Ambicje, pieniądze, uczucia. Obraz społeczeństwa francuskiego w powieści Balazaka "Ojciec Goriot"











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Pozytywizm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Ambicje, pieniądze,
uczucia. Obraz społeczeństwa francuskiego w powieści
Balazaka "Ojciec Goriot"










kategoria:   J.polski
zakres:   Pozytywizm
dodano:   2000-02-07




Zarówno
streszczenie powieści, jak i ogląd postaci ujawniają najważniejsze
fascynacje epoki Balzaka: ambicje i pieniądze. Chęć posiadania,
wyrwania się z dna nędzy, poprawy bytu to siła, która doprowadziła
do rewolucji francuskiej i gwałtownych przemian społecznych. Wtedy
zdarzały się owe niesłychane okazje do zdobycia fortuny, która z
kolei otwierała możliwość kariery politycznej uważanej za szczyt
sukcesu. Właśnie takie treści zawarł autor w powieści „Ojciec
Goriot”. Robotnik z fabryki makaronu staje się jej właścicielem,
szybko bogaci się na handlu artykułami zbożowymi i dzięki temu
otwiera córkom szansę bogatego zamążpójścia. One z kolei dążą do
kariery salonowej, która w ich mniemaniu zapewni im szczęście.
Biedny student wykorzystuje powiązania rodzinne i pieniądze kobiety,
żeby spełnić swoje marzenia o karierze, która nie jawi mu się
jeszcze jako konkretnie określona, ale jako raczej zaprzeczenie
nędzy i prymitywizmu życia. Przykładem szczególnej kariery jest
awans Vautrina w świecie bogatych przestępców. Zwróćmy uwagę, że
za każdym razem kariera kojarzy się z sukcesem materialnym. Pieniądz
określa więc nie tylko warunki życia, ale ma moc decydowania o
przyszłości, o układach małżeńskich i towarzyskich, tworzy nowe
społeczne relacje. W jego cieniu pozostają uczucia, które z czasem
ulegają całkowitemu zanikowi. Nie ma zwyczaju zawierania małżeństw z
miłości, są kontrakty oparte na zasadzie łączenia majątków. Więzy
rodzinne ulegają zniszczeniu, jeżeli brakuje owego elementu
scalającego (Goriot, który kocha i cierpi, musi odejść w poczuciu
klęski i odrzucenia, dla takich jak on nie ma miejsca). Taki stan
rzeczy rodzi obłudę i demoralizuje. Moc pieniądza można obserwować
na podstawie dziejów i kolejnych przeprowadzek ojca Goriot.
Obraz społeczeństwa francuskiego w dobie efektownych finansowych
sukcesów i awansu burżuazji określa więc przede wszystkim stan
posiadania. Jeszcze liczy się wysoka pozycja arystokracji rodowej,
ale do salonów już wdziera się świat finansjery – oto moc pieniądza.
Kontrasty społeczne ukazane w powieści Balzaka są odzwierciedleniem
różnic występujących wówczas we Francji. Wśród biedaków są ambitni
studenci, którzy przy odrobinie sprytu i rezygnacji z zasad
moralnych osiągną sukces, są chciwe bezduszne stare panny,
przestępcy, których żadna resocjalizacja nie przekona do uczciwości,
obłudne, chytre wdowy chętne do zamążpójścia za człowieka majętnego.
Zwróćmy uwagę, że wszystkie ukazane tu przykłady typów ludzkich to
osoby moralnie skompromitowane. Jedynie cichy, pracowity Bianchon i
delikatna, nieszczęśliwa Wiktoryna wypadają na tym tle pozytywnie.
Podobnie złą ocenę moralną można postawić kręgo arystokratycznym
(obłuda, rozwiązłość, intrygi itp.). Jak widać, struktura
społeczna Francji pierwszej po9łowy XIX wieku uległa zaburzeniu.
Dowodem jest chociażby grono osób uboższych mieszkających w
pensjonacie wdowy Vauquer wywodzących się z różnych grup
społecznych, których status został nagle zmieniony, a także nowi
