31.10.2012

Wykład 5

Temat: Bank centralny - strategie polityki monetarnej

1. Referat studentów o agregatach M1, M2, M3,

2. Strategie polityki pieniężnej:

• Strategia wyraża postępowanie banku centralnego w założonym okresie zmierzające do osiągnięcia zakładanych celów polityki monetarnej, do którego swe zachowania muszą przystosować wszystkie podmioty rynku pieniężnego.

• Ważny jest sposób, w jaki banki centralne będą definiowały cele polityki monetarnej.

• Polityka procesowa

• Banki wybierają sposób postępowania oraz cele i będą w nich realizowały różne strategie

• Strategia jest istotna, ponieważ podmioty rynku pieniężnego będą dostosowywały swoje zachowania do tego jak bank centralny będzie widziała swoja strategię

• Sposób, w jaki uczestnicy rynku pieniężnego absorbują w swych decyzjach efekty realizowanej strategii polityki monetarnej jest różny.

• Czy podmioty będą zwracały uwagę na zmianę podaży pieniądza, jak będą reagowały

Strategie polityki monetarnej mogą być różne:

• Wynikają z dywersyfikacji celów i instrumentów stosowanych przez bank centralny do ich realizacji, jak też różnych kryteriów podziału towarzyszących identyfikacji rodzajów strategii polityki monetarnej

• W sytuacji, gdy bank centralny identyfikuje się z określoną strategią polityki monetarnej większa jest przejrzystość jego operacji na rynku pieniężnym i bardziej efektywne zachowania uczestników tego rynku.

• Identyfikacja a priori - bank mówi, jaka strategia będzie, pokazuje linię, jaką będzie utrzymywał

• Strategie polityki monetarnej formułowane są zwykle z perspektywy potrzeb rozwoju gospodarki krajowej:

• Dlatego też wybór strategii polityki monetarnej jest zawsze zdeterminowany stanem makrofundamentów każdej gospodarki

• Strategia polityki monetarnej stanowi natomiast sposób poprawy tego stanu, przy założeniu, że ostatecznie jej skutki w gospodarce zależą bezpośrednio od mechanizmu absorpcji impulsów monetarnych z niej wynikających przez podmioty gospodarcze.

• Strategie zmieniają się, dlatego że jak BC ogląda makrofundamenty musi zmienić swoje nastawienie w polityce monetarnej żeby zmienić istniejącą sytuację.

• Przed kryzysem 2008 banki ukierunkowane na cel inflacyjny nie zauważyły w pierwszej kolejności, że ważniejsza od inflacji była wtedy stabilność finansowa trzeba było zmienić strategię:

• Nastawienie do podaży pieniądza

• Nastawnie na to, co dzieje się w gospodarce

• Nie ograniczanie pieniądza tak jak wynikało to z założeń inflacyjnych

• Banki centralne nie bardzo wiedzą jak radzić sobie w trudnych sytuacjach - często działają na zasadzie eksperymentu

• Kryterium podziału - sposób postępowania banku centralnego w oddziaływaniu na gospodarkę:

• Strategia monetarystyczna:

• Friedman rozpoczął nurt monetarystyczny, który jest neoliberalny,

• Liberalizm występuje w ekonomii klasycznej do Keynesa włącznie

• Strategia zorientowana na potencjał:

• Modyfikacja strategii monetarystycznej,

• Zbyt mocno rygory duszą gospodarkę

• Strategia pokeynesowska:

• Keynes pisał teorię, która była krytyką gospodarki liberalnej,

• Przez długi okres czasu Keynes był nie uznawany aż do kryzysu lat 30-stych

• Pokeynsiści pokazywali jak powinna występować współczesna strategia pieniężna

• USA do okresu Regana

• Strategia sterowania płynnością bankową:

• Jest bardzo teoretyczna

• Była wykorzystywana w Niemczech przez pewien okres czasu a w żadnym innym państwie jeszcze nie

• Strategia monetarystyczna:

• Oparta została na założeniu, potwierdzonym badaniami empirycznymi, że ilość pieniądza ma dominujący wpływ na przyrost produktu krajowego brutto i/lub przyrost cen w gospodarce.

• Stąd płynie wniosek, że bank centralny sterując ilością pieniacza poprzez kontrolę bazy monetarnej i jej agregatów może skutecznie oddziaływać również na gospodarkę /ceny, dochody i zatrudnienie, a także stały wzrost gospodarczy/.

• Warunkiem jej realizacji jest jego długookresowe oddziaływanie na przyrost produktu krajowego brutto w ujęciu realnym, przy uwzględnieniu możliwych zmian w utrzymywaniu rezerw pieniężnych przez podmioty gospodarcze, a zatem również zmian w szybkości obiegu pieniądza w gospodarce.

• Przykłady rezerw: rezerwy banków

• Strategia zorientowana na potencjał zwana monetarną zakłada, że:

• Kontrola jakości pieniądza w gospodarce powinna być ukierunkowana nie tylko na wzrost realnego produktu krajowego brutto, ale także na wzrost ogólnogospodarczego potencjału produkcyjnego.

• Właściwa średnioterminowa prognoza wzrostu tego potencjału determinuje skuteczność prowadzonej przez bank centralny polityki monetarnej

• Pieniężny cel pośredni w strategii potencjału gospodarczego odpowiadający wzrostowi określonego agregatu pieniężnego powinien, bowiem odpowiadać tej prognozie, gdyż tylko w takich okolicznościach wzrost popytu w gospodarce dostosuje się do poziomu równowagi egzogenicznie wyznaczonej podaży pieniądza.

Finanse i Rachunkowość	Przedmiot: Polityka pieniężna (wykłady)
Rok akademicki 2012/2013	Semestr I
Prof. dr hab. I. Pyka	Autor notatki: lic. Krzysztof Podgórski

2

---