JA: Każdy z nas podlega jakiejś formie ubezpieczenia np. ubezpieczeniu zdrowotnemu,
wypadkowemu, ubezpieczamy swoje majątek, lecz aby zapewnić sobie tego rodzaju ochronę
musimy odprowadzić pewną kwotę nazywaną składką.
Składka ubezpieczeniowa jest to udział ubezpieczającego w tworzeniu funduszu, który
służy ubezpieczycielowi na pokrycie należnych odszkodowań i świadczeń związanych z
prowadzeniem działalności ubezpieczeniowej. Jest to należność, którą ubezpieczający lub
ubezpieczony jest zobowiązany zapłacić zakładowi ubezpieczeń za świadczenie ochrony
ubezpieczeniowej w ciągu określonego okresu ubezpieczenia.
Wysokość tej składki ustalana jest najczęściej na podstawie stopy składki, będącej określonym
ułamkiem sumy ubezpieczenia (wyrażonej w procentach lub promilach), lub ryczałtowo. Sposoby
ustalania składki ubezpieczeniowej w ubezpieczeniach osobowych i gospodarczych (majątkowych)
znacznie różnią się między sobą. W ubezpieczeniach osobowych znaczna część składek, zostaje przez
dłuższy czas w dyspozycji towarzystwa ubezpieczeniowego i może być lokowana aby przynosić
dochody ubezpieczycielowi, co ma wpływ na zmniejszenie wysokości składki.
Kwota składki ubezpieczeniowej uzależniona jest od
rodzaju ubezpieczenia,
wartości sumy ubezpieczenia,
długości jego trwania,
a także od
płci,
wieku
aktualnego stanu zdrowia.
Składkę można wpłacić w całości jednorazowo w chwili zawarcia umowy ubezpieczenia
lub rozłożyć ją na raty w cyklu rocznym, kwartalnym lub miesięcznym.
Funkcje składki ubezpieczeniowej
stanowią udział ubezpieczającego w funduszu ubezpieczeniowym
stanowią podstawowe z
ródło przychodów firmy ubezpieczeniowej
stwarzają możliwość wypłaty odszkodowań i świadczeń
są ceną za udzieloną ochronę ubezpieczeniową czyli stanowią ekwiwalent odszkodowań i
świadczeń
stanowią dla ubezpieczyciela zobowiązania do wypłaty należnych odszkodowań i świadczeń
są czynnikiem konkurencyjności ubezpieczyciela
w ubezpieczeniach życiowych mogą pełnić funkcję oszczędnościową
stymulują do ograniczenia zagrożeń przedmiotu ubezpieczenia
Piotrek: główny podział na składki netto i brutto a oprócz niego są również podziały
Rodzaje składek:
" Określenie dla składek, które dotyczą umów ubezpieczenia na dany rok kalendarzowy, np. z
ubezpieczeń obowiązkowych, albo dla składek z umów ubezpieczeń zawartych w danym roku
obrotowym, zapisanych (przypisanych) w dokumentach księgowych, jako należności
finansowe ubezpieczyciela za dany rok obrachunkowy.
" Składka, albo rata składki z tytułu umowy ubezpieczenia, wpłacona bezpośrednio do kasy
ubezpieczyciela, do rąk pośredników agentów ubezpieczeniowych, przekazana na konto
ubezpieczyciela, albo potrącona z wypłaconych odszkodowań i świadczeń. Globalna suma
składek zainkasowanych w danym roku obrachunkowym nie jest równa globalnej sumie
składek przypisanych.
