Zasada ekwiwalentności - przy szacowaniu gruntów:

• Wycena przynależności gruntowych występujących na gruncie

• Wycena gruntów w różnym stanie

• Rowy melioracyjne na łąkach wycenia się (najczęściej granice biegną środkiem rowu) - po połowie

• Ogrodzenia o różnym charakterze (drewniane rozwalające się nie ma wartości). Rozstrzyga się czy nowy właściciel akceptuje to ogrodzenie lub czy dotychczasowy jest w stanie je zabrać. Ogrodzenie - wg cen rynkowych (najczęściej podejście kosztowe - koszt wybudowania z uwzględnieniem zużycia)

• Drzewa na granicy działki - zgodę na wycięcie trzeba uzyskać, gdy wiek nasadzeń przekracza 5 lat (drzewa, krzewy) - zgoda organu gminy. Wycena wg spodziewanej wartości drewna i rozliczenie po połowie.

• Drogi - przy szacunku dokonuje się korekty układu komunikacyjnego.

Szacuje się fragmenty dróg, które ulegają zmianie. Nie szacuje się stałych, które nie zmieniają właściciela.

-droga gruntowa likwidowana - wg stawek szacunkowych gruntów przyległych (zawsze niższego)

-droga asfaltowa, ulepszona, żwirówka, utwardzona - na zmienionym odcinku musi być rekultywacja:

-zrywa się asfalt

-usuwa podłoże

-nawozi się humus, aby nie różnił się od przyległych.

Czasem zostawia się zatoczkę na np. parking. Gdy jest jeden właścicielem (powiat) starej i nowej drogi - nie ma potrzeby wyceny.

• Problem różnych części składowych na gruncie:

-pryzma kamieni - zabiera stary właściciel, albo może zostawić za zgodą nowego właściciela

-altanka - nowy właściciel albo płaci dotychczasowemu, albo stary zabiera

Nie ma rozliczeń indywidualnych

• Tereny budowlane

Szacunkowi podlegają wszystkie tereny nie objęte wyłączeniem (często są wyłączone drogi). Tereny osiedlowe mogą być objęte scaleniem za pisemną zgodą właściciela.

Gdy tereny w MPZP nie są przeznaczone na cele rolne lub leśne, a wartość jest dużo większa - takiego szacunku nie przeprowadza geodeta.

Geodeta musi realizować postanowienia MPZP (tylko ziemie na cele rolnicze).

Wycena:

-zleca się rzeczoznawcy majątkowemu

-objęte postępowaniem scaleniowym, ale zostawia się je dotychczasowemu właścicielowi

• Problem regulacji siedlisk rolniczych (działka budowlana - gospodarcza: dom, stodoła, obora, studnia). Tereny na powiększenie siedlisk muszą być wycenione (mają większą wartość - bliskość siedlisk). Wycenia rzeczoznawca (metoda stawek szacunkowych - jest zaniżona wartość).

• Wycena lasów - drzewostany zwarte

-grunt wycenia geodeta

-drzewostan wycenia rzeczoznawca (wg spodziewanej wartości drewna)

• Zadrzewienie - wycenia rzeczoznawca (wg spodziewanej wartości drewna) lub dotychczasowy właściciel występuje do gminy, że zabiera drewno.

• Nasadzenia

-zasiewy wieloletnie podlegają wycenie

-zasiewy jednoroczne - wejście w stan posiadania późną jesienią, po zbiorach

Pszenica ozima (jednoroczna) - zbiera dotychczasowy właściciel. Do końca IX następnego roku zbiera dotychczasowy właściciel. Podobną działkę na ten okres oddać temu, któremu to teraz przypadło.

Kultury wieloletnie (lucerna, sad) - plony w kolejnym jeszcze roku zbiera dotychczasowy właściciel. Wycena przy założeniu, że w przyszłym roku zbiera dotychczasowy właściciel.

Wartość - ile oszacował geodeta. Nie ma możliwości pertraktacji.

• Kultura wieloletnia ma charakter nieużytku sadowniczego (plantacja zdziczała). Wartość gruntu pomniejszona o koszty przystosowania do użytku rolniczego.

