SZKIELET KLATKI PIERSIOWEJ
" W skład szkieletu klatki piersiowej wchodzi:
12 kręgów piersiowych, 12 par żeber i mostek.
ŻEBRO
" Jest kością długą w kształcie łuku wypukłością zwróconą na zewnątrz.
" Składa się z części środkowej  trzonu i dwóch końców: tylnego 
kręgosłupowego
i przedniego  mostkowego.
" Żebro kostne (kość żebrowa) przechodzi końcem przednim w
chrząstkę żebrową.
" Każde żebro składa się z większej części kostnej
i przymostkowej mniejszej części chrzęstnej.
" 7 par górnych żeber określa się jako żebra
prawdziwe, które łączą się bezpośrednio chrząstką
żebrową z mostkiem.
" 5 par dolnych żeber nazywa się żebrami
rzekomymi.
" Chrząstki żebrowe VIII, IX i X żebra łączą się
z mostkiem za pośrednictwem chrząstki żebrowej
żebra położonego wyżej i razem z chrząstką VIII
żebra tworzą łuk żebrowy prawy i lewy.
" Chrząstki żebrowe XI i XII żebra kończą się
swobodnie między mięśniami brzucha (nazywane
są żebrami wolnymi).
MOSTEK
Jest kością płaską,
nieparzystą, położoną z przodu
ciała. A
ączy się z żebrami i razem z
kręgosłupem odcinka piersiowego
tworzy szkielet klatki piersiowej.
Składa się z rękojeści, trzonu
i wyrostka mieczykowatego.
Rękojeść łączy się z trzonem
za pomocą chrząstkozrostu.
Trzon łączy się z wyrostkiem
mieczykowatym również za
pomocą chrząstkozrostu,
ale w wieku starczym najczęściej
ulega on skostnieniu tworząc
kościozrost.
POA

CZENIA ŻEBER Z MOSTKIEM
" Końce przednie żeber
zakończone chrząstką żebrową
łączą się z mostkiem.
" Żebro I łączy się z rękojeścią
mostka chrząstkozrostem
(prawie nieruchomo).
" Żebra od II do VII łączą się
" z mostkiem stawami mostkowo
 żebrowymi.
" Żebra VIII i IX nie łączą się
" z mostkiem bezpośrednio.
Każde z nich tworzy z leżącym
wyżej żebrem staw
międzychrząstkowy.
ROLA CHRZ
STKI ŻEBROWEJ
" Stanowi ona bierny element mechanizmu oddychania i jest
najważniejszym czynnikiem warunkującym rozszerzalność klatki
piersiowej.
" Chrząstki żebrowe zwiększają elastyczność ścian klatki piersiowej i
umożliwiają intensywniejsze wychylenia żeber.
POA

CZENIA ŻEBER Z MOSTKIEM
POA

CZENIA ŻEBER
Z KR
GAMI
W obrębie odcinka piersiowego
kręgosłupa występują stawy żebrowo 
kręgowe łączące głowy
i guzki żeber z kręgami.
Staw głowy żebra łączy głowę żebra z
dołkami żebrowymi kręgów znajdującymi się
na trzonach kręgów. Na głowie żeber II-X
znajduje się grzebień, od którego do krążka
międzykręgowego biegnie więzadło
śródstawowe głowy żebra. Dzieli ono jamę
stawową na 2 piętra. Staw posiada torebkę
stawową, wzmocnioną na powierzchni
przedniej przez więzadło promieniste głowy
żebra.
Staw żebrowo  poprzeczny łączy
guzek żebra z dołkiem żebrowym wyrostka
poprzecznego. Stawy te występują przy
żebrach I-X. Są wzmocnione przez więzadła
żebrowo  poprzeczne łączące żebro
z wyrostkiem poprzecznym kręgu
tworzącego staw
i kręgu położonego wyżej.
STAWY ŻEBROWO - KR
GOWE
MECHANIKA ODDYCHANIA
Dotyczy:
" ruchów żeber,
" ruchów mostka,
" ruchów kręgosłupa,
" Czynności mm oddechowych,
" zmian ciśnienia w jamie opłucnej,
" zmian ciśnienia w całej klatce piersiowej
RUCHY ŻEBER I MOSTKA
" Pierwsza para żeber razem z rękojeścią mostka (wieczko
klatki piersiowej) i częściowo dalsze 3 pary żeber, podczas
wdechu poruszają się ku górze i przodowi (1-160).
" Kolejne żebra poruszają się na zasadzie  rączki od wiadra ,
co powoduje zwiększanie czołowego wymiaru klatki
piersiowej. Towarzyszy im także unoszenie mostka  ku
górze i ku przodowi, co powoduje również powiększanie
wymiaru strzałkowego.
" Dwie ostatnie pary żeber związane są funkcjonalnie z
pracą przepony i mm brzucha. Podczas wdechu dolna
część klatki piersiowej unosi się ku górze i przodowi,
podczas wydechu jest ściągana w dół.
RUCHY KR
GOSA
UPA
" W trakcie spokojnego oddychania w zasadzie nie zachodzą żadne
ruchy w obrębie kręgosłupa.
" Głęboki wdech łączy się z prostowaniem kręgosłupa.
" Czynny, długi wydech  ze zginaniem.
CZYNNOŚĆ MI
ŚNI
ODDECHOWYCH
Mięśnie stanowią napęd dla ruchów żeber, mostka
i kręgosłupa. Udział mięśni wdechowych i wydechowych  właściwych i
pomocniczych jest różny w zależności od sposobu oddychania.
" Wdech jest aktem czynnym, angażującym właściwe mięśnie wdechowe tylko
podczas spokojnego oddychania. Przy nasilonym oddychaniu wdech wymaga
udziału mięśni pomocniczych.
" Spokojny wydech jest aktem biernym. Po ustąpieniu skurczu mięśni
wdechowych odkształcone elementy elastyczne wracają do początkowego
ułożenia. Nasilony wydech wymaga udziału mięśni wydechowych. W zależności
od stopnia tego nasilenia,
w wydechu biorą udział albo tylko zasadnicze mięśnie wydechowe, albo
włączane są mięśnie pomocnicze.
ZESPÓA
MI
ŚNI ODDECHOWYCH
Mięśnie działające na mechanizm kostno 
stawowy klatki piersiowej dzieli się na trzy
grupy:
" synchronizatory ruchów 56 stawów sprzężonych,
" mięśnie oddechowe
- wdechowe
- wydechowe
" mięśnie oddechowe pomocnicze
ZESPÓA
MI
ŚNI ODDECHOWYCH
1. Synchronizatory ruchów 56 stawów sprzężonych:
mm międzyżebrowe zewnętrzne i wewnętrzne
oraz dz
wigacze żeber.
2. Mięśnie oddechowe - wdechowe: przepona,
mm zębate tylne górne i mm pochyłe,
- wydechowe: mm skośne brzucha, m. poprzeczny
brzucha, m. prosty brzucha i m. czworoboczny lędz
wi.
3. Mięśnie pomocnicze wdechowe: m. piersiowy większy,
m. piersiowy mniejszy i m. zębaty przedni.
PRACA POMOCNICZYCH MI
ŚNI
WDECHOWYCH
W celu pełnego wykorzystania mm pomocniczych podczas
nasilonego oddychania należy ustabilizować obręcz barkową,
kręgosłup szyjny i głowę (unieruchomić przyczep położony
na kości ramiennej i łopatce).