Obliczyć masę żelaza jaką możemy otrzymać z 5t hematytu Fe2O3
Zakładamy że ruda nie posiada zanieczyszczeń. Piszemy równanie reakcji
FeO3 + 3CO = 2Fe + 3CO2 Mr (Fe2O3)=159,70 Ar (Fe)=55,85 ton
Widać stąd, że ze 159,70 ton hematytu można otrzymać 2*55,85 ton żelaza a z 5 ton hermatytu m. Ton Fe. Układamy proporcję:
Obliczyć procętową zawartość Fe w rudzie magnetytowej, zawierającej 8% zanieczyszczeń. Masa molowa magnetytu Fe3O4 wynosi 231,51g. Procentowa zawartość odnosi się zawsze do 100 jednostek masy. Z treści zadania wynika, że w 100 g rudy znajduje się 92g Fe3O4 i 8g zanieczyszczeń nie zawierających Fe tworzymy proporcję: 231,51g. Fe3O4 - 167,55 g Fe
x=66,58g Fe 92,00g - X
Do roztworu zawierającego 30 g H2SO4 dodano 24g. NaOH Jaki odczyn będzie miał otrzymany roztwór ?Reakcja kwasu siarkowego z wodorotlenkiem sodu: H2SO4 + 2NaOH= Na2SO4 + 2H2O Na podstawie równania widać, że 1mol kwasu zobojętnia 2 mole zasady Układam proporcję:
98g H2SO4 - 2*40gNaOH
30g H2SO4 - mNaOH m = 24,5gNaOH
Do zobojętnienia 30 g H2SO4 potrzeba 24,5gNaOH ponieważ dodano 24g roztwór będzie miał odczyn kwaśny
Jaką objętość zajmie wodór zamknięty w zbiorniku pod ciśnieniem101325Pa w temperaturze20oCotrzymany podczas rozpuszczenia20gZn wkwasie solnym
Reakcja kwasu i cynku Zn +2HCl = ZnCl2 +H2 Z równania wynika,że 1 mol cynku (65,4g)powoduje wydzielanie się jednego mola wodoru. Ponieważ mol dowolnego gazu w warunkach normalnych zajmuje objętość 22,4 dm3 objętość wodoru znajdziemy rozwiązując proporcję 65,4g:22,4dm3 =20g:V
V=6,9dm3 Posługując się wzorem Gay - Lussaca V1/Vx=T1/T2 obliczamy objętość wodoru w temp20oC czyli 293K Vx=V1*T2/T1=6,8*293/273=7,3dm3
Rozpuszczając 20g Zn w kwasie solnym otrzymujemu 7,3dm3 H2
1mol=6*1023atomów 1mol gazu=22,4 dm3
Obliczyć molowość stężonego kwasu solnego o gęstości 1,18 g/cm3 zawierającego 36,5% kwasu solnego. Masa 1cm3 wynosi 1,18g to masa 1 dm3 =1180g/cm3 Z kolei należy zadać sobie pytanie ile czystego chlorowodoru znajduje się w 1 dm3 36,5% kwasu solnego 1180g - 100%
mHCl - 36,5% mHCl=430,7g
Następnie obliczamy molowość kwasu wiedząc, że roztwór 1M zawiera 1 mol, tj.36,5%chlorowodoru w dm3 1M - 36,5 g HCl
xM - 430,7gHCl x=11,8m.
Kwas solny o gęstości 1,18g/cm3 zawierający 36,5%chlorowodoru jest 11,8M.
Dysponujemy stężonym 98% H2SO4 chcemy uzyskać roztwór 36% W jakim stosunku wagowym należy zmieszać roztwór wyjściowy i wodę.
Posługujemy się schematem krzyżowym reguły rozcieńczenia:
98% 36-0=36 Celem uzyskania 36% roztworu H2SO4 należy
36% zmieszać ze sobą 36 jednostek masy stężonego
0% 98-36=62 H2SO4 i 62 jednostki masy wody
Ile wody należy dodać do 200cm3 1,4molowego roztworu w celu otrzymania roztworu 1 molowego?