• Drzewa wymagające usunięcia - nie wycenia się. Dotychczasowy właściciel ma określony termin na usunięcie ich.

• Uczestnikom postępowania wydziela się grunty o podobnym sposobie użytkowania (nie bez ich zgody).

• Nietypowe użytki często zostają w dotychczasowym stanie posiadania - niemożliwość rozstrzygnięcia problemu.

REJESTR SZACUNKOWY - podstawowe, źródło informacji w sporządzeniu ustawki.

WYKŁAD 2 17.10.2002

Szczegółowy projekt gospodarczy jest to wstępne rozmieszczenie ekwiwalentów ( ustawka gruntów )

SPORZĄDZENIE BILANSU PROJEKTU

WKŁAD 1	POTRĄCENIA 2	WARTOŚĆ DO ZAPROJEKTOWANIA 3	ZAPROJEKTOWANE 4	RÓŻNICE 5
R/Ł/Ps/N Podawana jest : - struktura użytków - wartość - powierzchnia	- realizuje cele ogólnopublicznych - poprawa jakości wartość potrąceń za które nie otrzymóją odszkodowania (zmniejszenie wkładu)			Zaprojektowane - wniesione 4-1
Σ pow i wartości wkładu	Drogi, działki użyteczności publicznych

1 Na podstawie Rejestru przed scaleniem II etapu

Potrącenia mogą mieć różny charakter:

1. potrącenia na drogi (korekta układu komunikacyjnego)

2. potrącenia na działki użyteczności lokalnych

3. potrącenia wynikające z różnicy projektów

Ad A) Potrącenia na drogi (korekta układu komunikacyjnego)

1)przestrzenne położenie drogi (np. prostowanie, poszerzanie); weryfikacje układu komunikacyjnego zgodnie z MPZP dotyczy dróg publicznych i powiatowych, wojewódzkich, krajowych.

2)Weryfikacja dróg lokalnych (dróg obsługi pól)

- zazwyczaj drogi gruntowe, mogą być one likwidowane, tworzone, które z dróg gruntowych po scaleniu i podziale można zlikwidować, bo ze względu na nowe granice mogą one stać się niepotrzebne; tworzenie nowych dróg, tak aby były one dostępne przez cały rok, albo wykopanie rowów , nawiezienie materiału, który by ją utwardził

Przy pewnej głębokości działki, gdy przekracza ona 400 m, wskazane jest obustronna obsługa działki.

Wp - wartość potrąceń

W_N - wartość stanu nowego

W_S - wartość stanu starego

Dla potrzeb korekty układu komunikacyjnego należy sporządzić podkład mapowy dla celów projektowania. Na tym etapie należy przenieść wyniki szacunku gruntów (na tej podstawie ocenić, oszacować stan stary i nowy). Rozkład musi spełniać warunki kartometryczne.

Ad B) Potrącenia na działki użyteczności lokalnej

- uwzględnienie MPZP

- uwzględnienie potrzeb lokalnych (np.: wysypisko śmieci, straż pożarna, itp.)

Ad C) Potrącenia wynikające z różnych rejestrów

Między Rejestrem przed scaleniem II etapu i rejestru ogólnego - między wartością przed scaleniem II etapu i rejestrem ogólnym.

Określenie wartości scalenia, przygotowanie podkładu mapowego

- kartometryczny

- punkty osnowy geodezyjnej

- granice działek starego stanu, które są niezmiennikami projektowymi

Rejestr ogólny - zestawienie konturów szacunkowych w nowych kompleksach szacunkowych.

Przykład: W_S 11 900 q

W_N 12 000 q

∆W ∆W=100q

Współczynnik potrąceń:

!!! Kiedyś kp≤1%, ale teraz to już nieaktualne.Na dzień dzisiejszy limitu wsp. Potrąceń NIE MA !!!

