Temat: Wojny Czeczeńsko-Rosyjskie.

Wojny czeczeńsko-rosyjskie stanowią najkrwawszy konflikt i jeden z najdłuższych o niepodległość, który prowadzony jest na przestrzeni 300 lat. Czeczeńscy to rdzenny naród zamieszkały Kaukaz , nazywają siebie narodem potomków rodu Noego. Jest to bez wątpienia naród , gdyż posiada on specyficzną kulturę, język oraz poczucie tożsamości. Jest on dumny ze swojej historii, przywiązuje dużą wagę roli osób starszych oraz godność kobiet. W zasadach postępowania charakteryzuje się on barbarzyńską zasadą odwetu. Najważniejszymi wartościami w życiu Czeczeńców jest tradycja, religia, wolność, honor, kult przodków oraz surowe obyczaje. Panowało przekonanie , że Czeczeńcy są narodem wybranym, który miał doprowadzić do upadku Rosji. Kaukaz od najdawniejszych lat był areną niezliczonych konfliktów, gdyż zamieszkałe tam plemiona charakteryzowały się dużą różnorodnością kulturalną. Czeczenia- odrębna społeczność muzułmańska z własnym językiem, kulturą, od lat stawiała zaciekły opór stosunku do swojego północnego sąsiada – Rosji. Pod koniec XVII wieku Rosja rozpoczęła podbój tych ziem, który został zakończony w latach 1805-1813 w wyniku czego Rosja stopniowo przyłączała Osetię, Armenię, Gruzję i Azerbejdżan po zakończonych działaniach wojennych Rosja kontynuowała podbój innych narodowości pomiędzy Rosją a Kaukazem. W roku 1817 rozpoczęły się wojny na Kaukazie – kończą się1864 r. w wyniku których ziemie kaukaskie i czeczeńskie znalazły się pod panowaniem Rosji . W okresie rewolucji miało utworzyć oddzielne państwo islandzkie jednakże biali reprezentowali wrogość wobec dążeń niepodległościowych. W okresie międzywojennym w latach 20 rozpoczęły się pierwsze operacje armii czerwonej pod pozorem likwidacji bank czeczeńskich, natomiast w okresie lat 30 prowadzone były drobne walki. W roku 1934 po przyłączeniu Inguszetii powstał czeczeńsko induski obwód autonomiczny, a 2 lata później otrzymał status republiki socjalistycznej Związku Radzieckiego. W okresie wojny rosyjsko-niemieckiej nastąpił okres deportacji Czeczeńców. Liczba deportowanych dochodziła do 400 tys. W 1957 roku po zakończeniu działań wojennych pozwolono powracać Czeczeńcom i nie tylko im w rodzinne strony natomiast w 1991 roku rada najwyższa federacji wydała dekret o rehabilitacji narodów represjonowanych w epoce stalinizmu.

Zapoczątkowane zmiany w Europie Środkowo-wschodniej w wyniku których na terenie związku radzieckiego doszło do pierestrojki dzięki której niektóre republiki nadbałtyckie uzyskały niepodległość wśród Czeczeńców pojawiła się nadzieja odzyska niepodległości. Pierwszy symptom zakładanie różnego rodzaju stowarzyszeń np. Kaukaz, powstawanie partii islamskich celem ich było uzyskani niepodległości

I wojna w Czeczenii – konflikt zbrojny pomiędzy Czeczenami i Rosjanami, datowany na okres od 11 grudnia 1994 roku, do 31 sierpnia 1996 roku.

11 grudnia 1994 do republiki Czeczeni wkroczyły wojska rosyjskie, chcące zapobiec postępującym działaniom niepodległościowym na jej terenie. Pomimo początkowych niepowodzeń - Rosjanie zajęli stolicę Czeczenii (luty 1995).

II wojna w Czeczeni - konflikt zbrojny prowadzony w latach 1999-2009 między Federacją Rosyjską, a separatystami czeczeńskimi. Do dziś trwają walki partyzanckie. Przyczyną było wkroczenie Czeczenów do republiki Dagestanu. Wynikiem wojny było formalne zwycięstwo Rosji.