Psychologia różnic indywidualnych 6 V 2010
egzamin 8 czerwca 10.00 aula
Definicje inteligencji (2)
Inteligencja to zdolność uczenia się (Ferguson). (ta definicja to głos w dyskusji nt tego, czy inteligencja jest właściwością typowo ludzką czy też również dotyczącą zwierząt).
Inteligencja to zdolność rozwiązywania problemów (Piaget).
Inteligencja jest tym, co mierzą testy inteligencji (Boring). Takie podejście jest krytyką testów inteligencji (argumenty: na wynik w teście inteligencji ma wpływ szereg różnych czynników, w tym też pozaintelektualnych. Iloraz inteligencji nie odzwierciedla rzeczywistego potencjału intelektualnego, bo te zadania różnią się od tych, które mamy w życiu. Trzeba analizować proces dochodzenia do wyniku, nie sam wynik. Pl - E. Nęcka).
Istnieją dwa rodzaje inteligencji - A i B (Hebb)
inteligencja A to podstawowy potencjał organizmu zdeterminowany przez genotyp
inteligencja B (fenotypowa) to zdolności intelektualne, które przejawiają się w zachowaniu. Są one wynikiem interakcji inteligencji A i środowiska.
Koncepcja ta zainspirowała Cattella.
Inteligencja C (psychometryczna), która ujawnia się w badaniach na podstawie testów inteligencji (Vernon).
Inteligencja to zdolność przejawiająca się w szybkości przetwarzania informacji (Hurt). Badany jest czas inspekcji też.
Inteligencja jest to zdolność przystosowania się do okoliczności dzięki dostrzeganiu abstrakcyjnych relacji, korzystaniu z uprzednich doświadczeń i skutecznej kontroli nad własnymi procesami poznawczymi (Nęcka).
Szczególną rolę odgrywa pobudzenie emocjonalne. Procesualny charakter inteligencji.
Czynnikowe koncepcje inteligencji: hierarchiczne i czynników równorzędnych.
Pytanie o relacje między czynnikami.
dwuczynnikowa teoria zdolności. Charles Spearman (1863-1945)
czynnik g (general) - utożsamiany ze zdolnościami ogólnymi. Ich hipotetyczny mechanizm, to energia umysłowa zlokalizowana w mózgu.
Czynnik s (specific) - niezależny od czynnika g, identyfikowany ze zdolnościami specjalnymi.
Wynik każdego działania stanowi interakcję wpływu każdego z tych czynników:
g X s
poziom rozwoju tych czynników niekoniecznie musi być jednakowy.
Zadania matematyczne są w większym stopniu nasycone czynnikiem g niż s.
Zasady funkcjonowania intelektu według Spearmana
Zrozumienie własnego doświadczenia.
Ujmowanie stosunku pomiędzy dwoma lub więcej znanymi elementami (edukcja relacji)..
Odkrywanie brakującego elementu, do którego odnosi się znana relacji (edukcja korelatu).
Edukcja np Słońce + Ziemia = ?
Philip E. Vernon
Schemat ukazujący hierarchiczną koncepcję czynników uzdolnień wg Vernona
G = werbalno szkolne i przestrzenno:mechaniczne (główne czynniki)
w:sz; p:m dzielą się na drugorzędne czynniki grupowe.
Drugorzędne czynniki grupowe składają się z specyficznych
Czynnik g składa się z werbalno szkolnych (składających się z werbalnych i liczbowych) oraz przestrzenno mechanicznych (składających się z przestrzennych i manualnych). Drugorzędne czynniki składają się z dużej liczby specyficznych.
Raymond B. Cattell (1905-1998)
Amerykański badacz osobowości, temperamentu i inteligencji.
koncepcja czynnika g według Cattella:
Czynnik gf (płynna) - uwarunkowany właściwościami mózgu i silnie genetycznie zdeterminowany - zdolność myślenia, rozumowania i przyswajania wiedzy. |
Triadowa (triadic) teoria struktury zdolności Cattella jako próba przyczynowego wyjaśniania zjawiska inteligencji.
teoria zakłada istnienie trzech głównych składników zdolności:
Możliwości (capacity) umysłowe, na które składa się szybkość i płynność procesów umysłowych, pamięć i inteligencja płynna. Stanowią funkcję masy asocjacyjnej mózgu i są biologicznie ograniczone.
Zdolności lokalne, występujące obok gf i gc. U ich podstawy leży organizacja strukturalna pól sensorycznych i motorycznych. W ich skład wchodzą zdolności wzrokowe, słuchowe i motoryczne.
Zdolności pośredniczące (instrumentalne). Stanowią one narzędzie za pomocą którego wyraża się ludzi umysł. Należą tu zdolności podstawowe w ująciu Thurstone'a oraz inteligencja skrystalizowana.