" Składka przypisana w okresie sprawozdawczym pomniejszona o stan rezerwy składek na
koniec okresu sprawozdawczego i powiększoną o stan rezerwy składek na początek okresu
sprawozdawczego
" Występuje w przypadku reasekurowania części ryzyka, jest to część składki odpowiadająca
ryzyku zatrzymanemu przez ubezpieczyciela
" Występuje w przypadku reasekuracji i jest to pozostała część składki. Przejęta jest ona przez
reasekuratora
" Całkowita cena usługi ubezpieczeniowej
Składki przypisane - obejmują kwoty składek:
1. z tytułu umów ubezpieczenia należne w okresie sprawozdawczym niezależnie od tego, czy
kwoty te opłacono  w przypadku grup działu I,
2. należnych za cały okres odpowiedzialności niezależnie od jego długości, z tytułu zawartych w
okresie sprawozdawczym umów ubezpieczenia niezależnie od tego, czy kwoty te opłacono 
w przypadku grup działu II, o ile długość okresu odpowiedzialności jest określona,
3. z tytułu umów ubezpieczenia, należne w okresie sprawozdawczym niezależnie od tego, czy
kwoty te opłacono  w przypadku grup działu II, o ile długość okresu odpowiedzialności nie
jest określona. [ż 2 ust. 1 pkt 6; 9]
JA przykłady składek netto i dalej od slajdu 10-11
Piotek 12 czyta pkt 1 ja powiem
Składka czysta
1. Zadaniem jej jest to, aby jej zbiór zapewniał środki na wypłatę świadczeń z danego portfela
ubezpieczeń. Jest to pierwsza ogólna zasada kalkulacji składki czystej. Pozostałe dwie zasady
określają sposób ustalania składki czystej dla konkretnego ubezpieczającego.
2. Ustalenie składki odpowiednio do wysokości spodziewanych świadczeń.
3. Ustalenie składki odpowiednio do wysokości ryzyka, tzw. Reguła proporcjonalności składki
do wysokości świadczeń mówiąca nam, że składka musi odpowiadać wysokości sumy sumie
ubezpieczenia. Wyższej sumie ubezpieczenia powinna odpowiadać wyższa składka.
Konsekwencją stosowania tej reguły wyliczenie stopy składki czystej przypadającej na
jednostkę sumy ubezpieczenia np. na każdy 1000zł
Piotek pkt 2 ja czytam itd
Franszyza stosowana jest w ubezpieczeniach majątkowych. Zastosowanie franszyzy obniża składkę
albo poprzez eliminację dużej liczby drobnych szkód, albo poprzez obniżenie kwoty każdego
ubezpieczenia.
Reasekuracja jeżeli ubezpieczyciel zamierza dokonać reasekuracji ryzyka, uwzględnia w kalkulacji
składki czystej ryzyko na udziale własnym. Oznacza to obniżenie przeciętnej szkody uwzględniającej
w kalkulacji składki i tym samym obniżenie składki. Jednak składka brutto zwiększona jest o koszty
reasekuracji. Końcowy efekt reasekuracji wylicza się, uwzględniając zapłatę składki reasekuracyjnej i
prowizji reasekuracyjnej.
Margines bezpieczeństwa (ang. Loading for contingencies - L) jest standardowym elementem składki
brutto. Stanowi konsekwencję tego, że wartość przyszłych szkód jest szacowana za pomocą metod
statystycznych. Dla ubezpieczenia zawsze istnieje ryzyko, że faktycznie szkody mogą być wyższe od
przewidywanych. Margines bezpieczeństwa jest dodatkowym buforem chroniącym przed tym
ryzykiem. Margines bezpieczeństwa uwzględnia bardziej cały portfel ubezpieczeń niż poszczególne
produkty.
Inflację uwzględnia się tylko, gdy w sposób istotny wpływa na realną wartość świadczenia. W
ubezpieczeniach krótkoterminowych ma ona mniejsze znaczenie. Niewielkie znaczenie ma także w
grupowych ubezpieczeniach na życie i w ubezpieczeniach powiązanych z jednostkami
inwestycyjnymi. Natomiast największe znaczenie ma w długookresowych ubezpieczeniach na
dożywocie i życie. Ubezpieczenia te zwykle przewidują waloryzację składki.
