Językoznawstwo w Indiach
V w. pne
funkcja sakralna wedów mogła być spełniana tylko wtedy, kiedy słowa były poprawnie wypowiadane
badania fonetyczne
Patajani - V w. pne - rozróżnienie między tym, co obecnie określamy fonemem i głoską.
Panini - IV w. pne - gramatyka normatywno-opisowa sanskrytu badania morfologiczne
Grecja
badanie stosunku wyrazów do rzeczy
naturalny - odruch, wynik uczucia (Heraklit z Efezu)
konwencjonaliści - wynik umowy (Demokryt z Abdeny)
stosunek do języka
analog iści aleksandryjscy - język jest zupełnie regularny
animaliści - język ma niezliczoną ilość wyjątków
Dyksolos - podstawy składni greckiej
Młodogramatycy (XIX/XX w.) - szkoła lipska
językoznawstwo porównawcze
badanie ewolucji języka, a więc jego historii, ale również badania synchroniczne
językoznawstwo jako nauka zarazem historyczne, ścisła i przyrodnicza
badania metodami empirycznymi
bezwyjątkowość praw głosowych
Strukturalizm
opis języka - klasyfikacja
maksymalna prostota i ścisłość
obiektywne metody
szkoła praska fonologa + działy pokrewne
szkoła kopenhaska schemat języka, norma językowa
gramatyka dependecyjna (badania współzależności) - teoria walencji (Lucien Tesnière)
stosowana do nauki języków obcych (obszar niemieckojęzyczny i Azja)
de Saussure (1857 - 1913)
1916 Kurs językoznawstwa ogólnego
Szwajcar
Językoznawstwo diachroniczne i synchroniczne
MOWA - porozumienie dźwiękowe dwóch osób, w którym jedna drugiej coś przekazuje
MÓWIENIE - ruchy aparatu mowy
ZROZUMIENIE - recepcja
TEKST - wynik mówienia i zrozumienia
JĘZYK - system znaków, reguły służące do budowy tekstów
Chomsky
wywodzi się od strukturalistów
gramatyka trans formatywno-generatywna - Syntactic structures (1957)
język jako nieskończona ilość zdań generowanych przez skończoną liczbę struktur gramatycznych
semantyka + składnia jako wyznacznik poprawności
wyjaśniania reguł języka na podstawie teorii - nie opis
kompetencja językowa - intuicja rodzimego użytkownika
Językoznawstwo kognitywne
język jest ściśle powiązany z umysłowymi procesami dotyczącymi postrzegania świata
zajmuje się przyswajaniem, gromadzeniem i wykorzystywaniem informacji
Językoznawstwo matematyczne
celem jest wykorzystanie zdobyczy technicznych do badania języka
***
William Jones (1746-1794) - zarys koncepcji rodziny indoeuropejskiej
porównanie wyrazów z łaciny, greki i sanskrytu
Francuszek Bopp (1791-1867) - kontynuował prace Jonesa, ale porównywał całe systemy języków
Wilhelm von Humboltd (1767-1835) - typologia języków
izolujące - wszystkie morfemy są pisane osobno i każdy pełni jedną funkcję (chiński)
aglutynacyjne - wszystkie morfemy przyklejają się do siebie
fleksyjne - jeden morfem może pełnić więcej niż jedną funkcję
inkorporujące - o znaczeniu decyduje forma wyrazu określanego
Rasmus Krystian Rask (1787- 1832) - wyzazał w naukowy sposób podobieństwo języka staronordyckiego z innymi nordyckimi
rzetelne zbadanie jednej grupy języków
Jakub Grimm (1785 - 1863) - pierwsza przesuwka językowa - prawo Grimma
rozróżnianie się języków germańskich ok. 500 r
August Schleicher (1821-1868) - rekonstrukcja form prajęzyka - stamboomtheorie
Karol Bühler (1879-1963) - funkcje języka
język jako narzędzie oddziaływania na innych ludzi (jak gesty i inne znaki pozawerbalne)
funkcja znaku, przedstawiania, opisywania stanu rzeczy i przedmiotów. Funkcję tę uważa się za najważniejszą dlatego, że tylko języki naturalne pełnią tę funkcję.
funkcja wyrażania siebie, ekspresywne wyrażanie psychologicznych i fizjologicznych cech nadawcy. Znaki występują tu jak symptomy pewnych stanów i cech nadawcy.
funkcja apelacyjna, impresywna, funkcja oddziaływania na odbiorcę za pośrednictwem mówienia. Znak jest tu sygnałem dla odbiorcy np.: stój, chodź.
Roman Jakobson (1896-1982) - prymarne i sekundarne elementy systemu fonologicznego
e. prymarne - najszybciej uczy się ich dziecko (rozróżnienie fonemów [i] i [a]
e. sekundarne - znacznie mniejsze różnice - nie w każdym języku będące fonemami
Noam Chomsky (1928) - amerykańska szkoła strukturalistów - gram. transformatywno-generatywna
struktura powierzchniowa i głęboka
badanie kompetencji rodzimego użytkownika języka - zdolności do tworzenia nowych tekstów poprawnych gramatycznie i logicznie
intuicja - określanie poprawności, wiedza o swoim języku, wypowiadania i rozumienie nowych zdań, parafrazowanie, rozpoznawanie wieloznaczności i jednoznaczności
kompetencja vs performancja - konkretne użycie nie stanowi przedmiotu badań
JĘZYK NATURALNY
służy do komunikacji
może być nabywany od urodzenia
podwójna artykulacja - każde wypowiedzenie (zdanie) rozkłada się na jednostki na dwóch poziomach: na poziomie pierwszym (w pierwszej artykulacji) wypowiedzenie dzieli się na elementy posiadające znaczenie (grupy wyrazowe, wyrazy, morfemy), a dopiero na poziomie drugim (w drugiej artykulacji) wyodrębnia się elementy, które same nie mają znaczenia, a których funkcją jest to, że z nich tworzy się jednostki znaczące (morfemy, wyrazy)
ewoluuje z biegiem czasu
jest spontaniczny - nie potrzeba bodźca, żeby zacząć mówić
jest kreatywny
ma określoną strukturę i reguły
posiada uniwersalia językowe:
samogłoski i spółgłoski
składa się z małych elementów
można wyrazić stwierdzenie, pytanie, rozkaz
w każdym języku są określania na czarny i biały oraz jasny i ciemny
możliwe jest stworzenie zdania złożonego
punkt odniesienia zaimka zwrotnego jest zawsze oczywisty
jest arbitralny - luźny związek między formą a znaczeniem
interakcja
można wyrazić przeszłość, teraźniejszość, przyszłość
może być dwuznaczny