Poziom gf spada z wiekiem, poziom gc rozwija się wolniej, ale może utrzymać się na wysokim poziomie z wiekiem, wzrastać z wiekiem.
Louis L. Thurstone (1887 - 1995)
amerykański psychometra, badacz inteligencji.
Posługiwał się analizą czynnikową, ale czynnikom nadał status równorzędnych.
Podstawowe zdolności umysłowe wg Thurstone'a. Model czynników równorzędnych.
płynność słowna (word fluency, W) - łatwość i szybkość generowania słów i właściwego ich użycia.
Zdolności licznowe (number, N)
Rozumienie słów
Zdolności przestrzenne (space, S) -
Zdolności rozumowania - rozumowanie indukcyjne
Szybkość spostrzegania (perceptual speed, P).
Joy P. Guilford
Morfologiczna struktura inteligencji
Model struktury intelektu według Guilforda
każdą zdolność można opisać odwołując się do trzech następujących aspektów: operacja, treść (materiał) i wytwór.
Operacje - dotyczą procesów przetwarzania informacji. Obejmują 5 kaegorii: poznawanie, pamięć, myślenie dywergencyjne, myślenie konwergencyjne i ocenianie.
Treści - odnoszą się do treści informacji i obejmują 4 następujące kategorie: figuralną, symboliczną, semantyczna i behawioralną.
Wytwory - odnoszą się do formalnego aspektu informacji. Składa się na nie 6 następujących kategorii: jednostki, klasy, relacje, systemy, przekształcenia i implikacje.
Razem 120.
Howard Gardner (ur. 1949)
amerykański psycholog, twórca teorii inteligencji wielorakiej.
Przysłużyła się do badania kierowców.
Teoria wielu inteligencji wg Gardnera
Inteligencja - zdolności do rozwiązywania problemów lub do tworzenia produktów cenionych w określonym środowisku kulturowym lub w społeczności (1993, s.7).
inteligencja językowa - polega na umiejętności werbalnego porozumiewania się.
Inteligencja logiczno-matematyczna - polega na rozumieniu abstrakcyjnych relacji i posługiwanie się nimi. Ujawnia się głównie w rozumowaniu indukcyjnym.
Inteligencja przestrzenna - zdolność polegająca na spostrzeganiu informacji wzrokowych i przestrzennych.
Inteligencja muzyczna - pozwala tworzyć, przekazywać i rozumieć znaczenie, jakie niesie dźwięk. Ważna w świecie zwierząt, jeśli chodzi o ludzie, jej waga budzi kontrowersje.
Inteligencja kinestetyczna - kontrolowanie własnej motoryki i zdolność manipulowania przedmiotami. Ma podłoże biologiczne (apraksja, zaburzenie celowych ruchów).
Inteligencja interpersonalna - zdolność rozpoznawania i odróżniania uczuć, przekonań i intencji innych ludzi.
inteligencja intrapersonalna - skierowanie do wewnątrz. Zdolność samoobserwacji, głównie rozróżniania własnych uczuć.
Młodsi kierowcy mają większe zdolności przestrzenne niż starsi.
Krytyka teorii strukturalnych
Problem utożsamienia czynników wynikających z analizy z bytami realnymi.
Jaka jest pewność, że to, co ujawnia się w analizie odzwierciedla rzeczywiste zdolności?
Problem arbitralności analizy czynnikowej.
Opisowy charakter teorii strukturalnych.
Opisują, ale nie wyjaśniają natury, pochodzenia, rozwoju inteligencji.
Niedostateczne uwzględnianie czynników rozwojowych.
Inteligencja: podejście poznawcze.
Istota podejścia poznawczego:
inteligencja rozumiana jest jako sposób przetwarzania informacji obejmujący szereg mechanizmów poznawczych, takich jak uczenie się, zasoby uwagi, pamięć robocza, strategie poznawcze i kontrola poznawcza.
Poznanie tych mechanizmów wymaga przejścia na elementarny poziom analizy (wprowadzenie nowego paradygmatu badawczego - propozycja Hunta 1980). zamiast stosowania metod statystycznych. (okazało się, że taki elementarny poziom nie jest wystarczająco złożony dla badania inteligencji).
Nowy paradygmat obejmuje proste zadania, nie wymagające wiedzy ani szczególnych umiejętności, dostępne ludziom bez względy na ich wykształcenie czy pochodzenie kulturowe, takie jak zadania mierzące czas reakcji prostej, czas reakcji z wyborem albo czas inspekcji.
Koncepcja Sternberga uzupełnić. !!!!
Czynnik g
Inteligencja gc (skrystalizowana):
- powstaje jako wynik uczenia
Się i doświadczenia, które
Nakładają się na czynnik g.
- wiedza i zdolność pojmowania
Nabyte przez jednostkę