Przychód z inwestycji odgrywa kluczową rolę w ubezpieczeniach na życie z ustaloną sumą
ubezpieczenia. Jest integralną częścią rachunku składki czystej. W niektórych krajach prawo reguluje
ustalenie zakładanej stopy zwrotu z inwestycji (stopy technicznej). W Polsce nadzór określa
maksymalną stopę techniczną. W pozostałych ubezpieczeniach ubezpieczyciel może dzielić się
dochodem z inwestycji, obniżając składkę. Wzrost konkurencji po II wojnie światowej i dobra
koniunktura gospodarcza spowodowały, że ubezpieczyciele zakładali straty na rachunku technicznym
i pokrywali je z dochodów netto z inwestycji.
Prewencja  w ubezpieczeniach majątkowych ubezpieczyciele mają obowiązek prowadzenia
działalności prewencyjnej np. w ubezpieczeniach od ognia. Środki na tę działalność pozyskują z
narzutu kosztów prewencji na składkę czystą.
Narzuty kosztów działalności ubezpieczeniowej obejmują wszystkie koszty ponoszone przez
towarzystwo w związku z działalnością ubezpieczeniową; wyjątek mogą stanowić koszty związane z
roszczeniami. Główne kategorie kosztów ubezpieczeniowych to:
" Koszty proporcjonalne, które są określane jako procent przypisu np. prowizje za akwizycję
" Koszty stałe na polisę np. koszty druku, koszty ekspertyz, których kwotę na polisę można
wyliczyć
" Koszty ogólne jako kwota Lu procent przypadający na polisę danej linii produktowej.
Koszty ogólne mogą najpierw podzielone na poszczególne linie produktywne. Koszty stałe na polisę
są ustalane dla danej linii produktywnej, ze względu na specyficzne wymagania produktu (np. pełen
underwriting).
Marża zysku  przedsiębiorstwo ubezpieczeniowe (urządzenie zarobkowe) istnieje, gdyż są
inwestorzy, którzy oczekują dochodu z inwestycji w to przedsięwzięcie. Składka powinna więc
zapewnić zysk taki, jaki można uzyskać z lokat o niskim ryzyku plus oczekiwaną nadwyżkę, która
wynagrodziłaby ryzyko ponoszone w tej inwestycji. Zysk jest kalkulowany jako narzut na składkę.
Rynek. Podstawowym problemem podczas wyznaczania składki jest konkurencyjność. Składka zbyt
wysoka w stosunku do rynku może zmniejszyć sprzedawalność usługi. Trzeba jednak postępować
ostrożnie, gdyż nie chodzi o to czy jest ona najniższa na rynku, ale czy przy zwykle małej
przejrzystości rynku ubezpieczeń oferowana składka zapewnia zbyt i przyniesie optymalne zyski
inwestorom (a w TUW nie doprowadzi ona do strat). W sytuacji, gdy tylko obniżką składki można
uratować zbyt, trzeba się zastanowić jakie będą skutki zmniejszenia przychodów z produktu na
pokrycie kosztów ogólnych i jaka jest możliwość podniesienia cen innych produktów. Zmniejszenie
marży oczekiwanego zysku trzeba rozpatrzyć łącznie z marginesem bezpieczeństwa, który stanowi
zwykle z
ródło zwiększające zyskowność produktu, jeśli nie nastąpią odchylenia negatywne szkód lub
świadczeń.
Piotrek slajd 13
I. Reguła równowagi składek i świadczeń  nazywana podstawową regułą równowagi
finansowej zakładu ubezpieczeń, oznacza konieczność zagwarantowania równowagi
pomiędzy funduszem ubezpieczeniowym z jednej strony a wypłatami świadczeń i
odszkodowań z drugiej strony. Reguła ta nie przesądza jednak o charakterze repartycji
obciążeń na poszczególnych członków wspólnoty ryzyka.
