Klasa: 6 SP

Katecheza nr 24/25

TEMAT: MĘCZENNICY - PRZODKOWIE WIARY

Cel dydaktyczny: uczeń wie, że męczennicy, rodzice, dziadkowie są przodkami wiary

Cel wychowawczy: zachęta do dawania świadectwa Chrystusowi

Pomoce: Pismo Święte, życiorysy świętych, książka hagiograficzna

UWAGA!!!

Podczas katechezy należy wykorzystać zadanie domowe z katechezy 21 odnośnie patronów uczniów.

Nr	TREŚĆ	METODY	POMOCE
1.	Modlitwa:
2.	Sprawdzenie: Obecności Zeszytów Podręczników Wiadomości z ostatniej katechezy
3.	Zainteresowanie tematem: Proszę by każdy powiedział dwa zdania o swoim patronie. Kim był i w jaki sposób zakończył swoje życie? Powiedzcie mi kiedy człowiek gotów jest poświęcić swoje życie? (obrona dziecka, obrona Ojczyzny wartości bardzo cenne)	Pogadanka
4.	Wymiar eklezjalny: Teraz każda grupa otrzyma króciutkie życiorysy kilkunastu osób. (załącznik). Waszym zadaniem jest odgarnąć co łączy te wszystkie postacie. Jest też jedna osoba, która wyróżnia się wśród pozostałych. Której grupie uda się to odkryć stawiam bdb. Analiza pracy. Uczniowie winni odkryć, że wszystkie życiorysy są życiorysami apostołów. Różnica to to, że wszyscy ponieśli śmierć męczeńską, a tylko św. Jan zmarł śmiercią naturalną. Jak myślicie dlaczego apostołowie ponieśli śmierć męczeńską? (dla nich wiara w Jezusa była wartością bardzo cenną) Czyj patron poniósł śmierć męczeńską? Jakich znacie jeszcze męczenników? św. Szczepan kamienowany św. Wojciech pierwszy polski męczennik, zabity wiosłem św. Stanisław zginął podczas odprawianie Mszy Świętej na rozkaz króla św. Andrzej Bobola zginął z rąk Kozaków Maksymilian Kolbe oddał życie w Oświęcimiu w zamian za ojca rodziny Ks. Jerzy Popiełuszko Bł. Karolina Kózka broniła czystości A dlaczego pozwala by jego wyznawcy ginęli? (pokazują innym, że są większe wartości niż życie ziemskie) TEMAT: MĘCZENNICY - PRZODKOWIE WIARY	Praca w grupach Pogadanka Zapis na tablicy	Życiorysy świętych
5.	Wymiar biblijny: Jak myślicie czy Jezus przewidział śmierć tych męczenników? Posłuchajcie. Mt, 20b-21 Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie posłał. O czym zapewnia Jezus?	Odczyt Pogadanka	Pismo św.
6.	Wymiar egzystencjalny: Męczennicy są dla nas przodkami wiary. Ale świadków wiary spotykamy każdego dnia. Są nimi nasi rodzice, dziadkowie, krewni… Niektórych z nich Kościół stawia nam za wzór ogłaszając ich świętymi, to znaczy zezwalając, by za ich wstawiennictwem prosić Boga o dar wiary, nadziei i miłości chrześcijańskiej.	Zapis do zeszytu
7.	Wymiar liturgiczny: Każdy podaje imię swego patrona a wszyscy dodają: Módl się za nami. Warto mieć książkę hgiograficzną i w razie wątpliwości sprawdzić czy wszyscy uczniowie mają patronów świętych lub błogosławionych . Św. Pawle - Módl się za nami. ……… - Módl się za nami. ……… - Módl się za nami.	Modlitwa	Książka hagiograficzna
8.	Podsumowanie:
9.	Zadanie domowe:
10.	Modlitwa końcowa:

Św. Andrzej.

Po Zesłaniu Ducha Świętego udał się do Achai, gdzie oprócz nauczania czynił wiele cudów: uzdrawiał chorych, wypędzał czarty z opętanych, a nawet wskrzeszał umarłych. Został aresztowany i skazany na ukrzyżowanie w roku 65. Według podania krzyż ten miał kształt litery „X”.

Św. Bartłomiej.

Przypuszcza się, że terenem działalności apostolskiej św. Bartłomieja była Armenia. Na rozkaz króla Astiagesa pojmano go i ukrzyżowano, a potem ścięto. Legenda podaje też, że miał być w czasie mąk odarty żywcem ze skóry. Przypuszczalną datą śmierci jest 70 rok.

Św. Jakub Starszy.