SIEDLISKO - obejmowane postępowaniem scaleniowym tylko za pisemną zgodą uczestnika

WYKŁAD 3 07.11.2002

Kryteria przy sporządzaniu ustawki:

1. Kwestionariusz życzeń uczestników scalenia i wymiany

2. Lokalizacje w starym stanie posiadania

3. Lokalizacja siedliska (gdzie mieszka, gdzie ma zabudowania)

4. Ekwiwalenty o zbliżonej strukturze użytków

-Struktura użytków powinna być zachowana w granicach 20% (jeżeli miał 10% L - może mieć 8-12%), chyba że wyraził inne życzenia w kwestionariuszu.

-W przypadku gruntów szczególnie cennych różnica może być do 10% (gdy jest mało łąk - są szczególnie cenne; grunty przeznaczone w MPZP pod zabudowę)

5. Przydatność rolnicza gruntów w starym stanie posiadania (chyba, że zainteresowany zgłosił w kwestionariuszu potrzebę zmiany - lepsze na gorsze lub odwrotnie)

-Gdy nie ma możliwości zmiany trzeba zapewnić to, co miał.

-Pow. gruntów nowowyznaczanych powinna mieścić się w granicach 20% w stosunku do gruntów starych.

Art. 14 Ustawy „O scaleniu i wymianie gruntów”

6. Należy zapewnić dogodniejsze niż dotychczas warunki gospodarowania:

-zmniejszenie liczby działek (w miarę możliwości)

-przybliżenie projektowanego ekwiwalentu do siedliska

-powiększenie pow. działek

-racjonalny kształt działek

-dojazd do działki (do długich obustronny)

-czasem konieczność projektowania nowych dróg

-najdogodniejszy kształt - figura wydłużona (boki dłuższe równoległe)

7. Konieczność dostosowania nowych granic działek do niezmienników terenowych (wszelkiego rodzaju przeszkody, które muszą być uwzględnione w projektowaniu działek) np.

-skarpa (jeżeli stara granica biegła po skarpie nowa też musi)

-rowy melioracyjne - granica działki powinna być projektowana środkiem rowu

-granice zadrzewione

-przepusty, pozwalające zjechać z drogi na pole (przepust do każdej nowej działki)

Wartość netto kompleksu dzielimy niezmiennikami na grupy działek - i te rozdzielamy.

Na podkładzie mapowym należy wkreślić stare elementy - niezmienniki (stwierdza się je w czasie wywiadu terenowego).

Mapa ewidencji gruntów nie zawiera:

-pojedynczych drzew

-skupisk drzew

-skarp

Jest to zawarte w poszczególnych studiach (glebowych, rzeźby terenu).

8. Nie lokalizować obok siebie gruntów osób, które mają ze sobą zatarg.

9. Określone osoby, chcą mieć obok siebie działki (wspólne uprawy itp).

10. Lokalizacja ekwiwalentów dla różniczan (mieszkają w innej wsi, a w innej użytkują działkiW niektórych przypadkach scaleniem obejmuje się kilka wsi (gdy dużo różniczan).W tym celu sporządza się rejestr przejściowy (dla kilku wsi).

Rodzaje rejestrów w postępowaniu scaleniowym:

-przed scaleniem 1-go i 2-go etapu

-ogólny

-przejściowy

-po scaleniu

Rejestr przejściowy

Każdego uczestnika przyporządkowuje się tam, gdzie mieszka; określa się wartość jego gruntów i dokonuje się przetasowania.

RP służy bezpośrednio do zaprojektowania granic wsi (w miarę możliwości naturalne - po drogach, rowach, konturach leśnych)

Gdy wieś nie jest objęta scaleniem - to różniczanowi przydziela się we wsi, w której miał, ale żeby miał dobry dojazd ze wsi, w której ma siedlisko

WYKŁAD 4 14.11.2002

-zmiana sposobu użytkowania poza gruntami rolnymi jest możliwa, jeżeli jest zgoda właściciela

-rozliczenie nastąpi przez rzeczoznawcę

-sporządzany operat

-obszar objęty scaleniem

-zastanawiamy się nad przydzieleniem danego ekwiwalentu-optymalizacja

Funkcja celu: suma momentów powierzchniowych jest najmniejsza

Moment powierzchniowy - iloczyn przydzielonej powierzchni przez odległość do siedliska od przydzielonej pow.