II. Reguła proporcjonalności składek i świadczeń  oznacza konieczność zachowania
odpowiedniej relacji pomiędzy składką a oczekiwanym świadczeniem ubezpieczeniowym. W
praktyce oznacza to, że wysokość składki jest funkcją wysokości sumy ubezpieczenia. Im
wyższa jest suma ubezpieczenia ceteris paribus tym wyższy powinien być poziom wnoszonej
składki.
III. Reguła równowartości składek i świadczeń  (zwana też zasadą składki sprawiedliwej),
oznacza konieczność zapewnienia odpowiedniej relacji pomiędzy obciążeniem finansowym
poszczególnych członków wspólnoty ryzyka a rozmiarami ryzyka wniesionego przezeń do
wspólnoty ubezpieczeniowej. Oznacza więc konieczność stosowania zasady indywidualizacji
obciążeń w postaci składki. Pełna indywidualizacja składki następuje przy metodzie stawki
zróżnicowanej, co zakłada przeprowadzenia ścisłej klasyfikacji ubezpieczonych ryzyk.
jaMetody ustalania składki:
" Stosowana rzadko, ze względu na wysokie koszty techniczne, najczęściej do ryzyk nie
mających charakteru masowego. Zapobiega zjawisku antyselekcji (koncentracji wysokich
ryzyk w portfelu) ryzyka, ucieczce z portfela lepszych ryzyk. Zazwyczaj dotyczy ubezpieczeń
dobrowolnych.
Ja 14 slajd
" Składka kalkulowana jest na jednakowym poziomie dla każdego rodzaju ryzyka niezależnie
od jego wysokości, co gwarantuje prostotę techniczną obliczeń. Konsekwencją prostoty jest
możliwość wystąpienia antyselekcji ryzyk. Zazwyczaj jest stosowane w odniesieniu do
ubezpieczeń obowiązkowych (ze względu na ich masowość).
" Metoda powstała w wyniku próby połączenia zalet metod wymienionych powyżej. Polega na
podziale ryzyk na mniejsze klasy w obrębie których stosuję się metodę stawki przeciętnej.
Piotek: Systemy ustalania wysokości składki:
A. System repartycji (system składki płatnej z dołu).
System składki opartej na repartycji, zwany inaczej systemem składki płatnej z dołu, polega
na ustalaniu jej wysokości na podstawie rzeczywistego zapotrzebowania wywołanego przez
zdarzenia losowe w pewnym okresie, zwanym okresem ubezpieczeniowym, wynoszącym
zazwyczaj jeden rok.
Zaleta: dokładne rozłożenie ciężaru ubezpieczenia, nie ma niebezpieczeństwa uiszczania
składki nadmiernej.
Wada: niemożność ustalenia ceny ochrony ubezpieczeniowej w momencie nabywania.
Stosuje się najczęściej w towarzystwach ubezpieczeń wzajemnych, ubezpieczeniach na życie.
B. System składki ubezpieczeniowej.
System składki z góry oznaczonej, zwany systemem składki stałej, opiera kalkulację składek
ubezpieczeniowych nie na zapotrzebowaniu rzeczywistym lecz prawdopodobnym. Bazuje na
przypuszczalnym przebiegu zdarzeń losowych w okresie ubezpieczeniowym.
Zaleta: Cena ubezpieczenia jest znana w momencie jego zawierania.
Wady: rozłożenie ciężaru ubezpieczenia może być nieadekwatne do rzeczywistych zdarzeń,
istnieje niebezpieczeństwo uiszczenia składki nadmiernej lub zbyt niskiej.
Piotrek slajd 16 do końca pkt 3
1) Wysokość składek
Wysokości składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe wyrażone są w formie
stopy procentowej, jednakowej dla wszystkich ubezpieczonych. Stopa procentowa składki na
ubezpieczenie wypadkowe jest natomiast zróżnicowana dla poszczególnych płatników
składek i ustalana w zależności od poziomu zagrożeń zawodowych i skutków tych zagrożeń.