1,4M 1cm3 0,4cm3 wody - 1,0cm3 (1,4M)
1,0M Vx -200cm3
0M 0,4cm3 Vx =80cm3 wody
Jaką objętość 0,033M roztworu H3PO4 można przygotować z 400cm3 0,500 M. roztworu tego kwasu? Korzystamy z zależności M1/M2=V2/V1
V1=400*0,500/0,033=6060cm3
Objętościowe metody oznaczania- należą do chemicznych metod analitycznych. Polegają na odmierzeniu objętości roztworu o znanym stężeniu, który reaguje w stosunku stechiometrycznym z określoną ilością substancji oznaczanej. Objętość roztworu badanego odmierza się pipetą. Roztwór o znanym stężeniu molowym za pomocą biurety. Koniec reakcji ustala się za pomocą wskaźników. Roztwór z biurety dodaje się małymi porcjami lub kroplami do momentu w którym nastąpi zmiana barwy. W analizie objętościowej wykorzystujemy reakcje: zobojętniania, wytrącania osadów, utleniania i redukcji,kompleksowania
Korozją nazywamy samorzutny proces niszczenia metali i ich stopów zachodzących w wynik chemicznego lub elektrochemicznego działania otaczającego środowiska. Korozja należy do naturalnych samorzutnych procesów. Korozja chemiczna Tego rodzaju korozja zachodzi w środowisku suchych gazów i ciekłych nieelektrolitów. Mechanizm procesu polega na reakcji chemicznej metalu ze składnikami gazów lub cieczy, której produktami są tlenki lub sole. Metody ochrony zastosowanie stopów żaroodpornych, powłok ochronnych lub ochronnych atmosfer gazowych.
Korozja elektrochemiczna Występuje w wilgotnej atmosferze powietrznej Warunkiem koniecznym wystąpienia tej korozjii jest obecność warstwy elektrolitu na powierzchni metalu umożliwia to powstanie mikro i makroogniw korozyjnych.
Metody ochrony polega na izolacji powierzchni metalu od środowiska korozyjnego co uniemożliwia powstawania mikroogniw korozyjnych. Osiąga się to za pomocą zastosowania powłok ochronnych organicznych metalowych i nieorganicznych.
Nakładanie powłok galwanicznych powłoki metalowe nanoszone na materiał metodą elektrolityczną , pozwala nanosić powłoki większości metali, stopów, wielowarstwowe i z nie przewodzącymi wtrąceniami. Do najczęstszych należą procesy cynkowania, miedziowania i niklowania. Przed nałożeniem powłoki materiał musi być dokładnie wyczyszczony ze smarów olejów i tłuszczów, produktów korozji. Pokrywane detale podłącza się do bieguna ujemnego jako katody głównym składnikiem elektrolitu jest sól metalu nanoszonego w charakterze powłoki. Anody rozpuszczalne wykonane są z nanoszonego metalu. Podczas przepływu prądu przez elektrolit na katodzie zachodzi redukcja jonów i elektrokrystalizacja osadzonego metalu.
Twardość wody powodowana przez obecność w wodzie soli, która utrudnia pienienie się w wodzie mydła i innych środków piorących. Odróżniamy kilka rodzajów twardości wody: przemijającą można ją usunąć poprzez wprowadzenie roztworu zasadowego, trwała można ją usunąć poprzez destylację jest to jednak kosztowne,
Szereg napięciowy potencjały standardowe pół ogniw uporządkowane wg. rosnących wartości. W szeregu tym metal który znajduje się wyżej wypiera wszystkie metale leżące niżej od jego roztworu jonów.
UTLENIANIE proces utraty elektronów przez atomy i jony
REDUKCJA proces przyłączania elektronów