x - szukany przedział wartości

x_i * D = min

f. celu: f(i) = Σx_i * D = min (w skali całego obiektu)

Warunki dla wartości niewiadomej:

• x - szukana wartość udziału dla każdego z uczestników w każdym kompleksie

• min wartość szacunkowa gospodarstw

• ekwiwalent powinien być wyznaczany z błędem 3%

0,97 - 1,03 - wartość bilansu projektu

(+-3%)

Suma udziałów w kompleksach musi być równa wartości bilansu (0,97 - 1,03). Chyba, że uczestnik chce mieć mniej terenu, a chce większą dopłatę.

-można przydzielić tyle ekwiwalentów ile wynosi wartość kompleksu

-max wartość gospodarstwa ≤ 1,03 wartości danego gospodarstwa (wynika z przepisów prawa)

-suma powierzchni ma zmieścić się w przedziale od 0,8 do 1,2 powierzchni w starym stanie posiadania

W = Pow * W '

W - wartość

Pow =

Moment powierzchni powinien być min.

Szukamy udziały wartościowe, jakie trzeba nadać uczestnikom w kompleksie

WYKŁAD 5 21.11.2002

OCENA USTAWKI PRZED TECHNICZNYM OPRACOWANIEM PROJEKTU WSTĘPNEGO

Powołuje się zespół, który proponuje oceny (osoba wyznaczona przez burmistrza, inspektor odbioru robot, geodeta).

Ocena powinna uwzględniać kryteria gospodarcze, przestrzenne, geometryczne i społeczne. Musi dotyczyć:

I.Zgodności opracowanego projektu z projektem ogólnym

II.Ocena stanu przygotowania dokumentacji do opracowania projektu technicznego.

1)Przygotowanie pierworysu do projektowania:

-podkład musi być kartometryczny (spełniać warunki dokładności, które pozwolą na nim projektować)

-czy właściwie wydzielono kompleksy projektowe (pow. 10-100 ha - odstępstwo musi być uzasadnione)

-czy zaprojektowana osnowa geodezyjna pozwala właściwie wynieść projekt

-czy wkreślono obszary wyłączone ze scalenia

-czy zamknięto rejestr projektowy

-czy właściwie obliczono potrącenia

-czy zamknięto bilans

2)Porównanie liczby działek w grupach rejestrowych (czy zmniejszono ich liczbę)

3)Porównać średnią liczbę działek w gospodarstwach

4)Ocena projektu pod względem gospodarczym w zakresie:

-projekt nowych dróg

-likwidacje zbędnych

(czy nowe drogi zapewniają dojazdy, czy przebiegają na terenie przejezdnym: np. po łące - rowy melioracyjne po obu stronach, korona drogi wyżej położona od powierzchni łąk, nawieziona nawierzchnia)

-zaprojektowane działki gospodarstw indywidualnych

a)grunty nowowydzielone podobne pod względem bonitacyjnym do starych

b)czy zachowana została odpowiednia proporcja w strukturze użytków, czy jest zgodne z kwestionariuszem życzeń

c)w ilu działkach wydzielono użytki w gospodarstwach.

d)czy prawidłowy kształt działek (im działka większa tym mniejsze znaczenie wydłużenia)

e)czy granice działek są dostosowane do przebiegu dróg i rowów melioracyjnych

f)stopień zgodności co do lokalizacji nowych gruntów

g)usytuowanie gruntów względem siedlisk

h)czy poprawnie dokonano regulacji siedlisk. Czasem uzasadnione jest dokonanie korekty granic siedliska, zaprojektowanie dróg gospodarczych

i)czy komukolwiek nie pogorszono warunków gospodarowania

-projektowanie rozłogu gruntów AWRSP

a)o ile powiększono areał gospodarowania

b)czy nowy rozłóg jest bardziej zwarty, czy celem było rozproszenie rozłogu

c)czy przyłączony areał do zasobu ma zapewnioną bazę gospodarczą

d)czy ośrodek gospodarczy dla AWRSP został zaprojektowany prawidłowo

Gdy ocena wypadła pozytywnie, przystępujemy do następnego etapu.