Zasady różnicowania stopy procentowej składek na ubezpieczenie wypadkowe określa ustawa
o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych i
rozporządzenie w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie
społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, w zależności od zagrożeń
zawodowych i ich skutków.
2) Wysokość składek na ubezpieczenia społeczne
Emerytalne - 19,52 proc. podstawy wymiaru
Rentowe - 13 proc. podstawy wymiaru
Chorobowe - 2,45 proc. podstawy wymiaru
Wypadkowe - od 1.04.2006 r.  od 0,90 do 3,60 proc. podstawy wymiaru
3) Opłacanie i finansowanie składek
Składki są opłacane przez płatników składek. Kto jest płatnikiem składek na ubezpieczenia
społeczne za danego ubezpieczonego, wynika z ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych,
np. za pracownika składki opłaca pracodawca, natomiast osoba prowadząca pozarolniczą
działalność opłaca składki sama za siebie.
Podstawowe zasady (od których są wyjątki) finansowania składek są następujące:
 * składki na ubezpieczenie emerytalne finansują z własnych środków, w równych częściach,
ubezpieczony i płatnik składek,
* składki na ubezpieczenia rentowe finansują z własnych środków, w równych częściach,
ubezpieczony i płatnik składek,
* składki na ubezpieczenie chorobowe finansują z własnych środków ubezpieczeni,
* składki na ubezpieczenie wypadkowe finansują z własnych środków płatnicy składek,
* osoby, które są płatnikami składek na własne ubezpieczenia, finansują z własnych środków
całość należnych składek na ubezpieczenia społeczne.
Składki na ubezpieczenia społeczne trafiają na prowadzone przez ZUS dla każdego
ubezpieczonego konto. Część składki na ubezpieczenie emerytalne finansowana przez
ubezpieczonego (9,76 proc.) jest w całości przekazywana do ZUS albo dzielona między fundusz
emerytalny a wybrany przez ubezpieczonego otwarty fundusz emerytalny. Podział składki i
odprowadzenie do otwartego funduszu emerytalnego (7,3 proc.) jest obowiązkowy dla
ubezpieczonych urodzonych po 31 grudnia 1968 r., a dobrowolny dla osób urodzonych w latach
1949 1968.
Anna:
4) Termin opłacania składek
Składki na ubezpieczenia społeczne za dany miesiąc muszą być opłacone nie póz
niej niż:
do 10 dnia następnego miesiąca  dla osób fizycznych opłacających składkę wyłącznie za siebie,
* do 5 dnia następnego miesiąca  dla jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i
gospodarstw pomocniczych,
* do 15 dnia następnego miesiąca  dla pozostałych płatników.
Twórcy i artyści opłacają składki za okres wykonywania działalności twórczej lub artystycznej
przed dniem wydania decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców w terminie
opłacania składek za miesiąc, w którym otrzymali decyzję.
5) Podstawa wymiaru składek
Składki na ubezpieczenia społeczne stanowią określony procent podstawy wymiaru, a ta jest
różna w przypadku poszczególnych ubezpieczonych. Zasady ustalania podstawy wymiaru
składek określone zostały w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Na przykład, dla
pracowników podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia: emerytalne, rentowe, chorobowe i
wypadkowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych (w podstawie nie uwzględnia się jednak wynagrodzenia za czas niezdolności
do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaz
ną oraz zasiłków, a
także przychodów wymienionych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia
18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na
ubezpieczenia emerytalne i rentowe  Dz.U. nr 161, poz. 1106 z póz
n. zm.).
Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jest limitowana w skali
roku  nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego
przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok
kalendarzowy. Od nadwyżki ponad tę kwotę składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe
nie są pobierane. Ograniczenie to nie dotyczy podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie
chorobowe i wypadkowe. Jednak dla osób, które podlegają ubezpieczeniu chorobowemu
dobrowolnie (np. zleceniobiorcy, dla których umowa zlecenia jest jedynym z
ródłem
zarobkowania), podstawa wymiaru nie może przekraczać 250 proc. przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale.