Wśród apostołów było dwóch Jakubów. Dla odróżnienia nazywani są Większy i Mniejszy, albo też Starszy i Młodszy. (nie chodziło o ich wiek, ale o kolejność przystępowania do grona apostołów). Jakub Większy po Zesłaniu Ducha Świętego udał się najpierw do Hiszpanii, żeby tam głosić Dobrą Nowinę. Był pierwszym biskupem Jerozolimy. Był też pierwszym wśród apostołów, a drugim po św. Szczepanie męczennikiem Kościoła. Kazano go ściąć w roku 44.

Św. Jakub Młodszy.

Niektórzy twierdzą, że Jakub otrzymał przydomek Mniejszy, gdyż był niższy wzrostem od swego imiennika. Św. Jakub Młodszy po Zmartwychwstaniu pracował z apostołami nad założeniem i umocnieniem pierwszej gminy chrześcijańskiej. Został ukamienowany ok. 62 roku

Św. Jan.

Jan był z zawodu rybakiem. Uczestniczył w największych wydarzeniach w życiu Jezusa. Po Zesłaniu Ducha Świętego głosił Ewangelie w Palestynie i Malej Azji. Legenda głosi, ze cesarz Domicjan chciał go zgładzić, tak jak innych chrześcijan, jednak kiedy podano mu truciznę, Jan zneutralizował ją znakiem krzyża. Wtedy cesarz kazał gotować go we wrzącym oleju ale Jan wyszedł z niego odmłodzony. Wówczas miał Domicjan skazać Jana na wygnanie na wyspę Patmos. Kiedy Domicjan umarł, w roku 96, św. Jan mógł powrócić do Efezu, gdzie zmarł śmiercią naturalną.

Św. Juda Tadeusz.

O życiu św. Judy Tadeusza nie wiemy prawie nic. Świadectwa podają, że po Zesłaniu Ducha Świętego głosił Ewangelię w Palestynie, Syrii, Egipcie i Mezopotamii. Juda Tadeusz poniósł śmierć męczeńską prawdopodobnie w Libanie lub w Persji. Nie znamy dokładnej daty jego śmierci.

Św. Mateusz.

Mateusz, zanim został powołany przez Pana Jezusa, był celnikiem. O życiu św. Mateusza Ewangelie milczą. Tradycja podaje, że po Wniebowstąpieniu Mateusz najpierw pozostał w Palestynie i napisał Ewangelię. Potem miał głosić Ewangelię w Etiopii, według innych - w Persji, gdzie poniósł śmierć męczeńską. Nie znamy dokładnej daty jego śmierci.

Św. Piotr.

Na imię miał Szymon. Po śmierci Pana Jezusa św. Piotr zaangażował się w zorganizowanie Kościoła, który powierzył mu Chrystus. On też założył w Jerozolimie pierwszą gminę chrześcijańską i sprawował nad nią władzę. Nie znamy dokładnej daty jego śmierci.

Św. Szymon Gorliwy - Zelota.

Co do śmierci św. Szymona tradycja podaje kilka wersji. Według jednej z nich miał ponieść śmierć w Jerozolimie za panowania cesarza Trajana. Według niektórych przekazów św. Szymon miał zostać ścięty. Tradycja podaje też kilka równych wersji śmierci świętego Szymona: raz mówi się o ścięciu mieczem, innym razem o zabiciu Szymona maczugą (lub pałką) albo włócznią, a inne źródła (raczej jednak późniejsze) podają, że został przepiłowany drewnianą piłą. Nie znamy dokładnej daty jego śmierci.

Św. Tomasz.

Nazywany był Didymos. Po Zmartwychwstaniu Tomasz nie chciał uwierzyć, dopóki nie dotknie ran Pana Jezusa. O życiu św. Tomasza, jak w przypadku innych apostołów, więcej mówi nam tradycja. Według niej święty miał głosić Ewangelię najpierw Partom w Iranie, a potem w Indiach. Śmierć męczeńską miał ponieść w Kalamina w Indiach. Nie znamy dokładnej daty jego śmierci.

Św. Filip.

Miał pochodzić z Betsaidy Galilejskiej. Jego dzieje po rozejściu się apostołów nie są znane. Prawdopodobnie głosił ewngelię w Azocie, gdzie został umęczony - ukamienowany lub ukrzyżowany. Nie znamy dokładnej daty jego śmierci.

Św. Maciej.

Kiedy po Wniebowstąpieniu apostołowie postanowili uzupełnić swoją liczbę do dwunastu, tak jak to ustalił Pan Jezus, najpierw wybrali dwóch spośród najdłużej przebywających z Panem Jezusem: właśnie Macieja i Józefa, zwanego Barsabą z przydomkiem Justus. Dzieje Apostolskie podają, że z tych dwóch los wskazał na Macieja. Miał głosić Ewangelię najpierw w Judei, potem w Etiopii, wreszcie w Kolchidzie. Śmierć męczeńską miał ponieść w Jerozolimie ok. roku 50. Najpierw miał być kamienowany przez pogan, a następnie zabity toporem.

1

---