Metoda elektrooporowa


Metoda elektrooporowa jest to metoda prądu stałego służąca określeniu
rozkładu oporności przez  wpuszczanie prądu stałego do ziemi i pomiar
różnicy potencjałów wygenerowanej w ziemi
Na podstawie danych określa się rozkład oporności wewnątrz ziemi.
Oporność charakteryzuje zdolność skał do stawiania oporu przepływającemu
prądowi elektrycznemu
na oporność włąściwą skał wpływają następujące czynniki:
skład mineralny, cechy strukturalno-teksturalne, porowatość, zwięzłość, nasycenie
wodą, zasolenie, skład chemiczny roztworów wodnych, stężenie tych
roztworów i temperatura
Elektryczny opór właściwy skał  ogólna klasyfikacja:
1. Skały b. wysokooporowe: gipsy, anhydryty, sole kamienne (10 tys. 1 mln omm)
2. Skały wysokooporowe: gabra, bazalt, granity (500-10000 omm)
3. Skały średniooporowe: wapienie, piaski, piaskowce, iły (kilka  kilka tys. omm)
4. Skały niskooporowe: siarczki, węgle antracytowe, grafit, galenit, magnetyt, piryt,
chalkopiryt, pirotyn (0.1  0.00001 omm)
Dla najczęściej spotykanych skał w Polsce (przykład):
Piaski suche 250  10 000 omm
Piaski zawodnione 80  350 omm
Mułki, gliny 35  80 omm
Iły od kilku do kilkudziesięciu omm
Wapienie, piaskowce (suche) powyżej 300 omm
Wapienie, piaskowce (zawodnione) poniżej 300 omm
Teoria: dwie elektrody używane jako prądowe i dwie pomiarowe mierzące
różnice potencjałów generowaną przez prąd w ziemi.
Głębokość penetracji jest funkcją rozstawu, im większy rozstaw tym większa głębokość.
Głębokość penetracji wynosi od ok. 20 % do 40 % rozstawu  to zależy od rozkładu
oporności.
Zastosowanie:
w geologii, hydrogeologii, geotechnice, wykrywaniu złóż surowców skalnych
Interpretacja:
Zwykle bezpośrednia, ale polegająca na wielokrotnym wyznaczaniu
zagadnienia prostego (interpretacja pośrednia). Najpierw jest tworzony
hipotetyczny model ośrodka i liczona krzywa syntetyczna. Krzywa
teoretyczna jest porównywana do krzywej polowej (obserwowanej) i liczona
jest różnica między nimi (funkcja błędu). W procesie iteracyjnym obie
krzywe są  uzgadniane poprzez minimalizację funkcji błędu i modyfikowane
są parametry ośrodka (miąższość i oporność warstw).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
18 Nakladanie powłok malarskich metodą elektroforetyczną
029a Wyznaczanie współczynnika rozszerzalności cieplnej metodą elektryczną sprawozdanie
WARSTWY KOMPOZYTOWE Ni GRAFIT WYTWARZANE METODĄ ELEKTROCHEMICZNĄ
OI13 Wyznaczanie wspolczynnika rozszerzalnosci liniowej cial stalych metoda elektryczna
29 Wyznaczanie współczynnika rozszerzalności cieplnej metodą elektryczną
Metoda badania i oceny zagrożeń elektromagnetycznych w pomieszczeniach biurowych
Spawanie łukowe elektrodą topliwą w osłonie gazów metodą MAG
21 Wyznaczanie pracy wyjścia elektronów z metalu metodą prostej Richardsona
19 Warstwy powierzchniowe otrzymywane metodami chemicznymi i elektrochemicznymi
Metoda oceny narażania na oddziaływanie silnych pól elektromagnetycznych
Wyznaczanie ladunku wlasciwego elektronu metoda magnetronowa
Metrologia Elektryczna I Pomiar SEM metoda kompensacyjna Instrukcja
Podstawowe wiadomości o elektrochemicznych metodach pomiarowych
Metrologia Elektryczna I Pomiar SEM metoda kompensacyjna Protokol

więcej podobnych podstron