6) Podstawa prawna
* Rozdział 3 ustawy z dnia 13 paz
dziernika 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
(Dz.U. nr 137, poz. 887 z póz
n. zm.).
* Rozdział 4 ustawy z dnia 30 paz
dziernika 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu
wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. nr 199, poz. 1673 z póz
n. zm.).
* Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 6 marca 2006 r. zmieniające
rozporządzenie w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie
społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń
zawodowych i ich skutków (Dz.U. nr 42, poz. 283).
Ja od slajdu 17
Suma ubezpieczenia jest górną granicę, do której odpowiada zakład ubezpieczeń. Inaczej mówiąc jest
maksymalną wysokością odszkodowania, które może być wypłacone z konkretnego ubezpieczenia.
Suma ubezpieczenia w zależności od konkretnych warunków zwana bywa inaczej limitem
odpowiedzialności lub sumą gwarancyjną. Standardowo wysokość sumy ubezpieczenia określa
ubezpieczający biorąc przede wszystkim pod uwagę wartość ubezpieczanego majątku - mieszkania,
domu i znajdujących się w nim przedmiotów. Wartość nieruchomości (domu, mieszkania) ustala się w
oparciu o ceny rynkowe domów, mieszkań w danym mieście, miejscu czy regionie. Natomiast przy
określaniu sumy ubezpieczenia na rzeczy ruchome warto pomyśleć o wszystkich przedmiotach
znajdujących się w naszym domu czy mieszkaniu orientacyjnie sumując ich wartość. Trzeba też
pamiętać, iż zakłady ubezpieczeń wprowadzają różny poziom maksymalnej sumy do których można
się ubezpieczyć bez przeprowadzenia oględzin ubezpieczanego mienia i sprawdzenia sposobu jego
zabezpieczenia. Oznacza to w praktyce, że jeżeli wnioskowana suma ubezpieczenia przekracza
określoną przez zakład jako maksymalną dla ubezpieczenia standardowego, przed ubezpieczeniem
wymagane są dodatkowe czynności takie jak sprawdzenie przez przedstawiciela zakładu wartości
ubezpieczanego mienia zwykle wraz z dokładną oceną sposobu jego zabezpieczenia (liczba i jakość
zamków, jakość drzwi, zabezpieczenie otworów okiennych - kraty, rolety, żaluzje i folie
antywłamaniowe, zabezpieczenie okiennic, włazów dachowych i piwnicznych, otworów
wentylacyjnych, stan i jakość instalacji i urządzeń przeciwpożarowych). Warto także pamiętać, że przy
zmianie wartości ubezpieczanego majątku (np. gwałtownych wzrostach cen nieruchomości) trzeba
pomyśleć o ich odpowiednim  do rzeczywistej (rynkowej) wartości  doubezpieczeniu. W innym
przypadku będziemy posiadać niepełne ubezpieczenie (zjawisko, które nauka ubezpieczeń określa
pojęciem  niedoubezpieczenia ) które wywołuje w przypadku szkody szereg niekorzystnych dla
ubezpieczonej osoby skutków np. redukcję odszkodowania proporcjonalną do wartości
niedoubezpieczonego majątku.
1) W ubezpieczeniu majątkowym - ustalona w umowie suma określająca wartość
ubezpieczeniową przedmiotu (obiektu) ubezpieczenia, która powinna odpowiadać jego
wartości rzeczywistej (po uwzględnieniu zużycia);
2) W ubezpieczeniu osobowym - umówiona suma przyszłego świadczenia, jaką zobowiązuje
się wypłacić ubezpieczyciel na wypadek śmierci osoby ubezpieczonej, albo w razie dożycia
przez osobę ubezpieczoną umówionego wieku; jeżeli ubezpieczenie dotyczy następstw
nieszczęśliwych wypadków - wysokość przyszłego świadczenia stanowi taki procent
umówionej sumy ubezpieczenia, w jakim osoba ubezpieczona doznała trwałego uszczerbku na
zdrowiu;
3) W ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej, suma ubezpieczenia określana jest także
jako "suma gwarancyjna" i odnosi się do oznaczenia granicy odpowiedzialności
ubezpieczyciela.
