, wykazują powinowactwo do receptorów
serotoninergicznych, muskarynowych, alfa-adrenergicznych, dopaminergicznych.
Przechodzą przez barierę krew-mózg!
Działania niepożądane:
- senność, otępienie, zaburzenia koordynacji ruchowej (działanie antycholinergiczne)
- suchość w jamie ustnej, trudności w oddawaniu moczu, zaburzenia widzenia związane z
zaburzeniami akomodacji (działanie antycholinergiczne)
- zaburzenia rytmu serca  (difenhydramina w dużych dawkach)
- uszkodzenie szpiku: leukopenia, agranulocytoza, niedokrwistość szpikowa
- drżenia mięśniowe, szum w uszach, zawroty głowy
Leki przeciwhistaminowe - I generacja
Wskazania:
lð reakcje alergiczne przebiegajÄ…ce gwaÅ‚townie, z zagrożeniem życia (i.v.). w leczeniu przewlekÅ‚ym
zastÄ…pione przez leki II generacji
lð Choroba lokomocyjna, mdÅ‚oÅ›ci i zawroty gÅ‚owy (prometazyna, difendramina)
Przeciwwskazania:
lð jaskra
lð uszkodzenie szpiku (leukopenia, trombocytopenia, niedokrwistość)
lð przerost gruczoÅ‚u krokowego
lð nadwrażliwość
 Leki przeciwhistaminowe  II generacja
lð CETIRIZYNA
lð LORATADYNA
lð EBASTYNA
lð MIZOLASTYNA
lð AKRIWASTATYNA
lð LEWOKRABASTYNA
lð AZELASTYNA
lð EMEDASTYNA
Leki przeciwhistaminowe  II generacja
lð wysoka selektywność  nie wykazujÄ… powinowactwa do receptorów
serotoninergicznych, muskarynowych, adrenergicznych, dopaminergicznych
lð w niewielkim stopniu przechodzÄ… przez barierÄ™ krew - mózg.
lð szybki poczÄ…tek i dÅ‚ugi czas dziaÅ‚ania.
lð wpÅ‚yw na kanaÅ‚y potasowe  dziaÅ‚anie proarytmiczne: kliniczne wydÅ‚użenie
odcinka QT: terfenadyna, astemizol, ebastyna
 Leki przeciwhistaminowe  II generacja
Mechanizm działania:
- działanie antagonistyczne wobec receptora histaminowego
- działanie pozareceptorowe: przeciwzapalne i immunomodulujące określane
jako  stabilizujące komórki zapalne
1. wpływ hamujący na uwalnianie mediatorów - histaminy i TNF-alfa z komórek
tucznych (loratadyna); IL-4, IL-13, histaminy i LTC4 z bazofilów (metabolit
loratadyny  desloratadyna); histaminy, tryptazy, IL-6, TNF-alfa, IL-8 z
komórek tucznych (azelastyna)
2. wpływ na migrację eozynofilów: hamowanie chemotaksji i aktywacji
eozynofilów (cetyryzyna, ketotifen)
3. wpływ na ekspresję czatseczek adhezyjnych ICAM-1 - obniżenie ekspresji
ICAM-1 (cetyryzyna, loratadyna)
 Leki przeciwhistaminowe  III generacja
lð selektywne, bez wpÅ‚ywu na OUN
lð brak wpÅ‚ywu na kanaÅ‚y potasowe
lð dodatkowo dziaÅ‚anie przeciwzapalne i immunomodulujace niezwiÄ…zane z
blokowaniem receptora H1 jak leki przecwhistaminowe II generacji
DESLORATADYNA  metabolit LORATADYNY
FEKSOFENADYNA  metabolit TERFENADYNY
LEWOCETYRYZYNA - izomer CETYRYZYNY
Uwagi dotyczące stosowania leków przeciwhistaminowych
zastosowanie glikortykosteroidów miejscowo spowodowało zmianę pozycji
tych leków na pomocniczą bądz
uzupełniajacą w terapii alergii.
Monoterapia lekami przeciwhistaminowymi jest zalecana przy:
lð alergiczny nieżyt nosa i spojówek (zalecenia ARIA  z wyboru w leczeniu
sezonowego alergicznego nieżytu nosa oraz całorocznego nieżytu nosa bez
dominujÄ…cej blokady nosa). A
agodzÄ… objawy: kichanie, wodnisty katar,
świąd, łzawienie
lð atopowe zapalenie skóry
lð pomocniczo: sezonowa, alergiczna astma oskrzelowa, Å‚agodna astma
całoroczna
 TERAPIA anty  IgE (OMALIZUMAB)
Omalizumab  pierwszy biologiczny lek zatwierdzony do leczenia astmy!
rekombinowane humanizowane przeciwciało monoklonalne anty-IgE
Mechanizm działania
- wiąże się wybiórczo z epitopem w obrębie fragmentu Fc wolnego IgE
zapobiegając wiązaniu się IgE z receptorami na powierzchni komórek
tucznych i bazofilów.