I)Przygotowanie podkładu mapowego dla celów projektowych (w zależności od funkcji działek)

1)Skala podkładu mapowego dla celów projektowych (typowa dla wsi 1:5000 lub podobne; w terenach zróżnicowanych wysokościowo 1:2000 - tereny podgórskie)

2)Podłoże podkładu mapowego do celów projektowych - na trwałym podłożu które w min. stopniu podlega zniekształceniu (folie chemiczne, typowe tradycyjne, na foliach, brystolach uszlachetnionych)

3)Krój mapy (obrębowy, sekcyjny, jednostkowy) stosuje się raczej jednostkowy; w szczególnych przypadkach sekcyjno-obrębowy

4)Treść:

-zaznaczone granice objęte scaleniem

-zaznaczone obszary nie objęte scaleniem

-infrastrukturę geodezyjną (wszystkie punkty osnowy szczegółowej i pomiarowej)

-rzeźba terenu nie jest potrzebna - tylko szczególne jej formy stanowiące niezmienniki projektowe np. granica działki biegnie po skarpie (wpasowane w naturalne elementy)

-stary stan nie przeszkadza (są czarne a nowe czerwone)

-stare granice są tylko potrzebne gdy stanowią o ograniczeniach w projekcie (niezmienniki projektowe powinny być wkreślone)

-granice konturów szacunkowych - rodzaj i wartość jednostkowa; granice użytków

-dokumentalność - mapa powinna być sporządzona przez osobę do tego uprawnioną i przyjęta do zasobu (po sprawdzeniach technicznych)

-kartometryczność - zgodność miar graficznych z miarami terenowymi (z odpowiednim błędem, dokładnością)

WYKŁAD 6 26.11.2002

DOKŁADNOŚĆ PODKŁADU MAPOWEGO NA ETAPIE TWORZENIA

II kl. - 5 cm

III kl. - 10 cm

1.Punkt osnowy szczegółowej (III kl.)

-dokładność 0,10 m; w skali mapy 1:5000 - 0,02 mm

-błąd nakłucia siatek kwadratów - 0,04 mm

-błąd kartowania współrzędnych X,Y - 0,08-0,10 mm (w skali mapy)

2. Punkt osnowy pomiarowej

Błąd terenowy 0,10 m, 0,50 m

W skali mapy 1:5000 - 0,02 mm, 0,10 mm, 0,04 mm,

(w skali mapy)

3. Punkt szczegółowy I grupy :

Osnowa szczegółowa - 0,10 m, 0,50 m - punkt oparty na niekorzystnych warunkach terenowych

0,50 - 0,60mm - błąd w oparciu o punkt III grupy dokładnościowej

0,25 - 0,35 mm - błąd w oparciu o punkt II grupy dokładnościowej

Odcinek ograniczony dwoma punktami A i B

Błąd położenia odcinka:

m²_AB = m²_A+ m²_B

I

II
Bardziej wiarygodny wzór (według badań empirycznych)

Błąd położenia odcinka = błąd położenia punktu, gdy A i B są tego samego błędu.

Błąd położenia punktu

Błąd pomiaru graficznego
(przy jednokrotnym pomiarze odcinka)

Błąd położenia płaszczyzny na mapie dla kwadratu

ms - błąd pojedynczego punktu

k - wydłużenie figury

P - powierzchnia w mm² na mapie

ms mogą być niejednorodne - bierzemy średnią arytmetyczną błędów tych punktów.

WYKŁAD 7 28.11.2002

OCENA KARTOMETRYCZNOŚCI

1)Sprawdzenie warunków deformacji

d1 - długość graficzna odcinka

d1' - długość analityczna odcinka

Δd - różnica

Deformacja Δd > błędu położenia odcinka na mapie (md)

Gdy Δd < md niedopuszczalne jest liczenie deformacji.