W większości rodzajów ubezpieczenia suma ubezpieczenia stanowi element wyznaczający
wysokość składki ubezpieczeniowej z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia. Według
ogólnych zasad, jeżeli nie umówiono się inaczej, suma ubezpieczenia stanowi górną granicę
odpowiedzialności ubezpieczyciela.
Piotek od Rodzaj systemu sumy ubezpieczeniowej
(w ubezpieczeniach OC)
Rodzaj systemu sumy ubezpieczeniowej Rodzaj systemu sumy ubezpieczeniowej
(w ubezpieczeniach mienia) (w ubezpieczeniach OC)
system na sumy stale suma ubezpieczenia na zdarzenie
system na sumy stale suma ubezpieczenia na zdarzenie
system na sumy stale suma ubezpieczenia na zdarzenie
system na sumy stale suma ubezpieczenia na zdarzenie
firma ubezpieczeniowa odpowiada za wypłatę odszkodowań na
rzeczywista wartość mienia będącego przedmiotem
rzecz poszkodowanych do wysokości ustalonej sumy za każde
ubezpieczenia stanowi wysokość sumy
zdarzenie, które ma miejsce w okresie trwania umowy
ubezpieczeniowej
ubezpieczenia
ilość zdarzeń i szkód w okresie ubezpieczenia nic ma znaczenia dla
obowiązku Odszkodowawczego
suma do wyczerpania
suma do wyczerpania
ubezpieczenie wartości cz ciowej suma do wyczerpania
ubezpieczenie warto ci cz ciowej
ubezpieczenie warto ci częściowej suma do wyczerpania
ubezpieczenie warto ci cz ciowej
firma ubezpieczeniowa odpowiada do wysokości sumy za
suma ubezpieczeniowa odpowiada wartości częściowej
wszystkie zdarzenia, które mają miejsce w okresie
ubezpieczonego mienia
ubezpieczenia
określenie wielkości ubezpieczanej części mienia zależy od
każdorazowa wyplata. odszkodowania zmniejsza wysokość
jego rodzaju i uzgodnień miedzy stronami umowy
sumy, która w konsekwencji może ulec wyczerpaniu
generalna suma do wyczerpania i sumy na zdarzenie
generalna suma do wyczerpania i sumy na zdarzenie
ubezpieczenie systemem obrotów miesięcznych generalna suma do wyczerpania i sumy na zdarzenie
ubezpieczenie systemem obrotów miesi cznych
ubezpieczenie systemem obrotów miesi cznych generalna suma do wyczerpania i sumy na zdarzenie
ubezpieczenie systemem obrotów miesi cznych
suma ubezpieczeniowa jest ustalana przez ubezpieczającego firma ubezpieczeniowa odpowiada w ramach całej umowy
zazwyczaj na podstawie ogólnej sumy przewidywanych wpływów
do wysokości sumy generalnej, która po każdorazowej
gotówkowych w ciągu jednego miesiąca, ewidencjonowanych w
wypłacie odszkodowania ulega pomniejszeniu
księgach handlowych
w ramach zawartej umowy ogranicza się dodatkowo
firma ubezpieczeniowa przewiduje zwykle ograniczenia wysokości
odpowiedzialność odszkodowawczą dla określonych
sumy
podgrup ryzyka poprzez określenie sum na zdarzenie
ubezpieczeniowej i odszkodowania
rozliczenie umowy następuje zwykle po jej wygaśnięciu na
podstawie faktycznych danych księgowych
ubezpieczenie systemem sum zmiennych
ubezpieczenie systemem sum zmiennych
ubezpieczenie systemem sum zmiennych
ubezpieczenie systemem sum zmiennych
suma ubezpieczeniową deklaruje ubezpieczający w wysokości
przewidywanej wartości ubezpieczanych środków obrotowych
