04.03.2005 - Ćwiczenia 3
TEMAT: RECEPTORY KOMÓRKOWE
Między różnymi organizmami występuje niewielkie zróżnicowanie receptorów. Powstały one przez zwielokrotnienie genu wspólnego przodka (teoria wspólnego przodka). Następowały kolejne modyfikacje.
Receptory dzielimy na 3 podstawowe nadrodziny:
jonotropowe - powiązane z kanałem jonowym (sygnałem jest przepływ jonów prowadzący do efektu elektrycznego) - ligand otwiera kanał jonowy
metabotropowe - związane z układem białek G (wewnątrzkomórkowym sygnałem jest zaktywowana forma białka G związanego z błoną od strony cytoplazmatycznej, dzięki nim działają hormony)
katalityczne - związane z układem enzymatycznym (sygnałem jest wzbudzenie w cytoplazmatycznej domenie receptora aktywności enzymatycznej, dzięki nim działają czynniki wzrostu, cytokiny) - receptory aktywujące kinaze tyrozynową i kinazę serynowo-treoninową
Receptory jonotropowe
służą szybkiemu przemieszczaniu sygnałów w synapsach, przekształcają sygnał chemiczny w elektryczny
występuje w synapsach nerwowo-mięśniowych
składają się z 5 podjednostek: 2 α, 2 β, γ
ligand łączy się z podjednostkami α (domeną zewnątrzbłonową) i powoduje zmianę konformacji i w konsekwencji zmianę domeny wewnątrzkomórkowej
ligand powoduje otwarcie kanału - Na+ wpływa do komórki i powoduje depolaryzację a następnie skurcz
RECEPTOR NIKOTYNOWY DLA ACETYLOCHOLINY
jest to kanał dla Na+
nikotyna jest agonistą, substancja inna niż naturalny ligand łącząca się z receptorem i w małych ilościach pobudzająca receptor
RECEPTOR GABAERGICZNY typu A (GABAA)
występują w dużej ilości w centralnym układzie nerwowym - stanowią 1/3 wszystkich występujących tam receptorów
ligandem jest kwas γ-aminomasłowy
ma 5 podjednostek, a każda kodowana jest przez kilka różnych genów
receptory tego typu różnią się między sobą nie jakościowo a ilościowo co jest związane z tym, że podjednostki receptorów mogą być kodowane przez różne geny
receptor obsługuje kanał dla jonów Cl - (które wchodzą do cytoplazmy) i wywołują hiperpolaryzację doprowadzając do wygaszania potencjałów komórkowych
za pomocą tych receptorów działa wiele leków - uspokajające, przeciwalergiczne, nasenne, anastetyki steroidowe, (barbiturany - luminal, benzodiazepiny - relanium, tegretal) - działają depresyjnie na OUN (to agoniści niekompetycyjni - łączą się i pobudzają receptor ale w innych miejscach, a nie w tych w których łączy się naturalny ligand), takim agonistą jest także alkohol etylowy - działa w niewielkim stężeniu
RECEPTOR GLICYNOWY WRAŻLIWY NA STRYCHNINĘ
pentamer (5 podjednostek), 3α i 2β
tworzy kanał dla jonów Cl-
występuje w rdzeniu kręgowym w neuronach pośredniczących - regulacja napięcia mięśni szkieletowych
w trakcie życia człowieka jego budowa ulega zmianom. u dziecka i u płodu receptory wrażliwe na strychninę (domeny α2) są zastępowane u dorosłego w α1
normalne działanie receptora zwiotcza mięśnie
strychnina jest antagonistą - wywołuje zahamowanie receptorów - drgawki i wzrost napięcia mięśniowego, spazmy
RECEPTORY METABOTROPOWE
współpracują z białkami G
pośredniczą w powstawaniu odpowiedzi na hormony, mediatory lokalne i przekaźniki nerwowe
inna nazwa to serpentynowy - bo układa się jak serpentyna
ich struktura oparta jest na siedmiokrotnym przejściu pojedynczego łańcucha polipeptydowego przez dwuwarstwę lipidową.
