1. Układ załącz - wyłącz.
Jest to najprostszy przykład sterowania silnika (odbiornika) stycznikiem. Aby załączyć silnik do sieci naciskamy przycisk załączający tj. łącznik przyciskowy o sile zwrotnej, o zestyku zwiernym. Prąd płynie wówczas przez cewkę stycznika, a co za tym idzie SEM indukowane w cewce stycznika przyciąga zapadkę sprzężoną ze stykami fazowymi i pomocniczymi. Silnik zaczyna pracować. Ponieważ w obwodzie sterowania występuje przycisk ( o sile zwrotnej )a nie inny rodzaj łącznika, to aby podtrzymać pracę cewki, należy zastosować styki pomocnicze które przejmują rolę przycisku po zadziałaniu cewki. W celu wyłączenia odbiornika należy nacisnąć przycisk o stykach rozwiernych, przerywając w ten sposób obwód sterowania. Zaletą tego typu sterowania urządzeń jest fakt, że zanik napięcia w sieci spowoduje wyłączenie urządzenia, a ponowne pojawienie się napięcia nie spowoduje jego powtórnego załączenia. Układy takie stosuje się zwłaszcza tam gdzie pracuje dużo maszyn - wtedy maszyny są załączane w różnym czasie przez obsługę, natomiast w razie zaniku napięcia i ponownym pojawieniu się jego wszystkie maszyny zaczęły by pracować równocześnie co wiąże się z przeciążeniem sieci lub przepalaniem wkładek bezpiecznikowych.
2. Układ załącz - wyłącz z kilku miejsc.
Ten układ niewiele się różni od poprzedniego jeżeli chodzi o zasadę działania. Idea tego układu ma na celu ułatwienie sterowania urządzenia tak aby można go było załączać i wyłączać jednocześnie z kilku miejsc których liczba zależy od potrzeby użytkownika. W celu zrealizowania takiej potrzeby można posłużyć się tym właśnie schematem ale należy pamiętać o tym, że przyciski „załącz” łączy się równolegle, a przyciski „wyłącz” szeregowo.
3. Układ lewo - prawo dla silnika.
Jest to najprostszy i zarazem najłatwiejszy do nauczenia się układ sterowania kierunku obrotów silnika trójfazowego. Jak powszechnie wiadomo, zmianę kierunku wirowania wirnika realizuje się przez tak zwane skrzyżowanie faz, czyli zamianę miejscami dwóch dowolnie wybranych faz. Można to zrobić za pomocą dwóch styczników. Obok czterech styków zwiernych styczniki te muszą posiadać co najmniej jeden styk rozwierny. Użycie styków rozwiernych ma na celu zabezpieczenie przed zwarciem międzyfazowym sieci zasilającej odbiornik. Zakładamy, że silnik obraca się w prawo. Stycznik pierwszy jest załączony. Załączenie tego stycznika powoduje rozwarcie styku rozwiernego umieszczonego szeregowo w obwodzie sterowania stycznika drugiego, co uniemożliwia załączenie go podczas gdy jest załączony stycznik pierwszy i na odwrót. Aby dokonać zmiany kierunku obrotów maszyny należy wyłączyć stycznik odpowiedzialny za aktualne obroty (w tym wypadku prawe) i dopiero wtedy otwiera się przed użytkownikiem możliwość załączenia obrotów przeciwnych.
4. Automatyczny przełącznik : gwiazda - trójkąt.
Zaletą rozruchu silnika przez przełącznik trójkąt - gwiazda jest obniżenie prądu rozruchowego o około trzy razy niż przy rozruchu bezpośrednim. Ograniczenie prądu rozruchu silnika jest konieczne szczególnie w tych przypadkach, gdy z tej samej sieci są zasilane nie tylko silniki ale również odbiorniki świetlne itd.... Rozruch silnika za pomocą tego przełącznika można zautomatyzować za pomocą trzech styczników i jednego przekaźnika zwłocznego. Po zestawieniu układu rozruch silnika jest rzeczą bardzo banalną. W tym celu naciskamy jedyny w układzie przycisk „załącz” i czekamy co się będzie dalej działo : a nóż zadziała... Załączenie spowoduje przepływ prądu przez cewkę pierwszego stycznika, a co za tym idzie uzwojenia silnika znajdą się pod napięciem i silnik zacznie pracować. W tym samym czasie prąd popłynie także przez cewkę trzeciego stycznika poprzez zestyk rozwierający przekaźnika czasowego. Prąd ten spowoduje załączenie stycznika - styków które są zwarte i to jest połączenie w gwiazdę. Rozpocznie się wówczas zliczanie czasu. Po odpowiednim czasie przekaźnik ten spowoduje przerwanie obwodu sterującego stycznik trzeci, a załączy nam obwód stycznika drugiego co jest równoważne z przełączeniem uzwojeń silnika w trójkąt.