po zakończeniu okresu ubezpieczenia następuje rozliczenie umowy
na podstawie rzeczywistych stanów zapasów w poszczególnych
podokresach (np. kwartałach)
ubezpieczenie na pierwsze ryzyko
ubezpieczenie na pierwsze ryzyko
ubezpieczenie na pierwsze ryzyko
ubezpieczenie na pierwsze ryzyko
suma ubezpieczeniowa odzwierciedla wysokość prawdopodobnej
maksymalnej straty, jaka może wystąpić wskutek jednego zdarzenia
objętego ochroną ubezpieczeniową
ustalony poziom sumy ubezpieczeniowej nie podlega modyfikacjom
w trakcie trwania umowy ubezpieczenia
 Klauzule pozwalające urealniać wysokość sumy ubezpieczeniowej
Klauzula inflacyjna
zgodnie z którą ubezpieczeniu
podlega wartość rzeczywista mienia wraz z jej hipotetycznym zwiększeniem o współczynnik
inflacji. Strony umowy przyjmują przypuszczalny poziom inflacji i w takim stopniu
Wzrasta wysokość sumy ubezpieczeniowej oraz automatycznie wysokość składki. Po
zakończeniu okresu ubezpieczenia dokonuje się rozliczenia składki na podstawie rzeczywistej
wysokości inflacji
Klauzula inwestycyjna
zgodnie z którą ubezpieczeniu podlega wartość rzeczywista mienia wraz z jej zwiększeniem o
wartość przewidywanych nakładów inwestycyjnych. Stosowanie tej klauzuli i rozliczanie
odbywa
się na podobnych zasadach jak w przypadku klauzuli inflacyjnej. Istotną różnicą jest to, że
ubezpieczający nie musi zwiększać generalnej sumy ubezpieczeniowej, lecz klauzula może
dotyczyć wyodrębnionej grupy mienia, co do
której ma on określone plany inwestycyjne. Unika się w ten sposób nadubezpieczenia.
Jedna z podstawowych kategorii kosztów w zakładzie ubezpieczeń. Kosztami
akwizycji są kosztem pozyskiwania składki ubezpieczeniowej, zasadniczego
przychodu zakładu ubezpieczeń, z tego względu ich analiza powinna następować zawsze w kontekście
składki przypisanej lub/i zarobionej.
1. wynagrodzenia prowizyjne podstawowe i dodatkowe pośredników i pracowników akwizycji
ubezpieczyciela oraz związane z nimi narzuty (składki na ubezpieczenia społeczne, odpisy na
zakładowy fundusz świadczeń socjalnych itp.
2. koszty z tytułu wypłat prowizji należnych innym podmiotom gospodarczym i niezaliczanych
do wynagrodzeń
3. koszty opłat pocztowych, bankowych i telekomunikacyjnych
4. koszty różnych druków i innych materiałów, podróży służbowych związanych z akwizycją i
inkasem składek
5. koszty reprezentacji związane z akwizycją ubezpieczeń
6. koszty reklamy określonych produktów ubezpieczeniowych
7. koszty badań lekarskich
8. koszty ekspertyz i atestów przy ocenie ryzyka, ewentualne koszty postępowania spornego
poniesione w związku z procesami dotyczącymi składek lub pośredników
Suma gwarancyjna w OC
JA:
Od dnia 11 czerwca 2012r. sumy gwarancyjne wynoszą:
w przypadku szkód na osobie - szkody
osobowe - 5 000 000 euro w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są
objęte ubezpieczeniem bez względu na liczbę poszkodowanych;
w przypadku szkód w mieniu - szkody w mieniu 
1 000 000 euro w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte
ubezpieczeniem bez względu na liczbę poszkodowanych.