- długotrwałe leczenie przeciwciałami anty-IgE prowadzi do zmniejszenia
gęstości receptorów IgE na powierzchni komórek zapalnych
Podawany w postaci wstrzyknięć podskórnych co 2 lub 4 tygodnie
(maksymalna dawka 375 mg co 2 tygodnie)
Nazwa handlowa: XOLAIR (w Polsce preparat nie jest refundowany przez
NFZ, miesięczny koszt terapii to około 3,5 tys. złotych)
TERAPIA anty  IgE (OMALIZUMAB)
Farmakokinetyka i metabolizm
- biodostępność 60%. max stężenie w surowicy po 6-7 dniach
- t1/2= 26 dni, szybkość klirensu 2,5ml/kg/d
- eliminacja kompleksów omalizumab-IgE zachodzi w układzie
siateczkowo-śródbłonkowym szybciej niż wolne IgG; w niewielkiej
ilości omalizumab w postaci niezmienionej wydalany jest z żółcią
Działania niepożądane
- reakcje w miejscu podania leku: zaczerwienienie i pieczenie (najczęściej)
- uaktywnienie chorób takich, jak gruz
lica, stwardnienie rozsiane, chłoniaki
- objawy niepożądane związane z terapią biologiczną (nowotwory, choroby
autoimmunologiczne)
TERAPIA anty  IgE (OMALIZUMAB)
Wskazania
- przewlekła astma od umiarkowanej do ciężkiej
- alergiczny nieżyt nosa
Badania kliniczne
- alergie pokarmowe
 Swoista immunoterapia alergenem
Wskazania:
lð ciężki przebieg alergii (w przeszÅ‚oÅ›ci przebyta reakcja anafilaktyczna)
lð niemożność wyeliminowania alergenu ze Å›rodowiska codziennego
(pyłkowica, niektóre przypadki astmy oskrzelowej)
lð brak prawidÅ‚owej odpowiedzi na leczenie farmakologiczne
Warunki: gotowość do podjęcia terapii trwającej minimum 3 lata oraz
potwierdzenie alergii testem skórnym lub oznaczeniem swoistych przeciwciał
klasy IgE w surowicy.
 Swoista immunoterapia alergenem
Procedura:
lð Leczenie odczulajÄ…ce może trwać 3-5 lat
lð Schemat dawkowania jest Å›ciÅ›le ustalony przez producenta szczepionki
lð PoczÄ…tkowa dawka alergenu jest bardzo maÅ‚a, nastÄ™pnie w miarÄ™ trwania terapii wzrasta.
lð Po podaniu podskórnym alergenu pacjent pozostaje pod obserwacja przez 60 minut (ryzyko
wystÄ…pienia reakcji anafilaktycznej!)
lð Przez 6-8 h po podaniu alergenu pacjent musi unikać znacznego wysiÅ‚ku fizycznego , uprawiania
sportu, picia alkoholu, gorÄ…cych kÄ…pieli i ekspozycji na alergen.
lð Przy wystÄ…pieniu stanów gorÄ…czkowych i innych objawów konieczne jest czasowe zmniejszenie
dawki.
lð Odczulanie na pyÅ‚ki traw rozpoczyna siÄ™ kilka miesiÄ™cy przed okresem pylenia  w okresie pylenie
dawka powinna być zredukowana.
lð NajwiÄ™cej korzyÅ›ci przynosi odczulanie jednym alergenem  przy wskazania możliwe odczulanie 2
alergenami  wtedy iniekcje w dwa oddzielne miejsca.
 Swoista immunoterapia alergenem
Przypuszczalne mechanizmy działania:
lð PoczÄ…tkowe niskie dawki alergenu pobudzajÄ… limfocyty B do produkcji
przeciwciał - są to głównie przeciwciała klasy IgA i IgG nazywane
 przeciwciałami blokujacymi - reagują one z alergenem uniemożliwiając mu
wiązanie się z przeciwciałami klasy IgE.
lð zahamowanie reakcji z udziaÅ‚em limfocytów Th2 przy jednoczesnej aktywacji
reakcji z udziałem limfocytów TH1 - zmniejszenie wytwarzania IgE
lð stymulacja limfocytów T supresorowych, które majÄ… wpÅ‚yw hamujÄ…cy na
rozwój reakcji alergicznej.
 Swoista immunoterapia alergenem
Wstępna ocena leczenia:
lð u 7-17% osób odczulanych na jad owadów bÅ‚onkoskrzydÅ‚ych po 1-2 latach
obserwowano nawrót alergii
lð konieczność powtarzania terapii w przypadku alergii na roztocza i pyÅ‚ki traw (czy 6
letnia odporność na pyłki roślin po 3 latach terapii to wynik zadowalający ?)
lð brak zastosowania w alergiach pokarmowych (najczÄ™stsza przyczyna wstrzÄ…su
anafilaktycznego!)
Modyfikacje mające na celu poprawę skuteczności (w trakcie badań)
lð sprzężenie alergenu z immunostymulujÄ…cym DNA pochodzenia bakteryjnego
lð poÅ‚Ä…czenie alergenu z IL-12
lð szczepionka DNA zÅ‚ożona z DNA komplementarnego z alergenem poÅ‚Ä…czonym z IL-18