Klasyfikacja obrabiarek 1.Podstawowy sposób obróbki 2.przeznaczenie obrabiarki 3.cechy konstrukcyjne obrabiarki 4.rodzaj i sposób pracy narzędzi 5.kształty obrabianych przedmiotów 6.sposób mocowania przedmiotów i narzędzi 7.stopień automatyzacji 8.rodzaj sterowania 9.wielkość przestrzeni roboczej 10.masa obrabiarki 11.moc silników napędowych Działy obrabiarek 1.tokarki 2.wiertarki i gwinciarki 3.wiertarkofrezarki, frezarkowiertarki 4.frezarki 5.przecinarki, nakiełczarki 6.strugarki, dłutownice, przeciągarki 7.szlifierki 8.linie, zespoły i jednostki obróbcze 9.pozostałe Tokarki kłowe
Tokarki uchwytowe
Zastosowanie tokarek
Automaty tokarskie i półautomaty
Tokarki karuzelowe
Tokarki kopiarki (kłowe, uchwytowe, do zarysów okrągłych) Wiertarko-frezarki
Frezarki
Przecinarki
Strugarki
Szlifierki do wałków
do otworów
do płaszczyzn
ostrzarki
polerki, dogładzarki
|
Przyczyny przestojów
Zalety i wady obrabiarek zespołowych + skrócenie czasu maszynowego + zastąpienie kilku obrabiarek ogólnego przeznaczenia + zmniejszenie liczby obsługi + wyeliminowanie transportu międzystanowiskowego + zmniejszenie zapotrzebowania na powierzchnię użytkową + zmniejszenie liczby braków z winy obsługi + powiększenie zdolności produkcyjnej + zwiększenie rytmiczności produkcji + podwyższenie kultury i poziomu technicznego
|
Łożyska toczne + przystosowane do pracy przy zmiennych prędkościach + możliwość nastawiania luzów poprzecznych
Łożyska ślizgowe
Łożyska hydrostatyczne
Łożyska magnetyczne
Wymagania dotyczące ówczesnych tokarek: elastyczne szybkie przezbrojenie i nastawienie programu sterowania na małą produkcję w małych seriach, wymuszają to tendencje rynków zbytu dążące do skrócenia moralnego czasu życia wytworu, rozszerzenie możliwości wykonania różnych zabiegów obróbkowych nie tylko tokarskich, skrócenie czasu wykonania przedmiotu, eliminacja potrzeby korzystania z innych obrabiarek, eliminacja czasu i kosztów związanych z transportem, mocowaniem i odmocowaniem przedmiotu na kolejnych obrabiarkach, eliminacja stosowania kosztownego oprzyrządowania. Rozszerzony zakres zabiegów wymaga: rozbudowanych zespołów roboczych jak wielonarzędziowych głowic z narzędziami obrotowymi, równoległymi i prostopadłymi do osi przedmiotu, wrzeciona przechwytującego, rozbudowanego układu sterowania na wiele osi Tokarka musi: mieć odpowiednie własności statyczne, dynamiczne, termiczne, musi posiadać niezawodny system sterowania, musi być dobrany odpowiedniej dokładności układ pomiarowy zespołów roboczych Niezawodność przez: diagnostykę, zabezpieczenie programu sterowania, sprawdzenia symulacyjne, stosowanie sprawdzonych rozwiązań konstrukcyjnych, stosowanie nowych mniej zawodnych materiałów Ekologia i BHP: najmniejsze zużycie energii na opory tarcia, najmniejsze zużycie olejów, smarów i płynów obróbkowych (zamknięcie i filtracja aerozoli w strefie obróbki), odpowiedni poziom hałasu
|