Gdy Δd > md współczynnik deformacji

dg - dł. graficzna

dt - dł. teoretyczna

Liczymy deformację w kierunku pionowym (q); poziomym (p); dla środka

WZÓR WEIHLA

2)Sprawdzenie kartometryczności podkładu mapowego

Warunek kartometryczności:

 dt `- dg ` ≤ 0,19 mm * M

M - mianownik skali mapy

dg' dt' - odcinki poprawione o wpływ deformacji

Spełnienie tego warunku pozwala wykorzystać podkład do projektowania.

3)Przystąpienie do projektowania technicznego działek

WYKŁAD 8 12.12.2002

ZASADY TECHNICZNEGO PROJEKTOWANIA DZIAŁEK W KOMPLEKSIE PRZY STOSOWANIU METODY KOLEJNYCH PRZYBLIŻEŃ

I)Zasada „od ogółu do szczegółu”

• określić granice kompleksu

• określić granice podkompleksów

• określić granice grup działek

• określić granice działek

II)Kolejność projektowania działek co do wartości. Ostatnia projektowana działka ma być największa co do wartości. Dla działek o zbliżonej powierzchni - ostatnia o największej powierzchni.

W miarę możliwości zaczynamy od działek o mniejszych wartościach.

III)Liczba projektowanych działek z nadmiarem i niedomiarem powinna być zbliżona (żeby ostatnia działka zmieściła się w wyznaczonych granicach).

IV)Należy zaostrzyć dokładność projektowania do 2,5%.

Procedura wyrównania powierzchni zaprojektowanych działek do powierzchni analitycznej kompleksu. W wyrównanych powierzchniach działek wyrównujemy kontury szacunkowe. Z wyrównanych konturów szacunkowych obliczamy ostateczne wartości zaprojektowanych działek.

V)Dokonując projektowania działek w kompleksie należy uwzględniać niezmienniki projektowe.

METODY PROJEKTOWANIA TECHNICZNEGO DZIAŁEK (dla założonej wartości)

1) Metoda średniego hektara.

Pozwala przejść z procesu projektowania wartości do projektowania powierzchni.

Wśr/ha - średnia wartość hektara w kompleksie

Wk - wartość kompleksu

Pk - powierzchnia kompleksu

Wartość działki do zaprojektowania np. 200q

P - powierzchnia działki do zaprojektowania

Powierzchnię odcina się na podkładzie mapowym kartometrycznym - nie na odbitce ozalidowej.

Po zaprojektowaniu działki należy dokładnie obliczyć powierzchnię konturów i określamy wartość zaprojektowanej działki:

W = Σ Pi * Ci

Kolejne przybliżenie:

Wartość do zaprojektowania - 200 q

Wartość zaprojektowana - 180 q

200 q - 180 q = 20 q

ΔP - powierzchnia o jaką trzeba jeszcze przesunąć granicę

ΔX - o tyle mamy przesunąć granicę

Po zaprojektowaniu - pomiar sprawdzający (kontrolny). Wartość zaprojektowanej działki w drugim przybliżeniu może różnić się max o 2,5%.

Przy znacznym zróżnicowaniu wartości konturów w kompleksie, można kompleks podzielić na części i określić wartości i powierzchnie każdej części.

2) Metoda metra bieżącego.

Metoda kolejnych przybliżeń. Najczęściej stosowana w praktyce.

Granica 1-go przybliżenia - przerywana. Może być zaprojektowana metodą średniej wartości hektara.

Liczymy wartość pasa gruntu o szerokości 1 m.

l - długość boku użytku wzdłuż projektowanej granicy [m]

C - wartość jednostkowa użytku [q/ha]

Procedura do cięcia brakującej wartości, albo tej, której jest za dużo.

Przesuwamy o ΔX, sprawdzamy wartość działki.

Pierwsze przybliżenie - ołówkiem.

Ostateczna granica - cynober.

3) Metoda interpolacji wartości.

Należy dokonać rozeznania jak zmienia się wartość kompleksu w zależności od jego bieżącej długości

Wykres narastającej wartości kompleksu podlega korekcie

Mechaniczny sposób korekcji wykresu

1. Metoda harfy.

2. Metody wykorzystujące programy komputerowe (na zadaną wartość).

1

---