białko G łączy się z receptorem na 3 pętli wewnętrznej i zmienia jej konformację
białko G - heterotrimer, zbudowany z 3 podjednostek: α, β, γ; w stanie niepobudzonym podjednostka α ma związany ze sobą GDP, a całe białko jest w stanie spoczynkowym, mogą być pobudzające bądź inhibitujące
gdy zewnątrzkomórkowy ligand łączy się z receptorem, receptor wiąże się z białkiem G i aktywuje je wywołując zmianę GDP na GTP
białko G rozpada się na dwa kompleksy αGTP i βγ
kompleks αGTP ma aktywność GTP-azową (wywołuję ją cAMP) co prowadzi do ponownego powstania GDP i połączenia się obu jednostek białka G
αGTP działa na układ wzmacniacza enzymatycznego (najczęściej cyklaza adenylowa) - dochodzi do wzmożonej produkcji substancji będącej informatorem II rzędu (najczęściej cAMP), która wywołuje różne efekty poprzez związanie się z kinazą zależną od cAMP-u i uwolnienie aktywnego enzymu
aktywność może wykazywać także kompleks βγ
Receptory metabotropowe: serotoninowy, dopaminoergiczny, histaminowy, GABAB , adrenergiczne (ligandem naturalnym jest adrenalina bądź noradrenalina - występuje w nich cyklaza adenylowa)
RECEPTORY Z BIAŁKIEM G INHIBITUJĄCE
badano endotoksyny białkowe działające na białka G
toksyna cholery - działa na układ białek G - blokuje aktywację przez układ wzmacniacza enzymatycznego działalność ATP-azy przez co nie następuje ponowne połączenie podjednostek białka G, przez co ciągle są otwarte kanały Na w jelitach co prowadzi do ciągłego ich napływu i w konsekwencji do biegunek i odwodnienia
toksyna krztuśca - działa na układ białek G, dochodzi do zablokowania wymiany GDP na GTP, co prowadzi do ciągłego wzrostu stężenie cAMP, jest to wyłączenie białka G hamującego czyli aktywacja białka G stymulującego czyli w konsekwencji wzrost cAMP
RECEPTORY KATALITYCZNE
są białkami transbłonowymi, których domeny wiążące ligandy znajdują się na zewnętrznej powierzchni błony, domena ta działa jak enzym
związanie ligandu powoduje zbliżenie się w błonie dwóch cząsteczek receptora i wytworzenie ich dimeru co powoduje włączenie ich aktywności kinazowej
O AKTYWNOŚCI KINAZY TYROZYNOWEJ
rodzaj I - kinaza tyrozynowa stanowi element budowy takiego receptora - jest domeną wiążącą, powoduje fosforylację reszt tyrozyny co prowadzi do aktywacji następnych receptorów
PGT - płytkowy czynnik wzrostu
IGT - insulinopodobny czynnik wzrostu (insuliny)
PDGF, EGF, IGF, UGF
rodzaj II - w swojej budowie nie mają domeny zbudowanej z kinazy tyrozynowej, ale aktywują kinazy tyrozynowe cytoplazmatyczne
cytokiny (układ immunologiczny)
interleukiny I, II, VI
interferony
TNF - czynnik martwicy nowotworu
Białko Ras
monomer, należy do grupy białek o aktywności kinazy tyrozynowej
łączy działalność białka G z receptorami o aktywności kinazy tyrozynowej
białko to w stanie aktywnym (z GTP) inicjuje kaskadę kinaz, w której ostatnia kinaza działa na określone białka regulatorowe genów
jego mutacja jest odpowiedzialna za powstanie raka pęcherza moczowego u człowieka
O AKTYWNOŚCI KINAZ
układ receptorowy występuje rzadko
mechanizm działania jest bardzo skomplikowany
odpowiedzialny za działanie substancji regulujących powstawanie mezodermy, substancji aktywujących i hamujących czynność przysadki oraz TGF - β
RECEPTORY WEWNĄTRZKOMÓRKOWE - cytoplazmatyczne
cząsteczka aktywująca receptor musi wniknąć do komórki
substancje aktywujące są hydrofobowe - dzięki temu mogą przenikać przez błony : hormony steroidowe, hormony tarczycy, witamina D3, retinoidy (pochodna witaminy A)
działają bezpośrednio na układ genów
wykazują wysoki stopień homologii (teoria wspólnego przodka)
receptor łączy się z ligandem z cytoplazmy dostaje się do jądra komórkowego i tam dochodzi do transkrypcji układu genowego
4