Analiza i interpretacja wybranych wierszy Leœmiana.
BOLESAW LEŒMIAN: ur. 22 stycznia 1877 w Warszawie, zm.5 listopada 1937 roku tame, poeta, prozaik, eseista, tumacz. Dziecistwo i wczesn modoœ spdzi na Ukrainie; w Kijowie ukoczy studia prawnicze. W czasie I w. œw. mieszka w odzi, gdzie by kierownikiem literackim Teatru Polskiego. Autor zbiorw wierszy: Sad rozstajny, ka, Napj cienisty, Dziejba leœna. Nie nalea do adnego z ugrupowa poetyckich dwudziestolecia midzywojennego.
„ DZIEWCZYNA „ - to ballada ukazujca metaforyczny obraz ludzkiego ycia, marze, wysikw i de czowieka do celw, ktre nie s w stanie zapewni satysfakcji. W optymistycznej interpretacji utworu na plan pierwszy wysuwa si czyn, dziaanie, ktre stanowi zasadniczy sens ludzkiego ycia,
„ DUSIOEK „ - to stylizowana ballada w duchu romantycznym:
analogie midzy utworem Leœmiana, a ballad romantyczn
1-fantastyka oparta na motywach ludowych,
2-gwarowe sownictwo),
odrbnoœ ballady Leœmiana
1-dystans autora wobec przedstawionych wydarze,
2-humorystyczne potraktowanie treœci,
3-komizm sowny np.: „zmajstrowa Dusioka„
filozoficzny sens utworu stanowi myœl, e za zo i brzydot œwiata odpowiedzialny jest Bg,
„ W MALINOWYM CHRUŒNIAKU „ - cykl erotykw stanowicy przykad zainteresowania mikropejzaem i wprowadzenia do poezji zjawisk niekonwencjonalnych („rdzawe guzy na liœciu") oraz ukazania mioœci jako doznania zmysowego, - „ ZMORY WIOSENNE „ - jest to wiersz, ktry a kipi radoœci ycia, a ttni gorcym, rozgrzanym oddechem wiosny. Utwr pisany jest dystychem, strof dwuwersow, kada zwrotka zawiera po dwa - trzy zdania wykrzyknikowe lub rozkazujce. Sprawia to, e caoœ jest niezwykle dynamiczna, zarwno od strony formy jak i treœci. W wierszu bezustannie przeplata si marzenie senne z jaw, nierealnoœ z rzeczywistoœci. Jest maj, cay las a faluje od gorca. Jest rwnie pora budzenia si uczu, powietrze pene jest zapowiedzi mioœci, kochania, rozkoszy.