bywalcy salonów (np. córki Goriota). Balzac ukazuje Francję w dobie
przemian i kształtowania się nowych układów społecznych, nowych
klas. Zarówno streszczenie powieści, jak i ogląd postaci
ujawniają najważniejsze fascynacje epoki Balzaka: ambicje i
pieniądze. Chęć posiadania, wyrwania się z dna nędzy, poprawy bytu
to siła, która doprowadziła do rewolucji francuskiej i gwałtownych
przemian społecznych. Wtedy zdarzały się owe niesłychane okazje do
zdobycia fortuny, która z kolei otwierała możliwość kariery
politycznej uważanej za szczyt sukcesu. Właśnie takie treści zawarł
autor w powieści „Ojciec Goriot”. Robotnik z fabryki makaronu
staje się jej właścicielem, szybko bogaci się na handlu artykułami
zbożowymi i dzięki temu otwiera córkom szansę bogatego zamążpójścia.
One z kolei dążą do kariery salonowej, która w ich mniemaniu zapewni
im szczęście. Biedny student wykorzystuje powiązania rodzinne i
pieniądze kobiety, żeby spełnić swoje marzenia o karierze, która nie
jawi mu się jeszcze jako konkretnie określona, ale jako raczej
zaprzeczenie nędzy i prymitywizmu życia. Przykładem szczególnej
kariery jest awans Vautrina w świecie bogatych przestępców.
Zwróćmy uwagę, że za każdym razem kariera kojarzy się z sukcesem
materialnym. Pieniądz określa więc nie tylko warunki życia, ale ma
moc decydowania o przyszłości, o układach małżeńskich i
towarzyskich, tworzy nowe społeczne relacje. W jego cieniu pozostają
uczucia, które z czasem ulegają całkowitemu zanikowi. Nie ma
zwyczaju zawierania małżeństw z miłości, są kontrakty oparte na
zasadzie łączenia majątków. Więzy rodzinne ulegają zniszczeniu,
jeżeli brakuje owego elementu scalającego (Goriot, który kocha i
cierpi, musi odejść w poczuciu klęski i odrzucenia, dla takich jak
on nie ma miejsca). Taki stan rzeczy rodzi obłudę i demoralizuje.
Moc pieniądza można obserwować na podstawie dziejów i kolejnych
przeprowadzek ojca Goriot. Obraz społeczeństwa francuskiego w
dobie efektownych finansowych sukcesów i awansu burżuazji określa
więc przede wszystkim stan posiadania. Jeszcze liczy się wysoka
pozycja arystokracji rodowej, ale do salonów już wdziera się świat
finansjery – oto moc pieniądza. Kontrasty społeczne ukazane w
powieści Balzaka są odzwierciedleniem różnic występujących wówczas
we Francji. Wśród biedaków są ambitni studenci, którzy przy
odrobinie sprytu i rezygnacji z zasad moralnych osiągną sukces, są
chciwe bezduszne stare panny, przestępcy, których żadna
resocjalizacja nie przekona do uczciwości, obłudne, chytre wdowy
chętne do zamążpójścia za człowieka majętnego. Zwróćmy uwagę, że
wszystkie ukazane tu przykłady typów ludzkich to osoby moralnie
skompromitowane. Jedynie cichy, pracowity Bianchon i delikatna,
nieszczęśliwa Wiktoryna wypadają na tym tle pozytywnie. Podobnie złą
ocenę moralną można postawić kręgo arystokratycznym (obłuda,
rozwiązłość, intrygi itp.). Jak widać, struktura społeczna
Francji pierwszej połowy XIX wieku uległa zaburzeniu. Dowodem jest
chociażby grono osób uboższych mieszkających w pensjonacie wdowy
Vauquer wywodzących się z różnych grup społecznych, których status
został nagle zmieniony, a także nowi bywalcy salonów (np. córki
Goriota). Balzac ukazuje Francję w dobie przemian i kształtowania
się nowych układów społecznych, nowych klas.








Autor: Aneta

Ocena : 2 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000